Sokaklarda ve metrolarda ciddi, tedavi edilmemiş akıl hastalığı olan insanlar, onlarca yıldır New York City’de yaşamın yürek burkan bir özelliği olmuştur. Ancak geçen ay Belediye Başkanı Eric Adams, sorunu görmezden gelme günlerinin, hastaneler, hapishaneler ve sokaklar arasındaki döner kapıların sona erdiğini duyurdu.
Kendileri için tehlike oluşturan New Yorkluların ihtiyaç duydukları yardımı almalarına yardımcı olmak için Bay Adams, gitmek istemeseler bile hastanelere götürüleceklerini söyledi. Dışarıdaki devaları için uygulanabilir bir plan yapılana kadar hastanelerin insanları tutmasını istediğini söyledi.
Kısacası sistemin olması gerektiği gibi ama asla çalışmadığı gibi çalışmasını istiyor. Muazzam bir görev gibi görünüyor ve önceki belediye başkanlarının benzer çabaları büyük ölçüde boşa çıktı.
Ancak şehrin devlet hastanelerinin müdürü Mitchell Katz, bunun mümkün olduğunu söylüyor. Bu ay verdiği bir röportajda, New York’taki on binlerce evsizden belki de 1000 kişinin böylesine sert bir müdahaleye ihtiyaç duyduğunu söyledi. Bin kişi aşılmaz bir rakam değil” dedi.
Ocak ayında göreve başladığından beri Bay Adams, sokak kamplarını yıkmak ve evsizleri sığınaklara gitmeye ikna etmek için agresif bir şekilde hareket etti ve Gotham Gazette haber sitesi bu hafta, polisin bu yıl şimdiye kadar 1.300 kişiyi çoktan uzaklaştırdığını bildirdi. transit sisteminden akıl hastalığına yakalandılar ve genellikle istem dışı olarak hastanelere nakledilmelerini sağladılar. Belediye Başkanı Adams ve Vali Kathy Hochul da son haftalarda ulaşım sistemini polis memurlarıyla doldurdu – bu yıl zaten birkaç kez yaptıkları bir şey.
Ancak 30 Eylül itibariyle, bir şehir veritabanında sosyal yardım görevlileriyle teması olan korumasız yaşayanların sayısı bir yıl öncesine göre yüzde 10 daha fazlaydı – 1.974’ten 2.163 kişi. Ve ciddi akıl hastalığı olan insanların büyük çoğunluğu şiddet yanlısı olmasa da, Bay Adams artışın “akıl sağlığı sorunları olan kişiler tarafından yönlendirildiğini” söyledi.
New York’un planında yeni olan ne var?
İstem dışı hastaneye yatışla ilgili yasalar değişmedi. Akıl sağlığı çalışanları, sağlık görevlileri ve polis, akıl hastası görünen ve kendilerini veya başkalarını tehlikeye atan insanları uzun süredir zorla hastaneye götürebiliyor ve New York mahkemeleri 1980’lerden beri kişinin kendisi için tehlike oluşturmanın, yapamamayı da içerdiğine karar veriyor. yiyecek, barınma ve sağlık gibi temel ihtiyaçların devasını almak.
Belediye başkanının zorunlu kıldığı şey, uygulama, eğitim ve takdir yetkisinde bir değişikliktir. .Şehir yetkilileri, işçilere, “yakın zamanda tehlikeli bir eylem olmadığında bile” insanların hastanelere götürülebileceğini söyleyen eyalet yönergeleri konusunda talimat verileceğini söyledi.
Plan aşamalı olarak uygulanıyor – polise yeni politika kapsamında akıl hastalarına nasıl davranılacağı konusunda eğitim bu hafta başlıyor. Belediye başkanı, polisin birinin istemeden hastaneye götürülüp götürülmeyeceğine karar vermesine yardımcı olmak için, polislerin ruh sağlığı uzmanlarından oluşan bir yardım hattını arayabileceğini söyledi.
