Jonathan Lethem’in “Annesiz Brooklyn” romanında okuyucular “Hikayenizi yürüyerek anlatın” ifadesini öğrenirler. Tam bir Brooklyn duygusu: Seni dinleyeceğim mühlet ama devam et.
Brooklyn’in kendine özgü bir havası varsa – kibirli ve havalı bir memleket gururu – ABD Kongre Binası bundan ciddi bir şekilde tatmak üzere. Nancy Pelosi istifa ederken, Brooklyn Temsilcisi Hakeem Jeffries’in Temsilciler Meclisi Demokratlarının lideri olması tercih ediliyor. Yine Brooklyn’den Senatör Chuck Schumer, Senato’ya liderlik etmeye devam edecek.
Bileşenleri zaten etkiyi hayal ediyor.
“Brooklyn evde! 1950’den beri Brooklyn’in aynı köşesinde – Fulton ve DeKalb Caddeleri – bulunan Junior’s Restaurant’ın üçüncü nesil sahibi Alan Rosen, Brooklyn kesinlikle evde, dedi.
Ama Brooklyn’li olmak ne anlama geliyor?
Brooklyn sadece 69 mil karelik bir alana yayılan 2 milyonluk bir metropol değil (bu arada, mil kare başına rahat bir 38.000 kişi). Sakinleri size bunun kendi dili ve gelenekleri olan bir tavır, bir yaşam tarzı olduğunu söyleyecektir. (Eski İlçe Başkanı Marty Markowitz tarafından Verrazzano-Narrows Köprüsü’nün yakınına yerleştirilen “Brooklyn’den Ayrılıyor. Fuhgeddaboudit!” Yazan mavi tabeladan başka bir yere bakmayın)
Bir “Saturday Night Live” görüntüsünde görüldüğü gibi, bunun Park Slope merkezli liberal bir balonda sıralı ağaçlarla çevrili kumtaşı bloklarından başka bir şey olmadığına dair bir Brooklyn klişesi var. Ancak Brooklyn, devasa düşük gelirli konut komplekslerinde, mütevazi sıra evlerde, ışıltılı yüksek binalarda, köhne apartmanlarda ve kolonyal mücevherlerde yaşayan, hayatın her kesiminden insanı içerir.
Brooklyn, Larry David ve Spike Lee’yi, Joan Rivers ve Jay-Z’yi, Ruth Bader Ginsburg ve Notorious BIG’i doğurdu. Yahudi, Siyah, Porto Rikolu, İtalyan, Polonyalı, Rus, Alman, Karayipler, Çinli, Koreli, Hintli, Orta Amerikalı , Yemeni, Türk ve çok, çok daha fazlası.
En çok satan roman “Another Brooklyn”in yazarı 59 yaşındaki yazar Jacqueline Woodson, Brooklyn’li olmanın belirli becerilere sahip bir kişiyi doyurduğunu söyledi.
“Dünya bizim için neredeyse su gibidir. Hemen yanımızdan akıyor” dedi.
7 yaşında Brooklyn’e taşınan ve hala orada yaşayan Bayan Woodson, “Brooklynliler olarak bir şey canımızı yakabilir ama bu şişip kanamayacak” dedi. “Bizi değiştirecek ve bize zarar verecek gibi değil. Kalın bir deri bile değil, ama farklı alanlarda ve farklı düşünme biçimlerinde hareket etmemizi ve onunla meşgul olabilmemizi sağlayan bu tür bir akışkanlık.
Bir komedyen ve Showtime dizisi “Flatbush Misdemeanors”ın ortak yaratıcısı, yazarı ve yıldızı olan 31 yaşındaki Dan Perlman, ilçenin yoğunluğunun ve çeşitliliğinin Bay Jeffries ve Bay Schumer’ı Capitol Hill’e hazırlamasına şüphesiz yardımcı olduğunu söyledi. “Bunun sihri, hepimizin bir şekilde bir arada var olmamız, birbirimizin ayak parmaklarına basmamız ve birbirimize yaklaşmamızdır” dedi. “Ben, hepsinin birbirine çarpacağı Kongre’de geçerli olan süreyim.”
Bay Perlman, Brooklyn’li insanların “yollarını kazımaya” alışık olduklarını söyledi. Detaylandırdı: “Gerekli olan bir yaratıcılık var. Sadece çok fazla dinlenme yok. Duvarlarla çok karşılaşıyorsunuz – spor terimi olarak kullanmak için çok sayıda işitsel bulmanız gerekiyor. Tamam, bugünün planı buydu ama bu olmayacak. Tren aşağıda. Tamam, otobüse geçmeliyim. Her gün atılan eğri toplar var.
