New York’taki modern sınıf savaşı döneminin izleri, birçok yönden, Tompkins Square Park’ın sokağa çıkma yasağını dayatma çabası üzerine şiddetle patlak verdiği Ağustos 1988’deki nemli bir geceye kadar izlenebilir. büyük ölçüde evsizler için bir çadır kent olarak yeni bir ayrım bulmuştu. Protestocular “Yuppileri öldürün” diye bağırdı. Christodora’dan çok uzakta olmayan, önceden yerleşim yeri olan ancak iki yıl önce lüks apartmanlara dönüştürülmüş bir bina. Şişeler atıldı, tutuklamalar yapıldı ve polis çeşitli vahşetlere çağrıldı. Açık olan şey, 1989’da The Times’ın belirttiği gibi “neredeyse askeri karmaşıklıkta bir operasyonla” insanları parktan çıkarmanın çok az şey başaracağıydı.
O yıl Noel’den çok önce olmayan soğuk bir günde çadırlar sökülürken, park görevlilerinin kasklı park görevlileri, polis ve 15 kamyonluk bir tugay tarafından yürütülen bir projede, bina sakinleri yeniden inşa etmeyi planlıyorlardı. Bir adamın dediği gibi, “şehir tarafından işletilen barınaklara daha iyi bir alternatif buluyorlar.”
1991 baharında, gecekondu mahallesi gerçekten de diriltildi ve yetkililer parkın yeniden temizlenmesini emretti, bu sefer 200’e yakın insanı boşalttı ve bir durgunluk sırasında 2,3 milyon dolarlık bir yenileme için kapattı. Bütün bunlar insanları boş arazilerde yaşamaya itti, burada derme çatma yapılar daha sonra Ekim ayında şehir tarafından buldozerle yıkıldı.
30 yıldan fazla bir süre sonra kendimizi tanıdık bir yerde buluyoruz. Şimdilerde haysiyet ve merhamet söylemiyle ifade edilse de, belediye başkanının şehri çadır topluluklarını süpürme girişimi aynı soruları ve eleştirileri gündeme getirdi. Mart ayının ortalarında başlayan tahliye, belediye başkanının şehrin toparlanmasını pazarlamak, dünyayı New York’ta yeniden canlanan bir ekonomik faaliyet ve kültürel şenlik yeri olarak satmak için neredeyse her gün çaba sarf ettiği bir zamanda geldi.
Kampların hemen hemen her yerde olduğu Los Angeles’tan farklı olarak, New York’takiler tipik olarak turistik bölgelerin görüş alanının dışında, üst geçitlerin altında ve şehirden uzakta bulunurlar. belediye başkanının pandemi sırasında Miami veya Palm Beach için erken terk eden tüm hedge fon yöneticileriyle doldurmak istediği ultra lüks gökdelenler.
Brooklyn’deki bir kamp, belediye başkanının yeni planının bir parçası olarak temizleniyor. Kredi… The New York Times için Hilary Swift
Eski Şehir Konseyi sözcüsü Christine Quinn’in dediği gibi, “Şükran Günü’ne iki gün kala gibi değil”, “ve Snoopy Brooklyn Navy Yard üzerinde süzülmek zorunda.” Birkaç yıldır, şehirdeki en büyük aile barınağı ve destekleyici konut ağı olan Win’i yönetiyor ve neyin işe yarayıp neyin yaramadığına dair samimi bir görüşe sahip.
“Evsiz hizmetlerinin tarihi, evsizliği sona erdirme hedefi tarafından yönlendirilmedi” dedi. “Konuyu gazetenin, çoğunlukla magazin dergilerinin kapağından çıkarmakla yönlendirildi. Bu tamamen hatalı. Ama Eric Adams’ın evsizliği bitirmeyi benimseyen ilk belediye başkanı olma fırsatı olduğuna inanıyorum. Çok iş ve kısa vadede çok para. Ama çok daha azına çok daha fazlasını harcadığımızı biliyorsunuz.” Örneğin, devlet yetkililerinin Buffalo Bills için 850 milyon dolarlık vergi mükellefi finansmanı gerektirecek yeni bir stadyum için anlaşmaya vardığını düşünün.
