ALBANY, NY, – Drew Dixon 22 yılını ona ne olduğu hakkında konuşmayarak geçirdi.
Ancak 2017’de hayatlarının en kötü deneyimlerinden bazılarını ilk kez seslendiren bir kadın korosuna katıldı. Bayan Dixon için bu, medya patronu Russell Simmons’ın kendisine tecavüz ettiğine dair uzun süredir bastırılmış bir iddiayla halka açılmak anlamına geliyordu.
Yanıt hızlı ve sarsıcıydı: medyanın yaygın ilgisi, Twitter’daki konuşmalar, bir belgesel. Dayanışma, tepki ve nihayetinde bir barış duygusu vardı.
Ancak Bay Simmons’a karşı herhangi bir ceza davası veya dava olmayacaktı: Her ikisinin de zaman aşımı süresi yirmi yıl boyunca çoktan geçmişti Bayan Dixon sessizliğini korudu.
Ama Bayan Dixon yakında davasını tekrar gözden geçirme fırsatına sahip olacak.
Eyalet Meclisi Pazartesi günü ezici bir çoğunlukla, Bayan Dixon gibi iddia edilen istismarın gerçekleştiği tarihte 18 yaş ve üstü olan yetişkin mağdurlara, herhangi bir tüzük olsa bile New York’ta hukuk davaları açmak için tek seferlik bir fırsat sağlayan Yetişkin Mağdurlar Yasasını kabul etti. sınırlamalar bitti. Hükümet Kathy Hochul tarafından imzalanması beklenen yasa tasarısı, New York’un Çocuk Mağdurlar Yasasını yansıtıyor ve hayatta kalan yetişkinlere dava açmaları için bir yıllık bir süre tanıyor.
Taraftarlar, önlemi, bireyleri ve kurumları gelecekte görmezden gelmekten caydırırken, mağdurlara bir miktar hesap verebilirlik ve tazminat sağlayacak bir “onarıcı adalet” eylemi olarak nitelendirdi.
Tasarının geçişi, cinsel taciz ve saldırı hikayelerinin uzun süredir koridorlarda dolaştığı ve cinsel taciz yaşadıklarını veya bildirdiklerini söyleyen eski yasama çalışanlarından oluşan bir Cinsel Taciz Çalışma Grubu’nun kurulmasına yol açan Eyalet Meclis Binası’nın cinsiyetçi itibarına ters düşüyor. Albany’de taciz. Ve eski vali Andrew M. Cuomo ve başsavcı Eric Schneiderman gibi yüksek profilli siyasi figürlerin cinsel taciz iddialarının ardından istifa etmesiyle, tasarı yasalaşırsa New York hükümetinin kendisinin bazı yasal sorumluluk görmesi mümkün görünüyor.
Yetişkin Hayatta Kalanlar Yasası geçen yıl Eyalet Senatosu’ndan geçti, ancak Meclis’te durdu, kader savunucularının bu yıl kaçınmayı umduğu bir kader. Bu amaçla, yasa koyucuları arayarak ve yazarak tedbir lehine hararetli bir kampanya yürüttüler ve haber konferansları için defalarca Albany’ye yürüdüler.
Vali Kathy Hochul, mağdurlara sivil tazminat talep etmeleri için bir yıllık bir pencere sağlayan Yetişkin Mağdurlar Yasasını imzalamayı planlıyor. Kredi… New York Times için Dave Sanders
Nisan ayında, yasa tasarısı Eyalet Senatosu’nda oybirliğiyle kabul edildi ve Pazartesi günü Meclis’ten 140’a karşı 3 oyla geçti.
2019’da kabul edilen Çocuk Mağdurlar Yasası, istismar iddiası sırasında 18 yaşından küçük olan kişiler için benzer bir geri dönüş penceresi oluşturdu. Eyalet mahkemesi sistemini işleten Mahkeme İdaresi Ofisine göre, 10.000’den fazla dava açıldı.
Avukatlar, meşru teşhirden korkan diğerlerinin yanı sıra Amerika’nın Uzunluk İzcileri ve Katolik Kilisesi’nin kurumsal muhalefetiyle mücadele ederek bu yasayı geçirmek için 13 yıl savaştı. Endişelenmekte haklıydılar: Her ikisi de kısmen davaların mali yükü nedeniyle iflas koruması istedi.
Yasa tasarısının Meclis’teki sponsoru Yukarı Batı Yakası’ndan Linda B. Rosenthal, mevcut yasaların istismarcıları korumak için cinsel istismar yasalarının yazıldığı bir dönemin kalıntısı olduğunu söyledi.