Belediye Başkanı Adams (sağda) ve Vali Kathy Hochul (ortada), akıl hastası evsiz insanların kriziyle başa çıkmak amacıyla son haftalarda ulaşım sistemini polis memurlarıyla doldurdu. Kredi… Hiroko Masuike/New York Times
Belediye başkanı ayrıca, mahkemelerin hastaneye yatma, şiddet ve tedavi planlarına uymama öyküleri olan kişilere ayakta tedavi emri vermesine izin veren Kendra Yasası’nın çok daha fazla kullanılması için bastırıyor. Yasa, zorla ilaç tedavisine izin vermez, ancak ilaçlarını kesip hastalığı tekrarlayan kişiler, durum duruşmasına çağrılabilir veya değerlendirme için bir hastaneye götürülebilir.
New York’un Akıl Hastalığı Politikası
Evsiz New Yorkluları içeren bir dizi yüksek profilli suçun ardından, şehir agresif önlemler alacağını söyledi.
Sistem şimdi nasıl çalışıyor?
Psikotik bir dönemin sancıları içindeki evsizler genellikle ambulansla psikiyatrik acil servislere götürülür ve burada gözlem için tutulabilirler. Kendileri veya başkaları için bir tehlike olarak görülürlerse, genellikle 15 güne kadar süren kısa süreli istem dışı hastaneye yatış için kabul edilebilirler.
Ancak New York’ta yatan hasta psikiyatrik yatak sıkıntısı var, bu da birçok kişinin psikiyatri acil servislerinde daha uzun süre çürümesi anlamına geliyor. Bazı yatarak tedavi gören psikiyatri servisleri, birkaç Medicaid hastası alıyor, bu da evsiz insanlar için yatak bulmayı zorlaştırabilir.
Nihayetinde bir psikiyatri servisine yatırılan hastalar için, New York City’de ortalama kalış süresi sadece yaklaşık 11 gündür. Doktorlar, evsizler arasında psikiyatrik hastaneye yatışların çoğunun şizofreni ve şizoafektif bozukluk nedeniyle olduğunu söylüyor.
Belirli bir hasta için doğru antipsikotik ilacı aramak biraz deneme yanılma gerektirebilir. Bu tür bir düzineden fazla ilaç mevcuttur, ancak 15 gün veya daha kısa bir hastanede tek bir yatış, yalnızca birini denemek için yeterli zamanı karşılayabilir. İyileşme gösteren hastalar evlerine veya sokaklara taburcu ediliyor.
Daha fazla destekleyici konut olmadan, birçok doktor ve sosyal hizmet uzmanı, birçok evsiz hasta için hastaneye yatış döngüsünün devam edeceğini söylüyor.
Şehir çalışanları kimin hastanelere götürüleceğini nasıl belirliyor?
Polis memurları için, birinin hastaneye gitmesi gerekip gerekmediğini değerlendirme eğitimi, büyük ölçüde birinin kendisini veya başkalarını yaralamakla tehdit ettiği durumlara odaklanmıştır.
2010’larda kullanımda olan, polisin “duygusal olarak rahatsız kişiler” veya DDP’ler dediği kişilerle nasıl başa çıkılacağına ilişkin bir eğitim kılavuzu, “EDP kime veya neye kızıyor, korkuyor veya strese giriyor?” ve “EDP ne zamandır mantıksız davranıyor?”
Akıl sağlığı çalışanları için kapsamlı yönergeler vardır. Etki ve düşünce sürecinden intihar veya cinayet düşüncesinin ifadelerine kadar bir düzineden fazla psikolojik sağlık göstergesini tespit etmek için kişiyle ilişki kurmayı içerirler.
Polis memurları, şehrin psikiyatrik deva teslim etme sistemindeki çatlakları doldurmaya yardımcı olmak için genellikle uygun olmadıklarını düşünürler. Kredi… The New York Times için Dakota Santiago
Bu yönergeler büyük ölçüde aynı kalabilir. Bununla birlikte, geçiş sistemine erişim sağlayan Bowery Sakinleri Komitesi’nin bir çalışanı geçen hafta, çalışanlarına amirleri tarafından metro platformlarında kendilerine eşlik eden klinisyenlerin insanları olası hastaneye yatışlar açısından değerlendirmesi için eşiği düşürmeleri talimatı verildiğini söyledi. (Bowery çalışanının muhabirlerle konuşma yetkisi yoktu ve kimliğinin gizli kalmasını talep etti.)