Bayan Woodson, Brooklynlilerin konuşma biçiminin bile siyasette çalışmak için bir değer olduğunu belirtti: “Birçok insanın önceki saatlerde konuştuğu odalarda bulunabiliyor ve tüm konuşmaları takip edebiliyoruz” dedi. “Ülkeyi dolaşırken insanların bunu yapmadığını görüyorum. İnsanlar bu konuda zorluk yaşıyor. Gerçekten Brooklyn’de gibi hissediyorum, bunu yapabiliriz ve bunu sadece konuşan farklı insanlar arasında değil, aynı zamanda farklı insanların yollarkonuşmanın.”
53 yaşındaki fotoğrafçı Russell Frederick, Brooklyn’lilerin “kendi benzersiz havalarına sahip olduklarını” söyledi – havasına yakın bir terim, ancak Brooklyn havasıyla söylendi. (Aslında, fazladan u ile yazılmasını önerdi.)
Objektifi Brooklyn sakinlerini onlarca yıldır belgeleyen Bay Frederick, (Park Slope’ta bir dairesi olan) Bay Schumer ve (Prospect Heights’ta yaşayan) Bay Jeffries’in belirli bir yerel eğitim aldığını söyledi. “Sadece eğitimli olmaları değil” dedi. “Brooklyn’li olduğunuzda, sokak zekasısınız. Ve kitap akıllı olabilirsin. Bununla, herhangi bir çevrede nasıl gezineceğinizi biliyorsunuz ve kimse veya hiçbir şey sizi korkutmuyor. 70’leri atlattın mı? 80’leri atlattın mı? Dinlemek. Sen Teflon. Beyrut’a gidebilirsin, Kongo’da, Ortadoğu’da savaşa girebilirsin.”
Brooklyn’in güçlü siyasi figürler yetiştirmesi, Brooklynliler için kesinlikle şaşırtıcı değil. Bay Jeffries ve Bay Schumer’e ek olarak, (Brooklyn’de doğmuş ama esas olarak Queens’te büyümüş) Belediye Başkanı Eric Adams ve Başsavcı Letitia James’i içeriyorlar.
“New York belediye başkanının, New York Eyaleti başsavcısının ve şimdi potansiyel olarak Demokrat Meclis liderinin hepsinin, burada yankılanan güçlü bir Siyah öz kimliği ve kendi kaderini tayin etme duygusuna sahip bir topluluk olan Central Brooklyn’den haber vermesi tesadüf değil. Nesiller boyunca,” Black-Owned Brooklyn’in film yapımcıları ve ortak yaratıcıları Tayo Giwa ve Cynthia Gordy Giwa bir e-postada yazdı. “Bu güven, Central Brooklyn’den birçok insanın olağanüstü yüksekliklere çıkmasına izin verdi.”
Gururla eklediler, “Buranın özel bir yanı var.”
Junior’s’ın sahibi Bay Rosen, kabul etti ve siyasi olmasa da Bay Jeffries’in “harika bir müşteri” olduğunu söyledi. (Bay Jeffries’in her tatil sezonunda meslektaşlarına bir Junior’s cheesecake göndermesiyle bilinir.)
Brooklyn’li olmanın siyasette bir kişiye yardımcı olup olmayacağı sorulduğunda, Bay Rosen, “Hayatta size yardımcı olabilir” yanıtını verdi. “Brooklyn tavrına” işaret etti ve bunu “bu tür bir işçi sınıfı zihniyeti, sadece öğütmek, işleri daha iyi yapmak, işleri daha iyi yapmak ve çok çalışmak istiyorsun” olarak tanımladı.
Bayan Woodson, Brooklyn’de insanların Coney Island’da Cyclone’a neşe içinde binmesinden keyif aldı: “Belirli bir tür körü körüne inanç gerekiyor. O roller coaster, Brooklyn’de tanıdığım herkesten daha eski. Tahtadan yapılmış ve insanlar hâlâ üzerine biniyor.”
Böyle bir metanet ve kararlılıkla, Brooklyn destekçileri tek bir sonuç olduğu konusunda ısrar ediyor. Bay Frederick, “Brooklyn’den gelenler kazanır,” dedi. “Kaybetmeyiz. Biz kaybetmeyiz. Biz kaybetmek için oynamayız. Biz kaybetmeyiz. Biz kaybetmeyiz.”
