Planları cesurdu ve yıkıma yer yoktu.
Memleketlerinden ayrılıp New York’a 6.500 mil yolculuk yapacaklar ve ailelerine para göndermelerine izin verecek her türlü işi alacaklardı. Sonunda, kolej fonlarının sağlanmasına yardım ettikleri, gelecekleri parlak olacak torunlarının tadını çıkarmak için geri döneceklerdi.
GuiYing Ma ve kocası Zhanxin Gao, kuzeydoğu Çin’deki Fushun şehirlerinden yalnızca birkaç kez dışarı çıkmayı göze almıştı.
Her ikisi de 56 yaşındaydı, hayatları neredeyse kırk yıllık evliliklerinden daha uzun süre iç içe geçmiş çocukluk okul arkadaşlarıydı. Varlıklarının çoğu tutumluluk ve emekti – bir çelik fabrikasında çalışıyor, pazarda sebze satıyordu. İkisi de İngilizce öğrenmemişti.
Ancak 2017’de Çin’de ulaşamayacakları türden bir para kazanma umuduyla vize başvurusunda bulunmaya karar verdiler. Bir oğulları vardı ve onu ve çocuklarını desteklemeye devam etmeyi bir görev hissettiler. Bay Gao röportajda vize memuruna “Herkes Amerika Birleşik Devletleri’nin en iyisi olduğunu söylüyor ve biz de en iyisine gitmek istiyoruz” dedi.
Bay. Gao ve Bayan Ma, çalışmak ve Çin’deki oğullarına para göndermek amacıyla Amerika’ya geldi.
Birçok kişi çifti yurtdışına seyahat edemeyecek kadar yaşlı ve deneyimsiz oldukları konusunda uyardı. Ama macera için son bir şansa karşı koyamadılar.
Ve böylece, o yıl Haziran ayında, Bay Gao ve Bayan Ma, Queens’e üç bavulla iki küçük gri figürle geldi.
Bir gün sonra, Bay Gao, Philadelphia’ya giden bir otobüsteydi. Bir arkadaşı, oradaki bir Çin lokantasındaki kızartma istasyonunda bir iş bulmasına yardım etmişti. Başlamak için can atıyordu ve bedava konutla geldi. 11 gün sonra geride kalan eşine döndü.
Onu görünce, Bayan Ma ağlamaya başladı ve ona sarıldı. Kendini terk edilmiş ve korkmuş hissediyordu. Bay Gao bir söz verdi.
“Seni artık yalnız bırakmayacağım” dedi. “Nereye gitsem seni götürürüm.”
Restoran mutfaklarında yağ filtrelerini değiştiren ve temizleyen bir şirketi yöneten ev sahibi için çalışmaya başladı. Bayan Ma bir fırında işe girdi, ama sonunda evde kaldı, günleri yorucu ve uzun olan Bay Gao için kahvaltı ve akşam yemeği hazırladı. Bazen Connecticut’taki bir kumarhaneye 20$’lık bir otobüs yolculuğu yaparak 40$’lık fişini alıp başka birine satabilirdi. Mali durumları konusunda katı, ürünlerin satışa çıkmasını beklediler, bağışlanan kıyafetleri kabul ettiler, yakındaki bir kiliseden bedava yemek aldılar.
Çift, oğulları, gelinleri ve torunlarıyla birlikte görüntülendi.
İnişi yumuşatan aralarındaki bağdı. Bay Gao, Bayan Ma’nın nazik ama neşeli olmasını her zaman sevmişti. O erkeklerle birlikte kızakla ip atlamaya tercih eden türden bir kızdı. Buna karşılık, onun alçakgönüllülüğüne ve dürüstlüğüne ve küçük erkek ve kız kardeşine nasıl değer verdiğine hayran kaldı. Birbirlerini basit bir yaşamda eşit, ortak komplocular olarak gördüler.
Geçen sonbaharda eve gitmekten bahsetmeye başladılar.
Şükran Günü’nün ertesi sabahı, kocası işe gitmek için ayrıldıktan sonra, Bayan Ma, üç kat merdivenden aşağı indi ve Corona mahallesindeki 103. Caddeye çıktı. Sık sık buğulanmış çörekler ve eriştelerle uğraştığı kibar bir adam olan ev sahibine ait yakındaki boş bir binanın etrafındaki kaldırımları süpürmeye başlamıştı. Genellikle çöplerle dolu bir alanı toplamak, takdir göstermenin başka bir yoluydu.
Bayan Ma, mavi tenteli rehinci ve çamaşırhaneyi, Dominik restoranı ve Rum Ortodoks kilisesini geçerek altı blokluk olağan yolculuğuna çıktı.
Sabah 8 sularında 38. Cadde’deki, grafiti ile boyanmış yeşil bir ahşap çitle çevrili binaya geldi.
Asya Karşıtı Saldırılarda Artış
Karısı saldırıya uğradıktan sonra, Bay Gao çoğunlukla yumurta ve pirinç yiyordu – nasıl hazırlanacağını bildiği birkaç öğünden biriydi.
Bay. Gao mutfağında sigara içiyor.
‘Onun devasını alacağım’
Asya kökenli kurbanları içeren şiddet yavaşlamadı. Ülke pandemi öncesi rahatlıklara – normallik duygusu ve yeni bir çağın başladığına dair bir güvence sunan faaliyetler – geri dönse bile, kurbanların sayısı artıyor.
