Kırmızı kanolu bir adam Hudson Nehri’nde kürek çekerek, feribotların üzerinden geçti ve Manhattan şehir merkezinin gökdelenlerini geçerek Yukarı New York Körfezi’ne girdi.
Sabit bir meskeni olmayan 50 yaşındaki kanocu Neal Moore, nihayet Salı öğleden sonra New York Limanı’na kürek çekerken kutlama ve rahatlama için kollarını havaya kaldırdı.
Kıyıdan kıyıya 7500 millik yolculuğu sonunda sona eriyordu. 22 eyalet ve bir o kadar nehir boyunca kürek çekmesinin 22 ay sürdüğünü söyledi. 100’den fazla kasaba ve şehirde durduğunu ve birkaç bin insanla tanışmış olabileceğini tahmin ettiğini söyledi.
Sn. Moore, Oregon’daki Columbia Nehri’nde başladı, birkaç kuzey eyaletini geçti ve geçen kışa kadar Körfez Kıyısı’na gitti. 2021’in başlarında, Büyük Göller’e ve New York Eyaletine geri döndü ve burada Erie Kanalı’nı Hudson Nehri’ne ve nihayetinde Özgürlük Anıtı’na kadar takip etti.
“Bugün Amerikan olmanın gerçekte ne anlama geldiğini öğrenmek için, salgın ve tüm siyasi çekişmelerle birlikte bu ilginç zamanda ülkeyi yakından ve kişisel olarak görmek istedim” dedi. Kredi. . . The New York Times için Hilary Swift
“Ülke boyunca parlayan o ışığı takip ettiğimi hissettim” dedi daha sonra. “Yolculuğum bir aydınlanmaydı. Bu topraklarda tanıştığım onca insanda gördükten sonra nihayet o feneri, o özgürlük alevini yakından görmek, bunaltıcıydı. ”
Nehirle seyahat etmek metaforik hale geldi: Bay Moore, nehirlerin kasabaları ve şehirleri birbirine bağlaması gibi, genellikle ırk, sınıf ve siyasi çizgiyle ayrılan insanlar arasındaki bağlantıları keşfetmeye başladığını söyledi.
Pandemi ve tüm siyasi çekişmelerle birlikte bu ilginç zamanda ülkeyi yakından ve kişisel olarak görmek, bugün Amerikalı olmanın gerçekte ne anlama geldiğini öğrenmek istedim” dedi.
Mark Twain’in seyahatnamelerinden ilham alan Bay Moore, “topluluğu topluluğa” dolaşmak ve tanıştığı insanlar hakkında yazmak için yola çıktı. Düzenli olarak Instagram’da paylaşımlarda bulundu ve kanosunda su geçirmez bir çantada sakladığı dizüstü bilgisayarına daha uzun çekimler yazdı.
Yolculuk – genellikle günde 20 milden fazla kürek çekiyordu – bölücü bir seçimle karşı karşıya olan bir ülkeyi su seviyesinden incelemenin bir yoluydu ve yolculuk başladıktan sonra giderek daha net hale geldiği gibi, büyüyen bir salgın.
Los Angeles’ta büyüdü ve hem annesini hem de ağabeyi olan tek kardeşini henüz gençken kaybetti. 19 yaşına geldiğinde, Güney Afrika’ya taşınmış ve otuz yıl boyunca büyük ölçüde orada ve Asya’da yaşayarak, ABD’yi yalnızca ara sıra ziyaret ederek, diğer iki kapsamlı kano gezisi de dahil olmak üzere yaralanmıştı.
Uzun zamandır gurbetçi olmanın ona yolculuk için yeni bir bakış açısı verdiğini söyledi.
16 metrelik kırmızı Old Town Penobscot kanosuna bir çadır, sürahiler su, bir kova dondurularak kurutulmuş yemek, bir deste seyir haritaları ve bir deniz radyosu yükledi.
9 Şubat 2020’de Astoria, Ore’den yola çıktı ve her iki eyalet de pandemi nedeniyle sınırlarını kilitlemeden hemen önce Oregon ve Washington’dan hızla çıkarak Columbia Nehri’nde kürek çekti.