Yine de, diye devam etti, bir denge var. “Sertliğin yanında tatlılık. Yani, Biggie söyledi. Yayılmış Aşk. Bu Brooklyn yolu.”
Brooklyn’in kendine özgü bir havası varsa – kibirli ve havalı bir memleket gururu – ABD Kongre Binası bundan ciddi bir şekilde tatmak üzere. Nancy Pelosi istifa ederken, Brooklyn Temsilcisi Hakeem Jeffries’in Temsilciler Meclisi Demokratlarının lideri olması tercih ediliyor. Yine Brooklyn’den Senatör Chuck Schumer, Senato’ya liderlik etmeye devam edecek.
Bileşenleri zaten etkiyi hayal ediyor.
“Brooklyn evde! 1950’den beri Brooklyn’in aynı köşesinde – Fulton ve DeKalb Caddeleri – bulunan Junior’s Restaurant’ın üçüncü nesil sahibi Alan Rosen, Brooklyn kesinlikle evde, dedi.
Ama Brooklyn’li olmak ne anlama geliyor?
Brooklyn sadece 69 mil karelik bir alana yayılan 2 milyonluk bir metropol değil (bu arada, mil kare başına rahat bir 38.000 kişi). Sakinleri size bunun kendi dili ve gelenekleri olan bir tavır, bir yaşam tarzı olduğunu söyleyecektir. (Eski İlçe Başkanı Marty Markowitz tarafından Verrazzano-Narrows Köprüsü’nün yakınına yerleştirilen “Brooklyn’den Ayrılıyor. Fuhgeddaboudit!” Yazan mavi tabeladan başka bir yere bakmayın)
Bir “Saturday Night Live” görüntüsünde görüldüğü gibi, bunun Park Slope merkezli liberal bir balonda sıralı ağaçlarla çevrili kumtaşı bloklarından başka bir şey olmadığına dair bir Brooklyn klişesi var. Ancak Brooklyn, devasa düşük gelirli konut komplekslerinde, mütevazi sıra evlerde, ışıltılı yüksek binalarda, köhne apartmanlarda ve kolonyal mücevherlerde yaşayan, hayatın her kesiminden insanı içerir.
Brooklyn, Larry David ve Spike Lee’yi, Joan Rivers ve Jay-Z’yi, Ruth Bader Ginsburg ve Notorious BIG’i doğurdu. Yahudi, Siyah, Porto Rikolu, İtalyan, Polonyalı, Rus, Alman, Karayipler, Çinli, Koreli, Hintli, Orta Amerikalı , Yemeni, Türk ve çok, çok daha fazlası.
En çok satan roman “Another Brooklyn”in yazarı 59 yaşındaki yazar Jacqueline Woodson, Brooklyn’li olmanın belirli becerilere sahip bir kişiyi doyurduğunu söyledi.
“Dünya bizim için neredeyse su gibidir. Hemen yanımızdan akıyor” dedi.
7 yaşında Brooklyn’e taşınan ve hala orada yaşayan Bayan Woodson, “Brooklynliler olarak bir şey canımızı yakabilir ama bu şişip kanamayacak” dedi. “Bizi değiştirecek ve bize zarar verecek gibi değil. Kalın bir deri bile değil, ama farklı alanlarda ve farklı düşünme biçimlerinde hareket etmemizi ve onunla meşgul olabilmemizi sağlayan bu tür bir akışkanlık.
Bir komedyen ve Showtime dizisi “Flatbush Misdemeanors”ın ortak yaratıcısı, yazarı ve yıldızı olan 31 yaşındaki Dan Perlman, ilçenin yoğunluğunun ve çeşitliliğinin Bay Jeffries ve Bay Schumer’ı Capitol Hill’e hazırlamasına şüphesiz yardımcı olduğunu söyledi. “Bunun sihri, hepimizin bir şekilde bir arada var olmamız, birbirimizin ayak parmaklarına basmamız ve birbirimize yaklaşmamızdır” dedi. “Ben, hepsinin birbirine çarpacağı Kongre’de geçerli olan süreyim.”
Bay Perlman, Brooklyn’li insanların “yollarını kazımaya” alışık olduklarını söyledi. Detaylandırdı: “Gerekli olan bir yaratıcılık var. Sadece çok fazla dinlenme yok. Duvarlarla çok karşılaşıyorsunuz – spor terimi olarak kullanmak için çok sayıda işitsel bulmanız gerekiyor. Tamam, bugünün planı buydu ama bu olmayacak. Tren aşağıda. Tamam, otobüse geçmeliyim. Her gün atılan eğri toplar var.
