İmam Omar Niass’ın evinin dışından anlayamazsınız ama Bronx’ta bir konut bloğundaki düzenli tuğla bina tamamen dolu. Her gece, yaklaşık 70 erkek, yeni gelen Afrikalı göçmenler, havasız bir bodrum katında, birbirine dolanmış kollar ve ayaklar ve düzensiz rüyalar içinde yere yığılmış halde uyuyorlar.
Namaz kılarken birbirlerine çarparlar, rükûdan kıyama, sonra tekrar rüku ve oturmaya geçerken karmakarışık bir dalga oluştururlar. Herkes için tek bir banyo vardır ve duş almak için sıranın gelmesi birkaç gün sürebilir.
Yine de, yakın zamanda Kennedy Uluslararası Havalimanı’na gittikten sonra, İmam Ömer beş adamla daha geri geldi. Sadece birkaç gün önce gidip 15 tane almıştı. Ondan önce de 10 tane.
Havaalanından Mescidi Ansaru-Deen İslami ibadethanesine giderken, “Kim olduğunuzu veya nereden geldiğinizi bilmiyorum, insanların sokakta uyumasına izin veremem” dedi. en son gelenleri, bir grup Senegalli adamı almıştı.
Mevcut göçmen krizi, kuzey şehirlerine çoğu zaman ceketsiz olarak bırakılan Latin kökenli göçmenlerin otobüs dolusu görüntüleriyle ünlendi. Ancak yıllardır Latin Amerika’dan şehre gelen başka bir gizli insan dalgası daha var: Afrika’dan gelen göçmenler. Sık sık örneğin Brezilya’da ya da Meksika’da yaşıyor, balıkçı olarak ya da fabrikalarda çalışıyor ve yol boyunca İspanyolca ve Portekizce öğreniyorlardı.
Covid salgını pek çok Latin Amerika ekonomisini harap ederken, bu adamlar iş aramak için kuzeye yöneldi ve Amerika Birleşik Devletleri’ne girme umuduyla kargaşadan kaçan Venezuela ve Orta Amerika’dan binlerce kişiye katıldı.
Onların gelişi, New York City’de onlarca yıldır var olan, zaten gelişen bir Afrika topluluğunu genişletiyor; Harlem’de bir Küçük Senegal var ve Gambiya’dan daha yeni göçmenler kendilerini Bronx’a yerleştirdiler.
Çoğu Senegalli göçmen olan 70 kadar erkek, İmam Ömer’in camisinin bodrumunu paylaşacak. Kredi… The New York Times için Ahmed Gaber
Senegalli bir göçmen namazdan önce Kuran okuyor. Kredi… The New York Times için Ahmed Gaber
Ancak Cumhuriyetçi valiler tarafından kuzeye gönderilen ve böylece göçmen krizinin yüzü haline gelen ve New York’taki haber kuruluşlarının ve şehir yetkililerinin dikkatini çeken Latin göçmenlerin aksine, Afrikalı ve Karayipli göçmenler büyük ölçüde göz ardı edildi.
Geçen sonbaharda Randalls Adası’nda otobüslü göçmenler için kurulan insani yardım merkezinin yarı boş bırakılmasıyla içinde bulundukları kötü durum netleşti. Ağırlıklı olarak Venezüellalı olan beklenen gelenlerin çoğu, Biden yönetimi tarafından sınırda geri çevrildi.
Sığınak merkezinde yer olduğu haberi yayıldığında, Batı Afrika’dan bir dizi göçmen ortaya çıktı. Birçoğu, ilk başta tesisin varlığından haberdar olmadıklarını söyledi. Onlar da güney sınırından gelmelerine rağmen, farklı bir rota izleyerek şehre çok az haberle varmışlardı.
Birçok Venezuelalı, Midtown’daki Port Authority’ye geldi ve burada kamu görevlileri ve sivil gruplar tarafından karşılandı. Afrikalı muadilleri uçakla – Afrikalı topluluk örgütleri tarafından ödenen biletleri – veya kendi başlarına yola çıktıkları Chinatown’a Greyhound otobüsleriyle gelme eğilimindedir. Çoğunun yalnızca bir kişinin adı vardı: İmam Ömer.
