Alberto Azuna geçen bir sabah Manhattan’da 125. Cadde ve 3. Cadde’nin köşesinde durdu ve beyzbol şapkasını düzeltti. Dar bir kışlık ceketin içine kıvrandı, sonra doğruldu. “Tamam, bu taraftan gidelim” dedi.
İlk durağı El Barrista Cafe’ydi, üzerinde “Bugün iptal edildi” yazan bir tabela bulunan havalı görünümlü bir mekan. Bir dakika sonra başını sallayarak dışarı çıktı. “İspanyolca bilmiyorlardı ve ben de İngilizce bilmiyorum” dedi.
Bir sonraki blokta, bazı inşaat malzemelerini süren sert çizgili bir adamla yolları kesişti. İspanyolca, “Affedersiniz, efendim,” diye seslendi. Bay Azuna, yakın zamanda Venezuela’dan geldiğini ve iş aradığını açıkladı. İşçi José Santos anlayışla başını salladı, ardından başını iki yana salladı.
“Ben Boricua’yım, burada doğup büyüdüm ve bazen benim için bile iş bulmak zor oluyor” dedi. “Bildiğim bir şey varsa, sana haber veririm.” Bay Azuna içini çekti ve şapkasını düzeltti.
38 yaşındaki Bay Azuna, iki haftadan biraz daha kısa bir süre önce New York’a geldiğinden beri Manhattan’ı yaya olarak katediyor, bir kanvas görevlisi gibi düzinelerce işletmenin kapısını çalıyor, iş, herhangi bir iş soruyor. Evde eski bir radyo sunucusu, her gün sabah 6’da uyanır ve evsizler için bir barınakta kaldığı Randalls Adası’ndan Manhattan’a giden otobüse biner.
Nisan ayından bu yana New York’a gelen 22.000’den fazla göçmen arasında yer alıyor ve bunların çoğu, kendi ülkelerindeki ekonomik ve siyasi kaostan kaçan Venezuelalılar. Geçen ay, New York Belediye Başkanı Eric Adams, şehrin sığınakları göçmen akını altında çökmeye başlayınca olağanüstü hal ilan etti. Şehir, herkese konut sağlamak için Bay Azuna’nın Randalls Adası’nda kaldığı sığınağın yanına bir çadır kamp kurdu.
Bay Azuna, Venezuela’da bir radyo sunucusuydu. New York’ta potansiyel işverenlere her işi kabul edeceğini söylüyor. Kredi… New York Times için Lucia Vazquez
Çoğu çalışmak istiyor. Ancak, göçmenlerin sığınma başvurusunda bulunduktan altı ay sonra çalışmasına izin veren bir hüküm uyarınca, yeni gelenlerin yasal olarak bunu yapmaya uygun hale gelmesi aylar alabilir. Süreç birçokları için uzayacak ve fırsatın kalıcı olması pek olası değil. Mahkemeler zaten birikmiş sığınma başvuruları yüzünden zorlanıyordu: Bay Azuna’nın göçmenlik yetkilileriyle ilk randevusu Temmuz 2025’te.
Şehirde yapılacak iş varken, birçok iş için çalışma izni gerekiyor. Dolayısıyla, çok az mali kaynak ve zayıf bir iltica hakkı alma şansıyla, Bay Azuna ve onun gibi binlerce kişinin kayıt dışı ekonomiye ve hâlihazırda New York City’de yaşayan yarım milyondan fazla belgesiz işçiye katılması muhtemeldir.
Bay Azuna, sabahın üçüncü denemesini Dominik lokantası olan Sandy Restaurant’ta yaptı ve tezgahın arkasındaki bir kadına “Her şeyi yaparım – bulaşıkları yıkayacağım, yemek pişireceğim. Bak, çimento kamyonu bile sürebilirim.” O, başını salladı. “Doluydu. Tamamen dolu” dedi.
