Ülkenin en büyük sistemindeki geleneksel devlet okulları, tehlikeli bir öğrenci kaybı ve finansman açıkları dönemine katlanırken, New York City’nin sözleşmeli okulları yükseliş yolunda.
Pandemi sırasında okullar 10.000’den fazla çocuk kazandı, ancak geçen yıl şehirdeki diğer okullara – hem devlet hem de özel – kayıtlar istikrarlı bir şekilde düşerken bile genişleme yavaşladı.
Belediye Başkanı Eric Adams, imtiyazlara, zaman zaman şehirdeki imtiyaz liderleriyle alenen mücadele eden selefi Bill de Blasio’dan daha açık olmuştur. Belediye başkanının kampanyası, sözleşmeli okul savunucuları tarafından desteklendi ve eğitim departmanındaki birkaç üst düzey yetkili, şehrin sözleşmeli okul hareketinin başlamasına yardımcı olan Bloomberg yönetiminin mezunlarıydı.
2000’lerde doğmakta olan bir hareketten 250’den fazla okuldan oluşan bir güce dönüşen New York’taki charter sektörü için hayırlı bir an gibi görünüyor. Vali Kathy Hochul geçen ay ilk kez daha fazla sözleşmenin açılmasına izin vermeye istekli olacağını söyledi.
Ancak, çoğu Demokrat milletvekili okulların herhangi bir şekilde genişletilmesine izin verilmesine kesin olarak karşı çıktığı ve bunun kısmen geleneksel bölge okullarının zararına olacağından endişe duyduğu için, imtiyaz sözleşmeleri hâlâ önemli ters rüzgarlarla karşı karşıya. Onların şüpheciliği, son yıllarda sektörün büyümesini engelledi ve sektörün New York’taki yerini Washington, DC ve Philadelphia da dahil olmak üzere birçok büyük şehirden çok daha fazla kısıtladı. Öğretmen sendikaları da önemli siyasi oyunculardır ve sendikalaşmama eğiliminde olan okulları onaylamazlar.
Müdür Ana Collado, Manhattan’ın Inwood semtindeki Zeta Charter School’da bir ders sırasında bir öğrenciyle birlikte çalışıyor. Kredi… The New York Times için Mostafa Bassim
Yeni öğrencileri çekmedeki başarıları, New York City okulları azalan bir fon potasını hurdaya çıkarırken, genişleme mücadelesini yoğunlaştırabilir.
Coalition of Community Charter Schools’un geçici yönetici direktörü ve Queens’teki, şehrin en eski imtiyazlı okullarından biri olan Renaissance Charter School’un müdürü Stacey Gauthier, “Biraz ilerleme kaydedebileceğimiz ilginç bir yerdeyiz” dedi. “Ama ben süresiz değilim bazı şeyler o kadar hızlı ilerleyecek ki. Albany’de siyasi olarak gidecek daha çok yolumuz var.”
Devlet tarafından finanse edilen ancak özel olarak yönetilen sözleşmeli okullar, New York City’deki çocukların yaklaşık yüzde 13’ünü eğitiyor. 2017’de yaklaşık 113.000 öğrenci olan genel kayıt sayısı, birçok okul yeni sınıflar açtığı için geçen öğretim yılında 140.000’in biraz altına yükseldi.
Bölge okulları tarihsel olarak 1 milyondan fazla öğrenciyi kaydettirdi, ancak bu süre zarfında öğrencilerinin onda birinden fazlasını kaybetti ve şu anda yaklaşık 903.000 öğrenciye kayıt yaptırıyor. İlk verilere göre, düşüş hızı yavaşladı, ancak sistem geçen yıl öğrencilerinin yüzde 1,8’ini kaybetti.
Ülke genelinde, geleneksel devlet okulu bölgeleri, azalan doğum ve göç oranlarıyla bağlantılı olarak büyük okul terkleri yaşadı. Eğitim departmanına göre, New York’ta 57.000’den fazla çocuk yalnızca geçen yıl diğer ilçe veya eyaletlere gitmek için şehri terk etti.
