1987’de New York’taki en ünlü evsiz kişinin adı Billie Boggs’du. Bir süre 65. Cadde ve İkinci Cadde’deki kaldırımda yaşadı, burada ısınmak için havalandırma deliğine uzandı ve yoldan geçenlere ırkçı lakaplar attı. Kışın çıplak ayakla gözlemlendi ve bazen insanları uzakta tutmak için bir şemsiyeyi döndürdü.
Gerçek adı Joyce Brown olan Bayan Boggs, Belediye Başkanı Ed Koch’un kaldırımları ağır akıl hastalığı olan evsizlerden temizleme planını açıklamasının ardından Bellevue’ye götürüldü. İlk tedavisi, bir antipsikotik ilaç olan Haldol enjeksiyonunu içeriyordu. Tahliye olmayı talep ettiğinde, istem dışı psikiyatri hastanesine yatışların sınırlarını araştıran bir test vakası olarak ortaya çıktı.
Bu hafta, Belediye Başkanı Eric Adams, ciddi akıl hastalığı olan daha fazla insanı, iradeleri dışında değerlendirmeler için hastanelere getirmeye yönelik kendi girişimini duyurdu. Hastalıkları nedeniyle temel ihtiyaçlarını karşılayamayan ve bu nedenle kendileri için tehlike oluşturan evsiz insanlar için geçerli olacağını söyledi – Boggs davasının belirlediği bir standart.
Aradan geçen yıllarda hastanelerin şizofreni ve sokaktaki evsizliğe nasıl tepki verdiği konusunda bazı açılardan pek bir değişiklik olmadı.
Haldol, bugün hala Bellevue ve diğer hastanelerde yaygın olarak uygulanmaktadır. Ve tıpkı onlarca yıldır olduğu gibi, psikiyatrlar hala birinin kendileri için bir tehlike olup olmadığı ve istemeden birini kabul etmeye karar verirken hangi faktörleri göz önünde bulundurmaları gerektiği ile boğuşuyorlar.
Gaddy Noy, “Bir metro vagonunda uyuyan ve insanlara bağıran biriyse – ille de şiddet içermese bile – bu ‘kendini tehlikeye atabilir’ çünkü kendilerini kaçınılmaz olarak incinebilecekleri bir konuma sokuyorlar,” dedi Dr. Gaddy Noy, NewYork-Presbyterian/Columbia’da acil serviste çalışan bir psikiyatr, psikiyatristlerin ve sosyal hizmet uzmanlarının 35 yıl kadar önce Bayan Boggs’u düşünürken yaptıkları aynı faktörleri göz önünde bulundurarak söyledi. “Birisi dışarıda kalıyorsa ve donma ile içeri giriyorsa, bu ‘kendi kendine tehlike’dir.”
Görüşmelerde bazı hastane psikiyatrları, Belediye Başkanı Adams’ın hastaneye yatışları artırma planının, toplumun marjlarında yaşayanlar arasında tedavi edilmeyen akıl hastalığı sorununu çözmeye yaklaşmayacağını söylediler. Ancak bazıları, planın birçok evsizin şu anda aldıklarından daha fazla tedavi görmelerine yardımcı olacağını da söyledi.
NewYork-Presbyterian/Columbia hastanesinin acil servisinde psikiyatrist olan Dr. Gaddy Noy, yakın hastanelerde bazı günler yalnızca tek kişilik bir psikiyatri yatağının ücretsiz olduğunu söyledi. Kredi… Hiroko Masuike/New York Times
Kısa süreli hastanede kalışlar, şizofreni gibi ciddi akıl hastalığı olan kişilerin dengelenmesi ve onlar için hangi ilacın işe yarayabileceğini belirlemek için kritik olabilir – deneme yanılma içerebilen bir süreç. New York City’deki herhangi bir genel hastanenin en büyük yatılı psikiyatri bölümüne sahip olan Bellevue Hastanesi’nde psikiyatri asistanı olan Dr. Michael Zingman, “Bu, stabilizasyon ve insanları devam eden deva için hazırlamakla ilgili” dedi.