Siyahi ve Afrikalı göçmenlerin yolculukları, diğer etnik gruplardan göçmenlerin, hatta Darién Geçidi’ni geçenlerin bile izlediği yollardan daha az tehlikeli olmamıştır. Ancak göçmenlik savunuculuğu gruplarına göre, Siyahi ve Afrikalı göçmenler, Siyah olmayan muadillerinin karşı karşıya kalabilecekleriyle karşılaştırıldığında, göçmenlik hakimlerinin takdirine bırakılan daha uzun tutukluluk ve daha yüksek kefalet meblağlarıyla karşı karşıya kalabiliyor. Onlara mali yardımda bulunan topluluk kuruluşlarına göre, bazı Siyah göçmenlerin gözaltından salıverilmek için 35.000 $ kadar tıslamaları gerekiyor.
Gruplar, geçen yıl göçmen krizi derinleştikçe, Siyah göçmenlerin kefalet için ödemek zorunda kaldıkları miktarda keskin bir artış gördüklerini söylüyorlar. Ülkeye giren çok sayıda insan dışında artışın nedeninin ne olduğu belirsizdi.
Göçmenlerin kefaletlerini ödemelerine yardımcı olan Detroit merkezli küçük bir kuruluş olan Afrika Göçmenlik ve Sosyal İşler Bürosu’nun Senegalli kurucusu Seydi Sarr, “Siyah göçmenler radarın altına giriyor çünkü toplum olarak onlar için plan yapmıyoruz” dedi. kutsal şehirlere uçak biletleri. “Onları görmüyoruz. Var olduklarını kabul etmiyoruz.”
Pew Araştırma Merkezi tarafından 2022’de yayınlanan son rapora göre, 2000’de 600.000 olan Amerika Birleşik Devletleri’ne 2019’da yaklaşık iki milyon Afrikalı göçmen geldi. (Bu rakamlara, Siyah göçmenlerin üçte birini oluşturan Karayipli göçmenler dahil değildir.)
New York City, herhangi bir metropol bölgesinin en büyük Siyah göçmen nüfusuna – Afrika ve Karayipler’den gelen göçmenlerin bir kombinasyonu – sahiptir. 2019’da sayıları yaklaşık 1,1 milyondu.
İmam Ömer’in telefonu göçmenlerden ve acentelerden gelen taleplerle durmadan çalıyor. “İnsanların sokakta uyumasına izin veremem.” Kredi… The New York Times için Ahmed Gaber
Senegalli bir göçmen, göçmenler hakkında bilgi sahibi olan sosyal yardım kuruluşları veya şirketler tarafından sağlanan hijyen kitlerini ve diğer malzemeleri boşaltıyor. Kredi… The New York Times için Ahmed Gaber
İmam Ömer, son iki yılda yaklaşık 300 erkeği barındırdığını tahmin ediyor. İçeride yer kalmayınca, yakın zamanda kurduğu seyyar duş bozulmasına rağmen sokakta yatmak zorunda kalmasınlar diye arka bahçesine çadır kurmuş.
İmam Omar ve diğer topluluk aktivistlerine göre, göçmenlerin hiçbiri Randalls Adası’ndaki tesisten haberdar değildi. İmam, Belediye Başkanı Eric Adams camideki sıkışık koşulları duyduğunda, belediyenin erkeklerin çoğunu sığınağa taşımak için onunla koordine olduğunu söyledi.
Kasım ayı başlarında İmam Omar, 100’den fazla Senegalli göçmeni Randalls Adası’ndaki çadırlara gönderdiğini söyledi. Yine de, göçmenlere yardım etmek için gönüllü olan bazıları, belediye başkanını ancak yardım merkezi açıldıktan ve beklendiği kadar çok göçmen almadan ilgi gösterdiği için eleştirdiler.
