Bronx’un Norwood semtindeki bir apartman dairesinde Sahyeedah Belis, yatak odasının zemininde oturuyordu, Nike Air Jordan ayakkabı kutuları, uzanmış ayaklarının yanına dizilmiş tıslama saplarıyla düzgünce paketlenmişti.
15 yıllık titizlikle saklanan belgeler, nişanlısı Nathaniel Rivers’ın düzenli yaşamına bir bakıştı – ellerini ovuşturan ve tırnaklarını o kadar sık kesen bir adam ki, mükemmel maniküründen ne yaptığını anlamak imkansızdı. hayatının çoğunu bir marangoz olarak çalıştı. Dışarıdaki apartmanın önüne, çocukların oynaması için bir basketbol potası monte eden bir adam, onu zincirlemeyi düşündü.
Bayan Belis otururken, Bay Rivers’ın resimleriyle kaplı bir yatak odası duvarına bakarken, hayatının neredeyse her detayını planlayan bir adamın, Temmuz ayında rastgele bir şiddet patlamasında nasıl bıçaklanarak öldürülebileceğini anlamaya çalıştı.
“Ruhum kapıldı,” dedi Belis, gözyaşlarını boğarak.
Polis yetkililerinin ve Bay Rivers’ın ailesinin sebepsiz olduğunu söylediği Bronx saldırısı, bu yıl Manhattan’da, kurbanların beklenmedik yerlerde ve açıklanamayan nedenlerle saldırıya uğradıklarında sadece rutinlerini sürdürdükleri kötü şöhretli cinayetleri tekrarladı.
40 yaşındaki Michelle Go, akıl hastalığı nedeniyle yargılanmaya uygun olmayan bir adam tarafından Ocak ayında Times Meydanı’ndaki metro raylarına itildi. Kurbanın ailesi, Mayıs ayında 48 yaşındaki Daniel Enriquez’in brunch’a gitmek için Q trenine binerken akıl hastalığından muzdarip bir adam tarafından vurularak öldürüldüğünü söyledi. Manhattan’da biri ölümcül olmak üzere üç evsizin bıçaklanması, ailesinin akıl hastalığından muzdarip olduğunu söylediği 40 yaşındaki bir kişinin tutuklanmasıyla sonuçlandı.
Ancak, geniş çapta ele alınan bu saldırılar, suç ve koronavirüs pandemisi azaldıkça yeniden canlanan bir şehrin durumu hakkında tartışmaları alevlendirirken, Bay Rivers’ın ölüm haberi, New York Botanik Bahçesi’nin hemen kuzeyinde yer alan ve bir yerleşim bölgesi olan Norwood’un dışında hızla kayboldu. Williamsbridge Oval Park’ın merkezi.
Bay Rivers, evinin bloğunda çocuklar için basketbol oyunları organize etti, barbeküler düzenledi, mahalle çapında ayrıntılı doğum günü partileri düzenledi ve binasının dışında mahkeme düzenledi, yürürken insanlara dostça bir statik verdi.
Uzun zamandır komşu olan Elizabeth Manuel, aylar sonra, yokluğunun küçük bloktakiler, özellikle de çocuklar tarafından hala derinden hissedildiğini söyledi.
Bayan Manuel, Eylül ayı başlarında, “Mumlar hala orada, ancak topluluk çok sessiz, çok kasvetli” dedi. “Artık tamamen farklı bir ortam.”
Kenarda Bir Şehir
New York’ta hissedilen bir huzursuzluk duygusu. Pandemi 2020’de trendi tersine çevirdiğinde, cinayetler yaklaşık yüzde 45 oranında arttığında, şehirdeki cinayetler onlarca yıldır düşüşteydi. Bu dalga bu yıl azaldı: Cinayetler Eylül ayına kadar geçen yılın aynı dönemine göre yüzde 12 azaldı.
Ancak Norwood’un bulunduğu New York Polis Departmanı’nın 52. Bölgesi bu eğilime meydan okuyor. Cinayetler arttı – 2021’in aynı döneminde altıya kıyasla bu yıl Eylül ortasından itibaren 12 cinayet oldu.
Ve yüksek profilli rastgele suçlar, New York’a yayılan orantısız bir şiddet suçu korkusu yarattı. Bu yaz bir Spectrum News NY1/Siena College anketi, şehir sakinlerinin yüzde 76’sının kurban olabileceklerinden “biraz veya çok endişeli” olduklarını söyledi.