New York’taki Göçmenler hakkında daha fazla bilgi
New York, göçmenleri her zaman memnuniyetle karşıladı ve onlara güvendi. Ancak ABD sınırını geçen yeni bir insan dalgası, şehrin bir dünya sığınağı olarak itibarını test ediyor.
Bay Azuna bir şantiyede çalışmak istediğinde, İş Sağlığı ve Güvenliği İdaresinden bir sertifikaya ihtiyacı olduğu söylendi. Bazı kar amacı gütmeyen kuruluşlar ücretsiz olarak sunsa da, gerekli eğitim yüzlerce dolara mal olabilir. Kredi… New York Times için Lucia Vazquez
Bay Azuna için Manhattan’a varmak, Panama’daki Darién Gap’in sık, bataklık ormanları da dahil olmak üzere Orta Amerika’da haftalarca süren tehlikeli yürüyüşlerin doruk noktasıydı. Bay Azuna, yorgunluktan veya yaralanmalardan ölen ebeveynler tarafından geride bırakılan cesetleri ve çocukları gördüğünü hatırladı.
Diğerleri gibi, yanında çok az şey getirdi ve diğer eşyalarını yol boyunca attı. Bay Azuna’nın bıraktığı tek şey, her zaman yanında taşıdığı, içinde pasaportunun, yaklaşık 3 dolar olan 50 Meksika pezosu, ülser ve hazımsızlık tedavisi için bazı ilaçlar, Yeni Ahit’ten ayetler ve Mezmurlar ve karısı ile biri henüz beş ay önce doğmuş iki kızının fotoğrafı.
New York’ta bir kez, farklı türden de olsa hayatta kalma oyunu devam ediyor. Genel olarak belgesiz göçmenler, inşaat sektöründeki aracılar da dahil olmak üzere vicdansız patronların suiistimallerine karşı daha savunmasızdır ve bazıları halihazırda göçmenlere şehrin gerektirdiği 15 dolarlık maaşın yarısını ödüyor. Ancak çoğu şehirde topluluklar ve sosyal ağlar kuran diğer milletlerden farklı olarak, birçok Venezuelalının tavsiye veya mali yardım için güvenebileceği çok az akrabası veya bağlantısı var.
Bay Azuna, New York’a yanında çok az şey getirdi. Fotoğraflar, pasaport ve İncil ayetlerinden oluşan küçük bir kitap da dahil olmak üzere sahip olduğu her şey yanında taşıdığı bir dosyaya sığar. Kredi… New York Times için Lucia Vazquez
Şehir, spor ve görüntü oyunları alanları olan bir barınak kurmak ve göçmenlere yiyecek satın almaları için Elektronik Yardım Transferi kartları vermek de dahil olmak üzere, bu göçmen dalgasına benzeri görülmemiş bir düzeyde destek sağladı. Yine de bazı engeller var. EBT kartlarından bazıları arızalı – Bay Azuna kendisinde hiç nakit olmadığını fark etti ve sorunu halletmek için Brooklyn’deki bir ofise gitmek zorunda kaldı. Bir metro kartı için tıslayacak parası olmadığından, geçmesine izin veren yabancıların ve hoşgörülü metro çalışanlarının nezaketine güvendi. “Venezuela’dan yeni geldim dediğimde, devam et diyorlar” dedi.
Ardından, potansiyel işverenleri göstermek için her türlü kimlik belgesini almak için bürokratik bir mücadele var. İnşaatta bir iş bulmak için, işçilerin Mesleki Güvenlik ve Sağlık İdaresi’nden bir sertifikaya ihtiyaçları vardır, bu sertifikanın maliyeti 400$’a kadar çıkabilir ve temel güvenlik konusunda 40 saat eğitim gerektirebilir.
Bir organizatör ve OSHA eğitmeni olan Felix Guzman, Staten Island’da ücretsiz OSHA eğitimi veren topluluk temelli bir kuruluş olan La Colmena’da sertifika talebinin o kadar yüksek olduğunu ve Haziran ayına kadar 200 kişilik bir bekleme listesi olduğunu söyledi.