Mark Twain’in seyahatnamelerinden esinlenen Bay Moore, doğru, “topluluğu topluluğa” dolaşmak ve tanıştığı insanlar hakkında yazmak için yola çıktı. Kredi. . . The New York Times için Hilary Swift
Daha sonra beş gün boyunca Snake River’da kürek çektiğini ve başka birini görmediğini söyledi ve Idaho ve Montana’dan Continental Divide’a gitti, sonra kanoyu taşımak için taşıdığı bir dizi takılabilir tekerlek kullanarak onu geçti. su yollarının bağlanmadığı veya ulaşımın mümkün olmadığı durumlarda yol kenarı boyunca.
Kuzeydeki dondan kaçınmak için Missouri ve Mississippi Nehirlerinden körfeze doğru yöneldi ve 2021’in başlarında Ohio ve Allegheny ve diğer nehirlerden kuzeye, New York City’ye bağlı Erie Gölü’ne gitti.
Bazı günler gün doğumundan gün batımına kürek çeker, bazı günler de oyalanırdı – ya kendi tercihiyle, yerel halkı keşfetmek ve onlarla konuşmak için ya da hava durumu ya da diğer sorunlar nedeniyle zorunluluk nedeniyle.
Mart ayında Tombigbee Nehri üzerindeki Demopolis, Ala.’ya geldikten sonra, hortum ve sel nedeniyle orada bir ay kaldı.
Yanında bir Sharpie taşıyan Bay Moore, “Yavaşlamak ve insanların hikayelerini dinlemekle ilgiliydi” dedi.
“Doğaya açık olmak, cehenneme ya da yüksek suya gelmek ve yeni dostluklara açık olmak istedim” dedi.
Her durakta kanosunu saklar, çadırını kurar ve şehirde ucuz bir yemek bulmaya çalışırdı. Bazı insanlar gülümser ve el sallardı. Bazıları onu yemeğe davet edebilir veya geceyi orada geçirebilir. İngilizce öğreten ve tarihi eser tüccarı olan Bay Moore, bunun ayda yaklaşık 1,100 dolarlık son derece düşük bir bütçeyle seyahat etmesine yardımcı olduğunu söyledi.
O seyahat ederken, pandemi hem şehirleri hem de Amerika’nın kırsal kesimlerini sarmıştı, yolculuğunun beş ayı kala Bismarck, N. D.’ye vardığında ve tüm hastane yataklarının dolu olduğunu duyduğunda eve geldiğini söylediği bir gerçek.
Birçok belediye sokağa çıkma yasağı uygulamasına rağmen, tüm mal varlığı yanında olan ve dönecek evi olmayan Bay Moore, açık havada olan yolculuğuna devam etti.
Sn. Moore’un yolculuğu onu 22 eyaletten ve bir o kadar su kütlesinden geçirdi. Kredi. . . The New York Times için Hilary Swift
“Herhangi bir mesafe kürek çekme standardına göre, Neal’ın yaptıklarına hayran kalmalısınız,” dedi uzun mesafe kürekçi ve yazar David L. Miller, Bay Moore ile yolculuğu boyunca iki kez, bir kez karşılaşmıştı. Geçen Şubat ayında Alabama’daki Mobile Nehri boyunca ve yine Ekim ayında Erie Kanalı boyunca.
Ülkenin çoğu duraklamadayken, Bay Miller, “burada Amerika’nın sıcaklığını ölçen bir adam var, dışarıda hala bir yabancıyı kabul edecek insanlar var mı diye bakıyor. Ve yol boyunca onların hikayelerini topluyor. ”
Kuzeybatı Pasifik gibi daha soğuk koşullarda, Bay Moore tipik olarak bol su geçirmez dış giysilerin altına bir dalgıç giysisi ve bir can yeleği giyerdi. Sıcak günlerde sadece mayolarını giyebilir.
Anlattıklarında gergin anlar, Bay Moore’un çadırının dışında duran ve kendisini tehdit eden Idaho’daki sarhoş adamdan, Montana’daki Missouri Nehri yakınlarındaki bir barda, Joe Biden’a desteğini duyunca öfkelenen müşterilere kadar uzanıyordu.
