17 Kasım 1918’de New York Times, şehrin sağlık komiseri Royal S. Copeland ile “Gelecek Zamana Karşı Salgın Dersleri” başlıklı uzun bir röportaj yayınladı. Birkaç yıl sonra Amerika Birleşik Devletleri senatörü olacak olan Dr. Copeland, şehrin o sırada yaklaşık 20.000 kişiyi öldürmesine rağmen, diğer büyük şehirlerde olduğundan çok daha az yıkıma neden olan İspanyol Gribi ile mücadeledeki karşılaştırmalı başarısından bahsetti. . Dr. Copeland, bu sonucu büyük ölçüde önceki halk sağlığı krizleri sırasında uygulanan sistemlere ve alışkanlıklara bağladı. Bir asır önce bile, başka bir deyişle, her zaman paket servisler vardı.
Şimdi, mevcut pandemiden iki yıl sonra, kendimize hangi değişikliklerin – kalıplarımızda, yaşam tarzlarımızda ve kamusal alanlarda – sonsuza kadar veya en azından çok uzun süre bizimle olabileceğini sormak iyi bir nokta gibi görünüyor. geleceğin neredeyse kesinlikle yeni varyantlar ve bozulma getireceği düşünüldüğünde.
Bir maske muhtemelen sonsuza kadar cebinizde yaşayacak
Maske takmak, pandemi öncesinde dünyanın birçok ülkesinde, özellikle kirliliğin şiddetli olduğu yerlerde popüler olmasına rağmen, Amerika Birleşik Devletleri’nde her zaman şüpheyle karşılandı – gereksiz paranoyaya düşkünlüğün bir işareti. Maskeler son iki yılda birçok eyalette çok fazla meydan okumanın konusu olmasına rağmen, New Yorklular onları benimsedi. Metrolarda maske takmaya uyulması dikkat çekicidir.
Yüz ısıtıcı olarak, hoş olmayan sokak kokularına karşı kalkan olarak, cilt problemlerini kapatıcı olarak ve kadınlar için, sokakta yanınızdan geçen erkeklere karşı bir zırh olarak, birden fazla kullanımları olduğunu da öğrendik. gülümsemek.” Kullanımları artık normalleştirildi ve onları her grip mevsiminde çekmeceden çıkaracağız.
Uzaktan okul bir felaketti. Uzaktan çalışma harikaydı.
Pandemi birçok New Yorklunun dışarıda ve diğer aile üyeleriyle daha fazla zaman geçirmesine neden oldu. Kredi… The New York Times için Brittainy Newman
The Times ile 1918’deki röportajında Dr. Copeland, şehrin grip sayılarını düşük tutabilmesini kısmen okulların açık kalması konusundaki ısrarına bağladı. Mantık, devlet okulu sistemindeki apartmanlarda yaşayan 750.000 çocuğun virüse karşı “her zaman bir teftiş sisteminin olduğu” “temiz havadar okul binalarında” daha iyi korunacağıydı. O zamanlar tabii ki Google Classroom yoktu. Geçen yıl, araştırmalar birçok ebeveynin hangi gözlemin neye inandığını doğruladı: pandeminin öğrencilerde akademik gerilemeler bıraktığı ve en savunmasız öğrencilerin en geride kalmasıyla eğitim açığını genişlettiği. Uzun okul kapanışları iyi bir fikir değildi.
Uzaktan çalışma tamamen farklı bir konuydu. İşleri buna izin verenler için, insanlar işe gidip gelmek yerine egzersiz yaparak, yemek pişirerek, ev işleriyle ilgilenerek ve aileleriyle vakit geçirerek vakit geçirdiler. Çoğu zaman anlamsız toplantılarla kaybedilen üretkenlik, birçok insan için arttı. Şimdi, en azından, iş arkadaşlarınızın gereksiz yere uçup gittiği bir Google Hangout’u sırasında, en azından bir avatarın arkasına saklanabilir ve çamaşırlarınızı katlayabilirsiniz.