Bir Afrikalı göçmen dalgasının farklı giriş noktalarından geldiğini aylardır yayan bir topluluk organizatörü olan Adama Bah, “Bizi dinlemiyorlardı” dedi.
Bayan Bah ile çalışan başka bir aktivist olan Power Malu, Siyah göçmenlerin, bazen Latinlere yardım etme niyetindeki yerel topluluk grupları tarafından Teksas’tan otobüslere binmekten sık sık geri çevrildiğini söyledi. “Afrikalı göçmenlerin o otobüslere binmesine izin verilmedi” dedi.
Kredi… The New York Times için Ahmed Gaber
Bronx’ta Senegalli bir vaiz olan Shaykh Mouhamadou Mahy Cisse’yi dinleyen Senegalli göçmenler. Kredi… The New York Times için Ahmed Gaber
Bay Malu, Randalls Adası’na kurulan çadırların tartışma yaratmasının ardından yetkililerin kendisi ve Bayan Bah ile temasa geçtiğini söyledi; bazı yerel politikacılar ve göçmenlik savunucuları, yapıların evsizleri barındırmak için uygun olmadığını söylediler. Bay Malu, “İşte o zaman ‘Tamam, hadi burayı doldurmak için Afrikalı göçmenleri kullanalım’ dediler” dedi.
Belediye yetkilileri bu tabloyu geri püskürttü. Belediye Başkanı Adams’ın ofisi, İnanç Temelli ve Topluluk Ortaklıkları Ofisi aracılığıyla İmam Ömer’i göçmenlerden kurtarmak için çabaları derhal koordine ettiğini söyledi.
Adams geçen Kasım ayında “İmamlardan bazıları bize ulaştı ve bazı sığınmacıların ve göçmenlerin çok kötü koşullarda yaşadıklarını bildirdiler ve biz de buna göre yanıt verdik” dedi. Yani sığınmacı ya da göçmen kim olursa olsun aynı süreci izleyeceğiz.”
32 yaşındaki Mankaur Ndeaya, Brezilya’da altı yıl geçirdiğini ve burada vize alabildiğini ve bunun ABD’ye girişini kolaylaştırdığını söyledi. Eski bir klima teknisyeni olarak, Brezilya’nın güneyindeki Novo Hamburgo şehrinden Nikaragua’ya giden bir uçağa bindi, ardından ABD sınırına ulaşana kadar Orta Amerika ve Meksika üzerinden otobüslere bindi.
Yolculuğu hakkında “Çok tehlikeliydi” dedi. “Bu yolda iki Senegallinin öldüğünü gördüm. Kolay değil.” Bay Ndeaya, karısı öldükten sonra daha iyi bir fırsat için Dakar’dan ayrıldı. Memlekette ailesinin yanına bıraktığı 1 yaşında bir kızı var.
Arka planda kızının fotoğrafı olan cep telefonunu göstererek, “Hayalim çalışmak, daha iyi bir hayat kurmak, aileme yardım etmek, iyi bir hayat kurmak, kızıma, ailemden herkese yardım etmek” dedi.
Bay Ndeaya, Times Meydanı’ndaki bir pizzacıda iş bulduğunu, ancak yine de yeniden kalabalıklaştığını bildirdiği İmam Ömer’in camisinin bodrum katını paylaştığını söyledi.
İmam Ömer, çok az kaynağı olmasına rağmen camisini Afrikalı göçmenlere açtığından beri yaklaşık 300 erkeği barındırdı. Kredi… The New York Times için Ahmed Gaber
İmam Omar, Senegal’deki uzun bir imam soyundan geliyor – babası, büyükbabası, amcaları ve şimdi 21 yaşındaki oğlu imam – ve göçmenleri devasa bir cemaat gibi yönetiyor.
Sabah 4’te uyanır, tam 4:20’de caminin bodrum katındaki mescitte ezan okuyarak, gözleri şişmiş adamları yüksek sesle uyandırır.
Yeni gelen sürüsünü nasıl düzenli tuttuğunu açıklayarak, “Bu kadar çok ineğiniz varsa, bir sopanız olmalı,” dedi.