“Fakat insanlar genel olarak soğukkanlıydı” dedi ve genellikle siyasi tartışmalardan kaçındığını da sözlerine ekledi.
“Önyargılarımı bir kenara bırakıp sadece dinlemek, tüm bunları silip atmak ve siyaset, ırk ve cinsel yönelimin bölücü tuzaklarının dışında gerçekten kim olduğumuzu görmeye başlamak istedim” dedi. “Ve hepimizin insan olarak bağlantı kurmasının hala mümkün olduğunu gördüm. ”
St. Joseph’de bir aile vardı, Mo., Bay Moore ile tanıştıktan birkaç dakika sonra ona bir kavanoz kaçak içki ve kum arabalarında bir gezinti yaptı.
Sn. Moore, Missouri Nehri kıyısındaki bir adamdan, bir zamanlar Charles Manson’la tecrit ünitesini paylaştığını söyleyen bir adamdan, erkek kardeşinin anısına bir dövme yaptırdı.
Sudaki sayısız macerası, Clark Fork Nehri’nin hızla yükselen bir kısmının o uyurken kanosunu ve teçhizatını alıp götürdüğü bir geceyi içeriyordu. Bay Moore, Mississippi Nehri üzerinde bir mavna tarafından neredeyse ezildiğini ve Buffalo, N. Y. yakınlarındaki Erie Gölü’ndeki sert sularda kanosunun altında kısa bir süre mahsur kaldığını söyledi.
Montana’da yolunun kesiştiği boz ayı vardı. Ayı, Bay Moore ayı spreyine veya bıçağına erişmeden önce neyse ki uzaklaştı, dedi.
Louisiana’daki Pontchartrain Gölü kıyısında, Bay Moore el fenerini yaktığında geri çekilen dev timsah vardı. Meksika Körfezi’nde bir yunus sürüsüyle kürek çekti ve kanosunu daha sonra büyük olasılıkla bir boğa köpekbalığı olduğu söylenen bir yaratık tarafından defalarca çarptırdı.
Bay Moore, Erie Gölü’nden New York’taki 350 millik Erie Kanalı’nın kabaca yarısını kürek çekti ve eyalet sezon için operasyonları kapattıktan sonra, diğer yarısı için kanoyla yürüdü.
Hudson Nehri’nden aşağı inen dalgalı su, Manhattan’ın batı yakasında kanosunu neredeyse alabora etti. Salı günü New York Şehri Polis Departmanı, bir yat limanına giderken kıyıdan Bay Moore’a göz kulak oldu.
Özgürlük Anıtı’na yaptığı yolculuğun son ayağı için, seyahatleri sırasında tanıştığı birkaç kişi de dahil olmak üzere, onunla birlikte kürek çeken ve bitirmesini izleyen yaklaşık bir düzine kayakçıyı davet etti.
İçlerinden biri, Clarksdale, Miss.’den bir kano rehberi ve oymacı olan John Ruskey, Bay Moore’un yolculuğunun ilgisini çektiğini ve Şubat ayında Körfez Kıyısında birkaç gün boyunca onunla kürek çekmeye başladığını söyledi.
“Dünyanın yanlışlarını düzeltmek için yola çıkan Don Kişot gibiydi” dedi.
Bay Ruskey, Bay Moore’un 22 aylık yolculuğunun iki haftalık bir araba yolculuğu olabileceğini kaydetti, ancak ekledi, “Bir nehirde kanodan indiğinizde, insanlar hikayenizi duymak isterler – bu, pek çok şeyin önünü açar. kapılar. ”
New York’tayken, Bay Moore kanosunu Midtown’daki Pier 84 Kayıkhanesinde sakladı ve Mark Twain’in bir zamanlar kaldığı söylenen süitte Yukarı Batı Yakası’ndaki tarihi Hotel Belleclaire’de birkaç gece savurganlık yaptı.
