Bir zamanlar Royal Park Hotel olarak bilinen Manhattan binasının lobisi hâlâ turistleri çağırıyor: Bir tabela yakındaki havaalanlarına ucuz servis yolculuklarının reklamını yapıyor ve sıra sıra broşürler Broadway müzikallerini ve Guggenheim Müzesi gibi cazibe merkezlerini tanıtıyor .
Ancak pandemi New York’u süpürüp turizm endüstrisini çökerttiğinden beri kimse kayıt olmadı. Bunun yerine, Yukarı Batı Yakası’ndaki yedi katlı bina, şehrin şiddetli konut krizini hafifletmek için acil bir çabanın parçası olarak, evsiz insanlar için kalıcı konutlara dönüştürülmektedir.
Royal Park’ın öyküsü, kısmen, bir zamanlar bir kiralık konutun, şehrin yasadışı yollardan turistlere oda kiralayan bina sahiplerine karşı uzun süredir devam eden mücadelesinde nasıl bir parlama noktası haline geldiğinin öyküsüdür. uzun süreli ikamet edenler.
Ancak aynı zamanda pandeminin zorlu otelleri ve boş ofis binalarını konutlara dönüştürerek şehri yeniden inşa edebileceğinin önemli bir yolunun da altını çiziyor.
İhtiyaç çok şiddetli. 2000 ve 2017 yılları arasında New York City 643.000 yeni iş ekledi, ancak şehir rakamlarına göre yalnızca kabaca 390.000 yeni konut birimine izin vererek konut maliyetlerini artırmaya ve daha fazla insanı evsizliğe sürüklemeye yardımcı oldu.
Konut arzını artırmanın yeni yollarını bulma çabaları başka yerlerde de devam ediyor. Kendi konut ve evsizlik kriziyle karşı karşıya kalan California, onlarca oteli binlerce eve dönüştürmek için harekete geçti. Bununla birlikte, New York’taki benzer çabalar, büyük ölçüde arazi kullanım kuralları ve diğer kısıtlamaların otel satın almayı ve dönüştürmeyi karmaşık ve pahalı hale getirmesi nedeniyle gecikmiştir.
Eski Royal Park Hotel, pandemi öncesinde turistlere hizmet veriyordu. Kredi… The New York Times için Victor J. Blue
Hükümet. Kathy Hochul bazı kuralların hafifletilmesini önerdi ve Belediye Başkanı Eric Adams ayrıca on binlerce yeni birim sağlayabileceğini söylediği dönüşüm projelerini hızlandırmak için şehir bina kodlarının yenilenmesi çağrısında bulundu.
Ancak turizm toparlanırsa, bu çabalar bastırılabilir.
Konut odaklı kar amacı gütmeyen bir kuruluş olan Breaking Ground’un başkanı ve CEO’su Brenda Rosen, “Şu anda, bize kaçırmayacağımız, zaman sınırlı bir fırsat sunuluyor” dedi.
1990 ile 2004 arasında, grup Times Meydanı yakınlarındaki üç oteli, çoğunlukla eskiden evsiz bireyler için konutlara dönüştürdü; Bayan Rosen, bürokratik engellerin ve masrafın sayıyı düşük tuttuğunu söyledi. 2018’de grup, Downtown Brooklyn yakınlarında bu baharda açılması beklenen dördüncü bir otel satın aldı.
Royal Park’ın dönüşümü, aynı zamanda, yetkililerin, şehir ve eyalet yasalarını ihlal ederek kiralamaları kısa süreli konuklarla sınırlandırarak kronik konut kıtlığını daha da kötüleştirdiğini söyleyen, şehir ile yasadışı otel işletmecileri arasındaki bir düşmanlığı yansıtıyor. .
Şehir yetkilileri, West 97th Street’teki Royal Park’ın sahibi olan bir otel işletmecisi olan Hank Freid ile, otellerinin ve pansiyonlarının birçoğunun kalıcı konut olarak tasarlandığını iddia ederek yıllarca yasal savaşlar yürüttü.