Bayan Rosenthal, “Hayatta kalanların çoğunun neden öne çıkmadığı bir sır değil” dedi. “Misillemeden korkuyorlar. Utanç barındırıyorlar. Kendileri ve sevdikleri için sonuçları hakkında endişelenirler. Yoksa kimsenin onlara inanamayacağını düşünüyorlar.”
Bayan Dixon gibi bazıları, öne çıkmakla kariyer yapmak arasında seçim yapmak zorunda kaldıklarını hissetmiş olabilir.
Bir müzik yapımcısı olan Bayan Dixon, iddiaları reddeden Bay Simmons için “Hip-hop kralını çağırsaydım kariyerimde hayatta kalabilmemin hiçbir yolu yoktu” dedi. “Bitmiş olurdu. Sevdiğim şeyi yapmak istedim çünkü bunda iyiydim.”
Bayan Dixon, dava açıp açmayacağına henüz karar vermedi. Ancak, diğer hayatta kalanların, kamuoyu mahkemesinde bulduğu adaletin bir ölçüsünü sivil mahkemede bulması ihtimalini memnuniyetle karşıladı. Şunları ekledi: “Hayatta kalanların tümü, sadece ‘dedi, dedi’ değil, bunun mümkün kılacağı titizlikle dinlenilmeyi ve incelenmeyi hak ediyor.”
Tasarının, hayatta kalan yaşlılara, özellikle de bir dereceye kadar başarı ve istikrar elde etmiş olanlara, konuşmaları için bir neden vereceğine inanıyor – şu anda yaraları en taze olan ve daha yeni mağdurların taşıdığı yükün bir kısmını omuzlamalarına izin verecek. daha savunmasız ol.
İki partili desteğin ortasında tedbiri geçirmek için hararetli bir kampanyaya rağmen, yasama döneminin ortasında ilerleme kaydedilmemesi, tasarının muhtemelen bir yıl daha ertelenebileceğini gösterdi.
Birkaç milletvekili, Meclis’teki, birçoğu avukat olan küçük bir gruptan sessizce su yüzüne çıkmaya başlayan, tasarının dilinin aşırı geniş olduğuna dair endişelerden bahsetti.
Tasarıyı destekleyen Westchester County Meclis Üyesi Thomas J. Abinanti, bazı milletvekillerinin, okullar gibi kamu işverenlerinin, on yıllar önce seleflerinin gözetiminde işlenen yanlışlardan sorumlu tutulup tutulmayacağını sorguladığını söyledi.
“Bugünün vergi mükellefleri, mevcut yönetimin o zamandan beri politikayı değiştirdiği uzun yıllar önce meydana gelen eylemlerden sorumlu olmalı mı?” dedi Bay Abinanti.
Meclis’teki bazı kişiler, eski kanıtlardan, ölen tanıklardan ve hatalı hatıralardan kaynaklanan sorunlardan kaçınmak için, geriye bakma aralığının 20 yılla sınırlandırılmasının gerekip gerekmediğini merak etti.
“Sigorta şirketleri ‘Eskiden sizi temsil etmedik’ diyor. Abinanti, “Sigorta şirketinin ne zaman olduğunu bulmak için kayıtları bile bulamıyorsunuz” dedi. “Zaman aşımının bütün noktası bu.”
Tasarıyı destekleyenler, aynı soruların 2019’daki Çocuk Mağdurlar Yasası müzakereleri sırasında sorulduğunu ve cevaplandığını söylüyor.
Mağdurlara yönelik hizmetler şirketi Safe Horizons’un CEO’su Liz Roberts, “Hayatta kalanların davalarını kanıtlamaları gerekecek” dedi ve her iki yasayı da onayladı. “Yani, aynı, bilirsiniz, geçen zamanın zorluklarıyla karşı karşıyalar, davayı savunan organizasyon veya kişi ne olursa olsun karşı karşıya.”
“Tasarı davalarını kazanmalarına izin vermiyor” dedi. “Sadece davalarını sunmalarına izin veriyor.”
Savunucuları Pazartesi öğleden sonra tasarının geçişinden önce duygusal bir basın toplantısı için toplandılar ve burada çok sayıda milletvekili istismarla ilgili kendi deneyimlerinden bahsetti – bazıları ilk kez.
İstismardan Kurtulanlar Vakfı’na liderlik eden hayatta kalan Mary Ellen O’Loughlin, “Yasamacılar, hepinize teşekkür ederim” dedi. “Ve yırtıcılara ve tacizcilere – endişelenmelisiniz.”
