1992’de Arthur Tauber, yeni bir plaj havlusu koleksiyonunu tanıtmak için Tekstil Binası’ndaki showroomuna 26 kova kum çekti. Başka bir zaman, şirketi lobide büyük, tıkırdayan fabrika tarzı bir dikiş makinesi kurdu, böylece ziyaretçiler aynı anda birden fazla havluyu nakışlarken izleyebildi.
Bir zamanlar karısı şirketi Avanti’nin adını bulan Bay Tauber, 1963 model bir Avanti spor coupe’yi, sürücü koltuğunda devasa bir oyuncak ayıyı binanın önüne park etti. Şirketin kurucusu 85 yaşındaki Bay Tauber, “Çok eğlendik” dedi.
20. yüzyılın büyük bölümünde, Doğu 30. ve 31. Caddeler arasındaki 295 Beşinci Cadde’deki Tekstil Binası çarşaf, havlu ve kilim üreticilerinin tercih ettiği adresti . Amerika Birleşik Devletleri’nde ev tekstili endüstrisinin merkezi olmak için bir asır önce dikilmiş, bunu kanıtlamak için girişte hala parlak altın dokuma tezgahı logosu var.
Ülkenin dört bir yanındaki mağazalardan alıcılar yılda iki kez yeni koleksiyonları görmek için oraya akın eder, gündüzleri bir showroom taraması yapar ve geceleri Broadway gösterilerinde şarap içip, yemek yer ve tedavi edilirdi. Bay Tauber, “Eski ev haftası gibiydi,” dedi. O ve diğerleri, alıcıların dikkatini çekmek için kendilerini aşacaktı.
17 katlı binanın birinci katında bir alıcı salonu ve asma katında bir berber dükkanı vardı. Kapıcı Ray’i herkes tanırdı. Bina, sakinlerinin hepsi aynı iş kolunda çalışan küçük bir kasabanın havasını taşıyordu.
Ancak bu günlerde kiracı katları boş; anılara indirgenmiş rekabetçi, konuşkan enerji ve showroom gezintileri.
Tekstil Binasının iki blok kuzeyindeki John Jacob Astor IV’ün eski çatı katına taşınan Welspun’dan Christopher Mooney. Kredi… James Estrin/The New York Times
Bütün bir endüstri, kökünden söküldü
2019’da Tekstil Binası satıldı ve yeni sahipler, yeri sanayiye dönüştürme planları ile içeri daldı. şık ofisler kiraları ikiye katlıyor. Aynı binada sektördeki en yumuşak havluları ve en sağlam kilimleri örneklemek için katlar arasında dolaşma dönemi sona ermişti ve yerleşik tekstil üreticileri şaşkına dönmüştü.
“Bir binanın bu simgesi, bu dayanak noktası, aynen böyle gidecek mi?” 15 yıldır orada olan bir yatak ve banyo şirketi olan London Luxury’nin baş ticari yetkilisi Moshe Abehsera dedi. “Sanki, biz deva yapmıyoruz, bu devasa, güzel şeyi geliştireceğiz ve çok para kazanacağız ve hepiniz gidip bunun farkına varın.”
Bu, elbette, New York’taki bir iş yerinin ilk kez yer değiştirmesi değil. Ve 295 Fifth, kesinlikle açıkta kalan çelik kolonlar ve alacalı beton zeminler gibi teknoloji şirketlerinin beğenisine göre elden geçirilecek tek tarihi bina değil. Ancak pratikte tüm bir endüstrinin kökünden sökülmesi nadirdir.
Alışılmadık olan, bu işletmelerin nasıl tepki verdiğidir. Binanın dönüştürülmesi bir dönemin sonunu temsil etse de, eski kiracıları ilginç şekillerde toparlandı. Binanın 78 şirketinin çoğu, küçük gruplar halinde yakındaki binalara taşındı ve Tekstil Binası’ndaki birlikteliklerinin bir kısmını yeniden yarattı.