Bir inşaat yönetim şirketi olan Rinaldi Group için çalışan lisanslı şantiye şefi Stephen Handlik, büyük inşaat projelerinde işçilerin OSHA sertifikaları sunmasını gerektirdiğini, ancak özel konutlar için kuralların daha bulanık olabileceğini söyledi. Bay Azuna’nın inşaat işçilerinden biri olan Bay Santos ile konuşmak için durduğu yeri denetliyordu.
Bay Handlik, “Bundan paçayı sıyırabilirsiniz çünkü herhangi bir devlet kurumunun yalnızca bu büyük projeleri değil her evi denetlemesi için çok fazla inşaat yapılıyor” dedi.
İş aramaya gelenlere kısa bir ihtiyaç listesi veriyor: “Onlara ilk söylediğim şey bir özgeçmişe ihtiyacım olduğu: Resim yapıyor musunuz? kaynakçı mısın senin tecrübeni bilmiyorum O halde maaş çekini göndereceğim yasal bir adrese ihtiyacım var. O zaman OSHA eğitimine ihtiyacınız var, bu yüzden OSHA ile koşeriz.
Staten Island’da kar amacı gütmeyen bir grup olan La Colmena, göçmenler için ücretsiz OSHA eğitimleri düzenliyor. Kredi… The New York Times için Kirsten Luce
Terry Antonio Mujica ve Junior Rojas, üç ay önce Karakas, Venezuela’dan geldiler ve bir evsizler barınağında buluştular. Biri inşaatta, diğeri çamaşırhanede oldukça hızlı bir şekilde iş buldular, ancak maaşlarının yarısı ödeniyor. Bir günde, her iki adam da yaklaşık yedi saatlik çalışma için yaklaşık 55 dolar kazanıyor. Yine de, onlar için bir ödül gibi geliyor.
Yaşları 3 ila 13 arasında beş çocuğu olan 28 yaşındaki Bay Rojas, “Burada bir günde kazandığınız şey, memleketinizde bir haftalık yiyecek anlamına gelebilir” dedi.
Dört çocuğu olan ve kendisine bağışlanan cep telefonundan Western Union aracılığıyla para gönderen 29 yaşındaki Mujica, “Yolculuğu yapmaya yüzde yüz değerdi,” diye ekledi.
Junior Rojas, solda ve Terry Antonio Mujica, iş günlerinde bir mola sırasında Midtown’daki East River yakınında oturuyorlar. New York’a geldikten sonra görece çabuk iş buldular ama kendilerine asgarî maaşın yarısı ödendi. Kredi… New York Times için Lucia Vazquez
Bir gündelikçi olan Bay Mujica, bir gün önce Queens’teki bir inşaat şantiyesindeki bir ustabaşından telefon gelene kadar ne zaman çalışacağını bilmiyor. Belirlenmiş bir metro istasyonunda indikten sonra bir mecnuna doğru yürür ve burada bir minibüsle yıkımda çalıştığı şantiyeye götürülür.
New York Yankees beyzbol şapkası takan Bay Rojas, Porto Rikolu bir işveren tarafından bir çamaşırhanede işe alındığını söyledi. Patronu maaşının ancak yarısını tıslayabiliyor ama “İşim için minnettarım” diyerek eşinden bir telefon alması için ara verdi.
Ailesi için “Tanrıya şükür iyiler çünkü onları getiremem” dedi. “Çok pahalı ve ormanı geçmek korkunç. Bunu kimseye tavsiye etmiyorum.”
Darién Gap’i geçerken, tabancalı silahlı bir çete ortaya çıktı ve diğer göçmenleri soydu. “Venezuelalılardan değil, Haitililerden çaldılar, çünkü Venezuelalıların hiçbir şeyle gelmediklerini zaten biliyorlar. Kimin parası olup kimin olmadığını biliyorlar” dedi Bay Rojas.
