1992’de bir Cumartesi sabahı, evde sağlık yardımcısı olarak bir gece vardiyasından eve gelirken, Sharon White bir banyo bulma umuduyla Bronx’taki Gun Hill Yolu’nda metrodan birkaç durak erken indi. İstasyonda, uzun zamandır görmediği ve onu çıktığı bir adamın dairesine götürmeyi teklif eden bir lise arkadaşı Judy ile karşılaştı. Uzak değildi ve onun evindeki banyoyu kullanabilirdi. Bayan White, teklifi kabul etti ve birkaç dakika sonra daireyi terk etti. Bir süre sonra çantasının kayıp olduğunu fark etti, bu yüzden ertesi sabah onu bulma umuduyla daireye geri döndü.
O geldiğinde, Judy’nin arkadaşı ona onu görmediğini, ancak içeri girip etrafa bakabileceğini söyledi. Çantayı bulamayınca gitmeye başladı. O sırada kolundan tutup lavaboya yapıştırdı.
Geçenlerde bana “Onu üzerimden istedim” dedi. “Beni boğuyordu. Bu adamın içki içtiğini anladım.” Dairede bir oda arkadaşı vardı ama onun çığlıklarına cevap vermedi. Böylece bir bıçak kaptı, kendisine tecavüz etmeye çalışan adamı bıçakladı ve kaçtı.
Sonuç olarak, Bayan White (şimdi Rahip Sharon White-Harrigan) adam öldürme suçlamasıyla Rikers Adası’nda bir yıl ve Westchester County’deki Bedford Hills Islah Tesisinde bir on yıl daha geçirecekti. Bu süre zarfında annesi öldü ve kızı büyüdü ve sistemdeki birçok kusuru değerlendirdi, bunların en başında kendi açıkladığı şekliyle “yasanın travmayı karşılamaması” geldi.
Dört yıl önce, hapsedilen kadınların yaşamlarını iyileştirmek amacıyla Kadın Toplumu Adalet Derneği adlı bir örgütün kurulmasına yardım etti. Son zamanlarda, Rikers’daki kadınlar tesisini planlanandan önce kapatmaya odaklandı.
New York şehrinin en büyük hapishanesindeki koşullar herkesin bildiği gibi kötü, ancak yüzde 77’si aile içi şiddet mağduru olan kadın tutukluların koşullarına çok az ilgi gösterildi. Şu anda şehir, Rikers’ı tamamen kapatmayı ve 2027 yılına kadar Manhattan, Brooklyn, Bronx ve Queens’te daha küçük bir “topluluk” hapishaneleri sistemine geçmeyi planlıyor. Ancak, uyumsuz bir şekilde “Rosie’s” olarak bilinen Rose M. Singer hapishanesi, Şehrin eski ıslah memuru Vincent Schiraldi’ye göre, kadınların hapsedilirken başlarını belaya sokma ve yeniden suç işleme olasılıkları çok daha düşük olsa da, kapanmak için en sonuncusu. 2019’da New York’ta tutuklanan kadınların bir yıl içinde şiddet içeren bir suçtan tutuklanma olasılığı erkeklere göre yüzde 49 daha azdı.
Şu anda Rikers’ta tutulan yaklaşık 5.400 kişiden sadece 300’ü kadın. Bayan White-Harrigan ve şu anda Columbia Üniversitesi Adalet Laboratuvarı’na başkanlık eden Bay Schiraldi’nin kafasını karıştıran şey, şehrin kadın nüfusunu Queens’te sıfırdan inşa edilmesi gereken ve bağlantılı olacak bir tesise taşıma planıdır. erkek hapishanesine. New York Eyaleti Yasama Meclisi’nin birkaç üyesi, Hükümet Kathy Hochul’a bir alternatif talep eden bir mektupta belirttiği gibi, yakınlık kadınları istismarcılarına maruz kalma riskine sokar.
