Günaydın. Bugün Salı. 246 yıl önce Washington’un ünlü Delaware geçidine birkaç kez bakacağız. Ayrıca bazı ünlü tarihi belgelerin neden görünmeden Trenton, NJ’de kilitli olduğunu da göreceğiz.
Kredi… Sarah Yenesel/EPA, Shutterstock aracılığıyla
New York merkezli olalım. (Sanki New York Today adlı bir haber bülteni olmayacaktı.)
Bu bizim için, Noel Günü’nde 70 mil ötedeki soğuk bir nehir kıyısında birkaç saat durup, bir grup insanın düz tabanlı teknelere binip New Jersey’e yelken açtığını görmeyi umarak birkaç saat harcamayan New Yorklular için. Washington’ın Delaware’i geçişini yeniden canlandırıyorlardı, bu da Trenton’da İngiliz yanlısı Hessianlara karşı Devrimde bir dönüm noktası olan gizli bir saldırıyı mümkün kılıyordu.
Pazar günü işler 25 Aralık 1776’da olduğu gibi gitmedi. Bu sefer kimse bir yere gitmedi. Teknelere bile kimse binmedi.
Her Noel’de canlandırmayı sahneleyen ya da yapmaya çalışan Pennsylvania’daki Washington Crossing Tarihi Parkı’nın yönetici direktörü Jennifer Martin, “Nehir koşulları çok yüksekti,” dedi. “Akıntı çok hızlıydı.”
Park, sosyal medyada bu sözü yayınladığında, “birçok insan ‘Karşıdan karşıya geçmeyecek misin? Washington buradayken adamları kötü giyinmişlerdi ve bunu yaptılar’” dedi Martin. “’Noel’de bu adamlar savaş sırasında askerlerdi’ gibiydim. Bu adamlar yatırım bankacıları ve emekli bireyler.’”
New Yorklular yılın 309 günü Washington geçidinden geçebilirler. Emanuel Leutze’nin 1851 tarihli “Washington Crossing the Delaware” adlı tablosu, Arka Metropolitan Müzesi’nin başlıca dayanak noktasıdır. (Met yılda dört tatil ve her Çarşamba kapalıdır. Hesabı siz yaparsınız. Ve evet, bu meşhur vatansever tablo bir Alman ressamın eseriydi.)
Met’in Amerikan Kanadı başkanı Sylvia Yount, “Bu bizim en ikonik çalışmalarımızdan biri” dedi. “İnsanlar gelip vatanseverliğin basit anlatımını kutluyor.”
Ama bir ama var.
Yount, “Pek çok insanın düşündüğü gibi gerçek bir resim değil,” dedi.
Tabloyu inceleyen diğerleri, Leutze’nin ona gösterdiği gibi Washington’un muhtemelen pruvanın yanında durmayacağını söylüyor. Geleceğin başkanı James Monroe bayrağı tutarak onun arkasında durmadı. (Monroe rotayı güvence altına almak için önden gitmişti ve resimdeki bayrak daha sonraya kadar tasarlanmamıştı.)
Ayrıca hava, Leutze’nin resmettiği koşullardan farklıydı ve resimdeki tekne, Leutze’nin içine yığdığı herkesi taşıyamayacak kadar küçüktü.
İç Savaş’tan önceki on yılda Leutze tabloyu tamamladığında, “Fakat bir tür figür olarak Washington’u seçmek, büyük ölçüde Virginia yerlisi bir oğul olmasına rağmen, Kuzey ile Güney’i birleştirmek olarak görülebilir”, bu yüzden “içinde oynuyordu. bu tür bir kuruluş-köken hikayesi,” dedi Yount.
Kredi… Lucas Anlatı Müzesi Arka, Los Angeles
Önümüzdeki birkaç ay boyunca, Leutze tablosunun kalkışına birkaç adım kaldı: “George Washington Carver Crossing the Delaware: Page From an American History Textbook”, 1975 tarihli bir tuval, “Amerikan tarihine, kültürüne hicivli bir müdahale” olarak tanımlandı. ve siyaset.” Siyah eğitimci ve tarım araştırmacısını, bir tekne dolusu Siyah stereotipinin yönetiminde sunar.
2009’da ölen sanatçı Robert Colescott’un muhtemelen en iyi bilinen eseridir. Ve “Washington Crossing the Delaware”e hiç bu kadar yakın asılmamıştı.