Ancak şehrin, hastane yatışları arasında sokaktaki evsiz nüfusla çalışan daha fazla psikiyatriste ihtiyacı olduğunu da sözlerine ekledi. “İnsanları hastanedeyken belirli bir sağlık ve istikrar noktasına getirebilirsiniz, ancak asıl iş ayakta tedavidir – insanlara ihtiyaç duydukları yere hizmet götürmek.”
Şiddetli akıl hastalığı olan bazı kişiler için, bir hastaneye yatış, psikotik bir dönemin ardından yıllarca istikrarın yolunu açabilir. Ancak diğerleri hastane ve sokak arasında gidip gelir. Evsizlik – stresi ve tehlikesiyle birlikte – başka bir psikotik epizod ve ardından başka bir hastaneye yatış olasılığını artırır.
New York şehrinin en büyük psikiyatri servislerinden bazılarını işleten şehrin devlet hastanesi sisteminin başkanı Dr. Mitch Katz, “Evsiz insanları alıp o kişiyi sokağa geri göndermek mantıklı değil” dedi. “Sokaktaki yaşamın aynı stresine maruz kalacaklar, ilaçlar kaybolacak, randevularını kaçıracaklar ve tekrar psikoza girecekler ve bazı zamanlarda noktada yeniden psikiyatri acil servisine getirilecek ve orada süreç yeniden başlayacak.”
Zaten her gün evsiz insanlar, davranışları çizgiyi aştıktan sonra polis ve sağlık görevlileri tarafından getirilen şehirdeki acil servislere iniyor. Bazen bu süreç bir 911 çağrısıyla başlar. Ya da bir barınak yöneticisi, paranoyak sanrılara kapılan bir sakinin diğer sığınma evi sakinleriyle tartışmaya başladığını öğrendiğinde başlayabilir.
Bazı büyük hastanelerde, hastaların birkaç gün gözlem için tutulduğu ayrı bir psikiyatrik acil servis odası vardır. Örneğin, Columbia’da aynı anda 30 kadar hasta olabilir ve çoğu üç ila beş gün kalır.
Psikiyatristler, kimin bir psikiyatri koğuşunda daha uzun süre hastanede yatması gerektiğini burada değerlendiriyor. K2 olarak bilinen ucuz sentetik kanabinoid gibi ilaçlarla psikotik atağı ortaya çıkan hastalar genellikle bir veya iki gün sonra daha berrak görünürler ve taburcu edilirler. Diğerleri de yakında serbest bırakılacak kadar uygun görülüyor. Dr. Katz, “Bazen psikiyatri acil servisimize geldikten 16 saat sonra birisi tamamen farklı görünebilir ve kulağa tamamen farklı gelebilir,” dedi ve bu noktada taburcu edildiler.
Ancak tedavi edilemeyen şizofreni hastalarının çoğu için, psikiyatristler yatarak tedavi gören bir psikiyatri biriminde bir yatak bulmaya çalışırlar. Bu, çok sayıda telefon görüşmesini ve reddedilmeyi içerebilir.
Psikiyatri yatakları azdır, çünkü birçok hastane yıllar içinde yatılı psikiyatri birimlerini kapatmıştır. Bunun nedenleri arasında yoksullara psikiyatrik deva sağlamanın düşük mali getirisi ve ayakta tedavi lehine psikiyatrik hastaneye yatışları azaltmak için ulusal bir hareket yer alıyor. 2020 baharında pandeminin ölümcül ilk dalgası bazı hastaneleri Kovid hastalarına yer açmak için psikiyatri birimlerini kapatmaya zorladığında, yatan hasta psikiyatri yataklarının sayısı daha da düştü.
Ancak iki yıldan uzun bir süre sonra, Manhattan’ın kuzey ucundaki NewYork-Presbyterian Allen Hastanesi’ndeki 30 yataklı bir tesis de dahil olmak üzere bu birimlerin tümü yeniden açılmadı. Hemşirelere ve doktorlara göre, özellikle bu psikiyatri birimi, diğer birçok tesis için gerekli sigortaya sahip olmayan evsiz ve belgesiz hastalarla doluydu.