Geleceğe gelince, Bay Moore – uçakla – New Orleans’a ve ardından Houston’a gittiğini ve “bir sonraki hareketimi anlamaya çalışacağını” söyledi. ”
Sabit bir meskeni olmayan 50 yaşındaki kanocu Neal Moore, nihayet Salı öğleden sonra New York Limanı’na kürek çekerken kutlama ve rahatlama için kollarını havaya kaldırdı.
Kıyıdan kıyıya 7500 millik yolculuğu sonunda sona eriyordu. 22 eyalet ve bir o kadar nehir boyunca kürek çekmesinin 22 ay sürdüğünü söyledi. 100’den fazla kasaba ve şehirde durduğunu ve birkaç bin insanla tanışmış olabileceğini tahmin ettiğini söyledi.
Sn. Moore, Oregon’daki Columbia Nehri’nde başladı, birkaç kuzey eyaletini geçti ve geçen kışa kadar Körfez Kıyısı’na gitti. 2021’in başlarında, Büyük Göller’e ve New York Eyaletine geri döndü ve burada Erie Kanalı’nı Hudson Nehri’ne ve nihayetinde Özgürlük Anıtı’na kadar takip etti.
“Bugün Amerikan olmanın gerçekte ne anlama geldiğini öğrenmek için, salgın ve tüm siyasi çekişmelerle birlikte bu ilginç zamanda ülkeyi yakından ve kişisel olarak görmek istedim” dedi. Kredi. . . The New York Times için Hilary Swift
“Ülke boyunca parlayan o ışığı takip ettiğimi hissettim” dedi daha sonra. “Yolculuğum bir aydınlanmaydı. Bu topraklarda tanıştığım onca insanda gördükten sonra nihayet o feneri, o özgürlük alevini yakından görmek, bunaltıcıydı. ”
Nehirle seyahat etmek metaforik hale geldi: Bay Moore, nehirlerin kasabaları ve şehirleri birbirine bağlaması gibi, genellikle ırk, sınıf ve siyasi çizgiyle ayrılan insanlar arasındaki bağlantıları keşfetmeye başladığını söyledi.
Pandemi ve tüm siyasi çekişmelerle birlikte bu ilginç zamanda ülkeyi yakından ve kişisel olarak görmek, bugün Amerikalı olmanın gerçekte ne anlama geldiğini öğrenmek istedim” dedi.
Mark Twain’in seyahatnamelerinden ilham alan Bay Moore, “topluluğu topluluğa” dolaşmak ve tanıştığı insanlar hakkında yazmak için yola çıktı. Düzenli olarak Instagram’da paylaşımlarda bulundu ve kanosunda su geçirmez bir çantada sakladığı dizüstü bilgisayarına daha uzun çekimler yazdı.
Yolculuk – genellikle günde 20 milden fazla kürek çekiyordu – bölücü bir seçimle karşı karşıya olan bir ülkeyi su seviyesinden incelemenin bir yoluydu ve yolculuk başladıktan sonra giderek daha net hale geldiği gibi, büyüyen bir salgın.
Los Angeles’ta büyüdü ve hem annesini hem de ağabeyi olan tek kardeşini henüz gençken kaybetti. 19 yaşına geldiğinde, Güney Afrika’ya taşınmış ve otuz yıl boyunca büyük ölçüde orada ve Asya’da yaşayarak, ABD’yi yalnızca ara sıra ziyaret ederek, diğer iki kapsamlı kano gezisi de dahil olmak üzere yaralanmıştı.
Uzun zamandır gurbetçi olmanın ona yolculuk için yeni bir bakış açısı verdiğini söyledi.
16 metrelik kırmızı Old Town Penobscot kanosuna bir çadır, sürahiler su, bir kova dondurularak kurutulmuş yemek, bir deste seyir haritaları ve bir deniz radyosu yükledi.
9 Şubat 2020’de Astoria, Ore’den yola çıktı ve her iki eyalet de pandemi nedeniyle sınırlarını kilitlemeden hemen önce Oregon ve Washington’dan hızla çıkarak Columbia Nehri’nde kürek çekti.