Eski standart, kişinin kendisi için deva yapamayacak kadar akıl hastası olmasını ve ayrıca fiziksel olarak hasta veya yaralı olmasını gerektiriyordu; yeni standart artık fiziksel yaralanma veya hastalık gerektirmiyor.
Polis akıl hastası evsiz insanlara nasıl davrandı?
Politikalar zaman içinde değişti.
1982’de bir transit polis timi olarak başlayan Evsizlere Yardım Birimi’ni ele alalım. Genel amacı, evsizleri metro sisteminden çıkarıp barınaklara ve sosyal hizmet programlarına sokmaktı, ancak memurlar çoğunlukla evsizleri metro tünellerinden kovmayı başardı. ve onları yerin üstüne ve parklara zorlamak.
2010 yılına gelindiğinde, birimin belirtilen misyonu bazen farklı bir zorunluluk tarafından gölgede bırakıldı: görüşmelere ve mahkeme kayıtlarına göre, evsizleri geceleri parkta olmak veya metro koltuğuna ayak uzatmak gibi küçük ihlaller nedeniyle tutuklamak. Bir önceki belediye başkanının yönetimindeki politika değişikliğinden önce bazı yıllar birim 2.000’den fazla kişiyi tutukladı.
Polis memurlarının kendileri genellikle psikiyatrik devayı teslim etme sistemindeki çatlakları doldurmaya uygun olmadıklarını düşünürler.
Plan işe yarayacak mı?
Uzmanlar, akıl sağlığı krizindeki evsizleri bir hastaneye götürmenin, şüphesiz bazılarının çok ihtiyaç duydukları tedaviyi görmelerine yardımcı olacağını söylüyor. Ancak, daha fazla insanı acil servise götürmenin, aynı kişilerin kendileri için çalışmayan bir sistem aracılığıyla daha sık bisiklete binmesine yol açacağı konusunda uyarıyorlar.
Yataklı psikiyatrik yatak sıkıntısı olmasına rağmen, uzmanlara göre çok daha büyük sistemik sorun, hastaneden taburcu olan hastalar için yetersiz hizmet ve destek olmasıdır. Evsiz psikiyatri hastalarını sokağa veya barınak sistemine geri döndüren bir sistemin – ki şu anda sıklıkla olduğu gibi – kalıcı deva ile sonuçlanması pek olası değildir.
Psikotik bir dönemin sancıları içindeki pek çok evsiz insan, yatan hasta psikiyatri yataklarının yetersizliği nedeniyle şehirdeki acil servislerde çürüyor. Kredi… Hiroko Masuike/New York Times
Son yıllarda şehir, ciddi akıl hastalığı olan ve çoğu evsiz olan hastaneye yatış öyküsü olan insanları ziyaret eden psikiyatrist, hemşire ve sosyal hizmet uzmanlarından oluşan ekiplerin sayısını artırdı.
Bay Adams, planının işe yaraması için şehrin yalnızca daha fazla hastane yatağına, destekleyici konut dairelerine ve ayakta tedavi seçeneklerine ihtiyacı olmayacağını söyledi; ayrıca bazı değişiklikler yapmak için Albany’ye ihtiyacı olacak.
Belediye tarafından yakın zamanda yayınlanan bir “yasama gündemine” göre bunlar şunları içerir:
Kendileri için tehlike oluşturan New Yorkluların ihtiyaç duydukları yardımı almalarına yardımcı olmak için Bay Adams, gitmek istemeseler bile hastanelere götürüleceklerini söyledi. Dışarıdaki devaları için uygulanabilir bir plan yapılana kadar hastanelerin insanları tutmasını istediğini söyledi.
Kısacası sistemin olması gerektiği gibi ama asla çalışmadığı gibi çalışmasını istiyor. Muazzam bir görev gibi görünüyor ve önceki belediye başkanlarının benzer çabaları büyük ölçüde boşa çıktı.