Tompkins Meydanı isyanlarından otuz yıl sonra, konut krizi sadece daha korkunç hale gelirken, toplu barınma sistemi korkusu değişmedi. Saldırılar ve hırsızlıklar yaygındır. Geçen yılın ikinci yarısında, sığınaklardaki tutuklamalar önceki altı ayda neredeyse ikiye katlandı. Evsiz bir adamın geçenlerde The New York Post’a açıkladığı gibi: “Tamamen giyinik olarak duş alıyorum.”
Bu kadar çok kişinin görünüşte daha zor alternatifleri seçmesi şaşırtıcı değil. 239 derme çatma konutun yıkıldığı bir dönem olan kentin kamp boşaltma planının ilk 12 gününde, sıcaklıklar geçen hafta dondurucu seviyelere inmesine rağmen sadece beş kişi barınaklara gitmeyi kabul etti.
Kamplarda yaşayanların çoğu yetişkin erkeklerdir ve şehrin barınma konusunda en az başarılı olduğu nüfus bu nüfustur. Son on yılda, aile evsizliği oranı hafif bir düşüş gösterdiğinden, barınak sistemindeki bekar erkeklerin sayısı kabaca iki katına çıkarak 14.000’in üzerine çıktı. Sorunun bir kısmı, şehir onları geliştirmeye çalışırken erkek sığınakları fikrine özellikle karşı çıkan toplulukların tepkisi.
Bir diğer konu ise cezaevlerinden ve ceza infaz kurumlarından çıkanlar için yetersiz bir plan. Ceza adaleti sistemi hapse atılmaya doğru ilerledi, ancak gözaltından çıkan kişilerin evsizlik yaşama olasılığı neredeyse 10 kat daha fazla. İki yıl önce, Brooklyn’de bir sığınakta mahsur kalan ve teknik bir şartlı tahliye ihlalinden sonra tutuklandığı bir adamla konuştum. Deneyimi o kadar berbattı ki şartlı tahliye memuruna sığınaktan ayrıldığını ve isterse onu Rikers’a geri gönderebileceğini çünkü hapis tercih edilebilir olduğunu söyledi.
Brooklyn’deki bir belediye meclis üyesi olan Lincoln Restler, insanların evsizlik ve hapishane arasındaki bağlantıyı kabul etmekte genellikle tereddüt ettiğini söyledi. “Evsizler hakkında klişeler veya korku yaratmak istemiyorlar” dedi. “Ama eyalet hükümeti, hapishaneden çıkan insanları yüzüstü bırakıyor.”
Bu hafta kaldırılan kamplardan biri, Bay Restler’ın bölgesindeki Brooklyn-Queens Otoyolu’nun altındaki Meeker Bulvarı’nın bir bölümündeydi. . Bayan Quinn, “Bir kasırga olduğunda, Anderson Cooper bir aile hatırası bulmak için biriyle molozları arar” dedi. “Sizden alınan ve bir kenara atılan şeylerin travması sizi hizmete götürmez. Seni korkutacak.”
Otoyolun altındaki kamplarda yaşayan insanlara yiyecek, giyecek ve diğer kaynakları dağıtan bir grup olan North Brooklyn Essentials’ın gönüllü koordinatörü Benjamin Adam, orada kalan birçok kişinin İspanyolca konuşan gündelik işçiler olduğunu söyledi. yapım aşamasında. Yiyecek, pil, MetroCard, reçetesiz satılan ilaçlar vb. için sosyal yardım çalışanlarına güvendiler ve Bay Adam, onların yeniden inşa edeceklerine inandığını söyledi.
