Dwayne Seifforth, dördü New York sokaklarında uyuyarak ve biri küçük kızıyla birlikte bir Bronx barınağında yaşayarak yıllarca evsizlikle mücadele ederek geçirdi. Ardından 2020 baharında, bir belediye sosyal hizmet görevlisi Bay Seifforth’a bir çözüm sundu: özel bir belediye kuponu kullanarak karşılayabileceği boş bir daire.
Harlem’de 133. Cadde’de bulunan 11 katlı bina, yeni biten odaları, balkonları ve Manhattan manzaralarıyla, 41 yaşındaki Bay Seifforth ve kızı D’Kota-Holidae Seifforth’un 9 yaşındaki sığınma eviyle tam bir tezat oluşturuyordu. , gördükleri en büyük fare ve hamamböcekleriyle karşılaştıklarını söyledi.
Gıda kuponları ve Parklar Departmanında yarı zamanlı çalışarak kazandığı maaşlarla yaşayan Bay Seifforth için D’Kota’ya gerçek bir yuva vermesi bir şanstı.
Aile taşındı. Kısa süre sonra binanın 46 biriminin çoğu benzer hikayeleri olan ailelerle doldu. Çocuklar yakındaki okullara yerleşti. 41 yaşındaki Bay Seifforth, Amazon için paket teslimatı yapan tam zamanlı bir iş buldu.
Ailelerin bilmediği şey ise, binanın kendilerini kısa süre sonra yeniden evsizliğin eşiğine getirecek bir çatışmaya saplanmış olduğuydu. Bay Seifforth artık her gün bir şerifin kendisini ve kızını kapı dışarı edip etmeyeceği konusunda endişelenerek yaşıyor.
“Bazen ‘Barınakta kalmalıydım’ diye düşünüyorum” dedi.
Harlem’deki bir binanın, çaresizce bir ev arayan bir grup aileyi nasıl çağırdığına dair olağanüstü destan, sadece onlara başka bir acımasız dönüş sunmak için birden fazla davayı, dolandırıcılık suçlamasını ve bir iflası içeriyor.
Ancak aynı zamanda, barınaklardaki nüfusun bu yıl rekor seviyelere çıktığı New York City’de istikrarlı, uygun fiyatlı konutların ne kadar zor olabileceğini de gösteriyor. Ve bu mücadeleleri yaşayan insanların, bu mücadelelerin nasıl çözüleceği konusunda ne kadar az kontrole sahip olduklarını gösteriyor.
Bay Seifforth, “Konut bir ayrıcalık olmamalı,” dedi.
308 West 133rd Street’te kızıyla birlikte taşındığı mülk, eskiden bakıma muhtaç hale gelen bir Harlem kilisesinin bulunduğu yerdi. Ancak 2017’de müteahhit Levi Balkany, orada yeni bir apartman inşa etmek için bir plan sundu. İki yıl sonra, Bay Balkany tarafından kontrol edilen bir limited şirket, binanın inşaatını bitirmek için 26 milyon $ kredi aldı.
Bay Balkany, Karayipler ve İspanya’da da iş yapan bir varlık yönetimi şirketi olan Arena Investors’tan aldığı krediyle kısa sürede zorluklarla karşılaştı. Mahkeme kayıtlarına göre firma, faizini ödememesi de dahil olmak üzere 2019’da krediyi en az üç kez temerrüde düşürdüğünü söyledi.
Sayın Balkany ve avukatları, yorum taleplerine yanıt vermedi.
Belediyenin 2019’da binayla ilgili yeni ve daha yüksek bir vergi değerlendirmesi yayınlamasının ardından, Bay Balkany’nin bir avukatı mahkemede apartman daireleri için artan fiyatların “hedef pazar” için çok yüksek olacağını iddia etti. Yeni, daha istikrarlı bir gelir kaynağına baktı: evsizlikle mücadele edenlere ev kiralamak.
Plana göre Bay Balkany, daireleri kendi başına karşılayamayan ancak şehir ve devlet tarafından finanse edilen kira ekleri olan kupon almaya hak kazanan ailelere kiralayacaktı.