Katz, özel hastanelerin salgını psikiyatri birimlerini küçültmek için bir örtü olarak kullanmasından duyduğu endişeyi dile getirdi. Geçen yıl bir röportajda “Özel sektör hastaneleri bu işten çıkmak için iyi bir zaman olabileceğini söylüyor” dedi.
Şu anda New York City’deki hastanelerde yaklaşık 2.800 psikiyatri yatağı var, eyaletin Ruh Sağlığı Dairesi tarafından yönetilen daha az sayıdaki yatak hariç. Kurumsuzlaştırmanın bir sonucu olarak sayıları önemli ölçüde azalan bu devlet yatakları, esas olarak iki grup hasta tarafından işgal edilmektedir. Bazıları ceza davalarında sanıkken, diğerleri başka hastanelerde kısa süreli kaldıktan sonra iyileşmeyen psikiyatri hastalarıdır.
Dr. Noy, bazı günler kendisi ve meslektaşlarının, acil servisten birini kabul etmeye istekli olarak yakındaki hastanelerde yalnızca tek kişilik bir psikiyatri yatağı bulabileceklerini söyledi. Sigorta durumu, hastanelerin kimi kabul edeceği konusunda rol oynayabilir. Dr. Noy, daha fazla yatan hasta yatağı olmadan, belediye başkanının politikasının acil servislerde daha fazla kalabalığa neden olacağını tahmin etti.
Şehir istatistiklerine göre, New York’ta yatan psikiyatrik yatışların yaklaşık yüzde 50’si şizofreni içindir. Doktorlar, evsiz psikiyatri hastaları için şizofreninin hastaneye yatışların daha da büyük bir kısmını oluşturduğunu söyledi.
Şehrin acil servislerindeki doktorlar, yan etkiler açısından sık sık izlenmeleri gerekeceğinden, bazen evsiz insanlara belirli ilaçları reçete etmekte isteksiz olabiliyorlar. Kredi… The New York Times için Brittainy Newman
Şizofreni için doğru ilaç arayışı da sıklıkla meşru zaman çizelgelerine çarpıyor. Bazı istemsiz kabullerin 60 günlük bir sınırı olsa da, diğerleri eyalet yasalarına göre 15 günle sınırlıdır. Belirli bir antipsikotik ilacın işe yarayıp yaramadığını değerlendirmek bir haftadan uzun sürebilir ve doktorların aralarından seçim yapabileceği bir düzineden fazla ilaç vardır. Belirli bir hasta için doğru olanı bulmak şans ve deneme yanılma içerebilir.
Dr. Zingman, “Birisi gelir ve zaten bir ilaç kullanıyorsa, bazen ilacı titre ederiz” – dozu ayarlar _ “ve dozu yükseltiriz,” dedi. “Yanıt vermiyorlarsa, onları başka bir şeye çevireceğiz.” Ancak, tek bir hastanede yatış sırasında birden fazla yeni antipsikotik ilacı denemek için nadiren zaman vardır.
Bir ilaç olan Clozapine, hastalığı başkalarına iyi yanıt vermeyen hastalarda oldukça etkili olabilir. Ancak doktorlar bazen evsiz hastalara reçete etmekte tereddüt ediyorlar çünkü kan bozukluklarını içeren yan etkilere karşı izlemek için düzenli kan çalışması gerektiriyor. Dr. Zingman, meslektaşlarının bunu evsiz şizofreni hastalarına reçete etmekle ilgili endişelerini sık sık duyduğunu, çünkü “takip edip etmeyecekleri veya sığınmaevinde ne deva alacakları konusunda bir süre değiliz” dedi.
Birini ne zaman taburcu edeceğinize karar vermek de bir yargılama çağrısıdır. Bazı hastalar taburcu olduklarında hala temel düzeyde paranoya veya sanrılar sergileyecekler, ancak geldiklerinden çok daha iyi durumdalar. Dr. Zingman, “Her şeyi ortadan kaldırmayı değil, onları topluma geri dönebilecekleri bir noktaya getirmeyi hedefliyoruz” dedi.