Ocak ayında, 40 yaşındaki Michelle Go, Times Meydanı’nda bir metro treninin önünde itilerek öldürüldü. Ertesi ay, 35 yaşındaki Christina Yuna Lee, Chinatown’daki dairesine kadar takip edildi ve onlarca kez ölümcül şekilde bıçaklandı. İki hafta sonra Manhattan’da bir adam yedi kadının yüzüne vurduğu için tutuklandı.
Mart ayı ortasına kadar, New York Polis Departmanı tarafından kaydedilen Asya karşıtı nefret suçlarının sayısı, geçen yılın aynı dönemine göre iki katına çıktı.
Çoğu saldırı, nefret suçu olarak kovuşturulması için gereken belirli kanıtlardan yoksundur. Bu, daha büyük bir topluluğu alarma geçirmedi. Her zaman kanıtlanmasa bile ırkçılık hissedilebilir.
Rahatsız edici bir gerçeği hatırlatanlar, bu anda sürekli olarak süpürülen yaşlı kurbanlardır: En savunmasız olanlar bile bağışlanmayacaktır.
Bu nedenle 26 Kasım öğleden sonra, 61 yaşındaki Bay Gao, Elmhurst Hastanesi’nde karısını komada bulmak için sersemlemiş halde buldu. Sargılı kafasına baktı, morarmış gözleri şişerek kapandı, saçındaki kurumuş kana baktı ve kontrolsüz bir şekilde ağladı.
Mandarin dilinde “O zamanlar aklımı yitirmiştim” diye hatırlıyordu.
Bay. Restoran yağ filtrelerini temizleme işine giren Gao, iş ve karısının başucu arasında gidip geldi.
Ms. Ma kısa süre sonra beynindeki kanamayı gidermek için ameliyata girdi. Kırık kafatasının bir kısmı çıkarıldı. Nefes almasına yardımcı olmak için bir trakeotomi – nefes borusunda bir kesi – gerekliydi. Sıvıyı çıkarmak için kafasına bir tüp yerleştirildi. Bir diğeri yemek vermek için midesine girdi.
Doktor, uyansa bile vücudunun sol tarafının felç olacağını söyledi.
“Onun devasını alacağım,” diye yemin etti Bay Gao.
Karısının elini tutmak ve adını haykırmak için haftalarca ziyaret etti. Anılardan, onların arkadaşlarından ve ailesinden bahsetti ve hayatındaki herhangi bir titreme için onun yüzünü inceledi. “Uyan,” diye yalvardı. “Torunlarını özlemiyor musun?”
Sonunda, Şubat ayının başlarında, Bay Gao, Bayan Ma’nın gözlerinin açık olduğunu ve sağ kolunu ve bacağını hareket ettirebildiğini görünce çok heyecanlandı.
Kızının iyileşmesine ilham verebileceğini düşündüğü talimatlar verdi. Bacağını düzelt. Gözlerini kırp. Parmaklarınızı hareket ettirin.
Bir yanıt gibi görünen herhangi bir küçük jestten hoşlanırdı. Sorun değil, diye teşvik etti. Yorgunsun. Acele etmeyin.
Ms. Annem gelişiyordu. Ve ifadesiz yatmasına rağmen, gözleri onunkilere dikildi.
“Seni gördüğümde kendimi mutlu hissediyorum” dedi. “Beni gördüğünde mutlu musun?”
Bay. Gao, saldırı günü Bayan Ma’nın taktığı saç bağlarını dairesindeki bir çekmecede tuttu.
Bay. Gao, saldırıdan sonra sabah erkenden evden ayrılarak çalışmaya devam etti.
Bir Amerikan kaçamağı
Devlet konutlarında büyümüşlerdi, bir demir madeninde çalışan işçilerin çocukları.
Bay Gao, onuncu sınıftan sonra okulu bıraktı. Üniversiteye girmek için bir sınava girdi ama başarısız oldu. Bayan Ma, dokuzuncu sınıfı geçti.
Evlendiklerinde 22 yaşındaydılar. Ertesi yıl, Çin’in tek çocuk politikası altında, bir oğulları Yang’ı karşıladılar.
Bayan Ma, Bay Gao bir çelik fabrikasında çalışırken oğulları ile kaldı. Hafta sonları, her ikisi de çiftçilerin mısır tarlalarındaki yabani otları günde bir dolardan daha az bir fiyata temizlemesine yardımcı oldu. Akşam yemeğinde, Bayan Ma, Yang’ın fazladan bir porsiyon et yiyebilmesi için aç olmadığı konusunda ısrar etti.
Anaokulu başladığında, Yang, diğer ebeveynlerin çocukları için paketlediği elma ve portakallardan daha ucuz olan bir şişe soda ile okula gönderildi. Aile, evlerde kiralık odalarda yaşıyor, ev sahibi fazla alanın ayrılamayacağına karar verdiğinde taşınmak zorunda kalıyordu. Sonunda Bayan Ma, çelik fabrikasında Bay Gao’ya katıldı.
“Hayatımız sadece işti,” diye hatırladı Bay Gao. “Başka şeyler için zaman yoktu.”
Yang büyüdüğünde, birikimlerinin bir kısmını ona bir düğün düzenlemek ve bir market açmasına yardım etmek için kullandılar.
Bay. Gao, Mart ayında Kennedy Uluslararası Havalimanı’na gelen oğlunu kucakladı.