Bu yılın başlarında Fortune Society binayı 11 milyon dolara satın aldı. Kâr amacı gütmeyen kuruluş, binanın yeni kiracılarının çoğunu oluşturacak olan, daha önce hapsedilmiş insanlara yardım etmeye odaklanıyor.
Royal Park Otel’de boş bir oda. Kredi… The New York Times için Victor J. Blue
Fortune Society’nin başkanı ve CEO’su JoAnne Page, “Asla karşılayamayacağımız bir mülk satın almak için bir fırsattı” dedi.
Bay Freid, binayı neden sattığını kamuoyuna açıklamadı. Yorum taleplerine yanıt vermedi ve avukatı Ronald J. Rosenberg, bir sözcü aracılığıyla yorum yapmayı reddetti.
Binalar, Royal Park’ta olduğu gibi zaten kalıcı konutlar için belirlenmiş olduğunda, dönüşümler daha kolay olabilir. Royal Park’ta ve en az bir diğer yasadışı otelde, Yukarı Batı Yakası’nda düşük gelirli yaşlı yetişkinler için konutlara dönüştürülen yedi katlı başka bir binada, bürokratik barikatların çoğu ortadan kaldırıldı.
Şehrin Binalar Departmanı’ndan bir sözcü, 1910’lara ait, hemen mevcut olan en eski kayıtların, Royal Park’ın başlangıçta bir apartman olduğunu gösterdiğini söyledi. Daha sonra, tipik olarak ortak banyo veya mutfaklara sahip 100’den fazla tek kişilik oda veya SRO birimine dönüştürüldü.
SRO’lar bir zamanlar New York City’nin uygun fiyatlı konut stokunun büyük bir parçasıydı, ancak şehir yetkilileri ve halk onları giderek daha fazla yoksulluk ve suçla ilişkilendirdiğinden, birçoğu 1950’ler ve 1980’ler arasında sistematik olarak ortadan kaldırıldı.
Daha önce hapsedilmiş kişilere yardım etmeye odaklanan Fortune Society, mülkü uygun bir fiyata satın alma şansından yararlandı. Kredi… The New York Times için Victor J. Blue
Birçoğu yıkıldı ve özellikle Yukarı Batı Yakası gibi varlıklı mahallelerde lüks evlerle değiştirildi.
New York ve Florida’da başka otelleri de olan ve yat kiralama işi yapan Mr. Freid, şehir kayıtlarına göre 2004 yılında binayı satın almış ve ziyaretçilere ucuz bir otel olarak pazarlamıştır. Otel için TripAdvisor web sitesinde bir liste, Royal Park’ı mağazalara ve barlara yakın ve Midtown ve şehir merkezine kısa bir tren yolculuğu olarak tanıtır.
2017’de şehir, Bay Freid’i kalıcı konut olması gerekirken oteli yasadışı olarak işletmekle suçlayarak bir dava açtı. Davada ayrıca, çıkışların etrafındaki uygun aydınlatma eksikliği, engellenen yangın merdivenleri ve çok az acil durum çıkışı da dahil olmak üzere çeşitli ihlallere atıfta bulunuldu.
Bay. Freid, yasal başvurularda, ihlallerin çoğunun reddedildiğini veya çözüldüğünü ve binanın sınıflandırmasının onu otel olarak işletmesini engellemediğini savundu.
Ama sonunda binayı Fortune Society’ye satmaya karar verdi.
Satış tamamlandıktan sonra, şehir davasını karara bağladı ve Bay Freid, herhangi bir yanlış yapmadığını kabul etmesine rağmen, kabaca 1,1 milyon dolar ceza ödemeyi kabul etti.
Bayan Page, binanın gelecek yıl yeni sakinlere açılacağını söyledi. 82 üniteden 58’inin evsizler barınaklarında yaşayanlar tarafından doldurulması planlanıyor ve dokuz daire daha şehrin uygun fiyatlı konut piyangosu ile doldurulacak.