Kupon programları, evsizliği önlemede çok önemli araçlardır. Belediye, koronavirüs yardım fonları da dahil olmak üzere, programlar aracılığıyla binlerce ailenin istikrarlı evler bulmasına veya bu evleri korumasına yardımcı olmak için geçtiğimiz mali yılda yaklaşık 350 milyon dolar harcadı.
2020’de, kupon kabul eden bina ağına birkaç Harlem apartmanı eklendi. Bay Seifforth’un Bronx sığınma evindeki sosyal hizmet görevlisi, “yepyeni” daireyi görmek isteyip istemediğini sordu. Bir turdan sonra, fırsatın ortadan kalkacağından korkan Bay Seifforth bunu değerlendirdi.
“Uygun ve güzel,” dedi.
50 yaşındaki Tonia Vail, yakınlardaki bir araba galerisinde çalışırken iki çocuğuyla birlikte Brooklyn’deki bir sığınma evinde yaklaşık iki yıl geçirmişti. Harlem dairesinin sosyal hizmet görevlisinin kendisine işaret ettiği, uygun fiyatlı ve kiralanabilir ilk konut fırsatı olduğunu söyledi.
Tonia Vail, şehir ve eyalet konut kuponlarını kabul eden bir ev ağına eklendikten sonra Harlem’deki binayı evsizler barınağında görevli sosyal görevliden öğrendi. Kredi… The New York Times için Johnny Milano
“Bakmadığımızdan değil,” dedi. “Çok zordu, çok zor. Buna sahip olduğunu söylediğinde, temelde üzerine atladım. tereddüt etmedim.”
Aileler taşındıktan kısa bir süre sonra, bir şeylerin ters gittiği anlaşıldı.
Mahkeme kayıtlarına göre Arena, 2020’nin başlarında Bay Balkany’yi kredi sözleşmesine aykırı olarak birimleri kiralamaya çalışmakla, binayı belediyeye düzgün bir şekilde kaydetmemekle ve bina üzerinde uygun sigortayı tutmamakla suçladı. 5 Haziran 2020’de, bazı aileler hala binaya taşınırken, Arena ile bağlantılı bir limited şirket, kira kontratlarını bloke etmek için dava açtı.
Borç vereni temsil eden bir avukat olan Casey Laffey, Temmuz 2020’de mahkemede “Bizim rızamız olmadan oraya koydukları kiracılar,” algılanan “şehirden garantiler” nedeniyle koydukları düşük gelirli kiracılardır, dedi. Bu mülkü değerinden mahrum bırakmanın gerçek riski” dedi.
Temmuz ayında bir yargıç, Bay Balkany’nin daire kiralamasını geçici olarak engellemeyi kabul etti. Günler sonra Bay Balkany iflas ilan etti.
Temmuz 2021’de, aylarca süren iflas mahkemesi işlemlerinin ardından Arena, mülkü halka açık bir müzayededen satın aldı.
Bay Seifforth, “Bir yıl içinde binanın satıldığını veya buna benzer bir şey olduğunu duymaya başladım” dedi.
Bir süre mahkeme kayıtları, şehrin ve Arena’nın aileleri orada tutmanın bir yolu olup olmadığını tartıştığını gösteriyor.
Ancak Ekim 2021’de bir federal iflas mahkemesi, Bay Balkany’nin alacaklılarının çıkarına en iyisi olduğunu söyleyerek mülkteki mevcut kiralamaları reddetti. Bu Mart ayında Arena, halen binada yaşayan 40’tan fazla kiracıya, kira kontratlarının geçersiz olduğunu ve atılmaları gerektiğini söyleyerek eyalet mahkemesinde dava açtı.
Bu sonbaharda bir yargıç kabul etti.
Bay Laffey, Eylül ayında mahkemede “Mantıksız olmaya çalışmıyoruz” dedi. “Müvekkilim sadece bu sürecin ilerlemesini istiyor. Biliyorsunuz iki yıldır bununla da uğraşıyoruz.”