Bronx’lu Ronald Washington Jr., Perşembe günü oğlunu Norwood’daki Williamsbridge Oval Park’taki futbol antrenmanına bırakıyordu. Özel eğitim öğretmeni ve koçu Bay Washington, yakınlardaki acil durumları bildiren Citizen uygulamasında şu anda gördüğü sürekli olay akışının davranışını değiştirmesine neden olduğunu söyledi.
33 yaşındaki Bay Washington, “Oğlum 11 yaşında ve onu ailemin beni dışarı yalnız kalmak, etkileşimde bulunmak, sosyal olmak için gönderdiği şekilde dışarı gönderemediğimi hissediyorum” dedi. Yetiştirilme tarzımızda ölümler ve buna benzer şeyler varmış gibi hissediyorum ama artık insanlar çok kolay ölüyormuş gibi hissediyorum.”
60 yaşındaki Bayan Manuel, mahallenin sadece Bay Rivers’ın ölümünün parçalarını toplamaya bırakıldığını söyledi.
“Ne bir politikacının, ne bir polis şefinin, ne bir ilçe başkanının ‘Size nasıl yardımcı olabiliriz hanımefendi?’ dediğini görmedim. ‘Toplum nasıl?’” dedi Bayan Manuel. “Cemaat yıkıldı”
Yağmurda Ölüm
Bay Rivers’a yapılan saldırı, 21 Temmuz’da saniyeler içinde ortaya çıktı.
En sıradan New York ritüeli sırasında oldu: alternatif taraf park etme. Bayan Belis ve Bay Rivers, saat 1’den hemen önce arabalarında oturmuş, Decatur Bulvarı’ndaki apartmanlarının önünde pizza yiyorlar, sokak temizliğinin bitmesini bekliyorlardı, Bayan Belis kocasının aniden birisine sorduğunu duyduğunda, “ Ne istiyorsun?”
Başını kaldırıp baktığında, saldırıdan günler sonra, sürücü tarafındaki camın dışında duran siyah kar maskeli bir adam gördü. Saniyeler içinde, Bay Rivers göğsünden bıçaklanmış ve saldırganla bıçak yüzünden boğuşarak arabadan atlamıştı. Bayan Belis, bir levye ile harekete geçti.
Dakikalar sonra sağanak başladı ve saldırgan Bay Rivers çökerken kaçtı.
O kadar şiddetli ve hızlı yağıyordu ki Belis Hanım, basıncın kanamayı durdurabileceği bir yara bulamadığını söyledi.
“Kocam kollarımda öldü” dedi.
Polis, 19 yaşındaki Franklin Mesa’nın saldırıyla ilgili olarak tutuklandığını söyledi. Adam öldürme, adam öldürme ve silah bulundurmakla suçlandı.
The Times ile konuşmayı reddeden Bay Mesa’nın büyükannesi, The New York Post’a kendisinin şizofreni tedavisi için birkaç yıldır ilaç kullandığını söyledi. Daha sonra avukatı, ehliyetsiz olup olmadığını ve yargılanamayacak durumda olup olmadığını belirlemek için bir psikiyatrik muayene istedi.
Bronx Community College’da bir yıl boyunca sosyal hizmet uzmanı olarak çalışan Daniela Tuda, topluluğun, özellikle yetişkin akrabalarından yardım almak isteyen aileler için, ruh sağlığı devası için kolayca erişilebilen çok az kaynağa sahip olduğunu söyledi. İnsanlar, aşırı yüklenmiş sosyal hizmet uzmanları, klinisyenlere olan güven eksikliği, hastaları en iyi nasıl tedavi edeceklerini bilmeyen çalışanlar veya basit bir randevu aralığı eksikliği nedeniyle çatlaklardan düşüyor, dedi.
52. Bölgenin bazı bölümlerinde faaliyet gösteren Bronx Silah Şiddetine Karşı Yükseliyor başkan yardımcısı David Gayret, pandeminin izolasyonunun ruh sağlığı mücadelelerini kötüleştirdiğini söyledi. Efor, “Pandemi gelmeden önce var olan ve pandemi nedeniyle daha da şiddetlenen kronik sorunlar var” dedi.
Bay Gayret, Bronx’ta büyürken, gençlerin şiddet içeren suçlara doğrudan karışmadıklarını söyledi. Bugün ekibi, potansiyel olarak ölümcül durumları 16 yaşından küçük insanlarla etkisiz hale getirmek için çalışıyor. Bay Gayret, “Büyük değişim bu,” dedi.