Olduğu gibi, uygulanması aşikar olması gereken bir alternatif var. Avukatlar, kadınların Harlem’de 2019’da kapatılan ve sisteme giren birçok kadının geldiği bazı mahallelere daha yakın olan boş bir devlet hapishanesine taşınmasını öneriyorlar. tekrar suç işlemeyi azaltmak
Justice Lab ve Women’s Community Justice Association tarafından yakın zamanda hazırlanan bir makalede öne sürülen argüman, hapishanelerin tarihsel olarak erkekler için tasarlandığı ve kadınların özel ihtiyaçlarını ihmal ettiği – özellikle onların bakıcı oldukları ve çoğu zaman mağdur oldukları yönündedir. Şiddetli suç. Aslında, terapi de dahil olmak üzere rehabilitasyon hemen başlamalıdır, örneğin kadınların merkezi rezervasyonda günlerini duşa erişim olmadan geçirmemeleri için giriş süreci hızlandırılmalıdır. Gazete, daha fazla kadının tesiste personel olması gerektiğini savunuyor.
Bayan White-Harrigan bana, “Bir yargıcın karşısına çıkan herkesin geçmişi gerçekten orada değil” dedi. “Hikayeyi gerçekten bilmeyen insanlar tarafından bir araya getirildi. Sistemin zaten sizinle ilgili bir anlatısı var.” Bayan White-Harrigan, saldırganını bıçakladığı için yıllar önce tutuklandığında, zaten taciz edici bir ilişki yaşamıştı. “Birinin seni ihlal etmeye çalışması düşüncesi dayanılmaz” dedi.
Nihayetinde, bu yönde hareket etme kararı, hapishane sistemindeki değişiklikler konusunda özellikle ilerici eğilimler ifade etmeyen vali ve Belediye Başkanı Eric Adams’a ait olacak.
Bayan White-Harrigan, “İstediğim şey, insanların travmalarını tedavi ettirmeleri” dedi. “Travma birçok şeyin itici gücüdür. Bilinçaltında, bu birikmiş öfkeye sahipsiniz. Bu yeni yerde, şifalı bir bakış açısıyla çalışmak istiyoruz. Birisi bir süreliğine şehir dışına çıkmak zorunda kalsa bile, iyileşme ve zindelik yolunda olduğunu bilirdi.
“Bu sadece yeni bir bina yaratmakla ilgili değil” diye ekledi. “İnsanların olmaları gereken yere gitmelerini sağlayan yeni bir kültür yaratmakla ilgili. Cezasız adalet vardır. İnsanları geldikleri zamandan daha kötü bırakmadan sorumlu tutabilirsiniz.”
O geldiğinde, Judy’nin arkadaşı ona onu görmediğini, ancak içeri girip etrafa bakabileceğini söyledi. Çantayı bulamayınca gitmeye başladı. O sırada kolundan tutup lavaboya yapıştırdı.
Geçenlerde bana “Onu üzerimden istedim” dedi. “Beni boğuyordu. Bu adamın içki içtiğini anladım.” Dairede bir oda arkadaşı vardı ama onun çığlıklarına cevap vermedi. Böylece bir bıçak kaptı, kendisine tecavüz etmeye çalışan adamı bıçakladı ve kaçtı.
Sonuç olarak, Bayan White (şimdi Rahip Sharon White-Harrigan) adam öldürme suçlamasıyla Rikers Adası’nda bir yıl ve Westchester County’deki Bedford Hills Islah Tesisinde bir on yıl daha geçirecekti. Bu süre zarfında annesi öldü ve kızı büyüdü ve sistemdeki birçok kusuru değerlendirdi, bunların en başında kendi açıkladığı şekliyle “yasanın travmayı karşılamaması” geldi.
Dört yıl önce, hapsedilen kadınların yaşamlarını iyileştirmek amacıyla Kadın Toplumu Adalet Derneği adlı bir örgütün kurulmasına yardım etti. Son zamanlarda, Rikers’daki kadınlar tesisini planlanandan önce kapatmaya odaklandı.