İleriye giden yol, şehrin ruh sağlığı veya bağımlılıkla ilgili sorunlarla mücadele edenler için bireysel oda ve banyoları barındıracak kadar büyük binaları yenileme veya inşa etme becerisine, rekreasyon alanına ve hizmetlere dayanacaktır. kalıcı konutlara geçebilirler. Belediye Başkanı Adams, Çarşamba günü düzenlediği basın toplantısında, tüm insanların çadırların ve diğer derme çatma yapıların sağlayamadığı haysiyetle yaşamayı hak ettiğini ve destekleyici konutların çok önemli olduğunu vurgularken, önümüzdeki mali yıl için ön bütçesinin, ABD’ye sermaye tahsislerini artırmadığını vurguladı. Kentin Konut Koruma ve Geliştirme Ofisi. Hayal ettiği şehir hala çok uzakta.
O yıl Noel’den çok önce olmayan soğuk bir günde çadırlar sökülürken, park görevlilerinin kasklı park görevlileri, polis ve 15 kamyonluk bir tugay tarafından yürütülen bir projede, bina sakinleri yeniden inşa etmeyi planlıyorlardı. Bir adamın dediği gibi, “şehir tarafından işletilen barınaklara daha iyi bir alternatif buluyorlar.”
1991 baharında, gecekondu mahallesi gerçekten de diriltildi ve yetkililer parkın yeniden temizlenmesini emretti, bu sefer 200’e yakın insanı boşalttı ve bir durgunluk sırasında 2,3 milyon dolarlık bir yenileme için kapattı. Bütün bunlar insanları boş arazilerde yaşamaya itti, burada derme çatma yapılar daha sonra Ekim ayında şehir tarafından buldozerle yıkıldı.
30 yıldan fazla bir süre sonra kendimizi tanıdık bir yerde buluyoruz. Şimdilerde haysiyet ve merhamet söylemiyle ifade edilse de, belediye başkanının şehri çadır topluluklarını süpürme girişimi aynı soruları ve eleştirileri gündeme getirdi. Mart ayının ortalarında başlayan tahliye, belediye başkanının şehrin toparlanmasını pazarlamak, dünyayı New York’ta yeniden canlanan bir ekonomik faaliyet ve kültürel şenlik yeri olarak satmak için neredeyse her gün çaba sarf ettiği bir zamanda geldi.
Kampların hemen hemen her yerde olduğu Los Angeles’tan farklı olarak, New York’takiler tipik olarak turistik bölgelerin görüş alanının dışında, üst geçitlerin altında ve şehirden uzakta bulunurlar. belediye başkanının pandemi sırasında Miami veya Palm Beach için erken terk eden tüm hedge fon yöneticileriyle doldurmak istediği ultra lüks gökdelenler.
Brooklyn’deki bir kamp, belediye başkanının yeni planının bir parçası olarak temizleniyor. Kredi… The New York Times için Hilary Swift
Eski Şehir Konseyi sözcüsü Christine Quinn’in dediği gibi, “Şükran Günü’ne iki gün kala gibi değil”, “ve Snoopy Brooklyn Navy Yard üzerinde süzülmek zorunda.” Birkaç yıldır, şehirdeki en büyük aile barınağı ve destekleyici konut ağı olan Win’i yönetiyor ve neyin işe yarayıp neyin yaramadığına dair samimi bir görüşe sahip.
“Evsiz hizmetlerinin tarihi, evsizliği sona erdirme hedefi tarafından yönlendirilmedi” dedi. “Konuyu gazetenin, çoğunlukla magazin dergilerinin kapağından çıkarmakla yönlendirildi. Bu tamamen hatalı. Ama Eric Adams’ın evsizliği bitirmeyi benimseyen ilk belediye başkanı olma fırsatı olduğuna inanıyorum. Çok iş ve kısa vadede çok para. Ama çok daha azına çok daha fazlasını harcadığımızı biliyorsunuz.” Örneğin, devlet yetkililerinin Buffalo Bills için 850 milyon dolarlık vergi mükellefi finansmanı gerektirecek yeni bir stadyum için anlaşmaya vardığını düşünün.
Tompkins Meydanı isyanlarından otuz yıl sonra, konut krizi sadece daha korkunç hale gelirken, toplu barınma sistemi korkusu değişmedi. Saldırılar ve hırsızlıklar yaygındır. Geçen yılın ikinci yarısında, sığınaklardaki tutuklamalar önceki altı ayda neredeyse ikiye katlandı. Evsiz bir adamın geçenlerde The New York Post’a açıkladığı gibi: “Tamamen giyinik olarak duş alıyorum.”