Ancak şehrin devlet hastanelerinin müdürü Mitchell Katz, bunun mümkün olduğunu söylüyor. Bu ay verdiği bir röportajda, New York’taki on binlerce evsizden belki de 1000 kişinin böylesine sert bir müdahaleye ihtiyaç duyduğunu söyledi. Bin kişi aşılmaz bir rakam değil” dedi.
Ocak ayında göreve başladığından beri Bay Adams, sokak kamplarını yıkmak ve evsizleri sığınaklara gitmeye ikna etmek için agresif bir şekilde hareket etti ve Gotham Gazette haber sitesi bu hafta, polisin bu yıl şimdiye kadar 1.300 kişiyi çoktan uzaklaştırdığını bildirdi. transit sisteminden akıl hastalığına yakalandılar ve genellikle istem dışı olarak hastanelere nakledilmelerini sağladılar. Belediye Başkanı Adams ve Vali Kathy Hochul da son haftalarda ulaşım sistemini polis memurlarıyla doldurdu – bu yıl zaten birkaç kez yaptıkları bir şey.
Ancak 30 Eylül itibariyle, bir şehir veritabanında sosyal yardım görevlileriyle teması olan korumasız yaşayanların sayısı bir yıl öncesine göre yüzde 10 daha fazlaydı – 1.974’ten 2.163 kişi. Ve ciddi akıl hastalığı olan insanların büyük çoğunluğu şiddet yanlısı olmasa da, Bay Adams artışın “akıl sağlığı sorunları olan kişiler tarafından yönlendirildiğini” söyledi.
New York’un planında yeni olan ne var?
İstem dışı hastaneye yatışla ilgili yasalar değişmedi. Akıl sağlığı çalışanları, sağlık görevlileri ve polis, akıl hastası görünen ve kendilerini veya başkalarını tehlikeye atan insanları uzun süredir zorla hastaneye götürebiliyor ve New York mahkemeleri 1980’lerden beri kişinin kendisi için tehlike oluşturmanın, yapamamayı da içerdiğine karar veriyor. yiyecek, barınma ve sağlık gibi temel ihtiyaçların devasını almak.
Belediye başkanının zorunlu kıldığı şey, uygulama, eğitim ve takdir yetkisinde bir değişikliktir. .Şehir yetkilileri, işçilere, “yakın zamanda tehlikeli bir eylem olmadığında bile” insanların hastanelere götürülebileceğini söyleyen eyalet yönergeleri konusunda talimat verileceğini söyledi.
Plan aşamalı olarak uygulanıyor – polise yeni politika kapsamında akıl hastalarına nasıl davranılacağı konusunda eğitim bu hafta başlıyor. Belediye başkanı, polisin birinin istemeden hastaneye götürülüp götürülmeyeceğine karar vermesine yardımcı olmak için, polislerin ruh sağlığı uzmanlarından oluşan bir yardım hattını arayabileceğini söyledi.
Belediye Başkanı Adams (sağda) ve Vali Kathy Hochul (ortada), akıl hastası evsiz insanların kriziyle başa çıkmak amacıyla son haftalarda ulaşım sistemini polis memurlarıyla doldurdu. Kredi… Hiroko Masuike/New York Times
Belediye başkanı ayrıca, mahkemelerin hastaneye yatma, şiddet ve tedavi planlarına uymama öyküleri olan kişilere ayakta tedavi emri vermesine izin veren Kendra Yasası’nın çok daha fazla kullanılması için bastırıyor. Yasa, zorla ilaç tedavisine izin vermez, ancak ilaçlarını kesip hastalığı tekrarlayan kişiler, durum duruşmasına çağrılabilir veya değerlendirme için bir hastaneye götürülebilir.
New York’un Akıl Hastalığı Politikası
Evsiz New Yorkluları içeren bir dizi yüksek profilli suçun ardından, şehir agresif önlemler alacağını söyledi.
- Yeni Bir Politika :Belediye Başkanı Eric Adams, ciddi, tedavi edilmemiş akıl hastalığı olan insanları şehrin sokaklarından ve metrolarından uzaklaştırma çabalarını duyurdu.