Bayan Woodson, Brooklynlilerin konuşma biçiminin bile siyasette çalışmak için bir değer olduğunu belirtti: “Birçok insanın önceki saatlerde konuştuğu odalarda bulunabiliyor ve tüm konuşmaları takip edebiliyoruz” dedi. “Ülkeyi dolaşırken insanların bunu yapmadığını görüyorum. İnsanlar bu konuda zorluk yaşıyor. Gerçekten Brooklyn’de gibi hissediyorum, bunu yapabiliriz ve bunu sadece konuşan farklı insanlar arasında değil, aynı zamanda farklı insanların yollarkonuşmanın.”
53 yaşındaki fotoğrafçı Russell Frederick, Brooklyn’lilerin “kendi benzersiz havalarına sahip olduklarını” söyledi – havasına yakın bir terim, ancak Brooklyn havasıyla söylendi. (Aslında, fazladan u ile yazılmasını önerdi.)
Objektifi Brooklyn sakinlerini onlarca yıldır belgeleyen Bay Frederick, (Park Slope’ta bir dairesi olan) Bay Schumer ve (Prospect Heights’ta yaşayan) Bay Jeffries’in belirli bir yerel eğitim aldığını söyledi. “Sadece eğitimli olmaları değil” dedi. “Brooklyn’li olduğunuzda, sokak zekasısınız. Ve kitap akıllı olabilirsin. Bununla, herhangi bir çevrede nasıl gezineceğinizi biliyorsunuz ve kimse veya hiçbir şey sizi korkutmuyor. 70’leri atlattın mı? 80’leri atlattın mı? Dinlemek. Sen Teflon. Beyrut’a gidebilirsin, Kongo’da, Ortadoğu’da savaşa girebilirsin.”
Brooklyn’in güçlü siyasi figürler yetiştirmesi, Brooklynliler için kesinlikle şaşırtıcı değil. Bay Jeffries ve Bay Schumer’e ek olarak, (Brooklyn’de doğmuş ama esas olarak Queens’te büyümüş) Belediye Başkanı Eric Adams ve Başsavcı Letitia James’i içeriyorlar.
“New York belediye başkanının, New York Eyaleti başsavcısının ve şimdi potansiyel olarak Demokrat Meclis liderinin hepsinin, burada yankılanan güçlü bir Siyah öz kimliği ve kendi kaderini tayin etme duygusuna sahip bir topluluk olan Central Brooklyn’den haber vermesi tesadüf değil. Nesiller boyunca,” Black-Owned Brooklyn’in film yapımcıları ve ortak yaratıcıları Tayo Giwa ve Cynthia Gordy Giwa bir e-postada yazdı. “Bu güven, Central Brooklyn’den birçok insanın olağanüstü yüksekliklere çıkmasına izin verdi.”
Gururla eklediler, “Buranın özel bir yanı var.”
Junior’s’ın sahibi Bay Rosen, kabul etti ve siyasi olmasa da Bay Jeffries’in “harika bir müşteri” olduğunu söyledi. (Bay Jeffries’in her tatil sezonunda meslektaşlarına bir Junior’s cheesecake göndermesiyle bilinir.)
Brooklyn’li olmanın siyasette bir kişiye yardımcı olup olmayacağı sorulduğunda, Bay Rosen, “Hayatta size yardımcı olabilir” yanıtını verdi. “Brooklyn tavrına” işaret etti ve bunu “bu tür bir işçi sınıfı zihniyeti, sadece öğütmek, işleri daha iyi yapmak, işleri daha iyi yapmak ve çok çalışmak istiyorsun” olarak tanımladı.
Bayan Woodson, Brooklyn’de insanların Coney Island’da Cyclone’a neşe içinde binmesinden keyif aldı: “Belirli bir tür körü körüne inanç gerekiyor. O roller coaster, Brooklyn’de tanıdığım herkesten daha eski. Tahtadan yapılmış ve insanlar hâlâ üzerine biniyor.”
Böyle bir metanet ve kararlılıkla, Brooklyn destekçileri tek bir sonuç olduğu konusunda ısrar ediyor. Bay Frederick, “Brooklyn’den gelenler kazanır,” dedi. “Kaybetmeyiz. Biz kaybetmeyiz. Biz kaybetmek için oynamayız. Biz kaybetmeyiz. Biz kaybetmeyiz.”
Yine de, diye devam etti, bir denge var. “Sertliğin yanında tatlılık. Yani, Biggie söyledi. Yayılmış Aşk. Bu Brooklyn yolu.”