Colescott’un sahibi Los Angeles’taki Lucas Museum of Narrative Arka’nın direktörü ve CEO’su Sandra Jackson-Dumont, “Bilim adamları Met’teki bu an hakkında yazacaklar” dedi. “Mesele sadece bu iki tablonun bir araya gelmesi değil, nerede bir araya geldikleri, nasıl bir araya geldikleri.”
Colescott, “Amerika’nın ve vatandaşlarına nasıl davranıldığına dair bir eleştiri” dedi, “ve aynı zamanda en inanılmaz, yani, yani, yürek burkan, klişeleri kaldırıyor ve onları şu noktaya yükseltiyor: Amerika’ya bak diyor. Bu resim Amerika’ya bakmakla ilgili. Bu, bakmakla ilgili BuAmerika.”
Hava durumu
30’ların ortalarında yüksek sıcaklıklarla güneşli bir günün tadını çıkarın. Geceleri, düşük donma civarında olacak.
ALTERNATİF TARAFTA OTOPARK
Pazar gününe (Yılbaşı) kadar geçerlidir.
En son New York haberleri
Kredi… The New York Times için Jalen Wright
Kredi… The New York Times için Natalie Keyssar
Sömürgeler konusunda, New Jersey’nin Temmuz 1776 tarihli orijinal, mürekkep lekeli eyalet Anayasası – sadık koloninin İngiltere’den bağımsızlığını ilan eden belge – caddenin aşağısındaki bir ofis binasının iklim kontrollü kasasındaki bir çekmecede duruyor. Trenton’daki New Jersey Eyalet Evi. New Jersey’deki pek çok paha biçilmez belgenin tutulduğu yer burası, görülebilecekleri bir müzede değil.
Ayrıca eyalet arşivlerindeki o çekmecede, Kral George III’ün mührünü taşıyan ve William Franklin’in vali olarak atanmasını gösteren eski bir belge var. Franklin’in, Bağımsızlık Bildirgesi’nin onu toparladığı 1776 yılına kadar tahtın bir temsilcisi olarak başkanlık etme yetkilerini açıklıyor. Bu arada, babası imzalayanlardan biriydi – Benjamin Franklin.
Yazarımız Kevin Coyne, ulusun kuruluş öyküsünün New Jersey’den geçtiğini söylüyor. Ancak New Jersey, tarihinin büyük bir kısmını döşedi veya geçti.
Bundan dört yıl sonra Devrim’in 250. yıldönümü beklentisiyle New Jersey, eyaletin Devrim Savaşı alanlarını içeren federal olarak belirlenmiş miras alanını yönetmek için kâr amacı gütmeyen Kavşağı Amerikan Devrimi’nin adını verdi. Eyalet, yıldönümünü nasıl kutlayacağını planlamak için Crossroads ve New Jersey Tarih Komisyonu arasında bir kamu-özel ortaklığı ayarladı.
Crossroads, Devrim Savaşı bölgeleri için en son devlet bütçesinden 46 milyon dolar talep etti; devlet 25 milyon dolar tahsis etti. Devlet Evi arazisi için önerilen ve arşivlerden dönen bir öğe seçkisini içerecek olan Devrimci Savaş Deneyimi Merkezi için hiçbir para tahsis edilmedi.
“İnsanlar ‘Devrim Savaşı kimsenin umurunda değil’ diyebilir ama bu her gün haberlerde yer alıyor, burada bütün bu demokrasi tartışmaları var ve Kurucu Babalar ne demek istedi?” dedi Crossroads yönetim kurulu başkanı Sally Lane. “Amerikan Devrimi’nin bitmemiş vaadi, hepimizin mücadele ettiği şeydir.”
BÜYÜKŞEHİR günlüğü
‘Çığlık’
Metropolitan Diary, 1976’dan beri her hafta New Yorklular tarafından ve onlar için hikayeler yayınladı. Okurlar yılın en iyi Günlük girişini seçmemize yardımcı oldu ve ‘Çığlık’ bu yılki oylamada en üst sıralarda yer aldı.
Sevgili günlük:
2012 yılının Şükran Günü’nden sonraki Cumartesi günü, o sırada 89 yaşında olan annem ve ben, Edvard Munch’un “Çığlık” tablosunu izlemek için Çağdaş Arka Müzesi’ne gidiyorduk. Anlaşılan o ki, MoMA’ya yaptığı bu gezinin pek çoğundan sonuncusu olabileceği yönündeki düşüncesinde haklıydı.
Trenle şehre gittik ve son birkaç bloğu yürümeden önce metroya bindik. Onun için bir mücadeleydi ama taksi çevirmeme izin vermedi.
