Bir bebeğin ömrünün ikinci yılında olup bitenler hayatın öbür evrelerinde olup bitenlerden neredeyse epey daha fazladır. Birinci öpücükler, birinci kucaklaşmalar, birinci sözcükler, birinci cümlecikler, fizikî çevreyi birinci keşifler… Tüm bu gözle görünür gelişmelerin yanı sıra en az bunlar kadar kıymetli fakat daha az görünür bir gelişme vardır ki, çoklukla bu husus üstüne fazlaca az konuşulur: Sorun Çözme Mahareti
hayatın ikinci yılının birinci yarısında çocuk dünyanın nasıl işlediğine dair yenş ve heyecan verici şeyler öğrenmektedir. hayatın daha sonraki senelerındaki mantıklı düşünme kapasitesinin temelinde çocuğunuz bu devir boyunca denediği ve tecrübelerinden öğrendiği birinci sorun çözme davranışları olduğunu söylersek ne düşünürdünüz? Daha az görünür olduğu için üstüne daha konuşulsa ve daha az coşkuyla karşılansa da hayatın ikinci yılının birinci yarısında gösterilen sorun çözme marifetleri çocuğun ilerideki yaşantısı için son derece kıymetli bir temel teşkil etmektedir. Evet, durum tam olarak bu biçimde!
Bu periyot boyunca ne üzere davranışları gözlemleyerek çocuğunuzun sorun çözme maharetlerini takip edebileceğinize ve coşkuyla karşılık vererek onun o çabucak hemen tomurcuklanan özgüvenini pekiştirebileceğinize gelince şöyleki örnekler vermek mümkün: Çocuğunuz sizin dikkatinizi çekmek ve yüzünüzde bir gülümseme görmek istiyorsa ne üzere davranışlar sergileyebileceğine dair bir davranış repertuarına sahiptir. Çıkardığı bir sesin sizin gözlerinin şaşkınlıkla açılıp komik bir yüz sözüne büründüğünüzü görmek onu eğlendirdiği için, birebir sesi tekraren çıkarabilir. Zira bu iki olay akışı içindeki ilişkiyi idrak etmeye başlamıştır: “Eğer annemin o komik ve tuhaf yüz sözünü görmek istiyorsam şu tuhaf sesi çıkarmalıyım.” Ortadaki hassas ilişkiyi, mantık zincirini ve niye sonuç münasebetini bakılırsabiliyor musunuz? Veya, buzdolabında fazlaca sevdiği bir yiyeceğin olduğunu biliyor fakat kendisinin direkt o yiyeceğe ulaşma imkanının olmadığının farkında. Bu durumda çeşitli sözcük denemeleri yaparak sizi elinizde tutacak ve dolaba gerçek çekiştirecektir. bu biçimdece karşılaştığı bu “sevdiği yiyeceğe ulaşma” sorununu nasıl çözeceğine dair birinci tahlil planını devreye sokmuş olacaktır. Bir düğmeye üst üste bastığı vakit çıkan eğlenceli sesi fark ettiği andan itibaren o düğmeye tekrar yine basmayı deneyecektir. Kulağı o eğlenceli sesi her aradığında ne yapması gerektiğinin farkındadır: “Git ve parmaklarını o düğmeye bas”. Veyahut, sevdiği bir oyuncak kendisinin kolunu uzatarak direkt uzanamayacağı bir yerde mi? Minik baş çabucak çalışmaya başlar. hayatındaki bu birinci kaygıları çözmeyi öğrenmelidir ki hayatın daha sonraki senelerında karşılaştığı tüm öbür sorunlara tahlil geliştirebilme yetisini edinmiş olsun. Aklına bir yükseltiye çıkmak yahut sizi oyuncağa yanlışsız çekiştirmek gelebilir. Tüm bunları yaptığı vakit içinderda çocuğunuzun gözündekş özgüven parıltılarına şahit olmak en az o birinci öpücüğü yahut birinci sözleri kadar heyecan verici olacaktır.
Bu ilişkileri fark etmek ve ikinci yılın birinci yarısında ortaya çıkan bu niye sonuç davranışlarının değerini kavramak kıymetli. Zira çocukların daha sonraki yaştaki mantıklı düşünme maharetlerinin temellerini karşılaştıkları bu birinci minik sorunlar karşısında geliştirdikleri tahliller oluşturur. Sizin tüm bu yeni davranış yetkilerinin farkında olup onu yüreklendirmeniz ve coşkunlukla müsabakanız minik çocuğunuzun büyük işler başardığına dair özgüven hşssetmesine ve kendini ömür üzerinde denetim sahibi ve kuvvetli hissetmesine niye olacaktır.