Bay Seifforth gibi kiracılar, şehrin onları en başta sorunlu bir binaya nasıl yerleştirmiş olabileceğini merak ediyor.
Sosyal Hizmetler Departmanı sözcüsü Neha Sharma, binada önceden var olan sorunların “beklenebilecek veya önlenebilecek” bir şey olmadığını söyledi.
Bir şehir avukatı, Temmuz 2021’de federal iflas mahkemesine yaptığı bir başvuruda, sosyal hizmetler departmanının Bay Balkany’nin mülkleri yasal olarak kiralamasına izin verildiğine dair iddialarına “makul bir şekilde güvendiğini” ve bakanlığın bunu “alışılmış” olmadığını söyledi. “Birimleri kiralamadan önce mülk sahiplerini araştırın.”
Departmanın ne tür bir güvenlik soruşturması yürüttüğüne ilişkin ek sorulara yanıt olarak, ev sahiplerini kontrol etse de, kapsamlı mali analizler yapmak zorunda kalmanın insanları barındırmaya ters etki yapacağını söyledi.
Genel olarak, insanları barındırmaya yönelik programlarının – bu yıl binlerce göçmen yardım istemek için New York’a gelmesine rağmen, birkaç kısa kadrolu şehir acentesinden daha fazla talepte bulunmasına rağmen – çalıştığını söyledi. Bakanlığın açıklamasına göre, bu yıl sübvansiyonlu evlere yerleştirildikten sonra sığınma evlerine dönenlerin oranı düştü.
Bir sivil haklar grubu olan United Black Caucus’un başkanı Don Curtis, ev sahipleri iflas başvurusunda bulunup binayı kaybettikten sonra tahliye edilmekle karşı karşıya kalan kiracılara yardım ediyor. Kredi… The New York Times için Johnny Milano
Unified Black Caucus’un kurucusu ve başkanı Don Curtis, yeni sahiplerinden ödeme aldıkları bildirilenler de dahil olmak üzere, geçen ay sığınaklara dönen 308 West 133rd Street sakinlerinin çoğu için durum böyle değil, dedi. kiracıların örgütlenmesine yardımcı olan bir sivil haklar grubu.
Bu insanların başına gelenler onların suçu değil” dedi.
Binada kalan birkaç düzine kadar insan, artık ne zaman ayrılmak zorunda kalacaklarını görmek için beklerken, yeni evler bulmak için her gün çabalıyor.
Yeni bina sahiplerinin bir sözcüsü, “mali yardım sunarak ve vaka yöneticileri ve nitelikli komisyoncularla çalışarak” yeni konut bulmak için kiracılarla çalıştıklarını söyledi.
Sözcü, “Bu, önceki sahibinin eylemleri nedeniyle ilgili herkes için kesinlikle talihsiz bir durum” dedi.
Kaç kiracının yeni ev bulduğu, kaç kiracının ödeme aldığı, yeni sahiplerin şimdi apartman dairelerini satmaya çalışıp çalışmayacağı veya polis memurlarının tahliyeleri ne zaman başlatabileceği hakkındaki soruları yanıtlamadı.
42 yaşındaki Georgette Hyman gibi bazı kiracılar, ne kadar süre kalabileceklerinden emin olmasalar da tatil sezonu için Noel ağaçları ve süslemeler yaptılar.
Georgette Hyman, çocukları yakında dairelerini terk etmek zorunda kalacaklarından endişe etseler bile “onsuz kalmasın” diye Noel için dairesini dekore etti. Kredi… The New York Times için Johnny Milano
“Çocuklarım asla onsuz kalmadı, bu yüzden onların şimdi olmadan gitmelerini istemiyorum” dedi.
Binada dört çocukla birlikte yaşayan 43 yaşındaki Madeline Burdier gibi diğerleri eşyalarını toplamaya başladılar bile.
“Dünyadaki en kötü duygu, çocuklarınızın kalacak bir yerinin olmamasıdır” dedi.
Bay Seifforth, hem kendisinin hem de kızının yakında ayrılmaları gerektiğini bildiklerini söyledi. D’Kota’nın hamamböceklerinin olduğu yere geri dönmeleri gerekip gerekmediğini sorduğunu söyledi. Nereye varacaklarını bilmese de ona hayır diyor.