Panama’daki Darién Gap’te bir nehri geçen bir grup göçmen. Bazı göçmenlerin hayatını kaybettiği hain bir alandır. Kredi… New York Times için Federico Rios
Bay Azuna, Doğu Harlem’e geri döndüğünde iş aramaya 125. Cadde boyunca devam etti. Bir quesadilla mağazasının vitrininde iş ilanları yazan İspanyolca el yazısıyla yazılmış bir tabela fark etti. Bir işçi, müşterilere öğle yemeği servisi yapmak için düz bir ızgarayı ısıtıyordu. Bay Azuna, açık pencereden onunla konuşmak için eğildi.
“Nerelisin?” diye sordu Bay Azuna, bir radyo sunucusunun kolay şakasıyla. Adının Jonathan olduğunu söyleyen işçi, “Mexico City,” diye yanıtladı. Bay Azuna gülümseyerek, “Orta Amerika’daki tüm ülkeleri dolaştım ve Mexico City en güzeliydi,” dedi.
“Evet,” diye yanıtladı Jonathan. Konuşmanın nereye varacağını biliyor gibiydi. “Burada çalışmak istiyorsanız bir kimlik ve vergi numarasına ve gıda manipülasyonu için sağlık departmanından bir sertifikaya ihtiyacınız var” dedi. “Yani, yemek yapmayı da bilmen gerekiyor.”
Bay Azuna, “Venezuela’da yiyecek ve et taşıdıkları bir kamyon kullanırdım” dedi.
İşçi, “Bunun için de bir sertifikaya ihtiyacın var” diye yanıt verdi. “İyi şanlar.”
Bay Azuna, Doğu Harlem’deki bir restoranda pencerede yardım aranıyor işaretiyle şansını dener. Kredi… New York Times için Lucia Vazquez
İlk durağı El Barrista Cafe’ydi, üzerinde “Bugün iptal edildi” yazan bir tabela bulunan havalı görünümlü bir mekan. Bir dakika sonra başını sallayarak dışarı çıktı. “İspanyolca bilmiyorlardı ve ben de İngilizce bilmiyorum” dedi.
Bir sonraki blokta, bazı inşaat malzemelerini süren sert çizgili bir adamla yolları kesişti. İspanyolca, “Affedersiniz, efendim,” diye seslendi. Bay Azuna, yakın zamanda Venezuela’dan geldiğini ve iş aradığını açıkladı. İşçi José Santos anlayışla başını salladı, ardından başını iki yana salladı.
“Ben Boricua’yım, burada doğup büyüdüm ve bazen benim için bile iş bulmak zor oluyor” dedi. “Bildiğim bir şey varsa, sana haber veririm.” Bay Azuna içini çekti ve şapkasını düzeltti.
38 yaşındaki Bay Azuna, iki haftadan biraz daha kısa bir süre önce New York’a geldiğinden beri Manhattan’ı yaya olarak katediyor, bir kanvas görevlisi gibi düzinelerce işletmenin kapısını çalıyor, iş, herhangi bir iş soruyor. Evde eski bir radyo sunucusu, her gün sabah 6’da uyanır ve evsizler için bir barınakta kaldığı Randalls Adası’ndan Manhattan’a giden otobüse biner.
Nisan ayından bu yana New York’a gelen 22.000’den fazla göçmen arasında yer alıyor ve bunların çoğu, kendi ülkelerindeki ekonomik ve siyasi kaostan kaçan Venezuelalılar. Geçen ay, New York Belediye Başkanı Eric Adams, şehrin sığınakları göçmen akını altında çökmeye başlayınca olağanüstü hal ilan etti. Şehir, herkese konut sağlamak için Bay Azuna’nın Randalls Adası’nda kaldığı sığınağın yanına bir çadır kamp kurdu.