Üstte anlatılan örneklere benzeri biroldukça davranış kalıbından kelam etmek mümkün. Bu davranış zincirlerinin ortak özelliği çocuk açısından maksada yönelik ve karşılaştığı rastgele bir gündelik sorunu nasıl çözebileceğine dair fikirler barındırmasıdır. Çocuğunuzu ikinci yılında, tüm öbür konuşma yürüme üzere gözle görünğr gelişmelerin yanı sıra sorun çözme hünerleri açısından gözlemlemeniz hem onun özgüvenini pekiştirmeniz tıpkı vakitte muhtemel gelişimsel riskleri erken fark edebilmeniz açısından çok değerlidir.
hayatın ikinci yılının birinci yarısında çocuk dünyanın nasıl işlediğine dair yenş ve heyecan verici şeyler öğrenmektedir. hayatın daha sonraki senelerındaki mantıklı düşünme kapasitesinin temelinde çocuğunuz bu devir boyunca denediği ve tecrübelerinden öğrendiği birinci sorun çözme davranışları olduğunu söylersek ne düşünürdünüz? Daha az görünür olduğu için üstüne daha konuşulsa ve daha az coşkuyla karşılansa da hayatın ikinci yılının birinci yarısında gösterilen sorun çözme marifetleri çocuğun ilerideki yaşantısı için son derece kıymetli bir temel teşkil etmektedir. Evet, durum tam olarak bu biçimde!
Bu periyot boyunca ne üzere davranışları gözlemleyerek çocuğunuzun sorun çözme maharetlerini takip edebileceğinize ve coşkuyla karşılık vererek onun o çabucak hemen tomurcuklanan özgüvenini pekiştirebileceğinize gelince şöyleki örnekler vermek mümkün: Çocuğunuz sizin dikkatinizi çekmek ve yüzünüzde bir gülümseme görmek istiyorsa ne üzere davranışlar sergileyebileceğine dair bir davranış repertuarına sahiptir. Çıkardığı bir sesin sizin gözlerinin şaşkınlıkla açılıp komik bir yüz sözüne büründüğünüzü görmek onu eğlendirdiği için, birebir sesi tekraren çıkarabilir. Zira bu iki olay akışı içindeki ilişkiyi idrak etmeye başlamıştır: “Eğer annemin o komik ve tuhaf yüz sözünü görmek istiyorsam şu tuhaf sesi çıkarmalıyım.” Ortadaki hassas ilişkiyi, mantık zincirini ve niye sonuç münasebetini bakılırsabiliyor musunuz? Veya, buzdolabında fazlaca sevdiği bir yiyeceğin olduğunu biliyor fakat kendisinin direkt o yiyeceğe ulaşma imkanının olmadığının farkında. Bu durumda çeşitli sözcük denemeleri yaparak sizi elinizde tutacak ve dolaba gerçek çekiştirecektir. bu biçimdece karşılaştığı bu “sevdiği yiyeceğe ulaşma” sorununu nasıl çözeceğine dair birinci tahlil planını devreye sokmuş olacaktır. Bir düğmeye üst üste bastığı vakit çıkan eğlenceli sesi fark ettiği andan itibaren o düğmeye tekrar yine basmayı deneyecektir. Kulağı o eğlenceli sesi her aradığında ne yapması gerektiğinin farkındadır: “Git ve parmaklarını o düğmeye bas”. Veyahut, sevdiği bir oyuncak kendisinin kolunu uzatarak direkt uzanamayacağı bir yerde mi? Minik baş çabucak çalışmaya başlar. hayatındaki bu birinci kaygıları çözmeyi öğrenmelidir ki hayatın daha sonraki senelerında karşılaştığı tüm öbür sorunlara tahlil geliştirebilme yetisini edinmiş olsun. Aklına bir yükseltiye çıkmak yahut sizi oyuncağa yanlışsız çekiştirmek gelebilir. Tüm bunları yaptığı vakit içinderda çocuğunuzun gözündekş özgüven parıltılarına şahit olmak en az o birinci öpücüğü yahut birinci sözleri kadar heyecan verici olacaktır.
Bu ilişkileri fark etmek ve ikinci yılın birinci yarısında ortaya çıkan bu niye sonuç davranışlarının değerini kavramak kıymetli. Zira çocukların daha sonraki yaştaki mantıklı düşünme maharetlerinin temellerini karşılaştıkları bu birinci minik sorunlar karşısında geliştirdikleri tahliller oluşturur. Sizin tüm bu yeni davranış yetkilerinin farkında olup onu yüreklendirmeniz ve coşkunlukla müsabakanız minik çocuğunuzun büyük işler başardığına dair özgüven hşssetmesine ve kendini ömür üzerinde denetim sahibi ve kuvvetli hissetmesine niye olacaktır.
Üstte anlatılan örneklere benzeri biroldukça davranış kalıbından kelam etmek mümkün. Bu davranış zincirlerinin ortak özelliği çocuk açısından maksada yönelik ve karşılaştığı rastgele bir gündelik sorunu nasıl çözebileceğine dair fikirler barındırmasıdır. Çocuğunuzu ikinci yılında, tüm öbür konuşma yürüme üzere gözle görünğr gelişmelerin yanı sıra sorun çözme hünerleri açısından gözlemlemeniz hem onun özgüvenini pekiştirmeniz tıpkı vakitte muhtemel gelişimsel riskleri erken fark edebilmeniz açısından çok değerlidir.