“Onun için rahat edebileceği bir yere gitmek istiyorum,” dedi.
Harlem’de 133. Cadde’de bulunan 11 katlı bina, yeni biten odaları, balkonları ve Manhattan manzaralarıyla, 41 yaşındaki Bay Seifforth ve kızı D’Kota-Holidae Seifforth’un 9 yaşındaki sığınma eviyle tam bir tezat oluşturuyordu. , gördükleri en büyük fare ve hamamböcekleriyle karşılaştıklarını söyledi.
Gıda kuponları ve Parklar Departmanında yarı zamanlı çalışarak kazandığı maaşlarla yaşayan Bay Seifforth için D’Kota’ya gerçek bir yuva vermesi bir şanstı.
Aile taşındı. Kısa süre sonra binanın 46 biriminin çoğu benzer hikayeleri olan ailelerle doldu. Çocuklar yakındaki okullara yerleşti. 41 yaşındaki Bay Seifforth, Amazon için paket teslimatı yapan tam zamanlı bir iş buldu.
Ailelerin bilmediği şey ise, binanın kendilerini kısa süre sonra yeniden evsizliğin eşiğine getirecek bir çatışmaya saplanmış olduğuydu. Bay Seifforth artık her gün bir şerifin kendisini ve kızını kapı dışarı edip etmeyeceği konusunda endişelenerek yaşıyor.
“Bazen ‘Barınakta kalmalıydım’ diye düşünüyorum” dedi.
Harlem’deki bir binanın, çaresizce bir ev arayan bir grup aileyi nasıl çağırdığına dair olağanüstü destan, sadece onlara başka bir acımasız dönüş sunmak için birden fazla davayı, dolandırıcılık suçlamasını ve bir iflası içeriyor.
Ancak aynı zamanda, barınaklardaki nüfusun bu yıl rekor seviyelere çıktığı New York City’de istikrarlı, uygun fiyatlı konutların ne kadar zor olabileceğini de gösteriyor. Ve bu mücadeleleri yaşayan insanların, bu mücadelelerin nasıl çözüleceği konusunda ne kadar az kontrole sahip olduklarını gösteriyor.
Bay Seifforth, “Konut bir ayrıcalık olmamalı,” dedi.
308 West 133rd Street’te kızıyla birlikte taşındığı mülk, eskiden bakıma muhtaç hale gelen bir Harlem kilisesinin bulunduğu yerdi. Ancak 2017’de müteahhit Levi Balkany, orada yeni bir apartman inşa etmek için bir plan sundu. İki yıl sonra, Bay Balkany tarafından kontrol edilen bir limited şirket, binanın inşaatını bitirmek için 26 milyon $ kredi aldı.
Bay Balkany, Karayipler ve İspanya’da da iş yapan bir varlık yönetimi şirketi olan Arena Investors’tan aldığı krediyle kısa sürede zorluklarla karşılaştı. Mahkeme kayıtlarına göre firma, faizini ödememesi de dahil olmak üzere 2019’da krediyi en az üç kez temerrüde düşürdüğünü söyledi.
Sayın Balkany ve avukatları, yorum taleplerine yanıt vermedi.
Belediyenin 2019’da binayla ilgili yeni ve daha yüksek bir vergi değerlendirmesi yayınlamasının ardından, Bay Balkany’nin bir avukatı mahkemede apartman daireleri için artan fiyatların “hedef pazar” için çok yüksek olacağını iddia etti. Yeni, daha istikrarlı bir gelir kaynağına baktı: evsizlikle mücadele edenlere ev kiralamak.
Plana göre Bay Balkany, daireleri kendi başına karşılayamayan ancak şehir ve devlet tarafından finanse edilen kira ekleri olan kupon almaya hak kazanan ailelere kiralayacaktı.
Kupon programları, evsizliği önlemede çok önemli araçlardır. Belediye, koronavirüs yardım fonları da dahil olmak üzere, programlar aracılığıyla binlerce ailenin istikrarlı evler bulmasına veya bu evleri korumasına yardımcı olmak için geçtiğimiz mali yılda yaklaşık 350 milyon dolar harcadı.
