Pandemi olmasaydı, Sam Pritchard hala Manhattan sokaklarında bisikletli kurye olarak dolaşıyor olabilirdi. Ancak Mart 2020 ve ardından ofis binalarının boşaltılması, diğer birçok iş adamı gibi Midtown’un hareketli ticaretine güvenen Bay Pritchard’ı dönmeye zorladı.
Bu günlerde, şimdi 61 yaşında olan Bay Pritchard, bisikletini bir klavyeyle değiştirdi: Artık bir sokak müzisyeni ve çoğunlukla bağışlarla geçiniyor. Union Square’den Grand Central Terminal’e kadar her gün kalabalığı eğlendiriyor, hatta aktör Bill Murray gibi uğrak ünlülerin ve şimdi onunla düzenli olarak çalan genç müzisyenlerin dikkatini çekiyor. Şovunu – kısmen dans partisi, kısmen jam session – “The Sammy Buttons Experience” olarak adlandırıyor.
Bay Pritchard ile ilk kez 1990’ların başında, yeni başlayan bisiklet kurye şirketinin halkla ilişkiler firmama teslimat yapmak üzere sık sık çağrıldığı sırada tanıştım. Enerjik ve formdaydı, iki tekerlek üzerinde günde 50 ila 75 mil yol kat eden girişimci bir dolandırıcıydı. Yıllar içinde, Bay Pritchard’ın işi, Beşinci Cadde’de bir ofisi olan 25 kişilik bir şirkete dönüştü. Patron olmasına rağmen, Bay Pritchard, günlerini Manhattan’ın, şu anda yılda yaklaşık iki düzine bisikletçinin hayatına mal olan yoğun trafikli caddelerde geçirmeyi seçerek, masa yerine bisikleti tercih etti.
Ama Bay Pritchard’ın daha derinlere kök salmış başka bir tutkusu vardı: Müzik. Dördüncü kuşak bir klavyecidir. Büyük büyükbabası, memleketi Kuzey Karolina çevresinde turlarda çalışan tanınmış bir caz piyanistiydi. Babası aynı derecede yetenekli bir hobiciydi, modern caz ve R&B tarzlarının tedarikçisiydi ve 1950’lerde Harlem’e taşındı ve 1961’de Sam’i doğuran karısıyla burada yerleşti. Üç yıl sonra aile Westchester’a taşındı. .
4 yaşından 13 yaşına kadar piyano dersleri alan Bay Pritchard, “Harlem’de doğan çoğu Siyah çocuk gibi, ailem ben gençken taşınmış olsa da, müzik benim kanımdaydı” dedi. Stevie Wonder, Ramsey Lewis, Earth, Wind & Fire, Commodores ve Sly Stone favorileri. “Bugün sokaklara getirmeye çalıştığım şey bu kedilerin bulaşıcı enerjisi ve salınımı” dedi. “Funky müzik iyi bir ilaçtır.”
Bernell Jones II ile Times Meydanı oluğu, solda. Kredi Kredi… The New York Times için Laylah Amatullah Barrayn
Ailesi banliyölere taşındıktan kısa bir süre sonra Bay Pritchard’ın başını biraz belaya sokan, Sly and the Family Stone albümü “Stand” idi.
“Tamamen beyaz bir mahalledeki ilk Siyah aile bizdik” dedi. “Okulumdaki iki Siyah çocuktan biriydim, bu yüzden biraz izole hissettim.” Dördüncü sınıfta, albümü bir göster-ve-anlat gününe taşıdı. Ders için çaldığı şarkının başlığında ve sözlerinde Siyahlar için ırkçı bir aşağılama vardı. Bay Pritchard, “Büyük bir gürültü koptu ve babam okula çağrıldı,” diye anımsıyor.
Basketbol bursu aldığı Howard Üniversitesi’nde, Bay Pritchard biraz müzik çaldı ve daha sonra New York’ta genç bir adam olarak, prodüksiyonda dolaştı ve Harlem’deki Lenox Lounge’da gitarist gibi birkaç kez takıldı. ve vokalist George Benson ve flütçü ve vokalist Bobbi Humphrey, dedi. Ancak büyüyen haberci işi, müziği birkaç on yıl boyunca arka planda tutacaktı.
2018’de Bay Pritchard, Detroit’ten bir arkadaşı ve basçı Tony Russell ile eğlenmek için sokakta takılmak için bir araya geldi. Bu seanslardan sadece birkaçı Bay Pritchard’a yeni bir yönde ilham vermek için yeterliydi. “Tony bana sokaklarda oynamamak konusunda bencil olduğumu söyledi,” dedi, “insana ve kendime verecek özel bir şeyim olduğunu.”