Ancak 2017’de hayatlarının en kötü deneyimlerinden bazılarını ilk kez seslendiren bir kadın korosuna katıldı. Bayan Dixon için bu, medya patronu Russell Simmons’ın kendisine tecavüz ettiğine dair uzun süredir bastırılmış bir iddiayla halka açılmak anlamına geliyordu.
Yanıt hızlı ve sarsıcıydı: medyanın yaygın ilgisi, Twitter’daki konuşmalar, bir belgesel. Dayanışma, tepki ve nihayetinde bir barış duygusu vardı.
Ancak Bay Simmons’a karşı herhangi bir ceza davası veya dava olmayacaktı: Her ikisinin de zaman aşımı süresi yirmi yıl boyunca çoktan geçmişti Bayan Dixon sessizliğini korudu.
Ama Bayan Dixon yakında davasını tekrar gözden geçirme fırsatına sahip olacak.
Eyalet Meclisi Pazartesi günü ezici bir çoğunlukla, Bayan Dixon gibi iddia edilen istismarın gerçekleştiği tarihte 18 yaş ve üstü olan yetişkin mağdurlara, herhangi bir tüzük olsa bile New York’ta hukuk davaları açmak için tek seferlik bir fırsat sağlayan Yetişkin Mağdurlar Yasasını kabul etti. sınırlamalar bitti. Hükümet Kathy Hochul tarafından imzalanması beklenen yasa tasarısı, New York’un Çocuk Mağdurlar Yasasını yansıtıyor ve hayatta kalan yetişkinlere dava açmaları için bir yıllık bir süre tanıyor.
Taraftarlar, önlemi, bireyleri ve kurumları gelecekte görmezden gelmekten caydırırken, mağdurlara bir miktar hesap verebilirlik ve tazminat sağlayacak bir “onarıcı adalet” eylemi olarak nitelendirdi.
Tasarının geçişi, cinsel taciz ve saldırı hikayelerinin uzun süredir koridorlarda dolaştığı ve cinsel taciz yaşadıklarını veya bildirdiklerini söyleyen eski yasama çalışanlarından oluşan bir Cinsel Taciz Çalışma Grubu’nun kurulmasına yol açan Eyalet Meclis Binası’nın cinsiyetçi itibarına ters düşüyor. Albany’de taciz. Ve eski vali Andrew M. Cuomo ve başsavcı Eric Schneiderman gibi yüksek profilli siyasi figürlerin cinsel taciz iddialarının ardından istifa etmesiyle, tasarı yasalaşırsa New York hükümetinin kendisinin bazı yasal sorumluluk görmesi mümkün görünüyor.
Yetişkin Hayatta Kalanlar Yasası geçen yıl Eyalet Senatosu’ndan geçti, ancak Meclis’te durdu, kader savunucularının bu yıl kaçınmayı umduğu bir kader. Bu amaçla, yasa koyucuları arayarak ve yazarak tedbir lehine hararetli bir kampanya yürüttüler ve haber konferansları için defalarca Albany’ye yürüdüler.
Vali Kathy Hochul, mağdurlara sivil tazminat talep etmeleri için bir yıllık bir pencere sağlayan Yetişkin Mağdurlar Yasasını imzalamayı planlıyor. Kredi… New York Times için Dave Sanders
Nisan ayında, yasa tasarısı Eyalet Senatosu’nda oybirliğiyle kabul edildi ve Pazartesi günü Meclis’ten 140’a karşı 3 oyla geçti.
2019’da kabul edilen Çocuk Mağdurlar Yasası, istismar iddiası sırasında 18 yaşından küçük olan kişiler için benzer bir geri dönüş penceresi oluşturdu. Eyalet mahkemesi sistemini işleten Mahkeme İdaresi Ofisine göre, 10.000’den fazla dava açıldı.
Avukatlar, meşru teşhirden korkan diğerlerinin yanı sıra Amerika’nın Uzunluk İzcileri ve Katolik Kilisesi’nin kurumsal muhalefetiyle mücadele ederek bu yasayı geçirmek için 13 yıl savaştı. Endişelenmekte haklıydılar: Her ikisi de kısmen davaların mali yükü nedeniyle iflas koruması istedi.
Yasa tasarısının Meclis’teki sponsoru Yukarı Batı Yakası’ndan Linda B. Rosenthal, mevcut yasaların istismarcıları korumak için cinsel istismar yasalarının yazıldığı bir dönemin kalıntısı olduğunu söyledi.