Bayan Belis, Bay Mesa’yı sadece mahallede gördüğü genç bir adam olarak tanıdığını, ancak onunla hiç konuşmadığını söyledi. Daha sonra oğullarından Bay Mesa’nın Bay Rivers’ın düzenlediği basketbol oyunlarının kenarlarında nasıl duracağını ve oynayıp oynayamayacağını soracağını öğrenecekti. Bay Rivers, Bay Mesa’nın katılmasına izin verecekti.
Hafıza Sokağı
Bay Rivers’ın öldürülmesinden sonraki gün, Bayan Belis yağmurda çocukları ve diğer akrabalarıyla birlikte mum ışığında bir anma töreninde toplandı.
Daha önceki bir ilişkisinden iki kızı, 22 yaşındaki Aaisha Shah ve 25 yaşındaki Saleema Shah ona katıldı; Bay Rivers’ın küçük kardeşi Angel Morales, 25; ve diğer sevdiklerim. Aralarında, Bay Rivers’la birlikte olan oğlu 12 yaşındaki Nathaniel Nasir Rivers da vardı.
Ailesi, bir kişiyi tanımlayan küçük tuhaflıkları ve alışkanlıkları hatırladı. Bay Rivers, en sevdiği yemek tavuk göğüslü beyaz pirinç olan bir yemek severdi. Dondurmalı kek ve İsviçre ruloları gibi bayıldığı bazı atıştırmalıklar vardı. Patlamış mısırını ekstra tereyağlı seven bir aksiyon filmi meraklısıydı. Yakın zamanda bağlılıklarını portakallı gazozdan zencefilli gazoza çevirmişti.
Mahallenin her yerinden insanlar saygılarını iletmek için geldiler. Aile, komşuların mumları ve çiçekleri derme çatma ahşap bir sığınağın altına taşımasını izledi.
Aylar sonra, Eylül ortasında, Bay Rivers’ın yaşadığı ve öldüğü yerin yakınındaki bir taş duvara “SONSUZ NATE” ve “Seni seviyoruz, huzur içinde uyu” gibi mesajlar yazıldı.
Hala tabelaya zincirlenmiş çemberde, yarım düzine çocuk basketbol oynuyordu.
15 yıllık titizlikle saklanan belgeler, nişanlısı Nathaniel Rivers’ın düzenli yaşamına bir bakıştı – ellerini ovuşturan ve tırnaklarını o kadar sık kesen bir adam ki, mükemmel maniküründen ne yaptığını anlamak imkansızdı. hayatının çoğunu bir marangoz olarak çalıştı. Dışarıdaki apartmanın önüne, çocukların oynaması için bir basketbol potası monte eden bir adam, onu zincirlemeyi düşündü.
Bayan Belis otururken, Bay Rivers’ın resimleriyle kaplı bir yatak odası duvarına bakarken, hayatının neredeyse her detayını planlayan bir adamın, Temmuz ayında rastgele bir şiddet patlamasında nasıl bıçaklanarak öldürülebileceğini anlamaya çalıştı.
“Ruhum kapıldı,” dedi Belis, gözyaşlarını boğarak.
Polis yetkililerinin ve Bay Rivers’ın ailesinin sebepsiz olduğunu söylediği Bronx saldırısı, bu yıl Manhattan’da, kurbanların beklenmedik yerlerde ve açıklanamayan nedenlerle saldırıya uğradıklarında sadece rutinlerini sürdürdükleri kötü şöhretli cinayetleri tekrarladı.
40 yaşındaki Michelle Go, akıl hastalığı nedeniyle yargılanmaya uygun olmayan bir adam tarafından Ocak ayında Times Meydanı’ndaki metro raylarına itildi. Kurbanın ailesi, Mayıs ayında 48 yaşındaki Daniel Enriquez’in brunch’a gitmek için Q trenine binerken akıl hastalığından muzdarip bir adam tarafından vurularak öldürüldüğünü söyledi. Manhattan’da biri ölümcül olmak üzere üç evsizin bıçaklanması, ailesinin akıl hastalığından muzdarip olduğunu söylediği 40 yaşındaki bir kişinin tutuklanmasıyla sonuçlandı.