2017’de Yang’ın iki taksisi vardı ve çocuklarına mütevazı bir hayat sunabiliyordu. Ailesi denizaşırı ülkelere gitme planlarını sunduğunda ve onları yeniden gözden geçirmeye çağırdığında şaşkına dönmüştü. Ama Bay Gao ve Bayan Ma, her ikisi de okulda başarılı olan ve ailenin üniversiteye giden ilk nesli olabilecek 8 yaşındaki torunları ve 15 yaşındaki torunlarına bakmak istedi.
Onları havaalanına götürdüğünde, Yang babasına annesine bakması için yalvardı. Yakın zamanda böbreğinden bir tümör çıkarılmıştı. Bay Gao, güvende kalacaklarına dair söz verdi.
Bu, Bay Gao’nun karısının kendilerine ait olmayan bir yatakta yattığı aylar boyunca sık sık düşüneceği bir takastı. Uykusuz gecelerde suçluluk duygusunu bastırmak için televizyonu açık tuttu, çeşitli Çin dramalarını ayarladı. Tıbbi bir sahne ortaya çıkarsa, ağladı.
Sigara içmesi günde bir pakete çıktı ve zayıfladı, yemek yapmayı bildiği birkaç öğünden biri olan çoğunlukla yumurtalı pirinç yiyordu. İş, hastane ziyaretleri arasında zihnini meşgul etmesine ve eve uçak bileti için para biriktirmesine yardımcı oldu. Kendini tekerlekli sandalyede karısına bakarken hayal etti.
Fakat 22 Şubat gecesi, Bay Gao, bir telefon aldığında yatmaya hazırlanıyordu. Bayan Ma’nın kalbi çok hızlı atıyordu. Doktor hemen gel dedi. Bay Gao, onu 15 dakika içinde kendisine ulaştırabilecek trene koştu.
Telefonu tekrar çaldığında iki durak ötedeydi.
Karısı, çocukluğunun kızı, Amerika’daki kaçamağının suç ortağı ölmüştü.
Bay Gao ve Bayan Ma’nın paylaştığı daire mütevazıydı.
Ms. Ma, saldırı sabahı evden ayrıldığında henüz takma dişlerini takmamıştı. Aylar sonra hala banyo lavabosunun üzerinde oturuyorlardı.
Yapabileceğimiz en az şey
Elisaul Perez, 33, Bayan Ma’nın saldırıya uğradığı gün olay yerinde tutuklandı.
Bir görgü tanığı polise, Bay Perez’in onunla tartıştığı sırada Bayan Ma’nın ortalığı karıştırdığını söyledi. Daha sonra Bay Perez, mahkeme belgelerine göre yerden bir taş aldı ve kafasına vurdu, bu da onu bayılttı ve yere yığılmasına neden oldu.
Görüntü incelemesi, Bayan Ma’ya yerdeyken aynı nesneyle tekrar vurulduğunu gösterdi.
Bay Perez’in daha önce soygun, açık saçıklık ve saldırı dahil olmak üzere birden fazla tutuklaması oldu.
Bayan Ma’nın davasında, Bay Perez saldırı ve suç olarak silah bulundurmakla suçlandı, ancak çoğu zaman ırkçı bir karalama gibi açık kanıtlar gerektiren bir nefret suçuyla suçlanmadı. Queens bölge savcılığı, Bayan Ma’nın ölümü ışığında suçlamaları gözden geçiriyor; Bay Perez’in avukatı bu yazı için yorum yapmayı reddetti.
Düzenli bir unvanın olmaması, yalnızca karısına saldıran kişinin tamamen cezalandırılacağını umut eden Bay Gao’yu rahatsız etmedi. Eve döndüğünde Asyalı değil Çinli olarak tanımlamıştı ve ırk hakkında fazla düşünmemişti.
“Birbirlerinin ilk aşkıdır.” Çiftin ev sahibi ve arkadaşı Yihung Hsieh tarafından yapılan montajdaki bir fotoğraf, Bay Gao ve Bayan Ma’nın gençlik günlerini gösterdi.
Burada onu büyük ölçüde şaşırtan şey, Asyalı Amerikalıların ona nasıl bağlı hissedebildikleri, bir topluluğun bir erkeğe nasıl destek toplayabildiğidir. geri tıslamanın hiçbir yolu yok.
Ma’nın bir resmini çizen ve onun kötü durumunun sosyal medyada yayılmasına yardımcı olan bir sanatçı vardı. Bir iPad ve sanal terapi dersleri bağışlayan kar amacı gütmeyen kuruluş. Rehabilitasyon konusunda tavsiye veren Budist sosyal hizmet uzmanları. GoFundMe parası için bir güven oluşturan ve bir nörologdan bir ziyaret ayarlayan avukatlar. Nöbetler, anıtlar, mesajlar.
Çiftin ev sahibi Yihung Hsieh, GoFundMe’de Bayan Ma’nın gelişimi hakkında İngilizce ve Çince güncellemeler yayınladı. Çoğu Asyalı katkıda bulunanlardan gelen 200.000 dolardan fazla para topladı.
Bir bağışçı, “Annem olabilecek birinin başına bunun geldiğini görmek kalbimi kırıyor” diye yazdı.