2020’de, kupon kabul eden bina ağına birkaç Harlem apartmanı eklendi. Bay Seifforth’un Bronx sığınma evindeki sosyal hizmet görevlisi, “yepyeni” daireyi görmek isteyip istemediğini sordu. Bir turdan sonra, fırsatın ortadan kalkacağından korkan Bay Seifforth bunu değerlendirdi.
“Uygun ve güzel,” dedi.
50 yaşındaki Tonia Vail, yakınlardaki bir araba galerisinde çalışırken iki çocuğuyla birlikte Brooklyn’deki bir sığınma evinde yaklaşık iki yıl geçirmişti. Harlem dairesinin sosyal hizmet görevlisinin kendisine işaret ettiği, uygun fiyatlı ve kiralanabilir ilk konut fırsatı olduğunu söyledi.
Tonia Vail, şehir ve eyalet konut kuponlarını kabul eden bir ev ağına eklendikten sonra Harlem’deki binayı evsizler barınağında görevli sosyal görevliden öğrendi. Kredi… The New York Times için Johnny Milano
“Bakmadığımızdan değil,” dedi. “Çok zordu, çok zor. Buna sahip olduğunu söylediğinde, temelde üzerine atladım. tereddüt etmedim.”
Aileler taşındıktan kısa bir süre sonra, bir şeylerin ters gittiği anlaşıldı.
Mahkeme kayıtlarına göre Arena, 2020’nin başlarında Bay Balkany’yi kredi sözleşmesine aykırı olarak birimleri kiralamaya çalışmakla, binayı belediyeye düzgün bir şekilde kaydetmemekle ve bina üzerinde uygun sigortayı tutmamakla suçladı. 5 Haziran 2020’de, bazı aileler hala binaya taşınırken, Arena ile bağlantılı bir limited şirket, kira kontratlarını bloke etmek için dava açtı.
Borç vereni temsil eden bir avukat olan Casey Laffey, Temmuz 2020’de mahkemede “Bizim rızamız olmadan oraya koydukları kiracılar,” algılanan “şehirden garantiler” nedeniyle koydukları düşük gelirli kiracılardır, dedi. Bu mülkü değerinden mahrum bırakmanın gerçek riski” dedi.
Temmuz ayında bir yargıç, Bay Balkany’nin daire kiralamasını geçici olarak engellemeyi kabul etti. Günler sonra Bay Balkany iflas ilan etti.
Temmuz 2021’de, aylarca süren iflas mahkemesi işlemlerinin ardından Arena, mülkü halka açık bir müzayededen satın aldı.
Bay Seifforth, “Bir yıl içinde binanın satıldığını veya buna benzer bir şey olduğunu duymaya başladım” dedi.
Bir süre mahkeme kayıtları, şehrin ve Arena’nın aileleri orada tutmanın bir yolu olup olmadığını tartıştığını gösteriyor.
Ancak Ekim 2021’de bir federal iflas mahkemesi, Bay Balkany’nin alacaklılarının çıkarına en iyisi olduğunu söyleyerek mülkteki mevcut kiralamaları reddetti. Bu Mart ayında Arena, halen binada yaşayan 40’tan fazla kiracıya, kira kontratlarının geçersiz olduğunu ve atılmaları gerektiğini söyleyerek eyalet mahkemesinde dava açtı.
Bu sonbaharda bir yargıç kabul etti.
Bay Laffey, Eylül ayında mahkemede “Mantıksız olmaya çalışmıyoruz” dedi. “Müvekkilim sadece bu sürecin ilerlemesini istiyor. Biliyorsunuz iki yıldır bununla da uğraşıyoruz.”
Bay Seifforth gibi kiracılar, şehrin onları en başta sorunlu bir binaya nasıl yerleştirmiş olabileceğini merak ediyor.
Sosyal Hizmetler Departmanı sözcüsü Neha Sharma, binada önceden var olan sorunların “beklenebilecek veya önlenebilecek” bir şey olmadığını söyledi.