“Asla ama asla yorulmadım,” dedi. “İnsanlara yardım etmekten nasıl yorulabilirsin?”
Brittany Kriegstein raporlamaya katkıda bulundu.
Namaz kılarken birbirlerine çarparlar, rükûdan kıyama, sonra tekrar rüku ve oturmaya geçerken karmakarışık bir dalga oluştururlar. Herkes için tek bir banyo vardır ve duş almak için sıranın gelmesi birkaç gün sürebilir.
Yine de, yakın zamanda Kennedy Uluslararası Havalimanı’na gittikten sonra, İmam Ömer beş adamla daha geri geldi. Sadece birkaç gün önce gidip 15 tane almıştı. Ondan önce de 10 tane.
Havaalanından Mescidi Ansaru-Deen İslami ibadethanesine giderken, “Kim olduğunuzu veya nereden geldiğinizi bilmiyorum, insanların sokakta uyumasına izin veremem” dedi. en son gelenleri, bir grup Senegalli adamı almıştı.
Mevcut göçmen krizi, kuzey şehirlerine çoğu zaman ceketsiz olarak bırakılan Latin kökenli göçmenlerin otobüs dolusu görüntüleriyle ünlendi. Ancak yıllardır Latin Amerika’dan şehre gelen başka bir gizli insan dalgası daha var: Afrika’dan gelen göçmenler. Sık sık örneğin Brezilya’da ya da Meksika’da yaşıyor, balıkçı olarak ya da fabrikalarda çalışıyor ve yol boyunca İspanyolca ve Portekizce öğreniyorlardı.
Covid salgını pek çok Latin Amerika ekonomisini harap ederken, bu adamlar iş aramak için kuzeye yöneldi ve Amerika Birleşik Devletleri’ne girme umuduyla kargaşadan kaçan Venezuela ve Orta Amerika’dan binlerce kişiye katıldı.
Onların gelişi, New York City’de onlarca yıldır var olan, zaten gelişen bir Afrika topluluğunu genişletiyor; Harlem’de bir Küçük Senegal var ve Gambiya’dan daha yeni göçmenler kendilerini Bronx’a yerleştirdiler.
Çoğu Senegalli göçmen olan 70 kadar erkek, İmam Ömer’in camisinin bodrumunu paylaşacak. Kredi… The New York Times için Ahmed Gaber
Senegalli bir göçmen namazdan önce Kuran okuyor. Kredi… The New York Times için Ahmed Gaber
Ancak Cumhuriyetçi valiler tarafından kuzeye gönderilen ve böylece göçmen krizinin yüzü haline gelen ve New York’taki haber kuruluşlarının ve şehir yetkililerinin dikkatini çeken Latin göçmenlerin aksine, Afrikalı ve Karayipli göçmenler büyük ölçüde göz ardı edildi.
Geçen sonbaharda Randalls Adası’nda otobüslü göçmenler için kurulan insani yardım merkezinin yarı boş bırakılmasıyla içinde bulundukları kötü durum netleşti. Ağırlıklı olarak Venezüellalı olan beklenen gelenlerin çoğu, Biden yönetimi tarafından sınırda geri çevrildi.
Sığınak merkezinde yer olduğu haberi yayıldığında, Batı Afrika’dan bir dizi göçmen ortaya çıktı. Birçoğu, ilk başta tesisin varlığından haberdar olmadıklarını söyledi. Onlar da güney sınırından gelmelerine rağmen, farklı bir rota izleyerek şehre çok az haberle varmışlardı.
Birçok Venezuelalı, Midtown’daki Port Authority’ye geldi ve burada kamu görevlileri ve sivil gruplar tarafından karşılandı. Afrikalı muadilleri uçakla – Afrikalı topluluk örgütleri tarafından ödenen biletleri – veya kendi başlarına yola çıktıkları Chinatown’a Greyhound otobüsleriyle gelme eğilimindedir. Çoğunun yalnızca bir kişinin adı vardı: İmam Ömer.