47 yaşındaki Bay Hsieh, Bay Gao’nun sesi olarak görev yaptı, hastaneye ve büyük jüri duruşmasına kadar ona eşlik etti ve yetkililerden gelen çağrıları tercüme etti. O olmadığında diğer gönüllüler devreye girdi.
Yang Gao, Mart ayındaki cenaze töreninde annesinin tabutunun önünde yığıldı. Flushing sakini 28 yaşındaki Fulton Hou,
“İkinci nesil Asyalı Amerikalılar olarak yapabileceğimiz en az şey bu” dedi. bazen Bay Gao için yorumlanır. Bu saldırıların gözden kaçmasını ve bu canların boşa gitmesini istemiyoruz” dedi.
Temsilci Grace Meng, hastanede Bay Gao’yu savundu ve onun, onu hantal faturalardan kurtarmayı kabul ettiğini söyledi. Ayrıca, Bay Gao’nun annesini son bir kez görmeyi umut eden oğluna başlangıçta vize verilmediğinde müdahale etmesi için Temsilci Alexandria Ocasio-Cortez ile bir çabayı koordine etti.
Mart ayındaki cenazede 39 yaşındaki Yang Gao üzüntüsüne hakim olamadı. Annesinin tabutunun önünde eğildi ve dizlerinin üzerine çöktü, yüksek sesle ve acıyla haykırdı. Onu eve götürmek için geldiğini söyledi.
Geride bıraktıklarını
Saldırıdan sonra, Bay Gao tutumlu bir şekilde yaşadı ve Çin’e dönmek için para biriktirdi.
Yang Gao, geçen ay annesinin cenazesinin başlamasını bekledi.
Bay. Gao, bu ay dul bir kadın, oğlu ve barışçıl bir sonu hak eden bir kadının külleriyle birlikte Çin’e gidecek.
Buraya geldiği için derin bir pişmanlık duyuyor.
Ama tamamen karanlık değildi.
New York’ta kendi başlarına, çift birbirlerine olan aşklarını büyüttüler.
Hafta sonları, her işi ve angaryayı birlikte yaparak birbirlerine yakın dururlardı. Bay Gao, onu bu zahmetli işle yalnız bırakmak istemediğinden, Bayan Ma ile köfte yapmakta ısrar edecekti. O hamur parçalarına şekil verirken, kadın her birini domuz eti ve lahana ile doldururken onlar mutfakta yan yana dururlardı.
Birlikte, hayallerindeki New York şehrini yakından görmeyi başardılar. Bir arkadaş bir yaz gününü onlara Times Meydanı’na, Central Park’a ve Beşinci Cadde’deki kiliselere kadar eşlik ederek geçirdi. Bayan Ma manzaralara hayran kaldı ve yüksek sesle neden burada doğmadığını, bunun neden genç yaşamının manzarası olamayacağını merak etti.
Bay Gao ve Bayan Ma’nın burada bıraktığı baskıda da parlaklık var. Dünyaları küçük, dilleri ve yaşam tarzları ile sınırlı olabilir, ancak onu zengin şekillerde değiştirdiler.
Yang Gao, tabutu taşınırken annesinin bir fotoğrafını tuttu. O ve babası, küllerini Çin’e geri götürmeyi planladı.
Bay. Ev sahibi Hsieh, hızla çifte bağlandı. Kendi annesi kanserden ölmüştü ve Bayan Ma’da, onu kontrol edecek ve ona yiyecek verecek bir anne figürü gördü. Ve Bay Gao, her gün birlikte çalışmaktan, hayatları hakkında hikayeler paylaşmaktan zevk aldığı güvenilir ve güvenilir biriydi.
“İkisi de kibar ve dürüstler,” dedi Bay Hsieh. “Böyle pek fazla insan yok.”
Bayan Ma ayrıca arkadaşı Mary Zhang’a yiyecek getirir ve evini temizlemek için kalırdı. İkisi, Bayan Ma, Queens’e ilk ayak bastığında arkadaş olmuştu ve ikisi de aynı Liaoning eyaletindendi. 66 yaşındaki Bayan Zhang, etrafta iyi hareket edemiyordu, bu yüzden Bayan Ma, ev işlerine yardım etmek için düzenli olarak gelmeye çalıştı. Bayan Ma ayrıca okuldan sonra Bayan Zhang’ın torununu mutlu bir şekilde izlemişti. Ödemeyi her zaman reddetti.
“Bana ‘Endişelenme, biz Çinli’yiz, kardeş gibiyiz’ dedi” dedi Bayan Zhang Mandarin dilinde. “25 yıldır ABD’deyim ve onun gibi bir arkadaşım hiç olmadı.”
Belki de Bayan Ma’nın işini bitirmesi olarak görülebilir, bu hizmete hazır olma hevesi, onu geçen sonbaharda vahim bir sabahta kaldırımı süpürmeye yöneltti.
Ya da belki de onu parlak ve istisnai, şiddetli bir ölümden çok daha fazlası için unutulmaz kılan bu özelliğidir.
Lenny Yang raporlamaya katkıda bulundu.
Memleketlerinden ayrılıp New York’a 6.500 mil yolculuk yapacaklar ve ailelerine para göndermelerine izin verecek her türlü işi alacaklardı. Sonunda, kolej fonlarının sağlanmasına yardım ettikleri, gelecekleri parlak olacak torunlarının tadını çıkarmak için geri döneceklerdi.