Belki de New York’un bir Tekstil Binası yerine bir tekstil semti olacak.
Ancak bu makale için görüşülenlerin tümü, eski evleri için nostaljiyle doluydu, şimdi içi boşaltılmış ve onu “çalışkan bir yetenek oyun alanı” olarak faturalandırılan bir şeye dönüştüren inşaat işçileriyle dolup taşıyordu.
‘Bir showroom olarak showroom eskisi gibi değil’
1920 yılında tamamlanan Tekstil Binası, 1891 yılında Rusya’dan New York’a kabin olarak gelen, paçavradan zengin mimar George Backer’ın eseridir. İnşaat ticaretine girmeden önce sokaklarda ayakkabı bağcığı satar, daha sonra avizeler satardı. .
Tekstil Binası yenileniyor, ancak geliştiriciler, asansör kapılarındaki pirinç tezgah madalyonları gibi orijinal ayrıntıların çoğunu koruyor. Kredi… James Estrin/The New York Times
Beş aydan kısa bir sürede inşa edilen, tabanında Roma kemerleri bulunan bina, bir ticaret grubu olan Fifth Avenue Association’dan altın madalya kazanan, şehrin en ağustos ticari caddesinde etkileyici bir varlıktı. Müzik yayıncılarının ve eğlence sektöründeki diğer kişilerin ofis ve stüdyolarının bulunduğu Brill Building veya oyuncak üreticilerinin ürünlerini sergiledikleri Uluslararası Oyuncak Merkezi gibi ilgili işletmeleri barındıran, bu sıralarda Manhattan’da ortaya çıkan birkaç özel adresten biriydi.
Bay Backer, Tekstil Binasını tamamladıktan kısa bir süre sonra – bir yolsuzluk soruşturması sırasında yalan yere yeminle yargılanmasının ardından – ölmesine rağmen, mülk bir hit oldu, kiracılarla doldu ve büyük mağazalar döneminde gelişti.
Ancak büyük kutu mağazalarının artmasıyla, daha az alıcı New York’u ziyaret edecekti ve ardından Tekstil Binasında pazar haftaları daha sessizdi. Walmart ve Target gibi dev şirketler, kendi özel markalı hatlarını yaratmak için tekstil üreticileriyle çalışmakla daha çok ilgileniyorlardı.
21. yüzyıla gelindiğinde, Tekstil Binası’nda ofisleri olan bazı işletmelerde her gün çalışanlar geliyordu, ancak diğerleri showroom’larını yalnızca pazar haftalarında kullanıyordu ve yılın geri kalanında bir “hayalet kasaba” hissi uyandırıyordu. dedi Abehsera.
Avanti’nin başkanı ve operasyon müdürü Jeff Kaufman, “Bir showroom olarak showroom eskisi gibi değil,” dedi.
Yine de sahip olmak bir gereklilikti. Ve 295 Fifth’deki bir showroom ülkü’ydü ve alıcıların zaten orada olacakları ve diğer kiracıları görecekleri için uğrayacaklarını garanti ediyordu. Şirketler işlerini daha fazla çevrimiçi yürütmeye başladığında bile, ev tekstili nihayetinde dokunsal bir işti.
295’in en büyük kiracılarından biri olan Hindistan merkezli Trident Group’un Amerika Birleşik Devletleri operasyonlarının genel müdürü Jeffrey J. Kambak, “Havlulara dokunmak istiyorsunuz” dedi.
Covid vuruyor, Midtown boşalıyor, tekstil şirketleri yeniden birleşiyor
Tekstil Binası’nın yeniden imar planları, bir ciltse kiracı toplantıları telaşına yol açtı. O zamanlar kiracıların çoğunu temsil eden ve bir emlak komisyoncusu olan Savills’i onlara yardım etmesi için görevlendiren Ev Moda Ürünleri Derneği’nin başkanı olan Bay Kaufman, “Yeni 295’i bulmak istedik” dedi. onların arayışı.
