Cyndi Lauper'ın son albümü “Yoldan sapma” başlıklı yazısının kökeni 2016 yılına dayanıyor ancak bu, Amerikalı sanatçının özel hayata emekli olduğu anlamına gelmiyor, tam tersine. Her zaman aktif olan sosyal medyada sıklıkla toplumsal mücadelelerin ön saflarında yer alıyor, zamanını sanatsal cephede paylaşıyor televizyon arasında (yeni sezonun bir bölümüne katıldı “Magnum PI“ve diziye”Dolores Roach'un Korkuları“) ve tiyatro. “'Çalışan Kız'ın (“Bir kariyer kadını” – ed.) teatral uyarlamasını tamamlıyorum, iki yıldan fazla bir süredir beni meşgul ediyor – diye söylüyor Emilian gazetesine. Çok heyecanlıyım ve hikayeyi çok önemsiyorum çünkü bu feminist bir hikaye, toplumsal kurtuluşun, yeniden keşfedilen özerkliğin hikayesi. Ve elbette aşka dair romantik şarkılar da besteledim. Ama her şeyden önce odak noktam, müzikal olarak da daha modern ve güncel bir üslup ve referanslarla anlattığım kahramanın fetihleri. Eşit haklar için hâlâ şarkı söylemeye ihtiyaç var!”
Çünkü Cyndi kariyerinin ilk anlarından itibaren bu cephede her zaman çok aktif oldu. “Ben kesinlikle daha olgun ve bilinçliyim ama sevgili arkadaşım Gregory Natal AIDS'ten öldüğünden beri sivil hakları hemen dikkate aldım. 80'lerde bu konudan kaçınanlar bile vardı – diye anımsıyor – Ona ve adadığım diğer tüm kurbanlarGerçek renkler' ve Alison Elwood'un belgeselini izlerken bunun hâlâ bir marş olduğunu fark ettim. Bugün bunu marjinalleştirilmişlere ithaf edebilirim, Amerika'da onlardan çok var ve savaşlar nedeniyle dünyada giderek daha fazla sayıda var. Kadınlar için ise bazı açılardan durum daha da zordur. Bu nedenle onlar için bir karşılama merkezi oluşturdum.”
Ve yıllar geçse de tavır her zamanki gibi aynı kalıyor. Belki de İtalyan kökenleri sayesinde. “İtalyan kadınlarını gerçekten seviyorum, özellikle de Güney'den gelenleri. Annem Palermo'dan geldi. İki yıl önce öldü ve onu çok özlüyorum diye açıklıyor. İtalyan kadınlarının çok gururlu olduğunu fark ettim, ben de mücadeleci yanımı oradan almış olmalıyım.”