GuiYing Ma ve kocası Zhanxin Gao, kuzeydoğu Çin’deki Fushun şehirlerinden yalnızca birkaç kez dışarı çıkmayı göze almıştı.
Her ikisi de 56 yaşındaydı, hayatları neredeyse kırk yıllık evliliklerinden daha uzun süre iç içe geçmiş çocukluk okul arkadaşlarıydı. Varlıklarının çoğu tutumluluk ve emekti – bir çelik fabrikasında çalışıyor, pazarda sebze satıyordu. İkisi de İngilizce öğrenmemişti.
Ancak 2017’de Çin’de ulaşamayacakları türden bir para kazanma umuduyla vize başvurusunda bulunmaya karar verdiler. Bir oğulları vardı ve onu ve çocuklarını desteklemeye devam etmeyi bir görev hissettiler. Bay Gao röportajda vize memuruna “Herkes Amerika Birleşik Devletleri’nin en iyisi olduğunu söylüyor ve biz de en iyisine gitmek istiyoruz” dedi.
Bay. Gao ve Bayan Ma, çalışmak ve Çin’deki oğullarına para göndermek amacıyla Amerika’ya geldi.
Birçok kişi çifti yurtdışına seyahat edemeyecek kadar yaşlı ve deneyimsiz oldukları konusunda uyardı. Ama macera için son bir şansa karşı koyamadılar.
Ve böylece, o yıl Haziran ayında, Bay Gao ve Bayan Ma, Queens’e üç bavulla iki küçük gri figürle geldi.
Bir gün sonra, Bay Gao, Philadelphia’ya giden bir otobüsteydi. Bir arkadaşı, oradaki bir Çin lokantasındaki kızartma istasyonunda bir iş bulmasına yardım etmişti. Başlamak için can atıyordu ve bedava konutla geldi. 11 gün sonra geride kalan eşine döndü.
Onu görünce, Bayan Ma ağlamaya başladı ve ona sarıldı. Kendini terk edilmiş ve korkmuş hissediyordu. Bay Gao bir söz verdi.
“Seni artık yalnız bırakmayacağım” dedi. “Nereye gitsem seni götürürüm.”
Restoran mutfaklarında yağ filtrelerini değiştiren ve temizleyen bir şirketi yöneten ev sahibi için çalışmaya başladı. Bayan Ma bir fırında işe girdi, ama sonunda evde kaldı, günleri yorucu ve uzun olan Bay Gao için kahvaltı ve akşam yemeği hazırladı. Bazen Connecticut’taki bir kumarhaneye 20$’lık bir otobüs yolculuğu yaparak 40$’lık fişini alıp başka birine satabilirdi. Mali durumları konusunda katı, ürünlerin satışa çıkmasını beklediler, bağışlanan kıyafetleri kabul ettiler, yakındaki bir kiliseden bedava yemek aldılar.
Çift, oğulları, gelinleri ve torunlarıyla birlikte görüntülendi.
İnişi yumuşatan aralarındaki bağdı. Bay Gao, Bayan Ma’nın nazik ama neşeli olmasını her zaman sevmişti. O erkeklerle birlikte kızakla ip atlamaya tercih eden türden bir kızdı. Buna karşılık, onun alçakgönüllülüğüne ve dürüstlüğüne ve küçük erkek ve kız kardeşine nasıl değer verdiğine hayran kaldı. Birbirlerini basit bir yaşamda eşit, ortak komplocular olarak gördüler.
Geçen sonbaharda eve gitmekten bahsetmeye başladılar.
Şükran Günü’nün ertesi sabahı, kocası işe gitmek için ayrıldıktan sonra, Bayan Ma, üç kat merdivenden aşağı indi ve Corona mahallesindeki 103. Caddeye çıktı. Sık sık buğulanmış çörekler ve eriştelerle uğraştığı kibar bir adam olan ev sahibine ait yakındaki boş bir binanın etrafındaki kaldırımları süpürmeye başlamıştı. Genellikle çöplerle dolu bir alanı toplamak, takdir göstermenin başka bir yoluydu.
Bayan Ma, mavi tenteli rehinci ve çamaşırhaneyi, Dominik restoranı ve Rum Ortodoks kilisesini geçerek altı blokluk olağan yolculuğuna çıktı.
Sabah 8 sularında 38. Cadde’deki, grafiti ile boyanmış yeşil bir ahşap çitle çevrili binaya geldi.
Asya Karşıtı Saldırılarda Artış
- Şiddetli Şiddet : New York’tan Atlanta’ya, Asyalı Amerikalılara yönelik saldırılar Amerika Birleşik Devletleri’nde arttı.
- Az sayıda Nefret Suçu Suçlamaları: Asyalı-Amerikalılara yönelik son zamanlardaki şiddet, ırkçı bir güdünün kanıtlanmasıyla ilgili zor soruları ortaya çıkardı.
- Sahneyi Ayarlamak : Telegram ve 4chan gibi platformlarda ırkçı memler ve Asya karşıtı gönderiler gerçek dünyada şiddet riskini artırdı .
- Bir Cinayetin Ardından : 84 yaşındaki bir adamın ölümü, ulusu anti-karşıtlığın yükselmesine yardımcı oldu. Asya şiddeti. Ailesi, hesabın yeterince ileri gitmediğini söylüyor.
Karısı saldırıya uğradıktan sonra, Bay Gao çoğunlukla yumurta ve pirinç yiyordu – nasıl hazırlanacağını bildiği birkaç öğünden biriydi.