İki Savills brokeri Evan Margolin ve Andrew Zang, “Textile Campus 2.0” adını verdikleri bir strateji önerdiler. Konseptleri: Tek bir uygun bina mevcut değilse, belki bir avuç yakındaki bina hile yapabilirdi. Birçok kiracı fikre imza attı.
“Mahallede bir yerde kalmaya karar verdik” dedi Bay Kaufman. “Sektörü bölmek ve alıcıların bize ulaşmasını zorlaştırmak istemedik.”
Textile Building’in en büyük kiracılarından biri, orijinal adresin sadece bir blok kuzeyine taşınan Hindistan merkezli Trident Group’tu. Kredi… Trident Group
Sonra Covid çarptı ve New York’taki sayısız diğer işletme gibi tekstil showroomları kapatıldı. 2020 tekstil pazarları iptal edildi. Ve komik bir şey oldu.
Evden çalışma dönemi tekstil şirketleri için büyük bir nimet oldu. Uzaktan çalışanlar, özellikle teşvik kontrolleri geldikten sonra evlerini düzenlemeye başladı. İyi şansa ek olarak, Midtown’un daha küçük ev sahipleri, kilitlenme sırasında binaları boşalmaya başladıktan sonra ticari kiracılara aç, indirimli kiralarla 295’in devrik kiracılarına kur yaptı.
Zamanla, kiracıların çoğu 12 blok yarıçapındaki binalara taşındı. Birkaç kişi başka bir showroom binası olan 27. Cadde’nin köşesindeki 230 Fifth Avenue’ya yöneldi. Diğerleri şehir dışına doğru ilerlediler.
Hindistan merkezli bir tekstil holdingi olan Welspun, bilinen bir moda aksesuarları binası olan 10 West 33rd’e yerleşti; Muazzam, özenli bir şömineye sahip yeni mekanı, John Jacob Astor IV’ün çatı katı ofisi ve yemek odasıydı. Diğer şirketler de binada yer kiraladı.
Teksas merkezli Loloi Rugs’ın sahibi Amir Loloi, kendine ait bir Küçük Tekstil Binası yaratma umuduyla, 260 Fifth Avenue adlı 12 katlı bir binanın tamamını satın alarak başka bir yaklaşım benimsedi. 20 yıldan fazla bir süredir 295 Fifth Avenue’da bulunan bölge kilim üreticisi Oriental Weavers, en üst iki katı aldı.
Textile Building diasporasının çoğu, görünüşe göre birkaç blok kuzeye indi.
Ancak bazı şirketler şehri tamamen terk etti. Perde yapımcısı Lichtenberg, Long Island’daki Great Neck’te sona erdi. Başkanı Scott Goldstein yakınlarda yaşıyor ve ortağının Westchester’da bir evi var, bu yüzden şehre trekking yapmaktan kaçınmaya karar verdiler.
Bu baharın son pazar haftasında, Bay Goldstein’ın şirketi, henüz yeni kalıcı evlere bağlanmamış olan diğer 295 Fifth Avenue kiracısının yaptığı gibi şehirde geçici bir yer aldı. Şirket yöneticileri, perakendecilerden binadan binaya dolaşmak zorunda kaldıkları konusunda herhangi bir şikayet duymadıklarını söylediler. Trident Group’tan Bay Kambak, “Herkes şahsen geri döndüğü için çok heyecanlı, neredeyse başları dönüyordu” dedi.
Ancak bazı işletmelerin alıcılardan daha az ziyaret almış olması, binadan binaya geçmek için harcanan zamanın zarar görebileceğini düşündürebilir.
411 Fifth Avenue’ye taşınan Natco Home Group’un müdürü David Litner, “Bu uzun süreli bir endişe,” dedi. “Alıcılar bir ileri bir geri gidip geliyorlarsa bu kadar üretken olabilirler mi?”