Ancak, geniş çapta ele alınan bu saldırılar, suç ve koronavirüs pandemisi azaldıkça yeniden canlanan bir şehrin durumu hakkında tartışmaları alevlendirirken, Bay Rivers’ın ölüm haberi, New York Botanik Bahçesi’nin hemen kuzeyinde yer alan ve bir yerleşim bölgesi olan Norwood’un dışında hızla kayboldu. Williamsbridge Oval Park’ın merkezi.
Bay Rivers, evinin bloğunda çocuklar için basketbol oyunları organize etti, barbeküler düzenledi, mahalle çapında ayrıntılı doğum günü partileri düzenledi ve binasının dışında mahkeme düzenledi, yürürken insanlara dostça bir statik verdi.
Uzun zamandır komşu olan Elizabeth Manuel, aylar sonra, yokluğunun küçük bloktakiler, özellikle de çocuklar tarafından hala derinden hissedildiğini söyledi.
Bayan Manuel, Eylül ayı başlarında, “Mumlar hala orada, ancak topluluk çok sessiz, çok kasvetli” dedi. “Artık tamamen farklı bir ortam.”
Kenarda Bir Şehir
New York’ta hissedilen bir huzursuzluk duygusu. Pandemi 2020’de trendi tersine çevirdiğinde, cinayetler yaklaşık yüzde 45 oranında arttığında, şehirdeki cinayetler onlarca yıldır düşüşteydi. Bu dalga bu yıl azaldı: Cinayetler Eylül ayına kadar geçen yılın aynı dönemine göre yüzde 12 azaldı.
Ancak Norwood’un bulunduğu New York Polis Departmanı’nın 52. Bölgesi bu eğilime meydan okuyor. Cinayetler arttı – 2021’in aynı döneminde altıya kıyasla bu yıl Eylül ortasından itibaren 12 cinayet oldu.
Ve yüksek profilli rastgele suçlar, New York’a yayılan orantısız bir şiddet suçu korkusu yarattı. Bu yaz bir Spectrum News NY1/Siena College anketi, şehir sakinlerinin yüzde 76’sının kurban olabileceklerinden “biraz veya çok endişeli” olduklarını söyledi.
Bronx’lu Ronald Washington Jr., Perşembe günü oğlunu Norwood’daki Williamsbridge Oval Park’taki futbol antrenmanına bırakıyordu. Özel eğitim öğretmeni ve koçu Bay Washington, yakınlardaki acil durumları bildiren Citizen uygulamasında şu anda gördüğü sürekli olay akışının davranışını değiştirmesine neden olduğunu söyledi.
33 yaşındaki Bay Washington, “Oğlum 11 yaşında ve onu ailemin beni dışarı yalnız kalmak, etkileşimde bulunmak, sosyal olmak için gönderdiği şekilde dışarı gönderemediğimi hissediyorum” dedi. Yetiştirilme tarzımızda ölümler ve buna benzer şeyler varmış gibi hissediyorum ama artık insanlar çok kolay ölüyormuş gibi hissediyorum.”
60 yaşındaki Bayan Manuel, mahallenin sadece Bay Rivers’ın ölümünün parçalarını toplamaya bırakıldığını söyledi.
“Ne bir politikacının, ne bir polis şefinin, ne bir ilçe başkanının ‘Size nasıl yardımcı olabiliriz hanımefendi?’ dediğini görmedim. ‘Toplum nasıl?’” dedi Bayan Manuel. “Cemaat yıkıldı”
Yağmurda Ölüm
Bay Rivers’a yapılan saldırı, 21 Temmuz’da saniyeler içinde ortaya çıktı.
En sıradan New York ritüeli sırasında oldu: alternatif taraf park etme. Bayan Belis ve Bay Rivers, saat 1’den hemen önce arabalarında oturmuş, Decatur Bulvarı’ndaki apartmanlarının önünde pizza yiyorlar, sokak temizliğinin bitmesini bekliyorlardı, Bayan Belis kocasının aniden birisine sorduğunu duyduğunda, “ Ne istiyorsun?”
Başını kaldırıp baktığında, saldırıdan günler sonra, sürücü tarafındaki camın dışında duran siyah kar maskeli bir adam gördü. Saniyeler içinde, Bay Rivers göğsünden bıçaklanmış ve saldırganla bıçak yüzünden boğuşarak arabadan atlamıştı. Bayan Belis, bir levye ile harekete geçti.
Dakikalar sonra sağanak başladı ve saldırgan Bay Rivers çökerken kaçtı.