Mark Twain’in seyahatnamelerinden esinlenen Bay Moore, doğru, “topluluğu topluluğa” dolaşmak ve tanıştığı insanlar hakkında yazmak için yola çıktı. Kredi. . . The New York Times için Hilary Swift
Daha sonra beş gün boyunca Snake River’da kürek çektiğini ve başka birini görmediğini söyledi ve Idaho ve Montana’dan Continental Divide’a gitti, sonra kanoyu taşımak için taşıdığı bir dizi takılabilir tekerlek kullanarak onu geçti. su yollarının bağlanmadığı veya ulaşımın mümkün olmadığı durumlarda yol kenarı boyunca.
Kuzeydeki dondan kaçınmak için Missouri ve Mississippi Nehirlerinden körfeze doğru yöneldi ve 2021’in başlarında Ohio ve Allegheny ve diğer nehirlerden kuzeye, New York City’ye bağlı Erie Gölü’ne gitti.
Bazı günler gün doğumundan gün batımına kürek çeker, bazı günler de oyalanırdı – ya kendi tercihiyle, yerel halkı keşfetmek ve onlarla konuşmak için ya da hava durumu ya da diğer sorunlar nedeniyle zorunluluk nedeniyle.
Mart ayında Tombigbee Nehri üzerindeki Demopolis, Ala.’ya geldikten sonra, hortum ve sel nedeniyle orada bir ay kaldı.
Yanında bir Sharpie taşıyan Bay Moore, “Yavaşlamak ve insanların hikayelerini dinlemekle ilgiliydi” dedi.
“Doğaya açık olmak, cehenneme ya da yüksek suya gelmek ve yeni dostluklara açık olmak istedim” dedi.
Her durakta kanosunu saklar, çadırını kurar ve şehirde ucuz bir yemek bulmaya çalışırdı. Bazı insanlar gülümser ve el sallardı. Bazıları onu yemeğe davet edebilir veya geceyi orada geçirebilir. İngilizce öğreten ve tarihi eser tüccarı olan Bay Moore, bunun ayda yaklaşık 1,100 dolarlık son derece düşük bir bütçeyle seyahat etmesine yardımcı olduğunu söyledi.
O seyahat ederken, pandemi hem şehirleri hem de Amerika’nın kırsal kesimlerini sarmıştı, yolculuğunun beş ayı kala Bismarck, N. D.’ye vardığında ve tüm hastane yataklarının dolu olduğunu duyduğunda eve geldiğini söylediği bir gerçek.
Birçok belediye sokağa çıkma yasağı uygulamasına rağmen, tüm mal varlığı yanında olan ve dönecek evi olmayan Bay Moore, açık havada olan yolculuğuna devam etti.
Sn. Moore’un yolculuğu onu 22 eyaletten ve bir o kadar su kütlesinden geçirdi. Kredi. . . The New York Times için Hilary Swift
“Herhangi bir mesafe kürek çekme standardına göre, Neal’ın yaptıklarına hayran kalmalısınız,” dedi uzun mesafe kürekçi ve yazar David L. Miller, Bay Moore ile yolculuğu boyunca iki kez, bir kez karşılaşmıştı. Geçen Şubat ayında Alabama’daki Mobile Nehri boyunca ve yine Ekim ayında Erie Kanalı boyunca.
Ülkenin çoğu duraklamadayken, Bay Miller, “burada Amerika’nın sıcaklığını ölçen bir adam var, dışarıda hala bir yabancıyı kabul edecek insanlar var mı diye bakıyor. Ve yol boyunca onların hikayelerini topluyor. ”
Kuzeybatı Pasifik gibi daha soğuk koşullarda, Bay Moore tipik olarak bol su geçirmez dış giysilerin altına bir dalgıç giysisi ve bir can yeleği giyerdi. Sıcak günlerde sadece mayolarını giyebilir.
Anlattıklarında gergin anlar, Bay Moore’un çadırının dışında duran ve kendisini tehdit eden Idaho’daki sarhoş adamdan, Montana’daki Missouri Nehri yakınlarındaki bir barda, Joe Biden’a desteğini duyunca öfkelenen müşterilere kadar uzanıyordu.