Herkes bisiklet sürmeye aşık oldu
Pandeminin erken evresinde zaten bir bisikletiniz yoksa, kısa süre sonra yola çıkmak için parlak fikrin olduğunu öğrendiniz. hemen bir tane satın al, birçok kişi tarafından paylaşıldı. 2020’nin sonunda, ülke çapında satışlar neredeyse iki katına çıktı ve bisiklet bekleyişleri aylarca sürebilir. Geçen yıl, Citi Bike talebe yetişmek için mücadele ediyordu ve insanlar bisikletleri yerleştirmenin neredeyse imkansız olduğundan şikayet ettiler. Şehir buna bisiklet altyapısını iyileştirmek için çalışarak yanıt verdi ve tam New York karbon hedeflerini karşılamanın zor işine girerken yeni bir bisiklet savunucusu kadrosu doğdu.
Herkes kentsel vahşilere “Seni seviyorum” dedi
Pandemi dış mekanla ilişkimizi temelden değiştirdi. Ocak ayında bir şey haline gelen sadece kaldırımda bir ısı lambasının altında yemek yemek değildi; pek çok sosyal ve profesyonel yaşam biçimi, önce zorunluluktan, sonra sırf zevk için kapalı alanların ötesine geçti. 2020’de New York Eyalet parklarına katılım rekor kırdı. Şehirde insanlar kendi mahallelerinden uzaktaki parkları keşfetmeye başladılar (bir meslektaşım bana Staten Island’da gittiği bazı yürüyüş parkurlarından bahsettiğinde, hızlıca oğlumu ve arkadaşlarımızı kontrol etmeleri için topladım). Arkadaşlarla yürüyüşler, bir şeyler içmek veya kahve içmek için buluşmanın yerini aldı. Ve birlikte çalıştığınız insanlardan bazılarının yanında yaşayacak kadar şanslıysanız, Brooklyn iskelelerinde beyin fırtınası yapmak için bir araya gelebilir, penceresiz konferans salonunu asla kaçırmazsınız.
İşçiler yükseldi
A teslimat Ekim 2020’de işçi protestosu. Kredi… Spencer Platt/Getty Images
Son zamanlarda Büyük İstifa ve pandeminin başlattığı yaşam ve iş ile ilgili önceliklerin yeniden düzenlenmesi hakkında çok şey duyduk. Covid krizi sırasında bazı şirketlerin elde ettiği devasa kârlar ile kötü çalışma koşulları ve bu kadar çok çalışanının düşük ücretleri arasındaki uçurum işçi hareketini destekledi. Ülke genelinde grevler, mitingler, grevler ve protestolar artıyordu.
New York’ta geçen sonbaharda, Belediye Meclisi asgari ücreti belirleyen ve on binlerce New Yorklu’nun güvenli bir şekilde sipariş vermesini sağlayan uygulama tabanlı dağıtım hizmetlerinde konser çalışanlarının koşullarını iyileştirmeye çalışan yasaları onayladı. pandeminin en kötü anlarında paket servisi. Daha önce, bu işçilerin restoran banyolarını kullanmalarına bile izin verilmiyordu.
Miami’yi, Catskills’i ve yaşayacağınızı düşündüğünüz diğer tüm yerleri unutun
Hikayeler geçen yılın başlarında ciddi bir şekilde gelmeye başladı – Yeni hakkında trend parçalar Salgının zirvesinde ayrılan Yorklular, bazıları bunu kalıcı olarak yapmak niyetiyle. Daireleri çok küçüktü. Bir arka bahçe ateş çukuru ihtimali aradı. Dünya zaten kendini alt üst ediyordu — neden bir değişiklik yapmıyorsunuz?
Banliyölerde ve kırsal kasabalarda ve New York dışındaki plajlarda emlak piyasası yükseldi. İhale savaşları manşetlere çıkıyordu. Ama sonunda Sullivan County’deki bir keçi çiftliğinde yaşamak sıkıcı olmaya başladı. Morristown Colonial’deki karter pompası kırılmaya devam etti. Connecticut’taki “Buz Fırtınası” sahnesi sizi dehşete düşürdü ve her gün halka açık bir kortta tenis oynayabiliyor olmanız, bu sahneyi hiç yaşamadığınız anlamına gelmiyordu. Şehri özledin. Şehirde çok nadiren deneysel tiyatroya gittiğiniz, Queens’de çekirge taco yediğiniz ya da Lincoln Center’daki Andrei Tarkovsky retrospektifine gitmek için gerçek bir eğiliminiz olduğu doğru. Ama diğer tüm insanlar yaptı. Her şeyden önce, New York insan sermayesinin heyecanıdır. Olay bitmişti; Evliliği geri istedin.