- Vardiyanın Arkasında:Belediye başkanının ciddi akıl hastalığı danışmanı Brian Stettin, on yıldan fazla bir süre, bazı ciddi akıl hastalıkları olan kişilerin hastaneye yatırılması için baskı yapan bir psikiyatrın yanında çalıştı.
- Polisi Dahil Etmek :Politika, akıl hastası kişilerle NYPD arasındaki zaten alaycı bir ilişkiyi test edecek.
- Geri İtme:Evsizlerin ve akıl hastalarının savunucuları ve diğer politikacılar, politikanın kanuni zorluklarla karşı karşıya kalacağını ve barınma eksikliği de dahil olmak üzere sorunların temel nedenlerini ele almayacağını söylediler.
Sistem şimdi nasıl çalışıyor?
Psikotik bir dönemin sancıları içindeki evsizler genellikle ambulansla psikiyatrik acil servislere götürülür ve burada gözlem için tutulabilirler. Kendileri veya başkaları için bir tehlike olarak görülürlerse, genellikle 15 güne kadar süren kısa süreli istem dışı hastaneye yatış için kabul edilebilirler.
Ancak New York’ta yatan hasta psikiyatrik yatak sıkıntısı var, bu da birçok kişinin psikiyatri acil servislerinde daha uzun süre çürümesi anlamına geliyor. Bazı yatarak tedavi gören psikiyatri servisleri, birkaç Medicaid hastası alıyor, bu da evsiz insanlar için yatak bulmayı zorlaştırabilir.
Nihayetinde bir psikiyatri servisine yatırılan hastalar için, New York City’de ortalama kalış süresi sadece yaklaşık 11 gündür. Doktorlar, evsizler arasında psikiyatrik hastaneye yatışların çoğunun şizofreni ve şizoafektif bozukluk nedeniyle olduğunu söylüyor.
Belirli bir hasta için doğru antipsikotik ilacı aramak biraz deneme yanılma gerektirebilir. Bu tür bir düzineden fazla ilaç mevcuttur, ancak 15 gün veya daha kısa bir hastanede tek bir yatış, yalnızca birini denemek için yeterli zamanı karşılayabilir. İyileşme gösteren hastalar evlerine veya sokaklara taburcu ediliyor.
Daha fazla destekleyici konut olmadan, birçok doktor ve sosyal hizmet uzmanı, birçok evsiz hasta için hastaneye yatış döngüsünün devam edeceğini söylüyor.
Şehir çalışanları kimin hastanelere götürüleceğini nasıl belirliyor?
Polis memurları için, birinin hastaneye gitmesi gerekip gerekmediğini değerlendirme eğitimi, büyük ölçüde birinin kendisini veya başkalarını yaralamakla tehdit ettiği durumlara odaklanmıştır.
2010’larda kullanımda olan, polisin “duygusal olarak rahatsız kişiler” veya DDP’ler dediği kişilerle nasıl başa çıkılacağına ilişkin bir eğitim kılavuzu, “EDP kime veya neye kızıyor, korkuyor veya strese giriyor?” ve “EDP ne zamandır mantıksız davranıyor?”
Akıl sağlığı çalışanları için kapsamlı yönergeler vardır. Etki ve düşünce sürecinden intihar veya cinayet düşüncesinin ifadelerine kadar bir düzineden fazla psikolojik sağlık göstergesini tespit etmek için kişiyle ilişki kurmayı içerirler.
Polis memurları, şehrin psikiyatrik deva teslim etme sistemindeki çatlakları doldurmaya yardımcı olmak için genellikle uygun olmadıklarını düşünürler. Kredi… The New York Times için Dakota Santiago
Bu yönergeler büyük ölçüde aynı kalabilir. Bununla birlikte, geçiş sistemine erişim sağlayan Bowery Sakinleri Komitesi’nin bir çalışanı geçen hafta, çalışanlarına amirleri tarafından metro platformlarında kendilerine eşlik eden klinisyenlerin insanları olası hastaneye yatışlar açısından değerlendirmesi için eşiği düşürmeleri talimatı verildiğini söyledi. (Bowery çalışanının muhabirlerle konuşma yetkisi yoktu ve kimliğinin gizli kalmasını talep etti.)