Gerçek adı Joyce Brown olan Bayan Boggs, Belediye Başkanı Ed Koch’un kaldırımları ağır akıl hastalığı olan evsizlerden temizleme planını açıklamasının ardından Bellevue’ye götürüldü. İlk tedavisi, bir antipsikotik ilaç olan Haldol enjeksiyonunu içeriyordu. Tahliye olmayı talep ettiğinde, istem dışı psikiyatri hastanesine yatışların sınırlarını araştıran bir test vakası olarak ortaya çıktı.
Bu hafta, Belediye Başkanı Eric Adams, ciddi akıl hastalığı olan daha fazla insanı, iradeleri dışında değerlendirmeler için hastanelere getirmeye yönelik kendi girişimini duyurdu. Hastalıkları nedeniyle temel ihtiyaçlarını karşılayamayan ve bu nedenle kendileri için tehlike oluşturan evsiz insanlar için geçerli olacağını söyledi – Boggs davasının belirlediği bir standart.
Aradan geçen yıllarda hastanelerin şizofreni ve sokaktaki evsizliğe nasıl tepki verdiği konusunda bazı açılardan pek bir değişiklik olmadı.
Haldol, bugün hala Bellevue ve diğer hastanelerde yaygın olarak uygulanmaktadır. Ve tıpkı onlarca yıldır olduğu gibi, psikiyatrlar hala birinin kendileri için bir tehlike olup olmadığı ve istemeden birini kabul etmeye karar verirken hangi faktörleri göz önünde bulundurmaları gerektiği ile boğuşuyorlar.
Gaddy Noy, “Bir metro vagonunda uyuyan ve insanlara bağıran biriyse – ille de şiddet içermese bile – bu ‘kendini tehlikeye atabilir’ çünkü kendilerini kaçınılmaz olarak incinebilecekleri bir konuma sokuyorlar,” dedi Dr. Gaddy Noy, NewYork-Presbyterian/Columbia’da acil serviste çalışan bir psikiyatr, psikiyatristlerin ve sosyal hizmet uzmanlarının 35 yıl kadar önce Bayan Boggs’u düşünürken yaptıkları aynı faktörleri göz önünde bulundurarak söyledi. “Birisi dışarıda kalıyorsa ve donma ile içeri giriyorsa, bu ‘kendi kendine tehlike’dir.”
Görüşmelerde bazı hastane psikiyatrları, Belediye Başkanı Adams’ın hastaneye yatışları artırma planının, toplumun marjlarında yaşayanlar arasında tedavi edilmeyen akıl hastalığı sorununu çözmeye yaklaşmayacağını söylediler. Ancak bazıları, planın birçok evsizin şu anda aldıklarından daha fazla tedavi görmelerine yardımcı olacağını da söyledi.
NewYork-Presbyterian/Columbia hastanesinin acil servisinde psikiyatrist olan Dr. Gaddy Noy, yakın hastanelerde bazı günler yalnızca tek kişilik bir psikiyatri yatağının ücretsiz olduğunu söyledi. Kredi… Hiroko Masuike/New York Times
Kısa süreli hastanede kalışlar, şizofreni gibi ciddi akıl hastalığı olan kişilerin dengelenmesi ve onlar için hangi ilacın işe yarayabileceğini belirlemek için kritik olabilir – deneme yanılma içerebilen bir süreç. New York City’deki herhangi bir genel hastanenin en büyük yatılı psikiyatri bölümüne sahip olan Bellevue Hastanesi’nde psikiyatri asistanı olan Dr. Michael Zingman, “Bu, stabilizasyon ve insanları devam eden deva için hazırlamakla ilgili” dedi.