Birimlerin geri kalanı, binada yıllardır ve bazı durumlarda on yıllardır yaşayan az sayıda kiracıya ayrılmıştır.
Fortune Society’ye göre bina, beslenme, istihdam ve madde bağımlılığı olan kişilere yardımcı olmak için vaka yöneticileri gibi yerinde destek hizmetleri sağlayacak.
Rehabilitasyon ve operasyon dahil toplam maliyet, Bayan Page’in kar amacı gütmeyen kuruluşun artırmaya çalıştığını söylediği yaklaşık 31 milyon dolar. Kentin de katkıda bulunması bekleniyordu.
Bay Adams, dönüşümün, yönetiminin konut ihtiyacını gidermek için izleyeceği türden yenilikçi bir strateji olduğunu söyledi.
“Krizi karşılamak için acilen bir yanıta ihtiyacımız var ve uygun fiyatlı konutlar yaratmak için şehrin her köşesinde her fırsatı araştıracağız. New Yorkluların ihtiyacı var ve hak ediyor” dedi.
Konut savunucuları ve bazı Yukarı Batı Yakası sakinleri, anlaşmanın giderek zenginleşen ve giderek beyazlaşan bir mahallede yapılması gerektiğini söyledi.
Ancak bazı sakinler, evsizlerin yaklaşık bir mil güneydeki Lucerne Oteli’ne geçici olarak taşınmasıyla 2020’de mahallede patlak veren gerilimi yansıtan bina ve gelecekteki kiracılarıyla ilgili planlarla ilgili endişelerini dile getirdiler. .
Şubat ayındaki bir topluluk yönetim kurulu toplantısında yapılan kamuoyu yorumu sırasında, bir mahalle işletmesine sahip olduğunu söyleyen ve yalnızca Kim olarak tanımlanan bir kadın, kendisinin ve diğer küçük işletme sahiplerinin “gelecek konusunda üzgün ve endişeli” olduğunu söyledi. Toplantının bir videosuna göre, zaten aylak aylak dolaşma, dilek dileme ve hırsızlık gibi sorunlarla boğuştuklarını kaydetti.
Belediye Başkanı Eric Adams, otellerin dönüştürülmesinin, yönetiminin konut kıtlığını ele almak için dikkate alacağı bir strateji olduğunu söyledi. Kredi… The New York Times için Victor J. Blue
Yukarı Batı Yakası’nın çoğunu kapsayan topluluk yönetim kurulu başkanı Steven Brown, Fortune Society’nin bölge sakinleriyle ilişki kurma konusundaki istekliliğinden etkilendiğini, ancak yönetim kurulunun projeden ancak ortalarda haberdar olduğunu da sözlerine ekledi. Adams yönetiminin bir haber bülteni yayınladığı Şubat.
“Topluluk kurulunun bu süreçte yer almaktan hoşlanacağını düşünüyorum” dedi. “Bunun bir şeyi değiştireceğini söylemiyorum.”
70 yaşındaki Arturo Coto, Honduras’tan New York’a göç ettikten üç yıl sonra, 1988’den beri bu binada yaşıyor. Pandemiden önce, dünyanın dört bir yanından otel misafirleriyle tanışmaktan keyif aldığını söyledi.
Koridordaki bir banyoyu paylaşmak ve lavabo ya da soba olmadan yaşamak zorunda kalsa bile, yaşamak için uygun fiyatlı bir yeri olduğu sürece yeni kiracılar için endişelenmiyordu.
Aylık kira yaklaşık 346 dolar ve büyük ölçüde Sosyal Güvenlikten aldığıyla yaşıyor. (Bayan Page, Bay Coto’nunki gibi birimlerin kiraya tabi olduğunu ve kiranın aynı kalacağını söyledi.)
“Sokaklarda yaşayan insanlar için yeterli ev yok” dedi Bay Coto. “Bu insanların evleri olmasını istiyorum ama aynı zamanda burada yaşamamıza izin ver.”