Dar görüşlü okullar ve bağımsız özel kurumlar da öğrenci kaybetti.
Eğitim bakanlığı, sözleşmeli okula geçen öğrencilerin bu düşüşlerin birincil nedeni olmadığını, ancak geçen yıl yaklaşık 15.000 çocuğun geleneksel devlet okullarından sözleşmeli okula geçtiğini söyledi. Diğer öğrenciler sözleşmelileri bıraktı, bu nedenle okullardaki öğrenci sayısı geçen yıl sadece yaklaşık yüzde 1 arttı, bu yakın tarihte açık ara en küçük artış. Devlet yetkilileri bu kış içinde bulunulan yıl için tam kayıt verilerini yayınlayacak.
Pek çok sözleşme, örneğin yeni ilkokul sınıfları veya ortaokullar ekleyerek hala inşa ediliyor. Verilere göre, bu genişlemeler olmasaydı, sektörün pandemiye genel kaydı, özel okullara benzer şekilde çoğunlukla sabit veya düşük olurdu.
Chicago ve Oakland, Kaliforniya gibi pandemiden önce bile önemli sayıda öğrenci kaybeden diğer şehirlerde, sözleşmeler genişlemeye devam ederken geleneksel devlet okulları kapanmaya zorlanınca şiddetli yerel kavgalar patlak verdi. Aileler ve öğretmen sendikaları, finansman genellikle öğrencileri takip ettiğinden, sözleşmeli büyümenin bölge okullarının pahasına olduğunu savundu.
Sözleşmeler ayrıca mali şeffaflıkları ve bazılarının engelli öğrenciler gibi bazı yüksek ihtiyaç gruplarını dışlama eğiliminde olduğu yönündeki bulguları nedeniyle yıllar boyunca eleştirilere maruz kalmıştır. Ayrıca, bazılarının disipline yönelik katı yaklaşımları, okuldan uzaklaştırma ve öğrencileri notlarından alıkoyma konusunda eleştirildiler.
Öğrenciler Zeta’da Taekwondo kursuna giderler. Bazı tüzükler, çok sert olduğu yönündeki eleştirilerin ardından, hareketin ilk günlerinde pek çok kişinin bildiği “mazeret yok” kültürünü gevşetti. Kredi… The New York Times için Mostafa Bassim
New York’ta, kiralama sayısına eyalet çapında bir sınır getirilmesi, okulların katlanarak büyümesini engelledi. Eyalet Senatosu’nun New York Şehri eğitim komitesine başkanlık eden bir Queens Demokratı olan John Liu, sözleşmelerin çoğalmasının bölge okulları için “felaket olacağını” söyledi ve sınırı yükseltmek için kendisine “herhangi bir ikna edici argüman sunulmadığını” ekledi.
“Sözleşmeli okullara yönlendirecek daha fazla vergi dolarımız var mı?” dedi Bay Liu. “Öyle düşünmüyorum.”
Ancak New York’taki bazı aileler, eyalet standartlaştırılmış sınavlarında matematik ve okumada genellikle bölge okullarından daha iyi performans gösteren sözleşmelere daha fazla erişim için yaygara kopardı, ancak sonuçlar genellikle okullar arasında büyük farklılıklar gösteriyor. Charter’daki öğrencilerin büyük çoğunluğu Siyahi ve Latin kökenlidir ve Charter’lı öğrencilerin yaklaşık üçte ikisi Brooklyn ve Bronx’tadır. Bölge okullarındaki çocukların yaklaşık üçte ikisi Siyahi veya Latin kökenlidir.
Eleştirilerle karşı karşıya kalan bazı tüzükler, önceki okulların tartışmalı alamet-i farikaları olan özellikleri yumuşattı. “Mazeret yok” modeli olarak bilinen katı sınıf standartları ve katı disiplin kuralları, birçok ağda “tüm çocuk” üzerinde daha güçlü bir vurgu ile değiştirildi.