Bay Russell, 2020’de tıpkı Covid New York’a indiği sırada aşırı dozda uyuşturucudan öldü. Arkadaşının ölümünden iki gün sonra, Bay Pritchard klavyesi, Bluetooth amplifikatörü ve “her şeyi taşımak için bir alışveriş arabası” ile sokaklara çıktı. Arkadaşını ve arkadaşının onun için dileğini onurlandırmak istedi. “O zamandan beri geriye bakmadım.”
Kredi… The New York Times için Laylah Amatullah Barrayn
Orijinal müzik, ruh cover’ları ve baladların bir karışımını çalıyor. “Bateri programları ve döngüler kullanıyorum ve sol elimle basları, sağ elimle akorları ve soloları yerleştiriyorum” dedi. “Neredeyse bir DJ gibi bir dans partisi atmosferi yaratmakla ilgili. ama sadece klavyeyle.”
2020 yazına gelindiğinde, Bay Pritchard yalnızca kalabalıkları değil, onunla birlikte çalmak isteyen genç müzisyenleri de kendine çekiyordu.
Flint, Mich’ten 22 yaşındaki saksofoncu Benny Rubin, “Sammy ile 2017’de New York’a taşındığımda tanıştım. Beni metroda çalarken gördü ve ücretsiz bir festivalde jam yapmaya davet etti” dedi. Kulüp konserleri pandemi nedeniyle iptal edildiğinden, 2020 yazında ve sonbaharda her gün birlikte oynamaya başladılar, bu da Bay Rubin’e “mali ve manevi olarak” yardımcı oldu.
Bay Rubin, “Deneyim harikaydı çünkü ben daha ciddi, dümdüz cazla ilgileniyorum ve o tamamen ruh, funk ve parti düzenlemekle ilgili” dedi. “Sam’in etrafında olmak harika çünkü onun da çok fazla yaşam bilgeliği var. Bana müzikten çok daha fazlasını öğretti.”
Bir başka saksofoncu, Bernell Jones II, geçen yaz her gün Bay Pritchard ile çaldı. “Ben Memphis’liyim, bu yüzden ağır ruh ve R&B ile ilgileniyorum, bu yüzden gerçekten bağlantı kuruyoruz” dedi. “60’larında ve ben 23 yaşındayım ama bir şekilde en iyi arkadaşız” diye devam etti. “Sam’in her zaman bir iş zihniyeti ve oynamak ve bir kalabalık toplamak için en iyi küçük yerlerin hepsini belirleme konusunda bir hüneri olmuştur. Bunu ikimiz için de tam zamanlı bir işe dönüştürebilen bir iş.”
Hayranları 3 ila 80 yaşları arasında değişmektedir. Geçen yaz Bill Murray geldi. “Ona ‘Bana 20 dolar borçlusun’ dedim.” Bay Pritchard’a göre birkaç yıl önce bir teslimat yapıyordu ve Bay Murray’in arabasını almak için çok fazla beklediğini gördü. Bay Pritchard, oyuncuya 20 dolar bahse girdi ve aracını alması 20 dakikadan fazla sürdü. “30 dakika sonra teslimattan sonra uğradığımda hala orada bekliyordu.”
Kredi Kredi… The New York Times için Laylah Amatullah Barrayn
O gün, hikayeyi Bay Murray’e anlattı, o gülümsedi, takası hatırladığını düşündüğünü söyledi ve bahşiş kavanozuna 20 dolarlık bir banknot koydu.
Başka bir zaman, New York Demokratı ve çoğunluk lideri Senatör Chuck Schumer, Union Square’de dinlemek için durdu. “Ona silah kontrolü, özellikle de AR-15’ler hakkında ciddi bir konuşma yapmamız gerektiğini söyledim.”
Bay Pritchard, polisin onu toparlayıp ayrılmak yerine, genellikle müziğin keyfini çıkarmak için etrafta dolaştığını söyledi ve normal noktalarında devriye gezen birçok kişiyle arkadaş olduğunu da sözlerine ekledi.
Son zamanlarda, Bay Pritchard düğünlerde, kurumsal etkinliklerde ve kulüplerde sahne almaya başladı. Bu ay, Long Island’ın uzak ucundaki Greenport’taki Sound View otelinde 10 günlük bir konaklamaya başlayacak. İyi bir haftada, Sammy Buttons Experience dört rakam getirebilir. Bu yıl, bunun bir kısmını orijinal müziğini kaydetmeye ve bir ürün yelpazesi oluşturmaya yatırmayı planlıyor.
Bay Pritchard, “Birçoğumuz için Covid-19 ne kadar korkunç olsa da, beni her zaman yapmak istediğim şeyi yapmaya, insanları neşe yayan duygulu müzikle eğlendirmeye iten şeyin bu olduğunu biliyorum,” dedi. “New Yorkluların Covid’in getirdiği trajedi ile başa çıkmasına yardım etmede küçük bir rol oynadıysam, buna değer.”