Müzeye vardıktan sonra bilet aldık, montlarımızı kontrol ettik ve birkaç yürüyen merdivenle Munch’un şaheserinin sergilendiği büyük galeriye gittik.
Ne yazık ki galeri ne kadar büyük olsa da insanlarla doluydu. Kırılgan, kırılgan annemi dirsek dirseğe kalabalığın arasından geçirmemin hiçbir yolu yoktu.
“Anne,” diye fısıldadım hayal kırıklığına uğramış bir halde, “bizim günümüz değil gibi görünüyor.”
Ayrılmak için dönüyorduk ki, yakınlarda duran bir müze görevlisi bize tek kelime etmeden harekete geçti.
“Afedersiniz!” dedi gürleyen bir sesle, nazikçe ama kararlı bir şekilde kalabalığı ayırarak. “Özür dilerim, lütfen!”
Bir yol oluşturana ve tablodan sadece iki metre uzakta durana kadar bu şekilde devam etti. Herkes onu beklentiyle izledi.
Döndü, annemi gözleriyle buldu ve sessizce ona el salladı. “Çığlık”ın tam önüne gelene kadar onu sabitledim.
Orada bir dakikadan fazla oyalandık, bekçiye ve kalabalığa teşekkür etmeden ve dışarı çıkmadan önce sunması gereken tüm eşsiz tabloyu inceledik.
—Garrett Andrews
Agnes Lee’nin çizdiği. Başvuruları buraya gönderin ve Büyükşehir Günlüğü’nün devamını buradan okuyun .
Burada bir araya gelebildiğimize sevindim. Yarın görüşürüz. — JB
PS İşte bugünün Kısa Bulmaca ve Heceleme yarışması . Tüm bulmacalarımızı burada bulabilirsiniz. .
Morgan Malget ve Ed Shanahan, New York Today’e katkıda bulundu. Ekibe [email protected] adresinden ulaşabilirsiniz.
.
Kredi… Sarah Yenesel/EPA, Shutterstock aracılığıyla
New York merkezli olalım. (Sanki New York Today adlı bir haber bülteni olmayacaktı.)
Bu bizim için, Noel Günü’nde 70 mil ötedeki soğuk bir nehir kıyısında birkaç saat durup, bir grup insanın düz tabanlı teknelere binip New Jersey’e yelken açtığını görmeyi umarak birkaç saat harcamayan New Yorklular için. Washington’ın Delaware’i geçişini yeniden canlandırıyorlardı, bu da Trenton’da İngiliz yanlısı Hessianlara karşı Devrimde bir dönüm noktası olan gizli bir saldırıyı mümkün kılıyordu.
Pazar günü işler 25 Aralık 1776’da olduğu gibi gitmedi. Bu sefer kimse bir yere gitmedi. Teknelere bile kimse binmedi.
Her Noel’de canlandırmayı sahneleyen ya da yapmaya çalışan Pennsylvania’daki Washington Crossing Tarihi Parkı’nın yönetici direktörü Jennifer Martin, “Nehir koşulları çok yüksekti,” dedi. “Akıntı çok hızlıydı.”
Park, sosyal medyada bu sözü yayınladığında, “birçok insan ‘Karşıdan karşıya geçmeyecek misin? Washington buradayken adamları kötü giyinmişlerdi ve bunu yaptılar’” dedi Martin. “’Noel’de bu adamlar savaş sırasında askerlerdi’ gibiydim. Bu adamlar yatırım bankacıları ve emekli bireyler.’”
New Yorklular yılın 309 günü Washington geçidinden geçebilirler. Emanuel Leutze’nin 1851 tarihli “Washington Crossing the Delaware” adlı tablosu, Arka Metropolitan Müzesi’nin başlıca dayanak noktasıdır. (Met yılda dört tatil ve her Çarşamba kapalıdır. Hesabı siz yaparsınız. Ve evet, bu meşhur vatansever tablo bir Alman ressamın eseriydi.)
Met’in Amerikan Kanadı başkanı Sylvia Yount, “Bu bizim en ikonik çalışmalarımızdan biri” dedi. “İnsanlar gelip vatanseverliğin basit anlatımını kutluyor.”
Ama bir ama var.
Yount, “Pek çok insanın düşündüğü gibi gerçek bir resim değil,” dedi.
Tabloyu inceleyen diğerleri, Leutze’nin ona gösterdiği gibi Washington’un muhtemelen pruvanın yanında durmayacağını söylüyor. Geleceğin başkanı James Monroe bayrağı tutarak onun arkasında durmadı. (Monroe rotayı güvence altına almak için önden gitmişti ve resimdeki bayrak daha sonraya kadar tasarlanmamıştı.)