Değişiklikler, bazı ebeveynler arasındaki endişeleri hafifletmeye yardımcı oldu.
Geçenlerde bir Salı günü Inwood yakınlarındaki bir Zeta sözleşmeli okulunda – Yukarı Manhattan ve Bronx’ta dört okuldan oluşan genç ve büyüyen bir ağın parçası – iki düzine ikinci sınıf öğrencisi 101 numaralı odada nefes egzersizleri yapmak için toplandı. Ardından çocuklar, öğleden sonraki duygularını yansıtan tek bir kelime üzerinde durdular.
“Neşe dolu!”
“Mutlu.”
“Kalbi kırık.”
Genç bir kız olan Jia, Florida’da seyahat ederken babasını günlerdir görmemişti. Onu ne kadar özlediğini düşününce okula odaklanmak zordu. Bu yüzden öğretmeni sınıfa sordu: Bir gönüllü hafta sonuna kadar Jia’yı kontrol eder mi?
7-8 yaşındakilerin çoğu canlandı ve hevesle ellerini havaya kaldırdı.
8 yaşındaki oğlu Akilles’in bir Zeta okuluna giden Dennise Ramirez, “Daha çok duyguları hakkında konuşuyorlar” dedi. “Ve ondaki farkı görebiliyorum.”
Meraklı oğlu, daha önce Bayan Ramirez’in çocukken kendisinin de gittiği bölge okulu olan PS 187 Hudson Cliffs’e gitmişti. Ancak koronavirüs yayılırken okul kesintiye uğradığında, Akilles’in derslerinden kopuk göründüğünü fark etti. Seçeneklerini değerlendirdi ve onu bu sonbaharda üçüncü sınıf için Zeta’ya taşımaya karar verdi.
“Yaklaşım gerçekten dikkatimi çekti” dedi. “Özellikle pandemiden sonra.”
Charter okulları, sonuçlar okullar arasında farklılık gösterse de, bir sektör olarak standart testlerde yüksek başarı puanları verme eğiliminde olmuştur. Kredi… The New York Times için Mostafa Bassim
Bölge okullarına göre öğrenci başına daha az finansman alan sözleşmeler, tipik olarak, son zamanlarda iki yerel ağa 14 milyon dolardan fazla bağışta bulunan milyarder hayırsever MacKenzie Scott gibi özel bağışçılardan gelen nakit akışlarına dayanıyordu.
Ancak birkaç şehir sözleşmeli okul ve grubun yönetim kurullarında görev yapan Hunter College’da kamu politikası profesörü olan Basil Smikle, bazı büyük destekçilerin sonunda “parayı vermekten bıkıp usanmayacaklarını” da merak ettiğini söyledi. çevre ve geleneksel halk eğitimi mücadeleleri olarak.
Trump yönetiminin sözleşmeleri, okul seçimini ve özelleştirmeyi hevesle kucaklamasının ardından, sözleşmeler Demokratlar için zorlu bir konu haline geldi ve Bay Smikle, okulların Harlem ve Bronx gibi mahallelerde sözünü sakınmayan yerel şampiyonları kaybettiğini söyledi.
“New York’ta Siyah ve kahverengi siyasetindeki bu daha büyük değişim, kiralama sektörünün ne kadar büyüyebileceği açısından gerçekten önemli” dedi.
2019’da Eyalet Yasama Meclisi tarafından belirlenen üst sınıra ulaşılmasının ardından, şehirde üç yıl boyunca yeni sözleşmeli okul lisansı verilmedi. O zamandan beri, sınırı yükseltme çabaları da dahil olmak üzere devlet bütçesi müzakerelerinde bazı temel sözleşmeli öncelikler zayıfladı.