Eski standart, kişinin kendisi için deva yapamayacak kadar akıl hastası olmasını ve ayrıca fiziksel olarak hasta veya yaralı olmasını gerektiriyordu; yeni standart artık fiziksel yaralanma veya hastalık gerektirmiyor.
Polis akıl hastası evsiz insanlara nasıl davrandı?
Politikalar zaman içinde değişti.
1982’de bir transit polis timi olarak başlayan Evsizlere Yardım Birimi’ni ele alalım. Genel amacı, evsizleri metro sisteminden çıkarıp barınaklara ve sosyal hizmet programlarına sokmaktı, ancak memurlar çoğunlukla evsizleri metro tünellerinden kovmayı başardı. ve onları yerin üstüne ve parklara zorlamak.
2010 yılına gelindiğinde, birimin belirtilen misyonu bazen farklı bir zorunluluk tarafından gölgede bırakıldı: görüşmelere ve mahkeme kayıtlarına göre, evsizleri geceleri parkta olmak veya metro koltuğuna ayak uzatmak gibi küçük ihlaller nedeniyle tutuklamak. Bir önceki belediye başkanının yönetimindeki politika değişikliğinden önce bazı yıllar birim 2.000’den fazla kişiyi tutukladı.
Polis memurlarının kendileri genellikle psikiyatrik devayı teslim etme sistemindeki çatlakları doldurmaya uygun olmadıklarını düşünürler.
Plan işe yarayacak mı?
Uzmanlar, akıl sağlığı krizindeki evsizleri bir hastaneye götürmenin, şüphesiz bazılarının çok ihtiyaç duydukları tedaviyi görmelerine yardımcı olacağını söylüyor. Ancak, daha fazla insanı acil servise götürmenin, aynı kişilerin kendileri için çalışmayan bir sistem aracılığıyla daha sık bisiklete binmesine yol açacağı konusunda uyarıyorlar.
Yataklı psikiyatrik yatak sıkıntısı olmasına rağmen, uzmanlara göre çok daha büyük sistemik sorun, hastaneden taburcu olan hastalar için yetersiz hizmet ve destek olmasıdır. Evsiz psikiyatri hastalarını sokağa veya barınak sistemine geri döndüren bir sistemin – ki şu anda sıklıkla olduğu gibi – kalıcı deva ile sonuçlanması pek olası değildir.
Psikotik bir dönemin sancıları içindeki pek çok evsiz insan, yatan hasta psikiyatri yataklarının yetersizliği nedeniyle şehirdeki acil servislerde çürüyor. Kredi… Hiroko Masuike/New York Times
Son yıllarda şehir, ciddi akıl hastalığı olan ve çoğu evsiz olan hastaneye yatış öyküsü olan insanları ziyaret eden psikiyatrist, hemşire ve sosyal hizmet uzmanlarından oluşan ekiplerin sayısını artırdı.
Bay Adams, planının işe yaraması için şehrin yalnızca daha fazla hastane yatağına, destekleyici konut dairelerine ve ayakta tedavi seçeneklerine ihtiyacı olmayacağını söyledi; ayrıca bazı değişiklikler yapmak için Albany’ye ihtiyacı olacak.
Belediye tarafından yakın zamanda yayınlanan bir “yasama gündemine” göre bunlar şunları içerir:
Hastanelerin yatış ve taburculuk kararlarını verirken bir hastanın geçmişini ve ayakta tedaviyi sürdürme olasılığını göz önünde bulundurmasını ve birisini taburcu etmeden önce “yatan ve ayakta tedavi sağlayanlar arasında koordineli geçişler” sağlamak için adımlar atmasını zorunlu kılmak.
Hastanelerin taburcu edilmeden önce tüm psikiyatri hastalarını Kendra Yasası kararına uygunluk açısından taramasını zorunlu kılmak.
Eski Kendra Yasası hastalarını, durumları kötüleşirse zorunlu ayakta tedavi görmeye zorlamayı kolaylaştırıyor.