Bir şehir avukatı, Temmuz 2021’de federal iflas mahkemesine yaptığı bir başvuruda, sosyal hizmetler departmanının Bay Balkany’nin mülkleri yasal olarak kiralamasına izin verildiğine dair iddialarına “makul bir şekilde güvendiğini” ve bakanlığın bunu “alışılmış” olmadığını söyledi. “Birimleri kiralamadan önce mülk sahiplerini araştırın.”
Departmanın ne tür bir güvenlik soruşturması yürüttüğüne ilişkin ek sorulara yanıt olarak, ev sahiplerini kontrol etse de, kapsamlı mali analizler yapmak zorunda kalmanın insanları barındırmaya ters etki yapacağını söyledi.
Genel olarak, insanları barındırmaya yönelik programlarının – bu yıl binlerce göçmen yardım istemek için New York’a gelmesine rağmen, birkaç kısa kadrolu şehir acentesinden daha fazla talepte bulunmasına rağmen – çalıştığını söyledi. Bakanlığın açıklamasına göre, bu yıl sübvansiyonlu evlere yerleştirildikten sonra sığınma evlerine dönenlerin oranı düştü.
Bir sivil haklar grubu olan United Black Caucus’un başkanı Don Curtis, ev sahipleri iflas başvurusunda bulunup binayı kaybettikten sonra tahliye edilmekle karşı karşıya kalan kiracılara yardım ediyor. Kredi… The New York Times için Johnny Milano
Unified Black Caucus’un kurucusu ve başkanı Don Curtis, yeni sahiplerinden ödeme aldıkları bildirilenler de dahil olmak üzere, geçen ay sığınaklara dönen 308 West 133rd Street sakinlerinin çoğu için durum böyle değil, dedi. kiracıların örgütlenmesine yardımcı olan bir sivil haklar grubu.
Bu insanların başına gelenler onların suçu değil” dedi.
Binada kalan birkaç düzine kadar insan, artık ne zaman ayrılmak zorunda kalacaklarını görmek için beklerken, yeni evler bulmak için her gün çabalıyor.
Yeni bina sahiplerinin bir sözcüsü, “mali yardım sunarak ve vaka yöneticileri ve nitelikli komisyoncularla çalışarak” yeni konut bulmak için kiracılarla çalıştıklarını söyledi.
Sözcü, “Bu, önceki sahibinin eylemleri nedeniyle ilgili herkes için kesinlikle talihsiz bir durum” dedi.
Kaç kiracının yeni ev bulduğu, kaç kiracının ödeme aldığı, yeni sahiplerin şimdi apartman dairelerini satmaya çalışıp çalışmayacağı veya polis memurlarının tahliyeleri ne zaman başlatabileceği hakkındaki soruları yanıtlamadı.
42 yaşındaki Georgette Hyman gibi bazı kiracılar, ne kadar süre kalabileceklerinden emin olmasalar da tatil sezonu için Noel ağaçları ve süslemeler yaptılar.
Georgette Hyman, çocukları yakında dairelerini terk etmek zorunda kalacaklarından endişe etseler bile “onsuz kalmasın” diye Noel için dairesini dekore etti. Kredi… The New York Times için Johnny Milano
“Çocuklarım asla onsuz kalmadı, bu yüzden onların şimdi olmadan gitmelerini istemiyorum” dedi.
Binada dört çocukla birlikte yaşayan 43 yaşındaki Madeline Burdier gibi diğerleri eşyalarını toplamaya başladılar bile.
“Dünyadaki en kötü duygu, çocuklarınızın kalacak bir yerinin olmamasıdır” dedi.
Bay Seifforth, hem kendisinin hem de kızının yakında ayrılmaları gerektiğini bildiklerini söyledi. D’Kota’nın hamamböceklerinin olduğu yere geri dönmeleri gerekip gerekmediğini sorduğunu söyledi. Nereye varacaklarını bilmese de ona hayır diyor.
“Onun için rahat edebileceği bir yere gitmek istiyorum,” dedi.