Bay Adams, milletvekillerinin sözde zombi kiralama lisanslarının okullar kapandıktan sonra yeniden verilmesine izin vermeyi araştırması gerektiğine inandığını söyledi. Ancak kamuya açık bir şekilde bir üst sınırı kaldırmayı desteklemedi ve ilk yılında nadiren okullar hakkında konuştu. Belediye başkanı ayrıca bu yıl Albany’deki gündemini ilerletmek için mücadele etti ve özellikle eğitim öncelikleri konusunda yetersiz kaldı.
Geçen ay üst sınırın yükseltilmesi gerektiğine inandığını söyleyen Bayan Hochul’un herhangi bir değişikliği zorlamak için kendi sınırlı siyasi sermayesini harcayıp harcamayacağı da belirsizliğini koruyor. (Yarışta öğretmen sendikaları tarafından desteklenen bir vali sözcüsü, pozisyonunun ayrıntıları hakkında yorum talebine geri dönmedi.)
Öğrenciler, bir Zeta Charter School’da haftalık topluluk çemberleri sırasında birbirlerine sarılırlar. Sosyal ve duygusal öğrenme artık birçok sözleşmede derslere dahil edilmiştir. Kredi… The New York Times için Mostafa Bassim
Sektörün önündeki yol çalkantılı olmaya devam edecek olsa da, bazı sözleşmeli liderler, yeni okul rektörü David C. Banks’in eğitim yetkilileriyle istikrarlı bir ilişki başlatabileceğini umuyor.
Düşük gelirli Siyah ve Latin erkek çocuklar için kendi tamamı erkek okulları ağını yürütürken sözleşmelerin çeşitli bileşenlerini ödünç alan Bay Banks, işbirliği yapmanın yollarını bulmayı umduğunu kendisi söyledi.
Brooklyn ailelerinin yakın zamanda yaptığı bir topluluk toplantısında Bay Banks, “Sözleşmeli okulların birçoğunun öğrenilen dersler açısından sunabileceği bir şeyler var” dedi. “Bizi gerçekten ‘onlara karşı biz’ noktasına götürmek istiyorum.”
Kirsten Noyes araştırmaya katkıda bulundu.
Pandemi sırasında okullar 10.000’den fazla çocuk kazandı, ancak geçen yıl şehirdeki diğer okullara – hem devlet hem de özel – kayıtlar istikrarlı bir şekilde düşerken bile genişleme yavaşladı.
Belediye Başkanı Eric Adams, imtiyazlara, zaman zaman şehirdeki imtiyaz liderleriyle alenen mücadele eden selefi Bill de Blasio’dan daha açık olmuştur. Belediye başkanının kampanyası, sözleşmeli okul savunucuları tarafından desteklendi ve eğitim departmanındaki birkaç üst düzey yetkili, şehrin sözleşmeli okul hareketinin başlamasına yardımcı olan Bloomberg yönetiminin mezunlarıydı.
2000’lerde doğmakta olan bir hareketten 250’den fazla okuldan oluşan bir güce dönüşen New York’taki charter sektörü için hayırlı bir an gibi görünüyor. Vali Kathy Hochul geçen ay ilk kez daha fazla sözleşmenin açılmasına izin vermeye istekli olacağını söyledi.
Ancak, çoğu Demokrat milletvekili okulların herhangi bir şekilde genişletilmesine izin verilmesine kesin olarak karşı çıktığı ve bunun kısmen geleneksel bölge okullarının zararına olacağından endişe duyduğu için, imtiyaz sözleşmeleri hâlâ önemli ters rüzgarlarla karşı karşıya. Onların şüpheciliği, son yıllarda sektörün büyümesini engelledi ve sektörün New York’taki yerini Washington, DC ve Philadelphia da dahil olmak üzere birçok büyük şehirden çok daha fazla kısıtladı. Öğretmen sendikaları da önemli siyasi oyunculardır ve sendikalaşmama eğiliminde olan okulları onaylamazlar.