Ve bir başka eski 295 kiracı olan Homtex’in başkanı ve finans müdürü Jeremy Wootten, New York’un tekstil pazarlarını ticaret etkinlikleriyle tanınan Las Vegas’a kaptıracağı konusunda bazı endişeler olduğunu söyledi. Geliştiriciler,
Yenilenen Tekstil Binasının bu yaza kadar doluluk için hazır olması gerektiğini söylüyor. Kredi… James Estrin/The New York Times
New Jersey’de bulunan Avanti, henüz şehirde yeni bir showroom kiralamadı, ancak bildirildiğine göre 33. Cadde’de bir yer arıyor. Bahar pazarı için, satıcıları ödünç alınan bir showroomda alıcılarla buluşurken, London Luxury mallarını bir Times Square otelinden satıyordu.
Dokuma tezgahı logoları bozulmamış
ile modern bir bina Yeni sahibi Tribeca Investment Group’un müdürü Elliott Ingerman, yakın zamanda bir baret turuna liderlik ettiğini söyledi.
İki katlı çatı katı ofis ekleniyor, eski bir tır yükleme alanı avluya dönüştürülecek ve lobi bir kafe içerecek şekilde genişletiliyor.
Bay Ingerman, kiracıların yakında kira sözleşmelerini imzalamaya başlamasını ve binanın yaza kadar doluluk için hazır olmasını beklediğini söyledi.
Bundan böyle Tekstil Binasının adı 295 Fifth Avenue olacaktır.
Ancak binanın tarihi tamamen silinmeyecek. Berber ve plaj havluları gitmiş olabilir, ancak cephedeki büyük altın dokuma tezgahı logosu ve asansör kapılarındaki tezgahları gösteren daha küçük madalyonlar kalacaktır.
Torunlarıyla bu makale için röportaj yapmayı reddeden George Backer’ın anısına büyük bir plaket binaya asılmıştı ve İngiliz yazar John Ruskin’den bir alıntı içeriyordu: “İnşa ettiğimizde Sonsuza Kadar İnşa Ettiğimizi Düşünelim ”
Plakanın kalıp kalmayacağı belli değil.
Bir zamanlar karısı şirketi Avanti’nin adını bulan Bay Tauber, 1963 model bir Avanti spor coupe’yi, sürücü koltuğunda devasa bir oyuncak ayıyı binanın önüne park etti. Şirketin kurucusu 85 yaşındaki Bay Tauber, “Çok eğlendik” dedi.
20. yüzyılın büyük bölümünde, Doğu 30. ve 31. Caddeler arasındaki 295 Beşinci Cadde’deki Tekstil Binası çarşaf, havlu ve kilim üreticilerinin tercih ettiği adresti . Amerika Birleşik Devletleri’nde ev tekstili endüstrisinin merkezi olmak için bir asır önce dikilmiş, bunu kanıtlamak için girişte hala parlak altın dokuma tezgahı logosu var.
Ülkenin dört bir yanındaki mağazalardan alıcılar yılda iki kez yeni koleksiyonları görmek için oraya akın eder, gündüzleri bir showroom taraması yapar ve geceleri Broadway gösterilerinde şarap içip, yemek yer ve tedavi edilirdi. Bay Tauber, “Eski ev haftası gibiydi,” dedi. O ve diğerleri, alıcıların dikkatini çekmek için kendilerini aşacaktı.
17 katlı binanın birinci katında bir alıcı salonu ve asma katında bir berber dükkanı vardı. Kapıcı Ray’i herkes tanırdı. Bina, sakinlerinin hepsi aynı iş kolunda çalışan küçük bir kasabanın havasını taşıyordu.
Ancak bu günlerde kiracı katları boş; anılara indirgenmiş rekabetçi, konuşkan enerji ve showroom gezintileri.