Bu kadar çok kişinin görünüşte daha zor alternatifleri seçmesi şaşırtıcı değil. 239 derme çatma konutun yıkıldığı bir dönem olan kentin kamp boşaltma planının ilk 12 gününde, sıcaklıklar geçen hafta dondurucu seviyelere inmesine rağmen sadece beş kişi barınaklara gitmeyi kabul etti.
Kamplarda yaşayanların çoğu yetişkin erkeklerdir ve şehrin barınma konusunda en az başarılı olduğu nüfus bu nüfustur. Son on yılda, aile evsizliği oranı hafif bir düşüş gösterdiğinden, barınak sistemindeki bekar erkeklerin sayısı kabaca iki katına çıkarak 14.000’in üzerine çıktı. Sorunun bir kısmı, şehir onları geliştirmeye çalışırken erkek sığınakları fikrine özellikle karşı çıkan toplulukların tepkisi.
Bir diğer konu ise cezaevlerinden ve ceza infaz kurumlarından çıkanlar için yetersiz bir plan. Ceza adaleti sistemi hapse atılmaya doğru ilerledi, ancak gözaltından çıkan kişilerin evsizlik yaşama olasılığı neredeyse 10 kat daha fazla. İki yıl önce, Brooklyn’de bir sığınakta mahsur kalan ve teknik bir şartlı tahliye ihlalinden sonra tutuklandığı bir adamla konuştum. Deneyimi o kadar berbattı ki şartlı tahliye memuruna sığınaktan ayrıldığını ve isterse onu Rikers’a geri gönderebileceğini çünkü hapis tercih edilebilir olduğunu söyledi.
Brooklyn’deki bir belediye meclis üyesi olan Lincoln Restler, insanların evsizlik ve hapishane arasındaki bağlantıyı kabul etmekte genellikle tereddüt ettiğini söyledi. “Evsizler hakkında klişeler veya korku yaratmak istemiyorlar” dedi. “Ama eyalet hükümeti, hapishaneden çıkan insanları yüzüstü bırakıyor.”
Bu hafta kaldırılan kamplardan biri, Bay Restler’ın bölgesindeki Brooklyn-Queens Otoyolu’nun altındaki Meeker Bulvarı’nın bir bölümündeydi. . Bayan Quinn, “Bir kasırga olduğunda, Anderson Cooper bir aile hatırası bulmak için biriyle molozları arar” dedi. “Sizden alınan ve bir kenara atılan şeylerin travması sizi hizmete götürmez. Seni korkutacak.”
Otoyolun altındaki kamplarda yaşayan insanlara yiyecek, giyecek ve diğer kaynakları dağıtan bir grup olan North Brooklyn Essentials’ın gönüllü koordinatörü Benjamin Adam, orada kalan birçok kişinin İspanyolca konuşan gündelik işçiler olduğunu söyledi. yapım aşamasında. Yiyecek, pil, MetroCard, reçetesiz satılan ilaçlar vb. için sosyal yardım çalışanlarına güvendiler ve Bay Adam, onların yeniden inşa edeceklerine inandığını söyledi.
İleriye giden yol, şehrin ruh sağlığı veya bağımlılıkla ilgili sorunlarla mücadele edenler için bireysel oda ve banyoları barındıracak kadar büyük binaları yenileme veya inşa etme becerisine, rekreasyon alanına ve hizmetlere dayanacaktır. kalıcı konutlara geçebilirler. Belediye Başkanı Adams, Çarşamba günü düzenlediği basın toplantısında, tüm insanların çadırların ve diğer derme çatma yapıların sağlayamadığı haysiyetle yaşamayı hak ettiğini ve destekleyici konutların çok önemli olduğunu vurgularken, önümüzdeki mali yıl için ön bütçesinin, ABD’ye sermaye tahsislerini artırmadığını vurguladı. Kentin Konut Koruma ve Geliştirme Ofisi. Hayal ettiği şehir hala çok uzakta.