Ancak şehrin, hastane yatışları arasında sokaktaki evsiz nüfusla çalışan daha fazla psikiyatriste ihtiyacı olduğunu da sözlerine ekledi. “İnsanları hastanedeyken belirli bir sağlık ve istikrar noktasına getirebilirsiniz, ancak asıl iş ayakta tedavidir – insanlara ihtiyaç duydukları yere hizmet götürmek.”
Şiddetli akıl hastalığı olan bazı kişiler için, bir hastaneye yatış, psikotik bir dönemin ardından yıllarca istikrarın yolunu açabilir. Ancak diğerleri hastane ve sokak arasında gidip gelir. Evsizlik – stresi ve tehlikesiyle birlikte – başka bir psikotik epizod ve ardından başka bir hastaneye yatış olasılığını artırır.
New York şehrinin en büyük psikiyatri servislerinden bazılarını işleten şehrin devlet hastanesi sisteminin başkanı Dr. Mitch Katz, “Evsiz insanları alıp o kişiyi sokağa geri göndermek mantıklı değil” dedi. “Sokaktaki yaşamın aynı stresine maruz kalacaklar, ilaçlar kaybolacak, randevularını kaçıracaklar ve tekrar psikoza girecekler ve bazı zamanlarda noktada yeniden psikiyatri acil servisine getirilecek ve orada süreç yeniden başlayacak.”
Zaten her gün evsiz insanlar, davranışları çizgiyi aştıktan sonra polis ve sağlık görevlileri tarafından getirilen şehirdeki acil servislere iniyor. Bazen bu süreç bir 911 çağrısıyla başlar. Ya da bir barınak yöneticisi, paranoyak sanrılara kapılan bir sakinin diğer sığınma evi sakinleriyle tartışmaya başladığını öğrendiğinde başlayabilir.
Bazı büyük hastanelerde, hastaların birkaç gün gözlem için tutulduğu ayrı bir psikiyatrik acil servis odası vardır. Örneğin, Columbia’da aynı anda 30 kadar hasta olabilir ve çoğu üç ila beş gün kalır.
Psikiyatristler, kimin bir psikiyatri koğuşunda daha uzun süre hastanede yatması gerektiğini burada değerlendiriyor. K2 olarak bilinen ucuz sentetik kanabinoid gibi ilaçlarla psikotik atağı ortaya çıkan hastalar genellikle bir veya iki gün sonra daha berrak görünürler ve taburcu edilirler. Diğerleri de yakında serbest bırakılacak kadar uygun görülüyor. Dr. Katz, “Bazen psikiyatri acil servisimize geldikten 16 saat sonra birisi tamamen farklı görünebilir ve kulağa tamamen farklı gelebilir,” dedi ve bu noktada taburcu edildiler.
Ancak tedavi edilemeyen şizofreni hastalarının çoğu için, psikiyatristler yatarak tedavi gören bir psikiyatri biriminde bir yatak bulmaya çalışırlar. Bu, çok sayıda telefon görüşmesini ve reddedilmeyi içerebilir.
Psikiyatri yatakları azdır, çünkü birçok hastane yıllar içinde yatılı psikiyatri birimlerini kapatmıştır. Bunun nedenleri arasında yoksullara psikiyatrik deva sağlamanın düşük mali getirisi ve ayakta tedavi lehine psikiyatrik hastaneye yatışları azaltmak için ulusal bir hareket yer alıyor. 2020 baharında pandeminin ölümcül ilk dalgası bazı hastaneleri Kovid hastalarına yer açmak için psikiyatri birimlerini kapatmaya zorladığında, yatan hasta psikiyatri yataklarının sayısı daha da düştü.
Ancak iki yıldan uzun bir süre sonra, Manhattan’ın kuzey ucundaki NewYork-Presbyterian Allen Hastanesi’ndeki 30 yataklı bir tesis de dahil olmak üzere bu birimlerin tümü yeniden açılmadı. Hemşirelere ve doktorlara göre, özellikle bu psikiyatri birimi, diğer birçok tesis için gerekli sigortaya sahip olmayan evsiz ve belgesiz hastalarla doluydu.