Şimdi, mevcut pandemiden iki yıl sonra, kendimize hangi değişikliklerin – kalıplarımızda, yaşam tarzlarımızda ve kamusal alanlarda – sonsuza kadar veya en azından çok uzun süre bizimle olabileceğini sormak iyi bir nokta gibi görünüyor. geleceğin neredeyse kesinlikle yeni varyantlar ve bozulma getireceği düşünüldüğünde.
Bir maske muhtemelen sonsuza kadar cebinizde yaşayacak
Maske takmak, pandemi öncesinde dünyanın birçok ülkesinde, özellikle kirliliğin şiddetli olduğu yerlerde popüler olmasına rağmen, Amerika Birleşik Devletleri’nde her zaman şüpheyle karşılandı – gereksiz paranoyaya düşkünlüğün bir işareti. Maskeler son iki yılda birçok eyalette çok fazla meydan okumanın konusu olmasına rağmen, New Yorklular onları benimsedi. Metrolarda maske takmaya uyulması dikkat çekicidir.
Yüz ısıtıcı olarak, hoş olmayan sokak kokularına karşı kalkan olarak, cilt problemlerini kapatıcı olarak ve kadınlar için, sokakta yanınızdan geçen erkeklere karşı bir zırh olarak, birden fazla kullanımları olduğunu da öğrendik. gülümsemek.” Kullanımları artık normalleştirildi ve onları her grip mevsiminde çekmeceden çıkaracağız.
Uzaktan okul bir felaketti. Uzaktan çalışma harikaydı.
Pandemi birçok New Yorklunun dışarıda ve diğer aile üyeleriyle daha fazla zaman geçirmesine neden oldu. Kredi… The New York Times için Brittainy Newman
The Times ile 1918’deki röportajında Dr. Copeland, şehrin grip sayılarını düşük tutabilmesini kısmen okulların açık kalması konusundaki ısrarına bağladı. Mantık, devlet okulu sistemindeki apartmanlarda yaşayan 750.000 çocuğun virüse karşı “her zaman bir teftiş sisteminin olduğu” “temiz havadar okul binalarında” daha iyi korunacağıydı. O zamanlar tabii ki Google Classroom yoktu. Geçen yıl, araştırmalar birçok ebeveynin hangi gözlemin neye inandığını doğruladı: pandeminin öğrencilerde akademik gerilemeler bıraktığı ve en savunmasız öğrencilerin en geride kalmasıyla eğitim açığını genişlettiği. Uzun okul kapanışları iyi bir fikir değildi.
Uzaktan çalışma tamamen farklı bir konuydu. İşleri buna izin verenler için, insanlar işe gidip gelmek yerine egzersiz yaparak, yemek pişirerek, ev işleriyle ilgilenerek ve aileleriyle vakit geçirerek vakit geçirdiler. Çoğu zaman anlamsız toplantılarla kaybedilen üretkenlik, birçok insan için arttı. Şimdi, en azından, iş arkadaşlarınızın gereksiz yere uçup gittiği bir Google Hangout’u sırasında, en azından bir avatarın arkasına saklanabilir ve çamaşırlarınızı katlayabilirsiniz.
Herkes bisiklet sürmeye aşık oldu
Pandeminin erken evresinde zaten bir bisikletiniz yoksa, kısa süre sonra yola çıkmak için parlak fikrin olduğunu öğrendiniz. hemen bir tane satın al, birçok kişi tarafından paylaşıldı. 2020’nin sonunda, ülke çapında satışlar neredeyse iki katına çıktı ve bisiklet bekleyişleri aylarca sürebilir. Geçen yıl, Citi Bike talebe yetişmek için mücadele ediyordu ve insanlar bisikletleri yerleştirmenin neredeyse imkansız olduğundan şikayet ettiler. Şehir buna bisiklet altyapısını iyileştirmek için çalışarak yanıt verdi ve tam New York karbon hedeflerini karşılamanın zor işine girerken yeni bir bisiklet savunucusu kadrosu doğdu.