Müdür Ana Collado, Manhattan’ın Inwood semtindeki Zeta Charter School’da bir ders sırasında bir öğrenciyle birlikte çalışıyor. Kredi… The New York Times için Mostafa Bassim
Yeni öğrencileri çekmedeki başarıları, New York City okulları azalan bir fon potasını hurdaya çıkarırken, genişleme mücadelesini yoğunlaştırabilir.
Coalition of Community Charter Schools’un geçici yönetici direktörü ve Queens’teki, şehrin en eski imtiyazlı okullarından biri olan Renaissance Charter School’un müdürü Stacey Gauthier, “Biraz ilerleme kaydedebileceğimiz ilginç bir yerdeyiz” dedi. “Ama ben süresiz değilim bazı şeyler o kadar hızlı ilerleyecek ki. Albany’de siyasi olarak gidecek daha çok yolumuz var.”
Devlet tarafından finanse edilen ancak özel olarak yönetilen sözleşmeli okullar, New York City’deki çocukların yaklaşık yüzde 13’ünü eğitiyor. 2017’de yaklaşık 113.000 öğrenci olan genel kayıt sayısı, birçok okul yeni sınıflar açtığı için geçen öğretim yılında 140.000’in biraz altına yükseldi.
Bölge okulları tarihsel olarak 1 milyondan fazla öğrenciyi kaydettirdi, ancak bu süre zarfında öğrencilerinin onda birinden fazlasını kaybetti ve şu anda yaklaşık 903.000 öğrenciye kayıt yaptırıyor. İlk verilere göre, düşüş hızı yavaşladı, ancak sistem geçen yıl öğrencilerinin yüzde 1,8’ini kaybetti.
Ülke genelinde, geleneksel devlet okulu bölgeleri, azalan doğum ve göç oranlarıyla bağlantılı olarak büyük okul terkleri yaşadı. Eğitim departmanına göre, New York’ta 57.000’den fazla çocuk yalnızca geçen yıl diğer ilçe veya eyaletlere gitmek için şehri terk etti.
Dar görüşlü okullar ve bağımsız özel kurumlar da öğrenci kaybetti.
Eğitim bakanlığı, sözleşmeli okula geçen öğrencilerin bu düşüşlerin birincil nedeni olmadığını, ancak geçen yıl yaklaşık 15.000 çocuğun geleneksel devlet okullarından sözleşmeli okula geçtiğini söyledi. Diğer öğrenciler sözleşmelileri bıraktı, bu nedenle okullardaki öğrenci sayısı geçen yıl sadece yaklaşık yüzde 1 arttı, bu yakın tarihte açık ara en küçük artış. Devlet yetkilileri bu kış içinde bulunulan yıl için tam kayıt verilerini yayınlayacak.
Pek çok sözleşme, örneğin yeni ilkokul sınıfları veya ortaokullar ekleyerek hala inşa ediliyor. Verilere göre, bu genişlemeler olmasaydı, sektörün pandemiye genel kaydı, özel okullara benzer şekilde çoğunlukla sabit veya düşük olurdu.
Chicago ve Oakland, Kaliforniya gibi pandemiden önce bile önemli sayıda öğrenci kaybeden diğer şehirlerde, sözleşmeler genişlemeye devam ederken geleneksel devlet okulları kapanmaya zorlanınca şiddetli yerel kavgalar patlak verdi. Aileler ve öğretmen sendikaları, finansman genellikle öğrencileri takip ettiğinden, sözleşmeli büyümenin bölge okullarının pahasına olduğunu savundu.
Sözleşmeler ayrıca mali şeffaflıkları ve bazılarının engelli öğrenciler gibi bazı yüksek ihtiyaç gruplarını dışlama eğiliminde olduğu yönündeki bulguları nedeniyle yıllar boyunca eleştirilere maruz kalmıştır. Ayrıca, bazılarının disipline yönelik katı yaklaşımları, okuldan uzaklaştırma ve öğrencileri notlarından alıkoyma konusunda eleştirildiler.