Siyahi ve Afrikalı göçmenlerin yolculukları, diğer etnik gruplardan göçmenlerin, hatta Darién Geçidi’ni geçenlerin bile izlediği yollardan daha az tehlikeli olmamıştır. Ancak göçmenlik savunuculuğu gruplarına göre, Siyahi ve Afrikalı göçmenler, Siyah olmayan muadillerinin karşı karşıya kalabilecekleriyle karşılaştırıldığında, göçmenlik hakimlerinin takdirine bırakılan daha uzun tutukluluk ve daha yüksek kefalet meblağlarıyla karşı karşıya kalabiliyor. Onlara mali yardımda bulunan topluluk kuruluşlarına göre, bazı Siyah göçmenlerin gözaltından salıverilmek için 35.000 $ kadar tıslamaları gerekiyor.
Gruplar, geçen yıl göçmen krizi derinleştikçe, Siyah göçmenlerin kefalet için ödemek zorunda kaldıkları miktarda keskin bir artış gördüklerini söylüyorlar. Ülkeye giren çok sayıda insan dışında artışın nedeninin ne olduğu belirsizdi.
Göçmenlerin kefaletlerini ödemelerine yardımcı olan Detroit merkezli küçük bir kuruluş olan Afrika Göçmenlik ve Sosyal İşler Bürosu’nun Senegalli kurucusu Seydi Sarr, “Siyah göçmenler radarın altına giriyor çünkü toplum olarak onlar için plan yapmıyoruz” dedi. kutsal şehirlere uçak biletleri. “Onları görmüyoruz. Var olduklarını kabul etmiyoruz.”
Pew Araştırma Merkezi tarafından 2022’de yayınlanan son rapora göre, 2000’de 600.000 olan Amerika Birleşik Devletleri’ne 2019’da yaklaşık iki milyon Afrikalı göçmen geldi. (Bu rakamlara, Siyah göçmenlerin üçte birini oluşturan Karayipli göçmenler dahil değildir.)
New York City, herhangi bir metropol bölgesinin en büyük Siyah göçmen nüfusuna – Afrika ve Karayipler’den gelen göçmenlerin bir kombinasyonu – sahiptir. 2019’da sayıları yaklaşık 1,1 milyondu.
İmam Ömer’in telefonu göçmenlerden ve acentelerden gelen taleplerle durmadan çalıyor. “İnsanların sokakta uyumasına izin veremem.” Kredi… The New York Times için Ahmed Gaber
Senegalli bir göçmen, göçmenler hakkında bilgi sahibi olan sosyal yardım kuruluşları veya şirketler tarafından sağlanan hijyen kitlerini ve diğer malzemeleri boşaltıyor. Kredi… The New York Times için Ahmed Gaber
İmam Ömer, son iki yılda yaklaşık 300 erkeği barındırdığını tahmin ediyor. İçeride yer kalmayınca, yakın zamanda kurduğu seyyar duş bozulmasına rağmen sokakta yatmak zorunda kalmasınlar diye arka bahçesine çadır kurmuş.
İmam Omar ve diğer topluluk aktivistlerine göre, göçmenlerin hiçbiri Randalls Adası’ndaki tesisten haberdar değildi. İmam, Belediye Başkanı Eric Adams camideki sıkışık koşulları duyduğunda, belediyenin erkeklerin çoğunu sığınağa taşımak için onunla koordine olduğunu söyledi.
Kasım ayı başlarında İmam Omar, 100’den fazla Senegalli göçmeni Randalls Adası’ndaki çadırlara gönderdiğini söyledi. Yine de, göçmenlere yardım etmek için gönüllü olan bazıları, belediye başkanını ancak yardım merkezi açıldıktan ve beklendiği kadar çok göçmen almadan ilgi gösterdiği için eleştirdiler.
Bir Afrikalı göçmen dalgasının farklı giriş noktalarından geldiğini aylardır yayan bir topluluk organizatörü olan Adama Bah, “Bizi dinlemiyorlardı” dedi.