Sal Cataldi, Saugerties, N.Y.’de yaşayan bir yazar, müzisyen ve eski halkla ilişkiler yöneticisidir.
Bu günlerde, şimdi 61 yaşında olan Bay Pritchard, bisikletini bir klavyeyle değiştirdi: Artık bir sokak müzisyeni ve çoğunlukla bağışlarla geçiniyor. Union Square’den Grand Central Terminal’e kadar her gün kalabalığı eğlendiriyor, hatta aktör Bill Murray gibi uğrak ünlülerin ve şimdi onunla düzenli olarak çalan genç müzisyenlerin dikkatini çekiyor. Şovunu – kısmen dans partisi, kısmen jam session – “The Sammy Buttons Experience” olarak adlandırıyor.
Bay Pritchard ile ilk kez 1990’ların başında, yeni başlayan bisiklet kurye şirketinin halkla ilişkiler firmama teslimat yapmak üzere sık sık çağrıldığı sırada tanıştım. Enerjik ve formdaydı, iki tekerlek üzerinde günde 50 ila 75 mil yol kat eden girişimci bir dolandırıcıydı. Yıllar içinde, Bay Pritchard’ın işi, Beşinci Cadde’de bir ofisi olan 25 kişilik bir şirkete dönüştü. Patron olmasına rağmen, Bay Pritchard, günlerini Manhattan’ın, şu anda yılda yaklaşık iki düzine bisikletçinin hayatına mal olan yoğun trafikli caddelerde geçirmeyi seçerek, masa yerine bisikleti tercih etti.
Ama Bay Pritchard’ın daha derinlere kök salmış başka bir tutkusu vardı: Müzik. Dördüncü kuşak bir klavyecidir. Büyük büyükbabası, memleketi Kuzey Karolina çevresinde turlarda çalışan tanınmış bir caz piyanistiydi. Babası aynı derecede yetenekli bir hobiciydi, modern caz ve R&B tarzlarının tedarikçisiydi ve 1950’lerde Harlem’e taşındı ve 1961’de Sam’i doğuran karısıyla burada yerleşti. Üç yıl sonra aile Westchester’a taşındı. .
4 yaşından 13 yaşına kadar piyano dersleri alan Bay Pritchard, “Harlem’de doğan çoğu Siyah çocuk gibi, ailem ben gençken taşınmış olsa da, müzik benim kanımdaydı” dedi. Stevie Wonder, Ramsey Lewis, Earth, Wind & Fire, Commodores ve Sly Stone favorileri. “Bugün sokaklara getirmeye çalıştığım şey bu kedilerin bulaşıcı enerjisi ve salınımı” dedi. “Funky müzik iyi bir ilaçtır.”
Bernell Jones II ile Times Meydanı oluğu, solda. Kredi Kredi… The New York Times için Laylah Amatullah Barrayn
Ailesi banliyölere taşındıktan kısa bir süre sonra Bay Pritchard’ın başını biraz belaya sokan, Sly and the Family Stone albümü “Stand” idi.
“Tamamen beyaz bir mahalledeki ilk Siyah aile bizdik” dedi. “Okulumdaki iki Siyah çocuktan biriydim, bu yüzden biraz izole hissettim.” Dördüncü sınıfta, albümü bir göster-ve-anlat gününe taşıdı. Ders için çaldığı şarkının başlığında ve sözlerinde Siyahlar için ırkçı bir aşağılama vardı. Bay Pritchard, “Büyük bir gürültü koptu ve babam okula çağrıldı,” diye anımsıyor.
Basketbol bursu aldığı Howard Üniversitesi’nde, Bay Pritchard biraz müzik çaldı ve daha sonra New York’ta genç bir adam olarak, prodüksiyonda dolaştı ve Harlem’deki Lenox Lounge’da gitarist gibi birkaç kez takıldı. ve vokalist George Benson ve flütçü ve vokalist Bobbi Humphrey, dedi. Ancak büyüyen haberci işi, müziği birkaç on yıl boyunca arka planda tutacaktı.
2018’de Bay Pritchard, Detroit’ten bir arkadaşı ve basçı Tony Russell ile eğlenmek için sokakta takılmak için bir araya geldi. Bu seanslardan sadece birkaçı Bay Pritchard’a yeni bir yönde ilham vermek için yeterliydi. “Tony bana sokaklarda oynamamak konusunda bencil olduğumu söyledi,” dedi, “insana ve kendime verecek özel bir şeyim olduğunu.”
Bay Russell, 2020’de tıpkı Covid New York’a indiği sırada aşırı dozda uyuşturucudan öldü. Arkadaşının ölümünden iki gün sonra, Bay Pritchard klavyesi, Bluetooth amplifikatörü ve “her şeyi taşımak için bir alışveriş arabası” ile sokaklara çıktı. Arkadaşını ve arkadaşının onun için dileğini onurlandırmak istedi. “O zamandan beri geriye bakmadım.”