Bay. Gao mutfağında sigara içiyor.
‘Onun devasını alacağım’
Asya kökenli kurbanları içeren şiddet yavaşlamadı. Ülke pandemi öncesi rahatlıklara – normallik duygusu ve yeni bir çağın başladığına dair bir güvence sunan faaliyetler – geri dönse bile, kurbanların sayısı artıyor.
Ocak ayında, 40 yaşındaki Michelle Go, Times Meydanı’nda bir metro treninin önünde itilerek öldürüldü. Ertesi ay, 35 yaşındaki Christina Yuna Lee, Chinatown’daki dairesine kadar takip edildi ve onlarca kez ölümcül şekilde bıçaklandı. İki hafta sonra Manhattan’da bir adam yedi kadının yüzüne vurduğu için tutuklandı.
Mart ayı ortasına kadar, New York Polis Departmanı tarafından kaydedilen Asya karşıtı nefret suçlarının sayısı, geçen yılın aynı dönemine göre iki katına çıktı.
Çoğu saldırı, nefret suçu olarak kovuşturulması için gereken belirli kanıtlardan yoksundur. Bu, daha büyük bir topluluğu alarma geçirmedi. Her zaman kanıtlanmasa bile ırkçılık hissedilebilir.
Rahatsız edici bir gerçeği hatırlatanlar, bu anda sürekli olarak süpürülen yaşlı kurbanlardır: En savunmasız olanlar bile bağışlanmayacaktır.
Bu nedenle 26 Kasım öğleden sonra, 61 yaşındaki Bay Gao, Elmhurst Hastanesi’nde karısını komada bulmak için sersemlemiş halde buldu. Sargılı kafasına baktı, morarmış gözleri şişerek kapandı, saçındaki kurumuş kana baktı ve kontrolsüz bir şekilde ağladı.
Mandarin dilinde “O zamanlar aklımı yitirmiştim” diye hatırlıyordu.
Bay. Restoran yağ filtrelerini temizleme işine giren Gao, iş ve karısının başucu arasında gidip geldi.
Ms. Ma kısa süre sonra beynindeki kanamayı gidermek için ameliyata girdi. Kırık kafatasının bir kısmı çıkarıldı. Nefes almasına yardımcı olmak için bir trakeotomi – nefes borusunda bir kesi – gerekliydi. Sıvıyı çıkarmak için kafasına bir tüp yerleştirildi. Bir diğeri yemek vermek için midesine girdi.
Doktor, uyansa bile vücudunun sol tarafının felç olacağını söyledi.
“Onun devasını alacağım,” diye yemin etti Bay Gao.
Karısının elini tutmak ve adını haykırmak için haftalarca ziyaret etti. Anılardan, onların arkadaşlarından ve ailesinden bahsetti ve hayatındaki herhangi bir titreme için onun yüzünü inceledi. “Uyan,” diye yalvardı. “Torunlarını özlemiyor musun?”
Sonunda, Şubat ayının başlarında, Bay Gao, Bayan Ma’nın gözlerinin açık olduğunu ve sağ kolunu ve bacağını hareket ettirebildiğini görünce çok heyecanlandı.
Kızının iyileşmesine ilham verebileceğini düşündüğü talimatlar verdi. Bacağını düzelt. Gözlerini kırp. Parmaklarınızı hareket ettirin.
Bir yanıt gibi görünen herhangi bir küçük jestten hoşlanırdı. Sorun değil, diye teşvik etti. Yorgunsun. Acele etmeyin.
Ms. Annem gelişiyordu. Ve ifadesiz yatmasına rağmen, gözleri onunkilere dikildi.
“Seni gördüğümde kendimi mutlu hissediyorum” dedi. “Beni gördüğünde mutlu musun?”
Bay. Gao, saldırı günü Bayan Ma’nın taktığı saç bağlarını dairesindeki bir çekmecede tuttu.
Bay. Gao, saldırıdan sonra sabah erkenden evden ayrılarak çalışmaya devam etti.
Bir Amerikan kaçamağı
Devlet konutlarında büyümüşlerdi, bir demir madeninde çalışan işçilerin çocukları.
Bay Gao, onuncu sınıftan sonra okulu bıraktı. Üniversiteye girmek için bir sınava girdi ama başarısız oldu. Bayan Ma, dokuzuncu sınıfı geçti.
Evlendiklerinde 22 yaşındaydılar. Ertesi yıl, Çin’in tek çocuk politikası altında, bir oğulları Yang’ı karşıladılar.
Bayan Ma, Bay Gao bir çelik fabrikasında çalışırken oğulları ile kaldı. Hafta sonları, her ikisi de çiftçilerin mısır tarlalarındaki yabani otları günde bir dolardan daha az bir fiyata temizlemesine yardımcı oldu. Akşam yemeğinde, Bayan Ma, Yang’ın fazladan bir porsiyon et yiyebilmesi için aç olmadığı konusunda ısrar etti.
Anaokulu başladığında, Yang, diğer ebeveynlerin çocukları için paketlediği elma ve portakallardan daha ucuz olan bir şişe soda ile okula gönderildi. Aile, evlerde kiralık odalarda yaşıyor, ev sahibi fazla alanın ayrılamayacağına karar verdiğinde taşınmak zorunda kalıyordu. Sonunda Bayan Ma, çelik fabrikasında Bay Gao’ya katıldı.