Öğrenciler Zeta’da Taekwondo kursuna giderler. Bazı tüzükler, çok sert olduğu yönündeki eleştirilerin ardından, hareketin ilk günlerinde pek çok kişinin bildiği “mazeret yok” kültürünü gevşetti. Kredi… The New York Times için Mostafa Bassim
New York’ta, kiralama sayısına eyalet çapında bir sınır getirilmesi, okulların katlanarak büyümesini engelledi. Eyalet Senatosu’nun New York Şehri eğitim komitesine başkanlık eden bir Queens Demokratı olan John Liu, sözleşmelerin çoğalmasının bölge okulları için “felaket olacağını” söyledi ve sınırı yükseltmek için kendisine “herhangi bir ikna edici argüman sunulmadığını” ekledi.
“Sözleşmeli okullara yönlendirecek daha fazla vergi dolarımız var mı?” dedi Bay Liu. “Öyle düşünmüyorum.”
Ancak New York’taki bazı aileler, eyalet standartlaştırılmış sınavlarında matematik ve okumada genellikle bölge okullarından daha iyi performans gösteren sözleşmelere daha fazla erişim için yaygara kopardı, ancak sonuçlar genellikle okullar arasında büyük farklılıklar gösteriyor. Charter’daki öğrencilerin büyük çoğunluğu Siyahi ve Latin kökenlidir ve Charter’lı öğrencilerin yaklaşık üçte ikisi Brooklyn ve Bronx’tadır. Bölge okullarındaki çocukların yaklaşık üçte ikisi Siyahi veya Latin kökenlidir.
Eleştirilerle karşı karşıya kalan bazı tüzükler, önceki okulların tartışmalı alamet-i farikaları olan özellikleri yumuşattı. “Mazeret yok” modeli olarak bilinen katı sınıf standartları ve katı disiplin kuralları, birçok ağda “tüm çocuk” üzerinde daha güçlü bir vurgu ile değiştirildi.
Değişiklikler, bazı ebeveynler arasındaki endişeleri hafifletmeye yardımcı oldu.
Geçenlerde bir Salı günü Inwood yakınlarındaki bir Zeta sözleşmeli okulunda – Yukarı Manhattan ve Bronx’ta dört okuldan oluşan genç ve büyüyen bir ağın parçası – iki düzine ikinci sınıf öğrencisi 101 numaralı odada nefes egzersizleri yapmak için toplandı. Ardından çocuklar, öğleden sonraki duygularını yansıtan tek bir kelime üzerinde durdular.
“Neşe dolu!”
“Mutlu.”
“Kalbi kırık.”
Genç bir kız olan Jia, Florida’da seyahat ederken babasını günlerdir görmemişti. Onu ne kadar özlediğini düşününce okula odaklanmak zordu. Bu yüzden öğretmeni sınıfa sordu: Bir gönüllü hafta sonuna kadar Jia’yı kontrol eder mi?
7-8 yaşındakilerin çoğu canlandı ve hevesle ellerini havaya kaldırdı.
8 yaşındaki oğlu Akilles’in bir Zeta okuluna giden Dennise Ramirez, “Daha çok duyguları hakkında konuşuyorlar” dedi. “Ve ondaki farkı görebiliyorum.”
Meraklı oğlu, daha önce Bayan Ramirez’in çocukken kendisinin de gittiği bölge okulu olan PS 187 Hudson Cliffs’e gitmişti. Ancak koronavirüs yayılırken okul kesintiye uğradığında, Akilles’in derslerinden kopuk göründüğünü fark etti. Seçeneklerini değerlendirdi ve onu bu sonbaharda üçüncü sınıf için Zeta’ya taşımaya karar verdi.
“Yaklaşım gerçekten dikkatimi çekti” dedi. “Özellikle pandemiden sonra.”