Ana Ley raporlamaya katkıda bulundu ve Susan C. Beachy araştırmaya katkıda bulundu.
Ancak pandemi New York’u süpürüp turizm endüstrisini çökerttiğinden beri kimse kayıt olmadı. Bunun yerine, Yukarı Batı Yakası’ndaki yedi katlı bina, şehrin şiddetli konut krizini hafifletmek için acil bir çabanın parçası olarak, evsiz insanlar için kalıcı konutlara dönüştürülmektedir.
Royal Park’ın öyküsü, kısmen, bir zamanlar bir kiralık konutun, şehrin yasadışı yollardan turistlere oda kiralayan bina sahiplerine karşı uzun süredir devam eden mücadelesinde nasıl bir parlama noktası haline geldiğinin öyküsüdür. uzun süreli ikamet edenler.
Ancak aynı zamanda pandeminin zorlu otelleri ve boş ofis binalarını konutlara dönüştürerek şehri yeniden inşa edebileceğinin önemli bir yolunun da altını çiziyor.
İhtiyaç çok şiddetli. 2000 ve 2017 yılları arasında New York City 643.000 yeni iş ekledi, ancak şehir rakamlarına göre yalnızca kabaca 390.000 yeni konut birimine izin vererek konut maliyetlerini artırmaya ve daha fazla insanı evsizliğe sürüklemeye yardımcı oldu.
Konut arzını artırmanın yeni yollarını bulma çabaları başka yerlerde de devam ediyor. Kendi konut ve evsizlik kriziyle karşı karşıya kalan California, onlarca oteli binlerce eve dönüştürmek için harekete geçti. Bununla birlikte, New York’taki benzer çabalar, büyük ölçüde arazi kullanım kuralları ve diğer kısıtlamaların otel satın almayı ve dönüştürmeyi karmaşık ve pahalı hale getirmesi nedeniyle gecikmiştir.
Eski Royal Park Hotel, pandemi öncesinde turistlere hizmet veriyordu. Kredi… The New York Times için Victor J. Blue
Hükümet. Kathy Hochul bazı kuralların hafifletilmesini önerdi ve Belediye Başkanı Eric Adams ayrıca on binlerce yeni birim sağlayabileceğini söylediği dönüşüm projelerini hızlandırmak için şehir bina kodlarının yenilenmesi çağrısında bulundu.
Ancak turizm toparlanırsa, bu çabalar bastırılabilir.
Konut odaklı kar amacı gütmeyen bir kuruluş olan Breaking Ground’un başkanı ve CEO’su Brenda Rosen, “Şu anda, bize kaçırmayacağımız, zaman sınırlı bir fırsat sunuluyor” dedi.
1990 ile 2004 arasında, grup Times Meydanı yakınlarındaki üç oteli, çoğunlukla eskiden evsiz bireyler için konutlara dönüştürdü; Bayan Rosen, bürokratik engellerin ve masrafın sayıyı düşük tuttuğunu söyledi. 2018’de grup, Downtown Brooklyn yakınlarında bu baharda açılması beklenen dördüncü bir otel satın aldı.
Royal Park’ın dönüşümü, aynı zamanda, yetkililerin, şehir ve eyalet yasalarını ihlal ederek kiralamaları kısa süreli konuklarla sınırlandırarak kronik konut kıtlığını daha da kötüleştirdiğini söyleyen, şehir ile yasadışı otel işletmecileri arasındaki bir düşmanlığı yansıtıyor. .
Şehir yetkilileri, West 97th Street’teki Royal Park’ın sahibi olan bir otel işletmecisi olan Hank Freid ile, otellerinin ve pansiyonlarının birçoğunun kalıcı konut olarak tasarlandığını iddia ederek yıllarca yasal savaşlar yürüttü.