Bay Azuna, Venezuela’da bir radyo sunucusuydu. New York’ta potansiyel işverenlere her işi kabul edeceğini söylüyor. Kredi… New York Times için Lucia Vazquez
Çoğu çalışmak istiyor. Ancak, göçmenlerin sığınma başvurusunda bulunduktan altı ay sonra çalışmasına izin veren bir hüküm uyarınca, yeni gelenlerin yasal olarak bunu yapmaya uygun hale gelmesi aylar alabilir. Süreç birçokları için uzayacak ve fırsatın kalıcı olması pek olası değil. Mahkemeler zaten birikmiş sığınma başvuruları yüzünden zorlanıyordu: Bay Azuna’nın göçmenlik yetkilileriyle ilk randevusu Temmuz 2025’te.
Şehirde yapılacak iş varken, birçok iş için çalışma izni gerekiyor. Dolayısıyla, çok az mali kaynak ve zayıf bir iltica hakkı alma şansıyla, Bay Azuna ve onun gibi binlerce kişinin kayıt dışı ekonomiye ve hâlihazırda New York City’de yaşayan yarım milyondan fazla belgesiz işçiye katılması muhtemeldir.
Bay Azuna, sabahın üçüncü denemesini Dominik lokantası olan Sandy Restaurant’ta yaptı ve tezgahın arkasındaki bir kadına “Her şeyi yaparım – bulaşıkları yıkayacağım, yemek pişireceğim. Bak, çimento kamyonu bile sürebilirim.” O, başını salladı. “Doluydu. Tamamen dolu” dedi.
New York’taki Göçmenler hakkında daha fazla bilgi
New York, göçmenleri her zaman memnuniyetle karşıladı ve onlara güvendi. Ancak ABD sınırını geçen yeni bir insan dalgası, şehrin bir dünya sığınağı olarak itibarını test ediyor.
- Artan Evsizlik:Bu yeni göçmenlerin gelişi, şehrin evsizler barınak sisteminin nüfusunu rekor seviyelere çıkardı.
- Barınma Hakkı:New York’un baskı altında olmasının bir nedeni, şehrin kanunen soran herkese barınak sağlaması gerektiğidir.
- Konut : Evsizlerin savunucuları, şehri göçmen akınıyla başa çıkmak için oteller açmaya çağırdı. Belediye Başkanı Eric Adams, yolcu gemileri ve çadır kent gibi diğer seçenekleri de değerlendirdi.
- Yokuş Yukarı Savaş :Şehre ulaşmayı başaran göçmenler barınma, iş ve Amerika Birleşik Devletleri’nde yasal olarak kalma şansı ararken birçok engelle karşılaşıyorlar.
Bay Azuna bir şantiyede çalışmak istediğinde, İş Sağlığı ve Güvenliği İdaresinden bir sertifikaya ihtiyacı olduğu söylendi. Bazı kar amacı gütmeyen kuruluşlar ücretsiz olarak sunsa da, gerekli eğitim yüzlerce dolara mal olabilir. Kredi… New York Times için Lucia Vazquez
Bay Azuna için Manhattan’a varmak, Panama’daki Darién Gap’in sık, bataklık ormanları da dahil olmak üzere Orta Amerika’da haftalarca süren tehlikeli yürüyüşlerin doruk noktasıydı. Bay Azuna, yorgunluktan veya yaralanmalardan ölen ebeveynler tarafından geride bırakılan cesetleri ve çocukları gördüğünü hatırladı.
Diğerleri gibi, yanında çok az şey getirdi ve diğer eşyalarını yol boyunca attı. Bay Azuna’nın bıraktığı tek şey, her zaman yanında taşıdığı, içinde pasaportunun, yaklaşık 3 dolar olan 50 Meksika pezosu, ülser ve hazımsızlık tedavisi için bazı ilaçlar, Yeni Ahit’ten ayetler ve Mezmurlar ve karısı ile biri henüz beş ay önce doğmuş iki kızının fotoğrafı.