Bayan Bah ile çalışan başka bir aktivist olan Power Malu, Siyah göçmenlerin, bazen Latinlere yardım etme niyetindeki yerel topluluk grupları tarafından Teksas’tan otobüslere binmekten sık sık geri çevrildiğini söyledi. “Afrikalı göçmenlerin o otobüslere binmesine izin verilmedi” dedi.
Kredi… The New York Times için Ahmed Gaber
Bronx’ta Senegalli bir vaiz olan Shaykh Mouhamadou Mahy Cisse’yi dinleyen Senegalli göçmenler. Kredi… The New York Times için Ahmed Gaber
Bay Malu, Randalls Adası’na kurulan çadırların tartışma yaratmasının ardından yetkililerin kendisi ve Bayan Bah ile temasa geçtiğini söyledi; bazı yerel politikacılar ve göçmenlik savunucuları, yapıların evsizleri barındırmak için uygun olmadığını söylediler. Bay Malu, “İşte o zaman ‘Tamam, hadi burayı doldurmak için Afrikalı göçmenleri kullanalım’ dediler” dedi.
Belediye yetkilileri bu tabloyu geri püskürttü. Belediye Başkanı Adams’ın ofisi, İnanç Temelli ve Topluluk Ortaklıkları Ofisi aracılığıyla İmam Ömer’i göçmenlerden kurtarmak için çabaları derhal koordine ettiğini söyledi.
Adams geçen Kasım ayında “İmamlardan bazıları bize ulaştı ve bazı sığınmacıların ve göçmenlerin çok kötü koşullarda yaşadıklarını bildirdiler ve biz de buna göre yanıt verdik” dedi. Yani sığınmacı ya da göçmen kim olursa olsun aynı süreci izleyeceğiz.”
32 yaşındaki Mankaur Ndeaya, Brezilya’da altı yıl geçirdiğini ve burada vize alabildiğini ve bunun ABD’ye girişini kolaylaştırdığını söyledi. Eski bir klima teknisyeni olarak, Brezilya’nın güneyindeki Novo Hamburgo şehrinden Nikaragua’ya giden bir uçağa bindi, ardından ABD sınırına ulaşana kadar Orta Amerika ve Meksika üzerinden otobüslere bindi.
Yolculuğu hakkında “Çok tehlikeliydi” dedi. “Bu yolda iki Senegallinin öldüğünü gördüm. Kolay değil.” Bay Ndeaya, karısı öldükten sonra daha iyi bir fırsat için Dakar’dan ayrıldı. Memlekette ailesinin yanına bıraktığı 1 yaşında bir kızı var.
Arka planda kızının fotoğrafı olan cep telefonunu göstererek, “Hayalim çalışmak, daha iyi bir hayat kurmak, aileme yardım etmek, iyi bir hayat kurmak, kızıma, ailemden herkese yardım etmek” dedi.
Bay Ndeaya, Times Meydanı’ndaki bir pizzacıda iş bulduğunu, ancak yine de yeniden kalabalıklaştığını bildirdiği İmam Ömer’in camisinin bodrum katını paylaştığını söyledi.
İmam Ömer, çok az kaynağı olmasına rağmen camisini Afrikalı göçmenlere açtığından beri yaklaşık 300 erkeği barındırdı. Kredi… The New York Times için Ahmed Gaber
İmam Omar, Senegal’deki uzun bir imam soyundan geliyor – babası, büyükbabası, amcaları ve şimdi 21 yaşındaki oğlu imam – ve göçmenleri devasa bir cemaat gibi yönetiyor.
Sabah 4’te uyanır, tam 4:20’de caminin bodrum katındaki mescitte ezan okuyarak, gözleri şişmiş adamları yüksek sesle uyandırır.
Yeni gelen sürüsünü nasıl düzenli tuttuğunu açıklayarak, “Bu kadar çok ineğiniz varsa, bir sopanız olmalı,” dedi.
“Asla ama asla yorulmadım,” dedi. “İnsanlara yardım etmekten nasıl yorulabilirsin?”
Brittany Kriegstein raporlamaya katkıda bulundu.