Katz, özel hastanelerin salgını psikiyatri birimlerini küçültmek için bir örtü olarak kullanmasından duyduğu endişeyi dile getirdi. Geçen yıl bir röportajda “Özel sektör hastaneleri bu işten çıkmak için iyi bir zaman olabileceğini söylüyor” dedi.
Şu anda New York City’deki hastanelerde yaklaşık 2.800 psikiyatri yatağı var, eyaletin Ruh Sağlığı Dairesi tarafından yönetilen daha az sayıdaki yatak hariç. Kurumsuzlaştırmanın bir sonucu olarak sayıları önemli ölçüde azalan bu devlet yatakları, esas olarak iki grup hasta tarafından işgal edilmektedir. Bazıları ceza davalarında sanıkken, diğerleri başka hastanelerde kısa süreli kaldıktan sonra iyileşmeyen psikiyatri hastalarıdır.
Dr. Noy, bazı günler kendisi ve meslektaşlarının, acil servisten birini kabul etmeye istekli olarak yakındaki hastanelerde yalnızca tek kişilik bir psikiyatri yatağı bulabileceklerini söyledi. Sigorta durumu, hastanelerin kimi kabul edeceği konusunda rol oynayabilir. Dr. Noy, daha fazla yatan hasta yatağı olmadan, belediye başkanının politikasının acil servislerde daha fazla kalabalığa neden olacağını tahmin etti.
Şehir istatistiklerine göre, New York’ta yatan psikiyatrik yatışların yaklaşık yüzde 50’si şizofreni içindir. Doktorlar, evsiz psikiyatri hastaları için şizofreninin hastaneye yatışların daha da büyük bir kısmını oluşturduğunu söyledi.
Şehrin acil servislerindeki doktorlar, yan etkiler açısından sık sık izlenmeleri gerekeceğinden, bazen evsiz insanlara belirli ilaçları reçete etmekte isteksiz olabiliyorlar. Kredi… The New York Times için Brittainy Newman
Şizofreni için doğru ilaç arayışı da sıklıkla meşru zaman çizelgelerine çarpıyor. Bazı istemsiz kabullerin 60 günlük bir sınırı olsa da, diğerleri eyalet yasalarına göre 15 günle sınırlıdır. Belirli bir antipsikotik ilacın işe yarayıp yaramadığını değerlendirmek bir haftadan uzun sürebilir ve doktorların aralarından seçim yapabileceği bir düzineden fazla ilaç vardır. Belirli bir hasta için doğru olanı bulmak şans ve deneme yanılma içerebilir.
Dr. Zingman, “Birisi gelir ve zaten bir ilaç kullanıyorsa, bazen ilacı titre ederiz” – dozu ayarlar _ “ve dozu yükseltiriz,” dedi. “Yanıt vermiyorlarsa, onları başka bir şeye çevireceğiz.” Ancak, tek bir hastanede yatış sırasında birden fazla yeni antipsikotik ilacı denemek için nadiren zaman vardır.
Bir ilaç olan Clozapine, hastalığı başkalarına iyi yanıt vermeyen hastalarda oldukça etkili olabilir. Ancak doktorlar bazen evsiz hastalara reçete etmekte tereddüt ediyorlar çünkü kan bozukluklarını içeren yan etkilere karşı izlemek için düzenli kan çalışması gerektiriyor. Dr. Zingman, meslektaşlarının bunu evsiz şizofreni hastalarına reçete etmekle ilgili endişelerini sık sık duyduğunu, çünkü “takip edip etmeyecekleri veya sığınmaevinde ne deva alacakları konusunda bir süre değiliz” dedi.
Birini ne zaman taburcu edeceğinize karar vermek de bir yargılama çağrısıdır. Bazı hastalar taburcu olduklarında hala temel düzeyde paranoya veya sanrılar sergileyecekler, ancak geldiklerinden çok daha iyi durumdalar. Dr. Zingman, “Her şeyi ortadan kaldırmayı değil, onları topluma geri dönebilecekleri bir noktaya getirmeyi hedefliyoruz” dedi.