“Hayatımız sadece işti,” diye hatırladı Bay Gao. “Başka şeyler için zaman yoktu.”
Yang büyüdüğünde, birikimlerinin bir kısmını ona bir düğün düzenlemek ve bir market açmasına yardım etmek için kullandılar.
Bay. Gao, Mart ayında Kennedy Uluslararası Havalimanı’na gelen oğlunu kucakladı.
2017’de Yang’ın iki taksisi vardı ve çocuklarına mütevazı bir hayat sunabiliyordu. Ailesi denizaşırı ülkelere gitme planlarını sunduğunda ve onları yeniden gözden geçirmeye çağırdığında şaşkına dönmüştü. Ama Bay Gao ve Bayan Ma, her ikisi de okulda başarılı olan ve ailenin üniversiteye giden ilk nesli olabilecek 8 yaşındaki torunları ve 15 yaşındaki torunlarına bakmak istedi.
Onları havaalanına götürdüğünde, Yang babasına annesine bakması için yalvardı. Yakın zamanda böbreğinden bir tümör çıkarılmıştı. Bay Gao, güvende kalacaklarına dair söz verdi.
Bu, Bay Gao’nun karısının kendilerine ait olmayan bir yatakta yattığı aylar boyunca sık sık düşüneceği bir takastı. Uykusuz gecelerde suçluluk duygusunu bastırmak için televizyonu açık tuttu, çeşitli Çin dramalarını ayarladı. Tıbbi bir sahne ortaya çıkarsa, ağladı.
Sigara içmesi günde bir pakete çıktı ve zayıfladı, yemek yapmayı bildiği birkaç öğünden biri olan çoğunlukla yumurtalı pirinç yiyordu. İş, hastane ziyaretleri arasında zihnini meşgul etmesine ve eve uçak bileti için para biriktirmesine yardımcı oldu. Kendini tekerlekli sandalyede karısına bakarken hayal etti.
Fakat 22 Şubat gecesi, Bay Gao, bir telefon aldığında yatmaya hazırlanıyordu. Bayan Ma’nın kalbi çok hızlı atıyordu. Doktor hemen gel dedi. Bay Gao, onu 15 dakika içinde kendisine ulaştırabilecek trene koştu.
Telefonu tekrar çaldığında iki durak ötedeydi.
Karısı, çocukluğunun kızı, Amerika’daki kaçamağının suç ortağı ölmüştü.
Bay Gao ve Bayan Ma’nın paylaştığı daire mütevazıydı.
Ms. Ma, saldırı sabahı evden ayrıldığında henüz takma dişlerini takmamıştı. Aylar sonra hala banyo lavabosunun üzerinde oturuyorlardı.
Yapabileceğimiz en az şey
Elisaul Perez, 33, Bayan Ma’nın saldırıya uğradığı gün olay yerinde tutuklandı.
Bir görgü tanığı polise, Bay Perez’in onunla tartıştığı sırada Bayan Ma’nın ortalığı karıştırdığını söyledi. Daha sonra Bay Perez, mahkeme belgelerine göre yerden bir taş aldı ve kafasına vurdu, bu da onu bayılttı ve yere yığılmasına neden oldu.
Görüntü incelemesi, Bayan Ma’ya yerdeyken aynı nesneyle tekrar vurulduğunu gösterdi.
Bay Perez’in daha önce soygun, açık saçıklık ve saldırı dahil olmak üzere birden fazla tutuklaması oldu.
Bayan Ma’nın davasında, Bay Perez saldırı ve suç olarak silah bulundurmakla suçlandı, ancak çoğu zaman ırkçı bir karalama gibi açık kanıtlar gerektiren bir nefret suçuyla suçlanmadı. Queens bölge savcılığı, Bayan Ma’nın ölümü ışığında suçlamaları gözden geçiriyor; Bay Perez’in avukatı bu yazı için yorum yapmayı reddetti.
Düzenli bir unvanın olmaması, yalnızca karısına saldıran kişinin tamamen cezalandırılacağını umut eden Bay Gao’yu rahatsız etmedi. Eve döndüğünde Asyalı değil Çinli olarak tanımlamıştı ve ırk hakkında fazla düşünmemişti.
“Birbirlerinin ilk aşkıdır.” Çiftin ev sahibi ve arkadaşı Yihung Hsieh tarafından yapılan montajdaki bir fotoğraf, Bay Gao ve Bayan Ma’nın gençlik günlerini gösterdi.
Burada onu büyük ölçüde şaşırtan şey, Asyalı Amerikalıların ona nasıl bağlı hissedebildikleri, bir topluluğun bir erkeğe nasıl destek toplayabildiğidir. geri tıslamanın hiçbir yolu yok.
Ma’nın bir resmini çizen ve onun kötü durumunun sosyal medyada yayılmasına yardımcı olan bir sanatçı vardı. Bir iPad ve sanal terapi dersleri bağışlayan kar amacı gütmeyen kuruluş. Rehabilitasyon konusunda tavsiye veren Budist sosyal hizmet uzmanları. GoFundMe parası için bir güven oluşturan ve bir nörologdan bir ziyaret ayarlayan avukatlar. Nöbetler, anıtlar, mesajlar.