Charter okulları, sonuçlar okullar arasında farklılık gösterse de, bir sektör olarak standart testlerde yüksek başarı puanları verme eğiliminde olmuştur. Kredi… The New York Times için Mostafa Bassim
Bölge okullarına göre öğrenci başına daha az finansman alan sözleşmeler, tipik olarak, son zamanlarda iki yerel ağa 14 milyon dolardan fazla bağışta bulunan milyarder hayırsever MacKenzie Scott gibi özel bağışçılardan gelen nakit akışlarına dayanıyordu.
Ancak birkaç şehir sözleşmeli okul ve grubun yönetim kurullarında görev yapan Hunter College’da kamu politikası profesörü olan Basil Smikle, bazı büyük destekçilerin sonunda “parayı vermekten bıkıp usanmayacaklarını” da merak ettiğini söyledi. çevre ve geleneksel halk eğitimi mücadeleleri olarak.
Trump yönetiminin sözleşmeleri, okul seçimini ve özelleştirmeyi hevesle kucaklamasının ardından, sözleşmeler Demokratlar için zorlu bir konu haline geldi ve Bay Smikle, okulların Harlem ve Bronx gibi mahallelerde sözünü sakınmayan yerel şampiyonları kaybettiğini söyledi.
“New York’ta Siyah ve kahverengi siyasetindeki bu daha büyük değişim, kiralama sektörünün ne kadar büyüyebileceği açısından gerçekten önemli” dedi.
2019’da Eyalet Yasama Meclisi tarafından belirlenen üst sınıra ulaşılmasının ardından, şehirde üç yıl boyunca yeni sözleşmeli okul lisansı verilmedi. O zamandan beri, sınırı yükseltme çabaları da dahil olmak üzere devlet bütçesi müzakerelerinde bazı temel sözleşmeli öncelikler zayıfladı.
Bay Adams, milletvekillerinin sözde zombi kiralama lisanslarının okullar kapandıktan sonra yeniden verilmesine izin vermeyi araştırması gerektiğine inandığını söyledi. Ancak kamuya açık bir şekilde bir üst sınırı kaldırmayı desteklemedi ve ilk yılında nadiren okullar hakkında konuştu. Belediye başkanı ayrıca bu yıl Albany’deki gündemini ilerletmek için mücadele etti ve özellikle eğitim öncelikleri konusunda yetersiz kaldı.
Geçen ay üst sınırın yükseltilmesi gerektiğine inandığını söyleyen Bayan Hochul’un herhangi bir değişikliği zorlamak için kendi sınırlı siyasi sermayesini harcayıp harcamayacağı da belirsizliğini koruyor. (Yarışta öğretmen sendikaları tarafından desteklenen bir vali sözcüsü, pozisyonunun ayrıntıları hakkında yorum talebine geri dönmedi.)
Öğrenciler, bir Zeta Charter School’da haftalık topluluk çemberleri sırasında birbirlerine sarılırlar. Sosyal ve duygusal öğrenme artık birçok sözleşmede derslere dahil edilmiştir. Kredi… The New York Times için Mostafa Bassim
Sektörün önündeki yol çalkantılı olmaya devam edecek olsa da, bazı sözleşmeli liderler, yeni okul rektörü David C. Banks’in eğitim yetkilileriyle istikrarlı bir ilişki başlatabileceğini umuyor.
Düşük gelirli Siyah ve Latin erkek çocuklar için kendi tamamı erkek okulları ağını yürütürken sözleşmelerin çeşitli bileşenlerini ödünç alan Bay Banks, işbirliği yapmanın yollarını bulmayı umduğunu kendisi söyledi.
Brooklyn ailelerinin yakın zamanda yaptığı bir topluluk toplantısında Bay Banks, “Sözleşmeli okulların birçoğunun öğrenilen dersler açısından sunabileceği bir şeyler var” dedi. “Bizi gerçekten ‘onlara karşı biz’ noktasına götürmek istiyorum.”
Kirsten Noyes araştırmaya katkıda bulundu.