New York’ta bir kez, farklı türden de olsa hayatta kalma oyunu devam ediyor. Genel olarak belgesiz göçmenler, inşaat sektöründeki aracılar da dahil olmak üzere vicdansız patronların suiistimallerine karşı daha savunmasızdır ve bazıları halihazırda göçmenlere şehrin gerektirdiği 15 dolarlık maaşın yarısını ödüyor. Ancak çoğu şehirde topluluklar ve sosyal ağlar kuran diğer milletlerden farklı olarak, birçok Venezuelalının tavsiye veya mali yardım için güvenebileceği çok az akrabası veya bağlantısı var.
Bay Azuna, New York’a yanında çok az şey getirdi. Fotoğraflar, pasaport ve İncil ayetlerinden oluşan küçük bir kitap da dahil olmak üzere sahip olduğu her şey yanında taşıdığı bir dosyaya sığar. Kredi… New York Times için Lucia Vazquez
Şehir, spor ve görüntü oyunları alanları olan bir barınak kurmak ve göçmenlere yiyecek satın almaları için Elektronik Yardım Transferi kartları vermek de dahil olmak üzere, bu göçmen dalgasına benzeri görülmemiş bir düzeyde destek sağladı. Yine de bazı engeller var. EBT kartlarından bazıları arızalı – Bay Azuna kendisinde hiç nakit olmadığını fark etti ve sorunu halletmek için Brooklyn’deki bir ofise gitmek zorunda kaldı. Bir metro kartı için tıslayacak parası olmadığından, geçmesine izin veren yabancıların ve hoşgörülü metro çalışanlarının nezaketine güvendi. “Venezuela’dan yeni geldim dediğimde, devam et diyorlar” dedi.
Ardından, potansiyel işverenleri göstermek için her türlü kimlik belgesini almak için bürokratik bir mücadele var. İnşaatta bir iş bulmak için, işçilerin Mesleki Güvenlik ve Sağlık İdaresi’nden bir sertifikaya ihtiyaçları vardır, bu sertifikanın maliyeti 400$’a kadar çıkabilir ve temel güvenlik konusunda 40 saat eğitim gerektirebilir.
Bir organizatör ve OSHA eğitmeni olan Felix Guzman, Staten Island’da ücretsiz OSHA eğitimi veren topluluk temelli bir kuruluş olan La Colmena’da sertifika talebinin o kadar yüksek olduğunu ve Haziran ayına kadar 200 kişilik bir bekleme listesi olduğunu söyledi.
Bir inşaat yönetim şirketi olan Rinaldi Group için çalışan lisanslı şantiye şefi Stephen Handlik, büyük inşaat projelerinde işçilerin OSHA sertifikaları sunmasını gerektirdiğini, ancak özel konutlar için kuralların daha bulanık olabileceğini söyledi. Bay Azuna’nın inşaat işçilerinden biri olan Bay Santos ile konuşmak için durduğu yeri denetliyordu.
Bay Handlik, “Bundan paçayı sıyırabilirsiniz çünkü herhangi bir devlet kurumunun yalnızca bu büyük projeleri değil her evi denetlemesi için çok fazla inşaat yapılıyor” dedi.
İş aramaya gelenlere kısa bir ihtiyaç listesi veriyor: “Onlara ilk söylediğim şey bir özgeçmişe ihtiyacım olduğu: Resim yapıyor musunuz? kaynakçı mısın senin tecrübeni bilmiyorum O halde maaş çekini göndereceğim yasal bir adrese ihtiyacım var. O zaman OSHA eğitimine ihtiyacınız var, bu yüzden OSHA ile koşeriz.
Staten Island’da kar amacı gütmeyen bir grup olan La Colmena, göçmenler için ücretsiz OSHA eğitimleri düzenliyor. Kredi… The New York Times için Kirsten Luce
Terry Antonio Mujica ve Junior Rojas, üç ay önce Karakas, Venezuela’dan geldiler ve bir evsizler barınağında buluştular. Biri inşaatta, diğeri çamaşırhanede oldukça hızlı bir şekilde iş buldular, ancak maaşlarının yarısı ödeniyor. Bir günde, her iki adam da yaklaşık yedi saatlik çalışma için yaklaşık 55 dolar kazanıyor. Yine de, onlar için bir ödül gibi geliyor.