Herkes kentsel vahşilere “Seni seviyorum” dedi
Pandemi dış mekanla ilişkimizi temelden değiştirdi. Ocak ayında bir şey haline gelen sadece kaldırımda bir ısı lambasının altında yemek yemek değildi; pek çok sosyal ve profesyonel yaşam biçimi, önce zorunluluktan, sonra sırf zevk için kapalı alanların ötesine geçti. 2020’de New York Eyalet parklarına katılım rekor kırdı. Şehirde insanlar kendi mahallelerinden uzaktaki parkları keşfetmeye başladılar (bir meslektaşım bana Staten Island’da gittiği bazı yürüyüş parkurlarından bahsettiğinde, hızlıca oğlumu ve arkadaşlarımızı kontrol etmeleri için topladım). Arkadaşlarla yürüyüşler, bir şeyler içmek veya kahve içmek için buluşmanın yerini aldı. Ve birlikte çalıştığınız insanlardan bazılarının yanında yaşayacak kadar şanslıysanız, Brooklyn iskelelerinde beyin fırtınası yapmak için bir araya gelebilir, penceresiz konferans salonunu asla kaçırmazsınız.
İşçiler yükseldi
A teslimat Ekim 2020’de işçi protestosu. Kredi… Spencer Platt/Getty Images
Son zamanlarda Büyük İstifa ve pandeminin başlattığı yaşam ve iş ile ilgili önceliklerin yeniden düzenlenmesi hakkında çok şey duyduk. Covid krizi sırasında bazı şirketlerin elde ettiği devasa kârlar ile kötü çalışma koşulları ve bu kadar çok çalışanının düşük ücretleri arasındaki uçurum işçi hareketini destekledi. Ülke genelinde grevler, mitingler, grevler ve protestolar artıyordu.
New York’ta geçen sonbaharda, Belediye Meclisi asgari ücreti belirleyen ve on binlerce New Yorklu’nun güvenli bir şekilde sipariş vermesini sağlayan uygulama tabanlı dağıtım hizmetlerinde konser çalışanlarının koşullarını iyileştirmeye çalışan yasaları onayladı. pandeminin en kötü anlarında paket servisi. Daha önce, bu işçilerin restoran banyolarını kullanmalarına bile izin verilmiyordu.
Miami’yi, Catskills’i ve yaşayacağınızı düşündüğünüz diğer tüm yerleri unutun
Hikayeler geçen yılın başlarında ciddi bir şekilde gelmeye başladı – Yeni hakkında trend parçalar Salgının zirvesinde ayrılan Yorklular, bazıları bunu kalıcı olarak yapmak niyetiyle. Daireleri çok küçüktü. Bir arka bahçe ateş çukuru ihtimali aradı. Dünya zaten kendini alt üst ediyordu — neden bir değişiklik yapmıyorsunuz?
Banliyölerde ve kırsal kasabalarda ve New York dışındaki plajlarda emlak piyasası yükseldi. İhale savaşları manşetlere çıkıyordu. Ama sonunda Sullivan County’deki bir keçi çiftliğinde yaşamak sıkıcı olmaya başladı. Morristown Colonial’deki karter pompası kırılmaya devam etti. Connecticut’taki “Buz Fırtınası” sahnesi sizi dehşete düşürdü ve her gün halka açık bir kortta tenis oynayabiliyor olmanız, bu sahneyi hiç yaşamadığınız anlamına gelmiyordu. Şehri özledin. Şehirde çok nadiren deneysel tiyatroya gittiğiniz, Queens’de çekirge taco yediğiniz ya da Lincoln Center’daki Andrei Tarkovsky retrospektifine gitmek için gerçek bir eğiliminiz olduğu doğru. Ama diğer tüm insanlar yaptı. Her şeyden önce, New York insan sermayesinin heyecanıdır. Olay bitmişti; Evliliği geri istedin.