New York şehrinin en büyük hapishanesindeki koşullar herkesin bildiği gibi kötü, ancak yüzde 77’si aile içi şiddet mağduru olan kadın tutukluların koşullarına çok az ilgi gösterildi. Şu anda şehir, Rikers’ı tamamen kapatmayı ve 2027 yılına kadar Manhattan, Brooklyn, Bronx ve Queens’te daha küçük bir “topluluk” hapishaneleri sistemine geçmeyi planlıyor. Ancak, uyumsuz bir şekilde “Rosie’s” olarak bilinen Rose M. Singer hapishanesi, Şehrin eski ıslah memuru Vincent Schiraldi’ye göre, kadınların hapsedilirken başlarını belaya sokma ve yeniden suç işleme olasılıkları çok daha düşük olsa da, kapanmak için en sonuncusu. 2019’da New York’ta tutuklanan kadınların bir yıl içinde şiddet içeren bir suçtan tutuklanma olasılığı erkeklere göre yüzde 49 daha azdı.
Şu anda Rikers’ta tutulan yaklaşık 5.400 kişiden sadece 300’ü kadın. Bayan White-Harrigan ve şu anda Columbia Üniversitesi Adalet Laboratuvarı’na başkanlık eden Bay Schiraldi’nin kafasını karıştıran şey, şehrin kadın nüfusunu Queens’te sıfırdan inşa edilmesi gereken ve bağlantılı olacak bir tesise taşıma planıdır. erkek hapishanesine. New York Eyaleti Yasama Meclisi’nin birkaç üyesi, Hükümet Kathy Hochul’a bir alternatif talep eden bir mektupta belirttiği gibi, yakınlık kadınları istismarcılarına maruz kalma riskine sokar.
Olduğu gibi, uygulanması aşikar olması gereken bir alternatif var. Avukatlar, kadınların Harlem’de 2019’da kapatılan ve sisteme giren birçok kadının geldiği bazı mahallelere daha yakın olan boş bir devlet hapishanesine taşınmasını öneriyorlar. tekrar suç işlemeyi azaltmak
Justice Lab ve Women’s Community Justice Association tarafından yakın zamanda hazırlanan bir makalede öne sürülen argüman, hapishanelerin tarihsel olarak erkekler için tasarlandığı ve kadınların özel ihtiyaçlarını ihmal ettiği – özellikle onların bakıcı oldukları ve çoğu zaman mağdur oldukları yönündedir. Şiddetli suç. Aslında, terapi de dahil olmak üzere rehabilitasyon hemen başlamalıdır, örneğin kadınların merkezi rezervasyonda günlerini duşa erişim olmadan geçirmemeleri için giriş süreci hızlandırılmalıdır. Gazete, daha fazla kadının tesiste personel olması gerektiğini savunuyor.
Bayan White-Harrigan bana, “Bir yargıcın karşısına çıkan herkesin geçmişi gerçekten orada değil” dedi. “Hikayeyi gerçekten bilmeyen insanlar tarafından bir araya getirildi. Sistemin zaten sizinle ilgili bir anlatısı var.” Bayan White-Harrigan, saldırganını bıçakladığı için yıllar önce tutuklandığında, zaten taciz edici bir ilişki yaşamıştı. “Birinin seni ihlal etmeye çalışması düşüncesi dayanılmaz” dedi.
Nihayetinde, bu yönde hareket etme kararı, hapishane sistemindeki değişiklikler konusunda özellikle ilerici eğilimler ifade etmeyen vali ve Belediye Başkanı Eric Adams’a ait olacak.
Bayan White-Harrigan, “İstediğim şey, insanların travmalarını tedavi ettirmeleri” dedi. “Travma birçok şeyin itici gücüdür. Bilinçaltında, bu birikmiş öfkeye sahipsiniz. Bu yeni yerde, şifalı bir bakış açısıyla çalışmak istiyoruz. Birisi bir süreliğine şehir dışına çıkmak zorunda kalsa bile, iyileşme ve zindelik yolunda olduğunu bilirdi.
“Bu sadece yeni bir bina yaratmakla ilgili değil” diye ekledi. “İnsanların olmaları gereken yere gitmelerini sağlayan yeni bir kültür yaratmakla ilgili. Cezasız adalet vardır. İnsanları geldikleri zamandan daha kötü bırakmadan sorumlu tutabilirsiniz.”