Bu yılın başlarında Fortune Society binayı 11 milyon dolara satın aldı. Kâr amacı gütmeyen kuruluş, binanın yeni kiracılarının çoğunu oluşturacak olan, daha önce hapsedilmiş insanlara yardım etmeye odaklanıyor.
Royal Park Otel’de boş bir oda. Kredi… The New York Times için Victor J. Blue
Fortune Society’nin başkanı ve CEO’su JoAnne Page, “Asla karşılayamayacağımız bir mülk satın almak için bir fırsattı” dedi.
Bay Freid, binayı neden sattığını kamuoyuna açıklamadı. Yorum taleplerine yanıt vermedi ve avukatı Ronald J. Rosenberg, bir sözcü aracılığıyla yorum yapmayı reddetti.
Binalar, Royal Park’ta olduğu gibi zaten kalıcı konutlar için belirlenmiş olduğunda, dönüşümler daha kolay olabilir. Royal Park’ta ve en az bir diğer yasadışı otelde, Yukarı Batı Yakası’nda düşük gelirli yaşlı yetişkinler için konutlara dönüştürülen yedi katlı başka bir binada, bürokratik barikatların çoğu ortadan kaldırıldı.
Şehrin Binalar Departmanı’ndan bir sözcü, 1910’lara ait, hemen mevcut olan en eski kayıtların, Royal Park’ın başlangıçta bir apartman olduğunu gösterdiğini söyledi. Daha sonra, tipik olarak ortak banyo veya mutfaklara sahip 100’den fazla tek kişilik oda veya SRO birimine dönüştürüldü.
SRO’lar bir zamanlar New York City’nin uygun fiyatlı konut stokunun büyük bir parçasıydı, ancak şehir yetkilileri ve halk onları giderek daha fazla yoksulluk ve suçla ilişkilendirdiğinden, birçoğu 1950’ler ve 1980’ler arasında sistematik olarak ortadan kaldırıldı.
Daha önce hapsedilmiş kişilere yardım etmeye odaklanan Fortune Society, mülkü uygun bir fiyata satın alma şansından yararlandı. Kredi… The New York Times için Victor J. Blue
Birçoğu yıkıldı ve özellikle Yukarı Batı Yakası gibi varlıklı mahallelerde lüks evlerle değiştirildi.
New York ve Florida’da başka otelleri de olan ve yat kiralama işi yapan Mr. Freid, şehir kayıtlarına göre 2004 yılında binayı satın almış ve ziyaretçilere ucuz bir otel olarak pazarlamıştır. Otel için TripAdvisor web sitesinde bir liste, Royal Park’ı mağazalara ve barlara yakın ve Midtown ve şehir merkezine kısa bir tren yolculuğu olarak tanıtır.
2017’de şehir, Bay Freid’i kalıcı konut olması gerekirken oteli yasadışı olarak işletmekle suçlayarak bir dava açtı. Davada ayrıca, çıkışların etrafındaki uygun aydınlatma eksikliği, engellenen yangın merdivenleri ve çok az acil durum çıkışı da dahil olmak üzere çeşitli ihlallere atıfta bulunuldu.
Bay. Freid, yasal başvurularda, ihlallerin çoğunun reddedildiğini veya çözüldüğünü ve binanın sınıflandırmasının onu otel olarak işletmesini engellemediğini savundu.
Ama sonunda binayı Fortune Society’ye satmaya karar verdi.
Satış tamamlandıktan sonra, şehir davasını karara bağladı ve Bay Freid, herhangi bir yanlış yapmadığını kabul etmesine rağmen, kabaca 1,1 milyon dolar ceza ödemeyi kabul etti.
Bayan Page, binanın gelecek yıl yeni sakinlere açılacağını söyledi. 82 üniteden 58’inin evsizler barınaklarında yaşayanlar tarafından doldurulması planlanıyor ve dokuz daire daha şehrin uygun fiyatlı konut piyangosu ile doldurulacak.
Birimlerin geri kalanı, binada yıllardır ve bazı durumlarda on yıllardır yaşayan az sayıda kiracıya ayrılmıştır.