Ayrıca hava, Leutze’nin resmettiği koşullardan farklıydı ve resimdeki tekne, Leutze’nin içine yığdığı herkesi taşıyamayacak kadar küçüktü.
İç Savaş’tan önceki on yılda Leutze tabloyu tamamladığında, “Fakat bir tür figür olarak Washington’u seçmek, büyük ölçüde Virginia yerlisi bir oğul olmasına rağmen, Kuzey ile Güney’i birleştirmek olarak görülebilir”, bu yüzden “içinde oynuyordu. bu tür bir kuruluş-köken hikayesi,” dedi Yount.
Kredi… Lucas Anlatı Müzesi Arka, Los Angeles
Önümüzdeki birkaç ay boyunca, Leutze tablosunun kalkışına birkaç adım kaldı: “George Washington Carver Crossing the Delaware: Page From an American History Textbook”, 1975 tarihli bir tuval, “Amerikan tarihine, kültürüne hicivli bir müdahale” olarak tanımlandı. ve siyaset.” Siyah eğitimci ve tarım araştırmacısını, bir tekne dolusu Siyah stereotipinin yönetiminde sunar.
2009’da ölen sanatçı Robert Colescott’un muhtemelen en iyi bilinen eseridir. Ve “Washington Crossing the Delaware”e hiç bu kadar yakın asılmamıştı.
Colescott’un sahibi Los Angeles’taki Lucas Museum of Narrative Arka’nın direktörü ve CEO’su Sandra Jackson-Dumont, “Bilim adamları Met’teki bu an hakkında yazacaklar” dedi. “Mesele sadece bu iki tablonun bir araya gelmesi değil, nerede bir araya geldikleri, nasıl bir araya geldikleri.”
Colescott, “Amerika’nın ve vatandaşlarına nasıl davranıldığına dair bir eleştiri” dedi, “ve aynı zamanda en inanılmaz, yani, yani, yürek burkan, klişeleri kaldırıyor ve onları şu noktaya yükseltiyor: Amerika’ya bak diyor. Bu resim Amerika’ya bakmakla ilgili. Bu, bakmakla ilgili BuAmerika.”
Hava durumu
30’ların ortalarında yüksek sıcaklıklarla güneşli bir günün tadını çıkarın. Geceleri, düşük donma civarında olacak.
ALTERNATİF TARAFTA OTOPARK
Pazar gününe (Yılbaşı) kadar geçerlidir.
En son New York haberleri
Kredi… The New York Times için Jalen Wright
Batı New York kar fırtınası: Batı New York’u felç eden fırtınada ölenlerin sayısı en az 28’e yükselirken, kar yağmaya devam ederken binlerce kişi elektriksiz kaldı.
George Santos: Temsilci seçilen George Santos, koleji ve çalışma geçmişi hakkında yalan söylediğini itiraf etti, ancak bunun göreve başlamasını engellemeyeceğini söyledi.
Olası tatil hafta sonu: Güney Koreli bir tur grubunun minibüsü New York, Williamsville’deki bir evin önünde kara saplandı.
Göçmen Noel: Yukarı Batı Yakası’ndaki bir sinagog, Güney Amerika’dan gelen göçmenler için bir Noel Günü partisine ev sahipliği yaptı.
Peder Gigante’nin son dönüşü: Bronx’ta yükselen bir figür olan Rahip Louis Gigante, rahipken sahip olduğu oğluna 7 milyon dolarlık bir servet bıraktı.
Kredi… The New York Times için Natalie Keyssar
Sömürgeler konusunda, New Jersey’nin Temmuz 1776 tarihli orijinal, mürekkep lekeli eyalet Anayasası – sadık koloninin İngiltere’den bağımsızlığını ilan eden belge – caddenin aşağısındaki bir ofis binasının iklim kontrollü kasasındaki bir çekmecede duruyor. Trenton’daki New Jersey Eyalet Evi. New Jersey’deki pek çok paha biçilmez belgenin tutulduğu yer burası, görülebilecekleri bir müzede değil.
Ayrıca eyalet arşivlerindeki o çekmecede, Kral George III’ün mührünü taşıyan ve William Franklin’in vali olarak atanmasını gösteren eski bir belge var. Franklin’in, Bağımsızlık Bildirgesi’nin onu toparladığı 1776 yılına kadar tahtın bir temsilcisi olarak başkanlık etme yetkilerini açıklıyor. Bu arada, babası imzalayanlardan biriydi – Benjamin Franklin.