“Fakat insanlar genel olarak soğukkanlıydı” dedi ve genellikle siyasi tartışmalardan kaçındığını da sözlerine ekledi.
“Önyargılarımı bir kenara bırakıp sadece dinlemek, tüm bunları silip atmak ve siyaset, ırk ve cinsel yönelimin bölücü tuzaklarının dışında gerçekten kim olduğumuzu görmeye başlamak istedim” dedi. “Ve hepimizin insan olarak bağlantı kurmasının hala mümkün olduğunu gördüm. ”
St. Joseph’de bir aile vardı, Mo., Bay Moore ile tanıştıktan birkaç dakika sonra ona bir kavanoz kaçak içki ve kum arabalarında bir gezinti yaptı.
Sn. Moore, Missouri Nehri kıyısındaki bir adamdan, bir zamanlar Charles Manson’la tecrit ünitesini paylaştığını söyleyen bir adamdan, erkek kardeşinin anısına bir dövme yaptırdı.
Sudaki sayısız macerası, Clark Fork Nehri’nin hızla yükselen bir kısmının o uyurken kanosunu ve teçhizatını alıp götürdüğü bir geceyi içeriyordu. Bay Moore, Mississippi Nehri üzerinde bir mavna tarafından neredeyse ezildiğini ve Buffalo, N. Y. yakınlarındaki Erie Gölü’ndeki sert sularda kanosunun altında kısa bir süre mahsur kaldığını söyledi.
Montana’da yolunun kesiştiği boz ayı vardı. Ayı, Bay Moore ayı spreyine veya bıçağına erişmeden önce neyse ki uzaklaştı, dedi.
Louisiana’daki Pontchartrain Gölü kıyısında, Bay Moore el fenerini yaktığında geri çekilen dev timsah vardı. Meksika Körfezi’nde bir yunus sürüsüyle kürek çekti ve kanosunu daha sonra büyük olasılıkla bir boğa köpekbalığı olduğu söylenen bir yaratık tarafından defalarca çarptırdı.
Bay Moore, Erie Gölü’nden New York’taki 350 millik Erie Kanalı’nın kabaca yarısını kürek çekti ve eyalet sezon için operasyonları kapattıktan sonra, diğer yarısı için kanoyla yürüdü.
Hudson Nehri’nden aşağı inen dalgalı su, Manhattan’ın batı yakasında kanosunu neredeyse alabora etti. Salı günü New York Şehri Polis Departmanı, bir yat limanına giderken kıyıdan Bay Moore’a göz kulak oldu.
Özgürlük Anıtı’na yaptığı yolculuğun son ayağı için, seyahatleri sırasında tanıştığı birkaç kişi de dahil olmak üzere, onunla birlikte kürek çeken ve bitirmesini izleyen yaklaşık bir düzine kayakçıyı davet etti.
İçlerinden biri, Clarksdale, Miss.’den bir kano rehberi ve oymacı olan John Ruskey, Bay Moore’un yolculuğunun ilgisini çektiğini ve Şubat ayında Körfez Kıyısında birkaç gün boyunca onunla kürek çekmeye başladığını söyledi.
“Dünyanın yanlışlarını düzeltmek için yola çıkan Don Kişot gibiydi” dedi.
Bay Ruskey, Bay Moore’un 22 aylık yolculuğunun iki haftalık bir araba yolculuğu olabileceğini kaydetti, ancak ekledi, “Bir nehirde kanodan indiğinizde, insanlar hikayenizi duymak isterler – bu, pek çok şeyin önünü açar. kapılar. ”
New York’tayken, Bay Moore kanosunu Midtown’daki Pier 84 Kayıkhanesinde sakladı ve Mark Twain’in bir zamanlar kaldığı söylenen süitte Yukarı Batı Yakası’ndaki tarihi Hotel Belleclaire’de birkaç gece savurganlık yaptı.
Geleceğe gelince, Bay Moore – uçakla – New Orleans’a ve ardından Houston’a gittiğini ve “bir sonraki hareketimi anlamaya çalışacağını” söyledi. ”