Kredi… The New York Times için Laylah Amatullah Barrayn
Orijinal müzik, ruh cover’ları ve baladların bir karışımını çalıyor. “Bateri programları ve döngüler kullanıyorum ve sol elimle basları, sağ elimle akorları ve soloları yerleştiriyorum” dedi. “Neredeyse bir DJ gibi bir dans partisi atmosferi yaratmakla ilgili. ama sadece klavyeyle.”
2020 yazına gelindiğinde, Bay Pritchard yalnızca kalabalıkları değil, onunla birlikte çalmak isteyen genç müzisyenleri de kendine çekiyordu.
Flint, Mich’ten 22 yaşındaki saksofoncu Benny Rubin, “Sammy ile 2017’de New York’a taşındığımda tanıştım. Beni metroda çalarken gördü ve ücretsiz bir festivalde jam yapmaya davet etti” dedi. Kulüp konserleri pandemi nedeniyle iptal edildiğinden, 2020 yazında ve sonbaharda her gün birlikte oynamaya başladılar, bu da Bay Rubin’e “mali ve manevi olarak” yardımcı oldu.
Bay Rubin, “Deneyim harikaydı çünkü ben daha ciddi, dümdüz cazla ilgileniyorum ve o tamamen ruh, funk ve parti düzenlemekle ilgili” dedi. “Sam’in etrafında olmak harika çünkü onun da çok fazla yaşam bilgeliği var. Bana müzikten çok daha fazlasını öğretti.”
Bir başka saksofoncu, Bernell Jones II, geçen yaz her gün Bay Pritchard ile çaldı. “Ben Memphis’liyim, bu yüzden ağır ruh ve R&B ile ilgileniyorum, bu yüzden gerçekten bağlantı kuruyoruz” dedi. “60’larında ve ben 23 yaşındayım ama bir şekilde en iyi arkadaşız” diye devam etti. “Sam’in her zaman bir iş zihniyeti ve oynamak ve bir kalabalık toplamak için en iyi küçük yerlerin hepsini belirleme konusunda bir hüneri olmuştur. Bunu ikimiz için de tam zamanlı bir işe dönüştürebilen bir iş.”
Hayranları 3 ila 80 yaşları arasında değişmektedir. Geçen yaz Bill Murray geldi. “Ona ‘Bana 20 dolar borçlusun’ dedim.” Bay Pritchard’a göre birkaç yıl önce bir teslimat yapıyordu ve Bay Murray’in arabasını almak için çok fazla beklediğini gördü. Bay Pritchard, oyuncuya 20 dolar bahse girdi ve aracını alması 20 dakikadan fazla sürdü. “30 dakika sonra teslimattan sonra uğradığımda hala orada bekliyordu.”
Kredi Kredi… The New York Times için Laylah Amatullah Barrayn
O gün, hikayeyi Bay Murray’e anlattı, o gülümsedi, takası hatırladığını düşündüğünü söyledi ve bahşiş kavanozuna 20 dolarlık bir banknot koydu.
Başka bir zaman, New York Demokratı ve çoğunluk lideri Senatör Chuck Schumer, Union Square’de dinlemek için durdu. “Ona silah kontrolü, özellikle de AR-15’ler hakkında ciddi bir konuşma yapmamız gerektiğini söyledim.”
Bay Pritchard, polisin onu toparlayıp ayrılmak yerine, genellikle müziğin keyfini çıkarmak için etrafta dolaştığını söyledi ve normal noktalarında devriye gezen birçok kişiyle arkadaş olduğunu da sözlerine ekledi.
Son zamanlarda, Bay Pritchard düğünlerde, kurumsal etkinliklerde ve kulüplerde sahne almaya başladı. Bu ay, Long Island’ın uzak ucundaki Greenport’taki Sound View otelinde 10 günlük bir konaklamaya başlayacak. İyi bir haftada, Sammy Buttons Experience dört rakam getirebilir. Bu yıl, bunun bir kısmını orijinal müziğini kaydetmeye ve bir ürün yelpazesi oluşturmaya yatırmayı planlıyor.
Bay Pritchard, “Birçoğumuz için Covid-19 ne kadar korkunç olsa da, beni her zaman yapmak istediğim şeyi yapmaya, insanları neşe yayan duygulu müzikle eğlendirmeye iten şeyin bu olduğunu biliyorum,” dedi. “New Yorkluların Covid’in getirdiği trajedi ile başa çıkmasına yardım etmede küçük bir rol oynadıysam, buna değer.”
Sal Cataldi, Saugerties, N.Y.’de yaşayan bir yazar, müzisyen ve eski halkla ilişkiler yöneticisidir.