Yazarımız Kevin Coyne, ulusun kuruluş öyküsünün New Jersey’den geçtiğini söylüyor. Ancak New Jersey, tarihinin büyük bir kısmını döşedi veya geçti.
Bundan dört yıl sonra Devrim’in 250. yıldönümü beklentisiyle New Jersey, eyaletin Devrim Savaşı alanlarını içeren federal olarak belirlenmiş miras alanını yönetmek için kâr amacı gütmeyen Kavşağı Amerikan Devrimi’nin adını verdi. Eyalet, yıldönümünü nasıl kutlayacağını planlamak için Crossroads ve New Jersey Tarih Komisyonu arasında bir kamu-özel ortaklığı ayarladı.
Crossroads, Devrim Savaşı bölgeleri için en son devlet bütçesinden 46 milyon dolar talep etti; devlet 25 milyon dolar tahsis etti. Devlet Evi arazisi için önerilen ve arşivlerden dönen bir öğe seçkisini içerecek olan Devrimci Savaş Deneyimi Merkezi için hiçbir para tahsis edilmedi.
“İnsanlar ‘Devrim Savaşı kimsenin umurunda değil’ diyebilir ama bu her gün haberlerde yer alıyor, burada bütün bu demokrasi tartışmaları var ve Kurucu Babalar ne demek istedi?” dedi Crossroads yönetim kurulu başkanı Sally Lane. “Amerikan Devrimi’nin bitmemiş vaadi, hepimizin mücadele ettiği şeydir.”
BÜYÜKŞEHİR günlüğü
‘Çığlık’
Metropolitan Diary, 1976’dan beri her hafta New Yorklular tarafından ve onlar için hikayeler yayınladı. Okurlar yılın en iyi Günlük girişini seçmemize yardımcı oldu ve ‘Çığlık’ bu yılki oylamada en üst sıralarda yer aldı.
Sevgili günlük:
2012 yılının Şükran Günü’nden sonraki Cumartesi günü, o sırada 89 yaşında olan annem ve ben, Edvard Munch’un “Çığlık” tablosunu izlemek için Çağdaş Arka Müzesi’ne gidiyorduk. Anlaşılan o ki, MoMA’ya yaptığı bu gezinin pek çoğundan sonuncusu olabileceği yönündeki düşüncesinde haklıydı.
Trenle şehre gittik ve son birkaç bloğu yürümeden önce metroya bindik. Onun için bir mücadeleydi ama taksi çevirmeme izin vermedi.
Müzeye vardıktan sonra bilet aldık, montlarımızı kontrol ettik ve birkaç yürüyen merdivenle Munch’un şaheserinin sergilendiği büyük galeriye gittik.
Ne yazık ki galeri ne kadar büyük olsa da insanlarla doluydu. Kırılgan, kırılgan annemi dirsek dirseğe kalabalığın arasından geçirmemin hiçbir yolu yoktu.
“Anne,” diye fısıldadım hayal kırıklığına uğramış bir halde, “bizim günümüz değil gibi görünüyor.”
Ayrılmak için dönüyorduk ki, yakınlarda duran bir müze görevlisi bize tek kelime etmeden harekete geçti.
“Afedersiniz!” dedi gürleyen bir sesle, nazikçe ama kararlı bir şekilde kalabalığı ayırarak. “Özür dilerim, lütfen!”
Bir yol oluşturana ve tablodan sadece iki metre uzakta durana kadar bu şekilde devam etti. Herkes onu beklentiyle izledi.
Döndü, annemi gözleriyle buldu ve sessizce ona el salladı. “Çığlık”ın tam önüne gelene kadar onu sabitledim.
Orada bir dakikadan fazla oyalandık, bekçiye ve kalabalığa teşekkür etmeden ve dışarı çıkmadan önce sunması gereken tüm eşsiz tabloyu inceledik.
—Garrett Andrews
Agnes Lee’nin çizdiği. Başvuruları buraya gönderin ve Büyükşehir Günlüğü’nün devamını buradan okuyun .
Burada bir araya gelebildiğimize sevindim. Yarın görüşürüz. — JB
PS İşte bugünün Kısa Bulmaca ve Heceleme yarışması . Tüm bulmacalarımızı burada bulabilirsiniz. .
Morgan Malget ve Ed Shanahan, New York Today’e katkıda bulundu. Ekibe [email protected] adresinden ulaşabilirsiniz.
.