Bayan Rosenthal, “Hayatta kalanların çoğunun neden öne çıkmadığı bir sır değil” dedi. “Misillemeden korkuyorlar. Utanç barındırıyorlar. Kendileri ve sevdikleri için sonuçları hakkında endişelenirler. Yoksa kimsenin onlara inanamayacağını düşünüyorlar.”
Bayan Dixon gibi bazıları, öne çıkmakla kariyer yapmak arasında seçim yapmak zorunda kaldıklarını hissetmiş olabilir.
Bir müzik yapımcısı olan Bayan Dixon, iddiaları reddeden Bay Simmons için “Hip-hop kralını çağırsaydım kariyerimde hayatta kalabilmemin hiçbir yolu yoktu” dedi. “Bitmiş olurdu. Sevdiğim şeyi yapmak istedim çünkü bunda iyiydim.”
Bayan Dixon, dava açıp açmayacağına henüz karar vermedi. Ancak, diğer hayatta kalanların, kamuoyu mahkemesinde bulduğu adaletin bir ölçüsünü sivil mahkemede bulması ihtimalini memnuniyetle karşıladı. Şunları ekledi: “Hayatta kalanların tümü, sadece ‘dedi, dedi’ değil, bunun mümkün kılacağı titizlikle dinlenilmeyi ve incelenmeyi hak ediyor.”
Tasarının, hayatta kalan yaşlılara, özellikle de bir dereceye kadar başarı ve istikrar elde etmiş olanlara, konuşmaları için bir neden vereceğine inanıyor – şu anda yaraları en taze olan ve daha yeni mağdurların taşıdığı yükün bir kısmını omuzlamalarına izin verecek. daha savunmasız ol.
İki partili desteğin ortasında tedbiri geçirmek için hararetli bir kampanyaya rağmen, yasama döneminin ortasında ilerleme kaydedilmemesi, tasarının muhtemelen bir yıl daha ertelenebileceğini gösterdi.
Birkaç milletvekili, Meclis’teki, birçoğu avukat olan küçük bir gruptan sessizce su yüzüne çıkmaya başlayan, tasarının dilinin aşırı geniş olduğuna dair endişelerden bahsetti.
Tasarıyı destekleyen Westchester County Meclis Üyesi Thomas J. Abinanti, bazı milletvekillerinin, okullar gibi kamu işverenlerinin, on yıllar önce seleflerinin gözetiminde işlenen yanlışlardan sorumlu tutulup tutulmayacağını sorguladığını söyledi.
“Bugünün vergi mükellefleri, mevcut yönetimin o zamandan beri politikayı değiştirdiği uzun yıllar önce meydana gelen eylemlerden sorumlu olmalı mı?” dedi Bay Abinanti.
Meclis’teki bazı kişiler, eski kanıtlardan, ölen tanıklardan ve hatalı hatıralardan kaynaklanan sorunlardan kaçınmak için, geriye bakma aralığının 20 yılla sınırlandırılmasının gerekip gerekmediğini merak etti.
“Sigorta şirketleri ‘Eskiden sizi temsil etmedik’ diyor. Abinanti, “Sigorta şirketinin ne zaman olduğunu bulmak için kayıtları bile bulamıyorsunuz” dedi. “Zaman aşımının bütün noktası bu.”
Tasarıyı destekleyenler, aynı soruların 2019’daki Çocuk Mağdurlar Yasası müzakereleri sırasında sorulduğunu ve cevaplandığını söylüyor.
Mağdurlara yönelik hizmetler şirketi Safe Horizons’un CEO’su Liz Roberts, “Hayatta kalanların davalarını kanıtlamaları gerekecek” dedi ve her iki yasayı da onayladı. “Yani, aynı, bilirsiniz, geçen zamanın zorluklarıyla karşı karşıyalar, davayı savunan organizasyon veya kişi ne olursa olsun karşı karşıya.”
“Tasarı davalarını kazanmalarına izin vermiyor” dedi. “Sadece davalarını sunmalarına izin veriyor.”
Savunucuları Pazartesi öğleden sonra tasarının geçişinden önce duygusal bir basın toplantısı için toplandılar ve burada çok sayıda milletvekili istismarla ilgili kendi deneyimlerinden bahsetti – bazıları ilk kez.
İstismardan Kurtulanlar Vakfı’na liderlik eden hayatta kalan Mary Ellen O’Loughlin, “Yasamacılar, hepinize teşekkür ederim” dedi. “Ve yırtıcılara ve tacizcilere – endişelenmelisiniz.”