Tekstil Binasının iki blok kuzeyindeki John Jacob Astor IV’ün eski çatı katına taşınan Welspun’dan Christopher Mooney. Kredi… James Estrin/The New York Times
Bütün bir endüstri, kökünden söküldü
2019’da Tekstil Binası satıldı ve yeni sahipler, yeri sanayiye dönüştürme planları ile içeri daldı. şık ofisler kiraları ikiye katlıyor. Aynı binada sektördeki en yumuşak havluları ve en sağlam kilimleri örneklemek için katlar arasında dolaşma dönemi sona ermişti ve yerleşik tekstil üreticileri şaşkına dönmüştü.
“Bir binanın bu simgesi, bu dayanak noktası, aynen böyle gidecek mi?” 15 yıldır orada olan bir yatak ve banyo şirketi olan London Luxury’nin baş ticari yetkilisi Moshe Abehsera dedi. “Sanki, biz deva yapmıyoruz, bu devasa, güzel şeyi geliştireceğiz ve çok para kazanacağız ve hepiniz gidip bunun farkına varın.”
Bu, elbette, New York’taki bir iş yerinin ilk kez yer değiştirmesi değil. Ve 295 Fifth, kesinlikle açıkta kalan çelik kolonlar ve alacalı beton zeminler gibi teknoloji şirketlerinin beğenisine göre elden geçirilecek tek tarihi bina değil. Ancak pratikte tüm bir endüstrinin kökünden sökülmesi nadirdir.
Alışılmadık olan, bu işletmelerin nasıl tepki verdiğidir. Binanın dönüştürülmesi bir dönemin sonunu temsil etse de, eski kiracıları ilginç şekillerde toparlandı. Binanın 78 şirketinin çoğu, küçük gruplar halinde yakındaki binalara taşındı ve Tekstil Binası’ndaki birlikteliklerinin bir kısmını yeniden yarattı.
Belki de New York’un bir Tekstil Binası yerine bir tekstil semti olacak.
Ancak bu makale için görüşülenlerin tümü, eski evleri için nostaljiyle doluydu, şimdi içi boşaltılmış ve onu “çalışkan bir yetenek oyun alanı” olarak faturalandırılan bir şeye dönüştüren inşaat işçileriyle dolup taşıyordu.
‘Bir showroom olarak showroom eskisi gibi değil’
1920 yılında tamamlanan Tekstil Binası, 1891 yılında Rusya’dan New York’a kabin olarak gelen, paçavradan zengin mimar George Backer’ın eseridir. İnşaat ticaretine girmeden önce sokaklarda ayakkabı bağcığı satar, daha sonra avizeler satardı. .
Tekstil Binası yenileniyor, ancak geliştiriciler, asansör kapılarındaki pirinç tezgah madalyonları gibi orijinal ayrıntıların çoğunu koruyor. Kredi… James Estrin/The New York Times
Beş aydan kısa bir sürede inşa edilen, tabanında Roma kemerleri bulunan bina, bir ticaret grubu olan Fifth Avenue Association’dan altın madalya kazanan, şehrin en ağustos ticari caddesinde etkileyici bir varlıktı. Müzik yayıncılarının ve eğlence sektöründeki diğer kişilerin ofis ve stüdyolarının bulunduğu Brill Building veya oyuncak üreticilerinin ürünlerini sergiledikleri Uluslararası Oyuncak Merkezi gibi ilgili işletmeleri barındıran, bu sıralarda Manhattan’da ortaya çıkan birkaç özel adresten biriydi.
Bay Backer, Tekstil Binasını tamamladıktan kısa bir süre sonra – bir yolsuzluk soruşturması sırasında yalan yere yeminle yargılanmasının ardından – ölmesine rağmen, mülk bir hit oldu, kiracılarla doldu ve büyük mağazalar döneminde gelişti.