Yaşları 3 ila 13 arasında beş çocuğu olan 28 yaşındaki Bay Rojas, “Burada bir günde kazandığınız şey, memleketinizde bir haftalık yiyecek anlamına gelebilir” dedi.
Dört çocuğu olan ve kendisine bağışlanan cep telefonundan Western Union aracılığıyla para gönderen 29 yaşındaki Mujica, “Yolculuğu yapmaya yüzde yüz değerdi,” diye ekledi.
Junior Rojas, solda ve Terry Antonio Mujica, iş günlerinde bir mola sırasında Midtown’daki East River yakınında oturuyorlar. New York’a geldikten sonra görece çabuk iş buldular ama kendilerine asgarî maaşın yarısı ödendi. Kredi… New York Times için Lucia Vazquez
Bir gündelikçi olan Bay Mujica, bir gün önce Queens’teki bir inşaat şantiyesindeki bir ustabaşından telefon gelene kadar ne zaman çalışacağını bilmiyor. Belirlenmiş bir metro istasyonunda indikten sonra bir mecnuna doğru yürür ve burada bir minibüsle yıkımda çalıştığı şantiyeye götürülür.
New York Yankees beyzbol şapkası takan Bay Rojas, Porto Rikolu bir işveren tarafından bir çamaşırhanede işe alındığını söyledi. Patronu maaşının ancak yarısını tıslayabiliyor ama “İşim için minnettarım” diyerek eşinden bir telefon alması için ara verdi.
Ailesi için “Tanrıya şükür iyiler çünkü onları getiremem” dedi. “Çok pahalı ve ormanı geçmek korkunç. Bunu kimseye tavsiye etmiyorum.”
Darién Gap’i geçerken, tabancalı silahlı bir çete ortaya çıktı ve diğer göçmenleri soydu. “Venezuelalılardan değil, Haitililerden çaldılar, çünkü Venezuelalıların hiçbir şeyle gelmediklerini zaten biliyorlar. Kimin parası olup kimin olmadığını biliyorlar” dedi Bay Rojas.
Panama’daki Darién Gap’te bir nehri geçen bir grup göçmen. Bazı göçmenlerin hayatını kaybettiği hain bir alandır. Kredi… New York Times için Federico Rios
Bay Azuna, Doğu Harlem’e geri döndüğünde iş aramaya 125. Cadde boyunca devam etti. Bir quesadilla mağazasının vitrininde iş ilanları yazan İspanyolca el yazısıyla yazılmış bir tabela fark etti. Bir işçi, müşterilere öğle yemeği servisi yapmak için düz bir ızgarayı ısıtıyordu. Bay Azuna, açık pencereden onunla konuşmak için eğildi.
“Nerelisin?” diye sordu Bay Azuna, bir radyo sunucusunun kolay şakasıyla. Adının Jonathan olduğunu söyleyen işçi, “Mexico City,” diye yanıtladı. Bay Azuna gülümseyerek, “Orta Amerika’daki tüm ülkeleri dolaştım ve Mexico City en güzeliydi,” dedi.
“Evet,” diye yanıtladı Jonathan. Konuşmanın nereye varacağını biliyor gibiydi. “Burada çalışmak istiyorsanız bir kimlik ve vergi numarasına ve gıda manipülasyonu için sağlık departmanından bir sertifikaya ihtiyacınız var” dedi. “Yani, yemek yapmayı da bilmen gerekiyor.”
Bay Azuna, “Venezuela’da yiyecek ve et taşıdıkları bir kamyon kullanırdım” dedi.
İşçi, “Bunun için de bir sertifikaya ihtiyacın var” diye yanıt verdi. “İyi şanlar.”
Bay Azuna, Doğu Harlem’deki bir restoranda pencerede yardım aranıyor işaretiyle şansını dener. Kredi… New York Times için Lucia Vazquez