Çiftin ev sahibi Yihung Hsieh, GoFundMe’de Bayan Ma’nın gelişimi hakkında İngilizce ve Çince güncellemeler yayınladı. Çoğu Asyalı katkıda bulunanlardan gelen 200.000 dolardan fazla para topladı.
Bir bağışçı, “Annem olabilecek birinin başına bunun geldiğini görmek kalbimi kırıyor” diye yazdı.
47 yaşındaki Bay Hsieh, Bay Gao’nun sesi olarak görev yaptı, hastaneye ve büyük jüri duruşmasına kadar ona eşlik etti ve yetkililerden gelen çağrıları tercüme etti. O olmadığında diğer gönüllüler devreye girdi.
Yang Gao, Mart ayındaki cenaze töreninde annesinin tabutunun önünde yığıldı. Flushing sakini 28 yaşındaki Fulton Hou,
“İkinci nesil Asyalı Amerikalılar olarak yapabileceğimiz en az şey bu” dedi. bazen Bay Gao için yorumlanır. Bu saldırıların gözden kaçmasını ve bu canların boşa gitmesini istemiyoruz” dedi.
Temsilci Grace Meng, hastanede Bay Gao’yu savundu ve onun, onu hantal faturalardan kurtarmayı kabul ettiğini söyledi. Ayrıca, Bay Gao’nun annesini son bir kez görmeyi umut eden oğluna başlangıçta vize verilmediğinde müdahale etmesi için Temsilci Alexandria Ocasio-Cortez ile bir çabayı koordine etti.
Mart ayındaki cenazede 39 yaşındaki Yang Gao üzüntüsüne hakim olamadı. Annesinin tabutunun önünde eğildi ve dizlerinin üzerine çöktü, yüksek sesle ve acıyla haykırdı. Onu eve götürmek için geldiğini söyledi.
Geride bıraktıklarını
Saldırıdan sonra, Bay Gao tutumlu bir şekilde yaşadı ve Çin’e dönmek için para biriktirdi.
Yang Gao, geçen ay annesinin cenazesinin başlamasını bekledi.
Bay. Gao, bu ay dul bir kadın, oğlu ve barışçıl bir sonu hak eden bir kadının külleriyle birlikte Çin’e gidecek.
Buraya geldiği için derin bir pişmanlık duyuyor.
Ama tamamen karanlık değildi.
New York’ta kendi başlarına, çift birbirlerine olan aşklarını büyüttüler.
Hafta sonları, her işi ve angaryayı birlikte yaparak birbirlerine yakın dururlardı. Bay Gao, onu bu zahmetli işle yalnız bırakmak istemediğinden, Bayan Ma ile köfte yapmakta ısrar edecekti. O hamur parçalarına şekil verirken, kadın her birini domuz eti ve lahana ile doldururken onlar mutfakta yan yana dururlardı.
Birlikte, hayallerindeki New York şehrini yakından görmeyi başardılar. Bir arkadaş bir yaz gününü onlara Times Meydanı’na, Central Park’a ve Beşinci Cadde’deki kiliselere kadar eşlik ederek geçirdi. Bayan Ma manzaralara hayran kaldı ve yüksek sesle neden burada doğmadığını, bunun neden genç yaşamının manzarası olamayacağını merak etti.
Bay Gao ve Bayan Ma’nın burada bıraktığı baskıda da parlaklık var. Dünyaları küçük, dilleri ve yaşam tarzları ile sınırlı olabilir, ancak onu zengin şekillerde değiştirdiler.
Yang Gao, tabutu taşınırken annesinin bir fotoğrafını tuttu. O ve babası, küllerini Çin’e geri götürmeyi planladı.
Bay. Ev sahibi Hsieh, hızla çifte bağlandı. Kendi annesi kanserden ölmüştü ve Bayan Ma’da, onu kontrol edecek ve ona yiyecek verecek bir anne figürü gördü. Ve Bay Gao, her gün birlikte çalışmaktan, hayatları hakkında hikayeler paylaşmaktan zevk aldığı güvenilir ve güvenilir biriydi.
“İkisi de kibar ve dürüstler,” dedi Bay Hsieh. “Böyle pek fazla insan yok.”
Bayan Ma ayrıca arkadaşı Mary Zhang’a yiyecek getirir ve evini temizlemek için kalırdı. İkisi, Bayan Ma, Queens’e ilk ayak bastığında arkadaş olmuştu ve ikisi de aynı Liaoning eyaletindendi. 66 yaşındaki Bayan Zhang, etrafta iyi hareket edemiyordu, bu yüzden Bayan Ma, ev işlerine yardım etmek için düzenli olarak gelmeye çalıştı. Bayan Ma ayrıca okuldan sonra Bayan Zhang’ın torununu mutlu bir şekilde izlemişti. Ödemeyi her zaman reddetti.
“Bana ‘Endişelenme, biz Çinli’yiz, kardeş gibiyiz’ dedi” dedi Bayan Zhang Mandarin dilinde. “25 yıldır ABD’deyim ve onun gibi bir arkadaşım hiç olmadı.”
Belki de Bayan Ma’nın işini bitirmesi olarak görülebilir, bu hizmete hazır olma hevesi, onu geçen sonbaharda vahim bir sabahta kaldırımı süpürmeye yöneltti.
Ya da belki de onu parlak ve istisnai, şiddetli bir ölümden çok daha fazlası için unutulmaz kılan bu özelliğidir.
Lenny Yang raporlamaya katkıda bulundu.