Ancak büyük kutu mağazalarının artmasıyla, daha az alıcı New York’u ziyaret edecekti ve ardından Tekstil Binasında pazar haftaları daha sessizdi. Walmart ve Target gibi dev şirketler, kendi özel markalı hatlarını yaratmak için tekstil üreticileriyle çalışmakla daha çok ilgileniyorlardı.
21. yüzyıla gelindiğinde, Tekstil Binası’nda ofisleri olan bazı işletmelerde her gün çalışanlar geliyordu, ancak diğerleri showroom’larını yalnızca pazar haftalarında kullanıyordu ve yılın geri kalanında bir “hayalet kasaba” hissi uyandırıyordu. dedi Abehsera.
Avanti’nin başkanı ve operasyon müdürü Jeff Kaufman, “Bir showroom olarak showroom eskisi gibi değil,” dedi.
Yine de sahip olmak bir gereklilikti. Ve 295 Fifth’deki bir showroom ülkü’ydü ve alıcıların zaten orada olacakları ve diğer kiracıları görecekleri için uğrayacaklarını garanti ediyordu. Şirketler işlerini daha fazla çevrimiçi yürütmeye başladığında bile, ev tekstili nihayetinde dokunsal bir işti.
295’in en büyük kiracılarından biri olan Hindistan merkezli Trident Group’un Amerika Birleşik Devletleri operasyonlarının genel müdürü Jeffrey J. Kambak, “Havlulara dokunmak istiyorsunuz” dedi.
Covid vuruyor, Midtown boşalıyor, tekstil şirketleri yeniden birleşiyor
Tekstil Binası’nın yeniden imar planları, bir ciltse kiracı toplantıları telaşına yol açtı. O zamanlar kiracıların çoğunu temsil eden ve bir emlak komisyoncusu olan Savills’i onlara yardım etmesi için görevlendiren Ev Moda Ürünleri Derneği’nin başkanı olan Bay Kaufman, “Yeni 295’i bulmak istedik” dedi. onların arayışı.
İki Savills brokeri Evan Margolin ve Andrew Zang, “Textile Campus 2.0” adını verdikleri bir strateji önerdiler. Konseptleri: Tek bir uygun bina mevcut değilse, belki bir avuç yakındaki bina hile yapabilirdi. Birçok kiracı fikre imza attı.
“Mahallede bir yerde kalmaya karar verdik” dedi Bay Kaufman. “Sektörü bölmek ve alıcıların bize ulaşmasını zorlaştırmak istemedik.”
Textile Building’in en büyük kiracılarından biri, orijinal adresin sadece bir blok kuzeyine taşınan Hindistan merkezli Trident Group’tu. Kredi… Trident Group
Sonra Covid çarptı ve New York’taki sayısız diğer işletme gibi tekstil showroomları kapatıldı. 2020 tekstil pazarları iptal edildi. Ve komik bir şey oldu.
Evden çalışma dönemi tekstil şirketleri için büyük bir nimet oldu. Uzaktan çalışanlar, özellikle teşvik kontrolleri geldikten sonra evlerini düzenlemeye başladı. İyi şansa ek olarak, Midtown’un daha küçük ev sahipleri, kilitlenme sırasında binaları boşalmaya başladıktan sonra ticari kiracılara aç, indirimli kiralarla 295’in devrik kiracılarına kur yaptı.
Zamanla, kiracıların çoğu 12 blok yarıçapındaki binalara taşındı. Birkaç kişi başka bir showroom binası olan 27. Cadde’nin köşesindeki 230 Fifth Avenue’ya yöneldi. Diğerleri şehir dışına doğru ilerlediler.
Hindistan merkezli bir tekstil holdingi olan Welspun, bilinen bir moda aksesuarları binası olan 10 West 33rd’e yerleşti; Muazzam, özenli bir şömineye sahip yeni mekanı, John Jacob Astor IV’ün çatı katı ofisi ve yemek odasıydı. Diğer şirketler de binada yer kiraladı.