O kadar şiddetli ve hızlı yağıyordu ki Belis Hanım, basıncın kanamayı durdurabileceği bir yara bulamadığını söyledi.
“Kocam kollarımda öldü” dedi.
Polis, 19 yaşındaki Franklin Mesa’nın saldırıyla ilgili olarak tutuklandığını söyledi. Adam öldürme, adam öldürme ve silah bulundurmakla suçlandı.
The Times ile konuşmayı reddeden Bay Mesa’nın büyükannesi, The New York Post’a kendisinin şizofreni tedavisi için birkaç yıldır ilaç kullandığını söyledi. Daha sonra avukatı, ehliyetsiz olup olmadığını ve yargılanamayacak durumda olup olmadığını belirlemek için bir psikiyatrik muayene istedi.
Bronx Community College’da bir yıl boyunca sosyal hizmet uzmanı olarak çalışan Daniela Tuda, topluluğun, özellikle yetişkin akrabalarından yardım almak isteyen aileler için, ruh sağlığı devası için kolayca erişilebilen çok az kaynağa sahip olduğunu söyledi. İnsanlar, aşırı yüklenmiş sosyal hizmet uzmanları, klinisyenlere olan güven eksikliği, hastaları en iyi nasıl tedavi edeceklerini bilmeyen çalışanlar veya basit bir randevu aralığı eksikliği nedeniyle çatlaklardan düşüyor, dedi.
52. Bölgenin bazı bölümlerinde faaliyet gösteren Bronx Silah Şiddetine Karşı Yükseliyor başkan yardımcısı David Gayret, pandeminin izolasyonunun ruh sağlığı mücadelelerini kötüleştirdiğini söyledi. Efor, “Pandemi gelmeden önce var olan ve pandemi nedeniyle daha da şiddetlenen kronik sorunlar var” dedi.
Bay Gayret, Bronx’ta büyürken, gençlerin şiddet içeren suçlara doğrudan karışmadıklarını söyledi. Bugün ekibi, potansiyel olarak ölümcül durumları 16 yaşından küçük insanlarla etkisiz hale getirmek için çalışıyor. Bay Gayret, “Büyük değişim bu,” dedi.
Bayan Belis, Bay Mesa’yı sadece mahallede gördüğü genç bir adam olarak tanıdığını, ancak onunla hiç konuşmadığını söyledi. Daha sonra oğullarından Bay Mesa’nın Bay Rivers’ın düzenlediği basketbol oyunlarının kenarlarında nasıl duracağını ve oynayıp oynayamayacağını soracağını öğrenecekti. Bay Rivers, Bay Mesa’nın katılmasına izin verecekti.
Hafıza Sokağı
Bay Rivers’ın öldürülmesinden sonraki gün, Bayan Belis yağmurda çocukları ve diğer akrabalarıyla birlikte mum ışığında bir anma töreninde toplandı.
Daha önceki bir ilişkisinden iki kızı, 22 yaşındaki Aaisha Shah ve 25 yaşındaki Saleema Shah ona katıldı; Bay Rivers’ın küçük kardeşi Angel Morales, 25; ve diğer sevdiklerim. Aralarında, Bay Rivers’la birlikte olan oğlu 12 yaşındaki Nathaniel Nasir Rivers da vardı.
Ailesi, bir kişiyi tanımlayan küçük tuhaflıkları ve alışkanlıkları hatırladı. Bay Rivers, en sevdiği yemek tavuk göğüslü beyaz pirinç olan bir yemek severdi. Dondurmalı kek ve İsviçre ruloları gibi bayıldığı bazı atıştırmalıklar vardı. Patlamış mısırını ekstra tereyağlı seven bir aksiyon filmi meraklısıydı. Yakın zamanda bağlılıklarını portakallı gazozdan zencefilli gazoza çevirmişti.
Mahallenin her yerinden insanlar saygılarını iletmek için geldiler. Aile, komşuların mumları ve çiçekleri derme çatma ahşap bir sığınağın altına taşımasını izledi.
Aylar sonra, Eylül ortasında, Bay Rivers’ın yaşadığı ve öldüğü yerin yakınındaki bir taş duvara “SONSUZ NATE” ve “Seni seviyoruz, huzur içinde uyu” gibi mesajlar yazıldı.
Hala tabelaya zincirlenmiş çemberde, yarım düzine çocuk basketbol oynuyordu.