Fortune Society’ye göre bina, beslenme, istihdam ve madde bağımlılığı olan kişilere yardımcı olmak için vaka yöneticileri gibi yerinde destek hizmetleri sağlayacak.
Rehabilitasyon ve operasyon dahil toplam maliyet, Bayan Page’in kar amacı gütmeyen kuruluşun artırmaya çalıştığını söylediği yaklaşık 31 milyon dolar. Kentin de katkıda bulunması bekleniyordu.
Bay Adams, dönüşümün, yönetiminin konut ihtiyacını gidermek için izleyeceği türden yenilikçi bir strateji olduğunu söyledi.
“Krizi karşılamak için acilen bir yanıta ihtiyacımız var ve uygun fiyatlı konutlar yaratmak için şehrin her köşesinde her fırsatı araştıracağız. New Yorkluların ihtiyacı var ve hak ediyor” dedi.
Konut savunucuları ve bazı Yukarı Batı Yakası sakinleri, anlaşmanın giderek zenginleşen ve giderek beyazlaşan bir mahallede yapılması gerektiğini söyledi.
Ancak bazı sakinler, evsizlerin yaklaşık bir mil güneydeki Lucerne Oteli’ne geçici olarak taşınmasıyla 2020’de mahallede patlak veren gerilimi yansıtan bina ve gelecekteki kiracılarıyla ilgili planlarla ilgili endişelerini dile getirdiler. .
Şubat ayındaki bir topluluk yönetim kurulu toplantısında yapılan kamuoyu yorumu sırasında, bir mahalle işletmesine sahip olduğunu söyleyen ve yalnızca Kim olarak tanımlanan bir kadın, kendisinin ve diğer küçük işletme sahiplerinin “gelecek konusunda üzgün ve endişeli” olduğunu söyledi. Toplantının bir videosuna göre, zaten aylak aylak dolaşma, dilek dileme ve hırsızlık gibi sorunlarla boğuştuklarını kaydetti.
Belediye Başkanı Eric Adams, otellerin dönüştürülmesinin, yönetiminin konut kıtlığını ele almak için dikkate alacağı bir strateji olduğunu söyledi. Kredi… The New York Times için Victor J. Blue
Yukarı Batı Yakası’nın çoğunu kapsayan topluluk yönetim kurulu başkanı Steven Brown, Fortune Society’nin bölge sakinleriyle ilişki kurma konusundaki istekliliğinden etkilendiğini, ancak yönetim kurulunun projeden ancak ortalarda haberdar olduğunu da sözlerine ekledi. Adams yönetiminin bir haber bülteni yayınladığı Şubat.
“Topluluk kurulunun bu süreçte yer almaktan hoşlanacağını düşünüyorum” dedi. “Bunun bir şeyi değiştireceğini söylemiyorum.”
70 yaşındaki Arturo Coto, Honduras’tan New York’a göç ettikten üç yıl sonra, 1988’den beri bu binada yaşıyor. Pandemiden önce, dünyanın dört bir yanından otel misafirleriyle tanışmaktan keyif aldığını söyledi.
Koridordaki bir banyoyu paylaşmak ve lavabo ya da soba olmadan yaşamak zorunda kalsa bile, yaşamak için uygun fiyatlı bir yeri olduğu sürece yeni kiracılar için endişelenmiyordu.
Aylık kira yaklaşık 346 dolar ve büyük ölçüde Sosyal Güvenlikten aldığıyla yaşıyor. (Bayan Page, Bay Coto’nunki gibi birimlerin kiraya tabi olduğunu ve kiranın aynı kalacağını söyledi.)
“Sokaklarda yaşayan insanlar için yeterli ev yok” dedi Bay Coto. “Bu insanların evleri olmasını istiyorum ama aynı zamanda burada yaşamamıza izin ver.”
Ana Ley raporlamaya katkıda bulundu ve Susan C. Beachy araştırmaya katkıda bulundu.