Teksas merkezli Loloi Rugs’ın sahibi Amir Loloi, kendine ait bir Küçük Tekstil Binası yaratma umuduyla, 260 Fifth Avenue adlı 12 katlı bir binanın tamamını satın alarak başka bir yaklaşım benimsedi. 20 yıldan fazla bir süredir 295 Fifth Avenue’da bulunan bölge kilim üreticisi Oriental Weavers, en üst iki katı aldı.
Textile Building diasporasının çoğu, görünüşe göre birkaç blok kuzeye indi.
Ancak bazı şirketler şehri tamamen terk etti. Perde yapımcısı Lichtenberg, Long Island’daki Great Neck’te sona erdi. Başkanı Scott Goldstein yakınlarda yaşıyor ve ortağının Westchester’da bir evi var, bu yüzden şehre trekking yapmaktan kaçınmaya karar verdiler.
Bu baharın son pazar haftasında, Bay Goldstein’ın şirketi, henüz yeni kalıcı evlere bağlanmamış olan diğer 295 Fifth Avenue kiracısının yaptığı gibi şehirde geçici bir yer aldı. Şirket yöneticileri, perakendecilerden binadan binaya dolaşmak zorunda kaldıkları konusunda herhangi bir şikayet duymadıklarını söylediler. Trident Group’tan Bay Kambak, “Herkes şahsen geri döndüğü için çok heyecanlı, neredeyse başları dönüyordu” dedi.
Ancak bazı işletmelerin alıcılardan daha az ziyaret almış olması, binadan binaya geçmek için harcanan zamanın zarar görebileceğini düşündürebilir.
411 Fifth Avenue’ye taşınan Natco Home Group’un müdürü David Litner, “Bu uzun süreli bir endişe,” dedi. “Alıcılar bir ileri bir geri gidip geliyorlarsa bu kadar üretken olabilirler mi?”
Ve bir başka eski 295 kiracı olan Homtex’in başkanı ve finans müdürü Jeremy Wootten, New York’un tekstil pazarlarını ticaret etkinlikleriyle tanınan Las Vegas’a kaptıracağı konusunda bazı endişeler olduğunu söyledi. Geliştiriciler,
Yenilenen Tekstil Binasının bu yaza kadar doluluk için hazır olması gerektiğini söylüyor. Kredi… James Estrin/The New York Times
New Jersey’de bulunan Avanti, henüz şehirde yeni bir showroom kiralamadı, ancak bildirildiğine göre 33. Cadde’de bir yer arıyor. Bahar pazarı için, satıcıları ödünç alınan bir showroomda alıcılarla buluşurken, London Luxury mallarını bir Times Square otelinden satıyordu.
Dokuma tezgahı logoları bozulmamış
ile modern bir bina Yeni sahibi Tribeca Investment Group’un müdürü Elliott Ingerman, yakın zamanda bir baret turuna liderlik ettiğini söyledi.
İki katlı çatı katı ofis ekleniyor, eski bir tır yükleme alanı avluya dönüştürülecek ve lobi bir kafe içerecek şekilde genişletiliyor.
Bay Ingerman, kiracıların yakında kira sözleşmelerini imzalamaya başlamasını ve binanın yaza kadar doluluk için hazır olmasını beklediğini söyledi.
Bundan böyle Tekstil Binasının adı 295 Fifth Avenue olacaktır.
Ancak binanın tarihi tamamen silinmeyecek. Berber ve plaj havluları gitmiş olabilir, ancak cephedeki büyük altın dokuma tezgahı logosu ve asansör kapılarındaki tezgahları gösteren daha küçük madalyonlar kalacaktır.
Torunlarıyla bu makale için röportaj yapmayı reddeden George Backer’ın anısına büyük bir plaket binaya asılmıştı ve İngiliz yazar John Ruskin’den bir alıntı içeriyordu: “İnşa ettiğimizde Sonsuza Kadar İnşa Ettiğimizi Düşünelim ”
Plakanın kalıp kalmayacağı belli değil.